نمایش نسخه قابل چاپ
شاید به نظر شما مشکل حسادت خیلی پیش پا افتاده باشه ولی من به شدت زندگی برای من تلخ شده . از دخالتهای بیجا در زندگی من و مقایسه کردن من با خودش دست بر نمیداره و من ازش متنفرم شدم و هر روز با این حس حسادت و تنفر روزم میگذره واقعا مشکل بزرگی از کارشناسان بزرگ سایت :305:که روانشناس و مشاورند خواهش میکنم همونجور که جواب مشکلات زن و شوهر ها و اعضای رتبه دار سایترو میدید جواب مشکلات روانشناسی فردی را هم بدید . اینم یه مشکل روانیه و درمان نیاز داره. با تشکر:72:
شاید به نظر شما مشکل حسادت خیلی پیش پا افتاده باشه ولی من به شدت زندگی برای من تلخ شده . از دخالتهای بیجا در زندگی من و مقایسه کردن من با خودش دست بر نمیداره و من ازش متنفرم شدم و هر روز با این حس حسادت و تنفر روزم میگذره واقعا مشکل بزرگی از کارشناسان بزرگ سایت :305: که روانشناس و مشاورند خواهش میکنم همونجور که جواب مشکلات زن و شوهر ها و اعضای رتبه دار سایترو میدید جواب مشکلات روانشناسی فردی را هم بدید . اینم یه مشکل روانیه و درمان نیاز داره. با تشکر:72:
دوست عزیز سلام.
حسادت چند نوعه که شاید بعضیاش مفید باشه .
یه نوعش غبطه خوردنه که خیلی هم بد نیست مثلا اینکه شما به دوستت که تحصیلات بهتری داره غبطه بخوری که طبیعیه و میتونه باعث بشه شما هم درست رو ادامه بدی .
ولی یه وقتایی هست که تو دلت حرص میخوری که فلانی چرا خونه داره من ندارم و ته دلت دوست داری مثلا ماشین طرف اتیش بگیره که اونم بشه مث تو ... این میشه حسادت که خصلت بدیه . متاسفانه باید بگم حسادت توی وجود اکثر ادما هست و باعث خراب شدن خیلی از زندگیا هم شده ولی خوب راه هم داره.
سعی کن بیشتر جنبه های مثبت خودت رو ببینی و استعداد های خودت رو پیدا کنی . هر کسی را بهر کاری ساختند.
اگر دوست شما نوازنده ماهریه یا اینکه خیاطیش عالیه به جاش شاید شما تو زمینه نقاشی استعداد داری که اگر استعدادت رو بشناسی و تقویت کنی میتونی موفقیت خوبی کسب کنی.
اغلب پسر بچه های الان یا دوست دارن فوتبایست بشن یا بازیگر یا خواننده و به اونا حسادت میکنن اما ممکنه هر کدوم تو زمینه دیگه ای استعداد داشته باشن.
یکی پزشک ماهری میشه
یکی مهندس
یکی هم کشاورز ماهری میشه . هر کس تو زمینه خودش باید کار کنه و بره به سمت استعداد و علاقش . حسادت های ما اکثرا بخاطر اینه که فکر میکنیم دیگران خوشبخت تر از ما هستند در صورتی که دیگران هم همین فکرو درباره ما میکنن.
خود من ادمیم که خیلی ها بهم حسادت میکنن ولی به خاطر چیزایی که خودم نمیبینم. مثلا تحصیلاتم ،یا رشته تحصیلیم ، یا یه سری خصوصیات اخلاقی ولی من خودم به پول اونا حسادت میکنم ، به ماشینشون به زندگیشون .
حسادت طبیعیه نمیتونی ازش فرار کنی ولی میتونی با مشغول کردن خودت اثرات منفیش رو کم کنی .
اگر به شخص خاصی حسودی میکنی اینو بدون اونم ممکنه بهت حسودی کنه تو یه سری چیزا.
بازم میگم قابلیت های خودتو ببین و بزرگش کن برای خودت . عزت نفست رو بالا ببر
موفق باشی :104:
سلام.
اگر در ارتباط مداوم با کسی هستید که شما رو مرتبا با خودش مقایسه میکنه و یا خودش رو به رخ شما میکشه و به هر شکل حس حسادت شما رو تحریک میکنه اولا اگر امکان دارد رابطه خودتان را با او محدود تر کنید.دوم اینکه تمرین کنید حساسیت خود را نسبت به حرفهای او کم کنید. وقتی حس حسادت به سراغتون میاد در خودتون باهاش بجنگید و سعی کنید از داشته های او خوشحال باشید. شاید حس واقعی شما این نباشد اما درونا به خودتون تلقین کنید که چقدر دوست دارید او شاد و در حال پیشرفت باشد.
و ازز همه مهمتر اینکه تمرکزتان را بر پیشرفت خود بگذارید. به داشته های خود بها بدهید و اخترام برای توانایی های خود قایل شوید. مسلما در شما توانایی هایی هست که متفاوت از توانایی های آن فرد است. از توانایی هایی که دارید و از خوبی های زندگی خودتان درون خودتان قدر دانی کنید و آنها را بروز دهید.
شاید این هم موثر باشد که اگر او جایی کارش گیر کرد و نیاز به کمکی داشت برای کمک به او داوطلب شوید و کمکش کنید.یا مثلا برایش دعا کنید. وقتی برایش موثر باشید حس بزرگی درون خود خواهید کرد و گمان کنم به کاهش حس حسادت کمک کند.
دختر بارونی جون خیلی نمیتونم راجع به این موضوع نظری بدم. ولی در کل ببین به چیا حسادت می کنی و دلت می خواد و سعی کن اگه می شه برای خودت اون چیزی رو که می خوای داشته باشی. مثلا از چیزای کوچیک بگم. می بینی یکی خوشگله. خوب باید ارایش یاد بگیری و به لباس پوشیدنت برسی بعدش تو از اون خوشگل تر میشی. می بینی یکی کلی مقاله داره خوب باید شروع کنی مقاله بدی تا تو هم داشته باشی. یا می بینی طرف خیلی دوست داره خوب باید رفتارت دوستانه باشه. می بینی یکی خیلی خوش سرو زبونه. خوب باید به رفتارش دقت کنی و اون چیزایی رو که دوست داری سعی کنی به روش خودت استفاده کنی. یا می بینی یکی هنرمنده خوب اگه دوست داری برو یه رشته ی هنری رو یاد بگیر.
یه چیزدیگه اینه که معمولا و نه همیشه معمولا اون چیزی که ادم میبینه توی یه نفر و دلش می خواد خودش هم داشته باشه نتیجه ی کلی رنج و زحمته. یه روزه طرف بهش نرسیده. (البته به جر چیزایی مثه بچه پولداربودن!) واسه همینم ادم میاد توی چند ثانیه می بینه اون نتیجه ی چند سالو و دلش اب می یفته. اما خود اون شخص انقدر واسه اون چیزایی که داره زحمت کشیده که یه وقتایی فکر می کنه شاید اصلا صرف نمی کرده اینهمه زحمت بکشه!
مرسی از راهنمایی مفیدتون :72: مشکل اینه که پدر ومادرم حامی و دوست من نیستن کاش زندگی من مستقل بود :302:
راستش من روابطم رو سعی کردم محدود کنم ولی دست از سر من برنمیدارن .
با خونمون تماس میگیره و مادرمو ناراحت میکنه و مادرم به من فشار میاره . من تلاشمو کردم نتونستم پزشک شم واقعا در توان من نبود ولی این الان دانشجوی تخصصه . من هنرمند بودم ولی هر بار منو میدیدن به کارای من میگن چرت و پرت میگه چرا نمیری مث دخترم درس بخونی دخترم .... خب مامان من ناراحت میشه واقعا دلش میسوزه وسایلمو جمع کرده که برای ارشد درس بخونم من از درسم خوشم نمیاد واقعا رشته ی درامدزایی هم نیست این وضع اعتماد بنفس منو به صفر رسونده زندگیمو بی هدف کرده من الان بیستو سه سال دارم واقعا نمیدونم چرا زندگی میکنم خودکشی کنم والا بهتره از زندگیه مزخرفه