90درصد

با سلام خواهش ميكنم از تمام دوستان نظربدن به اين سوال البته با دقت وتامل سوال اينه ايا ميشه مانند روزهاي اول زندگي با عشق زندگي كرد يا بتعبيري به يكنوختي نرسيد چرا 90درصد ايرانيها به يكنواختي ميرسند و فقط روزگار ميگذرانند تا زندگي

به دلیل نادانی،شتابزدگی،سنت زدگی و نداستن مهارتهای رفتاری،شرایط سخت اقتصادی،بد دانستن برخی کارها در زندگی مشترک و . . . .
البته این جانب ترکیب*طلاق عاطفی* را به واژه *یکنواختی* ترجیح می دهم.

كافيست آنچه را كه برايتان ارزش دارد را دائم به ياد آورده و در ذهن خود مرور كنيد. ديگر يادتان نمي رود اين كسي كه كنار شماست كيست و چه درجه اعتباري پيش شما دارد و شما چه ارزشي برايش قائل هستيد. لازم نيست هر روز يك كار را انجام دهيد. كمي هم تغيير برنامه و تفريح و غذا و ... بد نيست. خوب نيست كه آدم سوزنش فقط يكجا گير كند و فقط يكسري كارها را انجام بدهد. حتي در روابط جنسي هم تفاوت به وجود بياوريد تا از آن هم خسته نشويد. لازم نيست هميشه در اتاق نشيمن شام بخوريد. يكبار هم شامتان را در اتاق ميل كني. حتما نيازي نيست كه غذا را روي ميز يا سفره سرو كنيد. مي توانيد بدون تشريفات روي تخت خواب آن را ميل كنيد. چرا بايد هفته اي يكبار قورمه سبزي بخوريد؟ كمي تغيير باعث مي شود كه روحيه تان بالا رفته و نسبت به هم روابط بهتري پيدا كنيد. اگر كلمه دوستت دارم تكراري و بي معني شده، از جملات ديگري مانند" تو انگيزه من براي ادامه هستي" استفاده كنيد تا اقلاً انگيزه ايشان را بيشتر كنيد. اينقدر موارد زياد است كه نمي دانم كداميك را بگويم. اگر غرق در مشكلات مادي شويم و به بدبختي ها، بي پولي ها و قسطها و بدهي ها فكر كنيم، خودمان را يادمان خواهد رفت. نمي گويم از اينها فاصله بگيريد چون كه بالاخره بايد روزگار را گذراند اما ذهنتان را دور كنيد. اگر در مورد يك مسئله مالي با شوهرتان صحبت كرديدو كمي به هم از شرايط آگاهي داديد ، فوراً بحث را عوض كنيد و مورد موارد بهتر صحبت كنيد و او راهم به اين شمت هدايت كنيد. در طول شبانه روز باز هم وقت براي اينگونه صحبتها وجود دارد. اگر 4 ساعت كنار هم هستيد، بايد 4 ساعت در مورد مشكلات صحبت كنيد؟ باور كنيد 15 دقيقه هم براي طرح مشكل كافيست. پيدا كردن راه حل را موكول كنيد به ساعت ديگري تا هم فكر بازتري داشته باشيد و هم زير بار مشكلات خم نشويد.

جناب گرد آفريد
تمامي كلماتي را كه به كار برديد در واقع درست و به جاست كه مي توان در مورد هر يك از آنها،‌ساعتها صحبت كرد. جوابتان بسيار عالي بود.

سلام دوست عزیز!
سوال جالبیه!خوشم اومد
اینکه می شه همیشه با عشق زندگی کرد آره می شه نمونه هایی رو هم دیدم که حتی سالهای کهنسالی در کنار هم بودن و با محبت بالا.
و حتی در سالهای ابتدایی زندگی محبت زوج ها به هم بخش زیادیش تحت تاثیر تازگی داشتن برای هم و هیجانات روحی هستش که در سالهای بعدی این محبت به شکل کامل و زیابترین نوع محبت تبدیل می شه.
گردآفرید عزیز عبارت جالبی به کار بردن و توضیحشون عالی بود.دقیقا همین طوره این زیر یه سقف زندگی کردن به هر قیمتی و به هر شکلی واقعا مسخره هست که معمولا به دلایلی ترجیح به ادامه این وضع دارن .واسه من هم شخصا پیش اومده که به نقطه ای برسم که بخوام یه تصمیم جدی در مورد زندگی شخصیم بگیرم ولی خوشحالم که با نگرفتن تصمیم عجولانه تونستم خیلی از مشکلاتم رو حل کنم و به موفقیت برسم.بدتر از موضوعی که شما مطرح کردین اینه که آدمها با وجود شرایط غیر قابل تحمل فکری برای حل مشکل یا اضافه نکردن مشکلات جدیدتر نکنن.
من هم از همه دوستان می خوام اگه نظری دارن حتما بگن و اینکه چطور می شه جلوی این یکنواختی رو گرفت راه حلش چیه!؟

اين لينك را ببين. جالب است.
http://www.hamdardi.net/showthread.php?tid=2644

چرا نمي شه تا آخر عمر با عشق زندگي كرد؟
وقتي آدمهاي زيادي اينجوري زندگي كردند چرا ما نتونيم اين كارو بكنيم؟
فقط كافيه بخواهيم

موضوع جالبيه .قبلا این سوال به ذهنم رسیده بود که چطور می شه بعد از گذشت چند سال از ازدواج و داشتن فرزند و ... همچنان عشق و کشش جنسی و عاطفی بین همسران رو حفظ کرد.نمی دونم کسی می تونه راه حللی ارائه بده؟ واقعا این درصد بالای زوجهایی که دارند فقط برحسب عادت و تعهد زیر یک سقف زندگی می کنند رو اطرافم می بینم،آیا این مسئله اجتناب ناپذیره؟

به نظر من نمی شود امکان ندارد.می توان خیلی در این باره مطالب تکراری و تازه را گفت؛اما بنده در این زمان و مکان باورم این است که:
به دلیل اینکه انسانها در بزرگسالی دلمشغولی های فراوان دیگری هم دارند و نیز گرفتاریهای بسیاری . . . جایگاه زن و شناخت نیروی آنها هم از سوی خودشان بیشتر گشته و همه اینها افزون بر عامل اصلی و مهم ترین مورد است:
اینکه انسانها در جهان سنت و قدیم خود را در دایره محدودی که قرار دشتند کاملاً می شناختند،اما در جهان مدرن کنونی با عنایت به گستردگی دایره شناخت انسان و گزینشهای گوناگون او،انسان دیگر نمی توان خودش را بشناسد و فردی هم که خود را درست نمی شناسد چگونه توان ارتباط درازمدت و نه از روی انگیختگی اولیه،بلکه با انگیزه تداوم ارتباط را دارد؟