بیرون رفتن خانمم - بی توجهی به زندگی اینده - فشار های خانواده و ...! + نیاز به راهنمایی

سلام<br>امیدوارم همه سال جدید خوبی رو شروع کنند. من 22 سالمه و حدود 2 سال(1.8)هست که عقد کردیم. همسر من دخترعموی من هست و 21 ساله. من شدیدا علاقه مند به ایشون بودم و الان ایشون هم به من علاقه داره اما مشکل ما بیشتر مربوط به دخالتهای بیجا در زندگی و فشار خانواده ایشون و همچنین مسائلی مثل مقایسه کردن خودش با پسر هاست مثلا دائما میگه چرا نمیشه من شب بیرون برم پس ما دخترا بدبختیم. چرا خونه ی فلانی نرم بمونم... ما دخترا بدبختیم و  و و و دائما خودش رو با جنس مذکر مقایسه میکنه.<br>با توجه به اینکه ایشون یه نامزدی نا موفق داشته و در خونه، پدرشون که تحصیلات عالیه دارند(هیئت علمی) سختگیری در رفت و امد ایشون داشتند، من بخاطر همسرم و برغم میل باطنی دستش رو در رفت و امد ها و گشت و گذار با دوستاش باز گذاشتم تا از گذشته دور بشه و وارد فاز جدیدی بشه ولی این فاز جدید متاسفانه از کنترل خارج شده ، مثلا بیرون رفتن های بدون اطلاع...یا اینکه میره بیرون بعد که رفت زنگ میزنه میگه من فلان جا رفتم... <br>از طرف دیگه خانواده ی ایشون بخاطر مشکلاتی که عروس و داماد دیگشون براشون ایجاد کردند(با عنوان تجربه) دارن تمامی فشارهارو به من میارن... مثلا قانون های عجیب مثل اینکه - طلا های شب جشن عقد برای دختره- (که دومرتبه باعث شدن ما نتونیم خونه بخریم.) یا اینکه پسر باید بیاد خونه ی دختر-که باعث شده همسر من نتونه بیاد اینجا و من هم دیگه رغبتی برای کنار خانواده ی عموم بودن نداشته باشم- و در عین حال هم همسر من دائما اصرار داره که باید پیش هم باشیم ولی از طرفی خودش در فشاره و از طرفی من. . اصلا هم درجاهایی که باید با خانوادش در این مسائل صحبت کنه حضور نداره و من هم بخاطر مسائلی سکوت میکنم اما این سکوتها امروز موجب ایجاد مشکل شده تا حدی که دیگه من احساس میکنم زندگی ما در کنترل دیگران هست.<br>در ضمن باید اضافه کمن حس بی اعتمادی به همسرم اومده سراغم... چندباری یهسری مسائل پیش اومد که خودم براش رفع کردم...مثل یه سری تماسها  و ... ولی قرار شد با هم فیس بوک رو بببندیم و بستیم ولی تازه متوجه شدم ایشون یه پیج پنهانی بازکرده من حتی اجباری در بستن پیجش نداشتم و خودش گفت چون تو بستی من بستم و لی الان میبینم از اون موقع یه پیج پنهانی داره....   خیلی طولانی شد .... کسی برای راهنمایی هست؟<br>در ضمن ما هر دو دانشجوییم.<br>قرار ما بر دوسال عقدبوده و اردیبهشت دوسال ما تموم میشه و فشارهایی هم برای رفتن سر خونه زندگی هست و لی بنده شرایطش رو اصلا ندارم.<br><br><br>

سلام

شما چند تا موضوع را با هم مطرح کردین. شاید بهتر باشه روی یک موضوع متمرکز بشین و راه حل براش پیدا کنین و بعد در مورد بقیه راه نمایی بخواین.

البته من فکر می کنم تمام مسائلی که شما مطرح کردین یه راه حل داره و اون هم صحبت کردن و تغییر شیوه برخورد شما و همسرتون هست. لازمه که توی یه محیط دوستانه و بدون متهم کردن همدیگه بشینین با هم صحبت کنین.

در مورد بیرون رفتن ها یا باز کردن پیج پنهانی باید اول مطمئنشون کنین که همون طور که تا به حال بهشون سخت نگرفتین قصد بدون منطق محدود کردن ایشون رو ندارین. اما چیزی که هست اینه که شما به هم تعهدی دادین و باید پاش وایسین. بنابرین پنهان کاری توی رابطه دو طرف هیچ مفهومی نداره. به خانم و آقا بودن هم ربطی نداره. در مورد بیرون رفتن هم شما الان یه زوج هستین و باید برنامه هاتون رو با هم تنظیم کنین و همدیگه رو بی خبر نذارین. حتی برای جایی رفتن یا کاری کردن با هم مشورت کنین. البته به نظرم توی دوران عقد انتظار هماهنگی کامل رو نمی شه داشت. ولی حداقلش اینه که شما باید برای همسرتون توضیح بدین که بعد از عروسی این هماهنگی ها لازم و منطقیه و هیچ ربطی هم به محدود کردن نداره.

در مورد ارتباط همسر شما با خانواده شما باید باز هم با همسرتون صحبت کنین و بگین همون طوری که ایشون دوست دارن شما رابطه خوبی با خانوادشون داشته باشین شما هم دوست دارین خانوادتون با عروسشون دوست و راحت باشن. و لازمه این کار رفت و آمد هست. همسر شما خودش باید خانوادش رو متقاعد کنه که چنین رفت و آمدی لازمه. در این مورد اصلا به طور مستقیم درگیر نشین.

در مورد تصمیم گیری های دیگه ای که فکر می کنین خانواده ها به جای شما می گیرن باز باید با همسرتون صحبت کنین ولی خیلی مراقب باشین که بی احترامی ای به خانواده ها نکنین و پشت سرشون هیچ حرفی نزنین. اما با همسرتون قرار بذارین که در هر موردی که خانواده ها تصمیمی گرفتن یا نظری دادن خیلی محترمانه بگین که اجازه بدین من و همسرم در این مورد یه کم صحبت کنیم. بعد بشینین و خودتون صحبت کنین و تصمیم بگیرین. اگر نظرتون مخالف نظر خانواده ها بود هر کس با خانواده خودش محترمانه صحبت کنه یا یه جلسه هر دو برین با اون خانواده صحبت کنین. این کار رو از مسائل جزیی شروع کنین تا کم کم استقلال شما برای خانواده ها جا بیفته.