از اعتماد به دوستانم پشیمانم.

با سلام
من حدود یک سال پیش با خانواده ی شوهرم دعوای خیلی بدی داشتم که خیلی ضربه دیدم.
اون موقع با دو نفراز دوستای صمیمی که داشتم راجع به مشکلاتم گفتم
بعد از چند ماه رابطه ام با خانواده ی همسرم خوب شد و اونا میخوان به ما کمک کنن برای یه سرمایه گذاری.
متاسفانه متوجه شدم که چیزایی رو که به دوستانم گفتم رو برای بقیه گفتن.
الان همش در حالت استرسم که حرفا به گوش خانواده ی شوهرم نرسه
چون میدونم یه دعوای شدید دیگر خواهم داشت و درضمن کمکی به ما نمیکنن.
چه کارکنم ؟

کسی نیست بهم جواب بده?.
خانواده ی شوهرم خیلی کینه ای هستن:culpability: و خطاها و اشتباهات خودشون رو نمیبینن.
اگر بفهمن مدام متلک میگن و دل ادم رو میسوزونن:54:

راز داري تو زندگي بهترين كاره اماحالا كه شده.غصه خوردن فايده نداره فقط آرامشتونو حفظ كنيد از خدا بخواين اتفاق بدي نيفته ومطمئن باشيد كمكتون ميكنه.

کاریه ک شده . حدیث هم داریم ک حرف تا وقتی نزدی اسیر توئه ولی وقتی بگی دیگه کاریش نمی شه کرد
این تجربه ای میشه دیگه مسائل خانوادگی رو به دیگران نگیم . بهتره با عواقبش رو برو بشین و خودتون رو برای بدترین شرایط ممکن حاضر کنین تا غافلگیر نشین و لی انشالله ک اتفاقی نمی افته به هر حال یه حرفی از روی عصبانیت زدین

به نظر شما در صورت رسیدن این حرفا به خانواده ی شوهرم چه کار کنم؟
قبول کنم یا حاشا؟
چه جوری جمعش کنم ؟به خدا دیگه حوصله ی دعوا و اعصاب خوردی رو ندارم.

با این دشمنای به ظاهر دوست چه برخوردی کنم؟

انشاا...كه متوجه نميشن.اما شما حتي به دوست صميميتون نبايد بدي ديگرانو بگيد.مخصوصا كه اين ديگران همسرتون يا خانوادش باشن.اما هر وقت فهميدن واعتراض كردن بهشون بگيد من اون زمان عصباني بودم وحالا از كارم پشيمونم.