8سال اختلاف سنی+بیان رابطه ی قبلی

سلام.من 26 ساله هستم و خواستگاری دارم که 8 سال از من بزرگترن.من دانشجوی ارشد برق و ایشون دانشجوی دکترای مکانیک هستن.هر 2 شاغل هستیم ولی وضعیت درآمدی ایشون از من تا حد زیادی بالاتره.سطح فرهنگی و اقتصادی خونواده هامونم تقریبا همخوانی داره.من با ایشون فقط چند بار تلفنی صحبت کردم و بناست اگه نظرم در مورد شرایطشون خوبه بعد امتحاناتم(دو هفته دیگه)باهاشون دیدار حضوری داشته باشم.اما مشکلاتم:
اول اینکه 8 سال اختلاف برای زندگی زیاد نیست؟این مسئله ذهن منو خیلی درگیر کرده.من همیشه دوست داشتم که همسرم اختلاف سنی بین 3 تا 5 سال با من داشته باشه.من خیلی پرشر و شورم.اهل بیرون رفتن،سرگرمی و تفریح هستم.اگه که همسرم باهام همسو نباشه خیلی زود پژمرده میشم و نمیتونم طرف مقابلم هم شاد نگه دارم.من از قیافه یا برخورد ایشون تصویری ندارم(جز توضیحات جزئی یه واسط که قطعا نمیتونه ملاک انتخاب باشه).چطوری بفهمم که این آقا واقعا سرزندگی لازمو داره و رفتارش تصنعی نیست؟
دوم اینکه حدود 5 ماه پیش من یه رابطه ی دوستی رو به خاطر مخالفت مادر طرف مقابلم برای ازدواج قطع کردم.الان هم میخوام حتی کلامی هم در موردش با این آقا حرف نزنم.درسته این رفتار؟به نظر شما مشکل ساز نمیشه؟اینم لینک تاپیک قبلی
http://www.hamdardi.net/thread-24541.html
پیشاپیش از راهنماییتون ممنون:72::72:

رابطه ی قبلیتون اگر به مسائل جنسی ختم نشده باشه ضرورتی نیست بیان کنید. اگر هم ختم شده اخلاقیات حکم می کنه این رو بگید چون اگر همسرتون بعد ازدواج بفهمند بعید نیست به مشکلات بسیار بزرگی برخورد کنید.

در رابطه با این اختلاف سنی، شما خانومها باید در نظر بگیرید شرایط شروع زندگی مشترک رو یک مرد فراهم می کنه . اگر این انتظار رو دارید لااقل انتظار عمل خارق العاده نداشته باشید! از یک سمت توقع اینکه همسرتون از شما از نظر تحصیلی بالاتر باشه (احتمالا همین می شه 3 4 سال اختلاف سنی) بعد از نظر سربازی و... (2 سال) 2 سال هم کار و بارش از شما جلوتر باشه می شه 8 سال. به یک پکیج به صورت کلی نگاه کنید! مطمئن باشید ایشون هم بدشون نمیومده بالا پایین بپرند و شادی کنند و لی الان این موقعیت (دانشجوی دکترا و کارخوب) رو هم نداشتند!
8 سال اختلاف سنی خیلی زیادی نیست. بستگی به طرف مقابلتون داره. باید حتمما ببینید ایشون رو

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mehran21

رابطه ی قبلیتون اگر به مسائل جنسی ختم نشده باشه ضرورتی نیست بیان کنید. اگر هم ختم شده اخلاقیات حکم می کنه این رو بگید چون اگر همسرتون بعد ازدواج بفهمند بعید نیست به مشکلات بسیار بزرگی برخورد کنید.

---

فقط به رابطه ی جنسی ربط نداره :303:

بگرد توی سایت راهنمایی های دقیق تری برای این مسئله وجود داره. :305:

اگه ازتون سوالی نپرسیدن لازم نیست بگید ولی اگه پرسیدن و شما چیزی نگید ممکنه توی تحقیقات متوجه موضوع بشن. اونوقت چی؟

رابطه ی قبلی من خیلی خیلی کمتر از حتی یه دوستیه ساده بود.من رفته رفته عاشق کسی شدم که بنا بود پیشش کار کنم اما نشد.هر 2 یا 3 روز یکبار فقط و فقط تلفنی باهاش حرف میزدم و تو کل دوستیمون 4-5 بار باهاش بیرون رفتم که اونم تمومش با اجازه ی مادرم بود.خطایی نکردم.اون آقا در هر حال نامحرم بود و من حتی 1بار هم نذاشتم که دستش به دستم بخوره.من نمیخوام از گذشته م بگم.از اینکه در کمال پاکی و معصومیت عاشق و وابسته ش شدم و نهایتا مادر اون آقا حتی حاضر به دیدنم نشد.منم که اینو مساوی خرد شدن غرورم میدونستم حتی یه ثانیه هم برای بقای رابطه م نجنگیدم و با تموم سختی هاش تمومش کردم.که نتیجه ش 2ماه افسردگی کاملم بود.الان اگه از گذشته بگم تصور این آقا در موردم کاملا خراب میشه.تو اینجور مواقع آقایون بدترین حالتو متصور میشن که در مورد من صدق نمیکنه.اگر هم از دوست سابقم بپرسن مطمئنم که کلامی حرف نمیزنه چون به اخلاقیات کاملا پایبنده.از طرفی حسی مثل عذاب وجدان به سراغم میاد که همسرم باید در جریان امور گذشته ی زندگیم باشه.
به صورت کلی اگه بخواین نظر بدین اختلاف سنی 8سال مشکل ساز نمیشه؟

سلام مجدد
من خواستگارمو زودتر از موعد دیدم.ایشون بهم پیشنهاد 2ماه آشنایی و رفت و آمد رو جهت یه تصمیم گیری درست دادن.
از نظر کاری و شغلی،اخلاقی و به خصوص اعتقادی کاملا مطابق ایده آل هام بودن.اهل نماز و روزه بودن که این برام امتیاز بزرگیه،چون خیلیا رو که حرف میزدم به این موضوع اعتقادی نداشتن
ولی....
ظاهرشون با ایده آل ظاهری من خیلی تفاوت داره.من خودم بلند قد هستم و ایشون فقط کمی از من بلندترن.موهاشون از جلوی سر خیلی کمه
این موضوع ذهنمو خیلی مشغول کرده
اهمیت ظاهر چقدره در ازدواج؟واقعا نمیدونم چی بهش جواب بدم

شما احتمالا هم کفو بودن رو شنیدید. همیشه توی ازدواج باید توجه داشته باشید که نمی تونید یک نفر کامل رو بدست بیارید مگر اینکه خودتون کامل باشید. کامل هستید؟ مزایای خودتون نسبت به ایشون چیاست؟

بیشتر مزایای من نسبت به ایشون ظاهریه.از لحاظ تحصیلاتی و درآمدی ایشون بالاترن.من نگران اختلاف سنی بودم که نکنه شور زندگیشون از من خیلی کمتر باشه.اما خدا رو شکر (حالا با توجه به برداشتی که از اولین صحبت ها داشتم) قابل پذیرش بود.
مزایای زیادی داره.خانواده ی خوب و معتقد،کار خوب،جاه طلبی سازنده،رفتار گرم و تا حدی صمیمی.
من با 2 مسئله تو ظاهرشون مشکل دارم و هرچقدر سعی می کنم که با دید مثبت همه چیو نگاه کنم از جلوی چشمام نمیره.اول اینکه من بلند قدم.حدودا 169 سانتی متر.ایشون فقط کمی(در حد 5-6 سانتی متر) از من بلند ترن.یعنی حتی کفش پاشنه بلندم نمیتونم بپوشم چون حس بسیار بدی بهم دست میده که با همسرم همقد باشم.مشکل اساسی دیگه کم مو بودن ایشونه که نمیدونم چه جوری باهاش کنار بیام.موهاشون از جلو خیلی کمه و احتمالا کم تر هم بشه.من دلم نمیاد که به غرور و شخصیت کسی توهین کنم و بگم که برو مو بکار و این قضیه هم مهمه برام.کاری میتونم براش کنم؟
اصولا من تو ظاهر 2تا مورد برام مهم بود که یکیش بلندی قد بود و اون یکی هم کچل نبودن و کم نبودن موها.هرکی هم به پستم میخوره تو ظاهرش از این قسمت میلنگه:311:
در کل صورت ظاهری من نسبت به ایشون سرتره و متاسفانه و متاسفانه من حرف مردم روم تاثیر گذاره و اگه کسی از ظاهرش بد بگه خوبیاش جلوی چشمم نمیاد دیگه.دوست دارم با غرور و احساس عالی کنارش گام بردارم