اختلاف سنی 9 سال مشکلزاس؟

با سلام.

چندی پیش خانوادم دختری رو برای ازدواج بهم پیشنهاد کردن که از قضا مد نظر خودم هم بود .

تصور ما براین بود که اختلاف سنی 5-6 سال هست ولی طی تحقیقات مشخص شد که بین 7 تا 9 ساله (فرض رو بر 9 سال میذارم (بدترین حالت)). من تازه وارد 25 سالگی شدم و ایشون 16-17 ساله هستن .


با شروع سال جدید استخاره کردم ( آدم مذهبی ای نیستم) نتیجش خیلی خوب بود .ولی هنوز قانع نشدم که مشکلی به وجود نمیاد.

تا به حال هیچ حسی نسبت به هیچ دختری نداشتم و تجربه ی دوستی هم ندارم .
خانوادم دخترای دیگه ای رو هم معرفی میکنن ولی خود من هیچ تمایلی ندارم .بحث علاقه(دو طرفه) خیلی برام مهمه .
با وجود فشار روحی و عاطفی میتونم تا زمانی که سنمون برای ازدواج تعدیل بشه صبر کنم ولی میخوام بدونم این اختلاف اونقدری هست که بخاطرش قید علاقم رو بزنم؟

پ ن:
سربازی رفتم - در رشته ی مهندسی درس میخونم - شاغلم (شغل موقت) -پس انداز ناچیزی هم دارم (حدودا 20 میلیون)-خانوادم هیچگونه حمایت مالی ازم نمیکنن(حتی 1 ریال)

حدس زدم ازم بپرسید

اختلاف 9 سال بله در سن شما بسیار اختلاف نگران کننده ایه یعنی بین انسان 25 و 16-17 ساله اصلا مناسب نیست، ولی مثلا بین دو شخص 35 و 26-27 ساله کمتر نگران کننده است. سن ایشون یعنی 16-17 سال اصلا سن مناسب ازدواج نیست.

سلام .
اختلاف سنی برای مرد و زن واقعا خوبه الان که توی زندگی مشترک هستم اینو بیشتر درک کردم اگه مرد حدود 5 تا 6 سال از زن بزرگتر باشه خیلی بهتره. دلیلشم اینه که خوب دخترها عقلشون زودتر کامل میشه تا پسرها . یعنی باد کله شون زودتر میخوابه. اما 9 سالو راستش چون سن ایشون واقعا کمه یه جورایی بهتره کمی صبر کنید اگر 7 سال کوچکترن خوب زیاد این قضیه نگران کننده نیست . بازم بستگی به شرایط داره. و شناخت شما از ایشون.

ممنون از پاسختون

چون هنوز به تصمیم قطعی نرسیدیم موضوع رو مطرح نکردیم و طبیعتا اطلاع دقیقی هم از سنش نداریم .ولی خودم حدس میزنم 8 سال و خورده ای باشه .
از نظر ظاهری اصلا مشخص نمیکنه چون من 2-3 سال کوچکتر و ایشون 1-2 سال بزرگتر از سنش به نظر میاد . اخلاق و رفتارش هم خیلی پخته و سنگینه و از سنش بزرگتر به نظر میاد .

از نظر منطقی قبول دارم که مناسب هم نیستیم . هر دو سنمون کمه اختلاف سنیمون هم از حد معمول بیشتره ولی اگر 2 سال بزرگتر بود ذره ای به انتخابم شک نمیکردم . به نظر شما اون 2 سال اینقدر مهمه ؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط soheil2

ممنون از پاسختون

چون هنوز به تصمیم قطعی نرسیدیم موضوع رو مطرح نکردیم و طبیعتا اطلاع دقیقی هم از سنش نداریم .ولی خودم حدس میزنم 8 سال و خورده ای باشه .
از نظر ظاهری اصلا مشخص نمیکنه چون من 2-3 سال کوچکتر و ایشون 1-2 سال بزرگتر از سنش به نظر میاد . اخلاق و رفتارش هم خیلی پخته و سنگینه و از سنش بزرگتر به نظر میاد .

از نظر منطقی قبول دارم که مناسب هم نیستیم . هر دو سنمون کمه اختلاف سنیمون هم از حد معمول بیشتره ولی اگر 2 سال بزرگتر بود ذره ای به انتخابم شک نمیکردم . به نظر شما اون 2 سال اینقدر مهمه ؟

---

بله، دو سال در این سن بسیار مهمه، بین یک خانم 17 با 19 ساله یا 19 ساله با 21 ساله تفاوت بسیار زیاده، ولی بین خانم 28 و 30 ساله تفاوتی تقریبا وجود نداره. در سنین پایین این اختلاف ها بسیار مهم و نمایان هستند.

سلام آقای soheil2
جدا از 9 سال اختلاف سنی واقعا به نظر خودتون یه دختر دبیرستانی آمادگی ازدواج رو داره؟؟ اصلا هدفش توی زندگی هنوز معلومه؟؟ یکی از بزرگترین تغییراتی که تو همین دو سال اتفاق میفته اینه که مسیر زندگی آدم معلوم میشه. یا آدم وارد دانشگاه میشه که فوق العاده رو طرز فکر آدما تاثیر داره و یا تصمیم میگیره ادامه تحصیل نده و مثلا همیشه خونه دار بمونه یا کار کنه که اونوقت ممکنه اصلا با معیارای شما فرق داشته باشه. من ازدواج با اختلاف سنی 8 تا 10 سال زیاد دیدم. اما ازدواج یه دختر 17 18ساله توی این دوره زمونه اصلا جالب نیست

تشکر از همه
منم به این مسائل واقفم و اگرمشکلی نمیدیدم اصلا موضوع رو مطرح نمیکردم .
من میتونم صبر کنم . 2 سال و حتی بیشتر .اینجوری برای خودم هم بهتره و اهداف زیادی دارم که ازدواج مانع رسیدن به اونها میشه و ترجیح میدم بهشون برسم و بعد ازدواج کنم .
این هم به جمع هزاران خواسته ای که بنا به دلایلی بهشون نرسیدم اضافه بشه مشکل چندان زیادی به وجود نمیاد .

با این تفاسیر کلا باید بیخیال بشم و به زندگیم ادامه بدم . اگر خانواده همراهی کنن و فشار نیارن مشکلی برای فراموشی نخواهم داشت .

باز هم از همه دوستان که تردیدم رو به یقین تبدیل کردن تشکر میکنم .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط sara 65

سلام آقای soheil2
جدا از 9 سال اختلاف سنی واقعا به نظر خودتون یه دختر دبیرستانی آمادگی ازدواج رو داره؟؟ اصلا هدفش توی زندگی هنوز معلومه؟؟ یکی از بزرگترین تغییراتی که تو همین دو سال اتفاق میفته اینه که مسیر زندگی آدم معلوم میشه. یا آدم وارد دانشگاه میشه که فوق العاده رو طرز فکر آدما تاثیر داره و یا تصمیم میگیره ادامه تحصیل نده و مثلا همیشه خونه دار بمونه یا کار کنه که اونوقت ممکنه اصلا با معیارای شما فرق داشته باشه. من ازدواج با اختلاف سنی 8 تا 10 سال زیاد دیدم. اما ازدواج یه دختر 17 18ساله توی این دوره زمونه اصلا جالب نیست

---

من یکی از طرفدارای سارای عزیز میشم....
دقیقا لپ مطلب رو گفتند....
منم نظرم همینه...
بزار بره دانشگاه بزار یکم دنیاش از مدرسه و دوستاش جدا بشه...
بزار یکم وارد جامعه بشه...
قصد توهین ندارما ....
ولی گربه تا وقتی موش نبینه انتظار نداشته باش طرح و نقشه بچینه...
ایشون الان مهمترین هدفشون تو زندگی این باشه که شاید هر روز با شما حرف بزنن...
اصلا و ابدا الان اقدام نکن...
بزار حداقل ایشونم به 21 22 سالگی برسن...
شاید اصلا هنجارها و هدفاشون تو زندگی تغییر کرد....
وایسا پس....

میدونم با خوندن این پست عصبانی میشید . مخصوصا دوستانی که راهنمایی کردن .

من هم میپذیرم همه ی مشکلات رو .
خوشبختانه یا متاسفانه در این 2 و نیم ماه اخیر انقدر مشکلات داشتم که این قضیه خواه ناخواه از ذهنم پاک و فراموش شده بود . تا اینکه بعد از آخرین امتحانم تصمیم گرفتم یکم قدم بزنم و دیرتر به خونه برم و اتفاقی تو راه ایشون رو دیدم . مثلا خواستم بعد از 2 هفته ی کابوس وار یکم به ذهنم استراح بدم .

از اون روز به اینور دوباره ذهنم رو به خودش مشغول کرده .
در حال حاضر حتی اگر مشکل اختلاف سن هم نباشه به خاطر مشکلات خانوادگیم اصلا نمیتونم بهش فکر کنم . ولی تلاش برای بیرون کردن از ذهنم هم بی نتیجه س .
خلاصه از در و دیوار بدبختی برام میباره . :upset:

سلام
شما که قبلا با هم رابطه ای نداشتین و از عشقو علاقه ی خاصی هم صحبت نکردین! خیلی منطقی داشتین در این مورد بحث میکردینو تصمیم میگرفتین... حالا چی شد که اصلا نمیتونین از ذهنتون بیرونش کنین؟؟؟ به نظرم بخاطر همون مشکلات و فشار روحی که داشتین این احساس به وجود اومده. چون آدم وقتی زیر بار مشکلات و استرس باشه دوست داره ذهنش به یه جایی پناه ببره و دیدار شما این فرصتو به وجود آورده. خیلی به حستون پروبال ندین یا سعی نکنین خیلی با این حس مبارزه کنین. مطمئنم که یک حس زودگذره