عدم تفاهم در شیوه خرج کردن پول

سلام به همگی
امیدوارم حال همه دوستای هم تالاری خوب باشه...من برگشتم با یه موضوع جدید
چند وقتیه از دست شوهرم دارم کلافه میشم...حس می کنم زیاد مسئولیت پذیر نیست...می دونین هر چی پول در میاریم بدون هیچ برنامه ای خرج میشه و این منو از کار و زندگی و همه چ ناامید میکنه...از صبح تا شب هر دومون تلاش می کینم ولی اون ارزشی واسه پول قائل نیست بر عکس پدر و مادرش که حتی خسیسن اون وابستگی به مال دنیا نداره و بی خیاله..ما نزدیکه دو سال عروسی کردیم زندگی خوبی داریم شکر خدا و از نظر مالی مشکلی نداریم ولی من از شیوه خرج کرده پولمون ناراصیم.من اهل پس اندازم و اون اهل بریز و بپاش ..من برای ریال به ریال پول حساب کتاب می کنم و اون به این که چطور این پولا رفتن اهمیت نمیده...
تموم ماه من سعی می کنم خرجا رو کم کنم و اون اخر ماه میگه هیچیش نمونده...من چطور می تونم شیوه پول خرج کردنمون رو عوض کنم.هزار بار برنامه ریختم که بریم فلان چیزو بخریم و اون مخالفت کرده کلا اهل ریسک نیت و هر بار بهش ثابت شده حق با من بوده ولی بازم الان به حرفام گوش نمی ده....کلا دوست داره هر چی درمیاریم از اول ماه بذاره تو جیبشو خرج کنه...من هم می سوزم و بداخلاق میشم...خودش میگه از تو می ترسم وقتی پول خرج می کنم...میخوام یه دعوای درست حسابی باش راه بندازم.از کارهاش خسته شدم:302::316:

مردا اکثرا اینجورین ببین به نظرم بی مسئولیتی نیست شوهر منم اینجوریه خودمم قبل ازدواجم اینطوری بودم ولی بعد ازدواج یهو دگرگون شدم شوهرمو قانع کردم خونه بخره و الان انقد قسط و بدهی داریم که نمیتونه پول خرج کنه:227:بهترین راهش قسط دادنه تو شرایط قسط دادن قرارش بده پول همینجوری از دست میره

می دونی عزیزم تو این خرجا و گرونی ها از این که پس اندازی نداشته باشیم افسرده می شم....از طرفی دوست دارم اون اینقد ر مدبر و خوش فکر باشه که نیازی نباشه من خودمو اذیت کنم ولی اون مقتصد نیست و اهل پس انداز هم نیست....می دونی صبح تا شب سر کار بعد هم حرص خونه و پول و ماشین ادمو پیر می کنه دوست دارم با خیال راحت بهش تکیه بدم نه اینکه بدوم دنبال کارای اینجوری....
نمیشه ی کاری کنیم که اونا اقتصادی تر فکر کنن؟

علت این رفتار همسرتون اینه:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرشته من

بر عکس پدر و مادرش که حتی خسیسن اون وابستگی به مال دنیا نداره و بی خیاله

---

ایشون از این اخلاق پدر مادرشون اذیت شدند و الآن دارن کاملا برعکس رفتار می کنن. میخوان از اون وضعیت فرار کنن

برای اینکه این اخلاق ایشونو عوض کنید اول باید درکشون کنید

سلام زنده دل عزیز
زیاد نمی تونم حرفت رو قبول کنم چون براش خرج می کردن و چون تعدادشون کم بوده واسه بچه هاشون کم نذاشتن
...می دونین همسرم مثل خیلی از مردا اهل حرص خوردن واسه پول و فکر دو دو تا چار تا نیست.بیشتر به فکر زمان حال و مسافرت وتفریح امروزشه نه فردایی که معلوم نیست تو این مملکت چطوری میشه...
ما 18 ماهه عروسی کردیم ولی هنوز خونه نخریدیم و با این وضعیت دیگه بعید میدونم بتونیم یه خونه عالی و مناسب بخریم.باید به یه اپارتمان معمولی قناعت کنیم...ولی اون حتی از این موضوع نه ناراحت و نه نگرانه...اخه ما که صبح تا شب کار می کنیم نباید یه نتیجه ای تو زندگیمون ببینیم که دلمون خوش بشه؟

از این می ترسم که تا چند سال دیگه هم نتونیم خونه بخریم و ببینیم پیر شدیم و من همش حرص خوردم و اون هم که عین خیالش نبوده:302:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرشته من

ما 18 ماهه عروسی کردیم ولی هنوز خونه نخریدیم و با این وضعیت دیگه بعید میدونم بتونیم یه خونه عالی و مناسب بخریم.باید به یه اپارتمان معمولی قناعت کنیم...ولی اون حتی از این موضوع نه ناراحت و نه نگرانه...اخه ما که صبح تا شب کار می کنیم نباید یه نتیجه ای تو زندگیمون ببینیم که دلمون خوش بشه؟

---

آپارتمان عالی نخرین چی میشه؟ :305:

نتیجه ی زندگی تون آپارتمان عالی هست که باید دلتون بهش خوش بشه؟ :303:

پس ما برای چی میریم روزی 10 ساعت سر کار؟من برای چی علیرغم علاقه و هوشم درس رو رها کردم و رفتم سر کار اگه قراره هر چی درمیاریم بریزیم وبپاشیم و بی برنامه خرج کنیم منم مثل خیلی دخترای دیگه نمیرم سر کار و نردبون ترقی رو طی میکنم و دکترا می گیرم؟؟
عمر مون رو مفت داریم می فروشیم و بعد هم مفت اون پولو از دست بدیم.این درسته به نظرتون؟

فرشته ی من عزیز .. منم مشکلی شبیه شما دارم ..
همسرم خیلی ولخرجه و من زیادی اینده نگر !! در این حد که بعد 2 سال رفتم برا خودم کفش خریدم :311: ولی همسرم مدام ولخرجی میکنه و من حرص میخورم ..
آنی عزیز تو تاپیکم حرفای قشنگی زد .. برات میذارم شاید به دردت بخوره عزیزم ..

نقل قول:

---

زندگی زناشویی نیازمند تفاهم است و از تفاهمات توافق ساخته می شود .

نه شما اشتباه هستید و نه همسرتان . زندگی شما دو نفر اینگونه و در کنار هم به نقطه ی بالانس می رسد و تعدیل می شود .

مگر اینکه شما بخواهی تغییری داشته باشی .

شما زیادی زندگی را جدی می گیرید و همسرت زیادی شوخی !

این تعادل بخشی است و باز این حرف به این معنی نیست که همه ی زندگی بچه بازی بشود و یا همه ی زندگی جدی و خشک و منطقی بشود . همه ی این رویکردها لازمه ی زندگی است .اما متعادل کردن آن هنر است .

از خودت مثال می زنم

اشتباه می کنی وقتی که کفش به پا نداری میروی طلا می خری که امروز باعث ناراحتی خودت باشد که من کفش ندارم اون میره ارگ می خره !

تو و همسرت هر دو به نوعی درگیر افراط و تفریط هستید .

تو نیاز امروزت را نمی بینی و به آن بی توجه هستی به خاطر آینده ای که از راه نرسیده .
همسرت لحظه را می بیند بدون چشم انداختن و نیم نگاه به آینده .


پس انداز کردن و سرمایه جمع کردن منطق و اصول و تعریف خودش را دارد . نباید از زندگی امروز عقب بمانی به خاطر آینده ی از راه نرسیده .
زندگی کردن در لحظه هم این نیست که با عدم مسئولیت با آن رو به رو شد .

هر یک به درکی رسیده اید که نیاز یک زندگی است اما به علت عدم آگاهی و مهارتی .......توانایی هایتان هدر می رود که این بخش نیازمند بازبینی و تعادل بخشی است .

یاد بگیر هنر در لحظه زندگی کردن را و برای آینده برنامه ریزی هایی داشته باشی . لحظه ی حالت را هیچوقت فدای آینده ی نیامده نکن و تعادل بخشی به حال را فراموش نکن .

---

خیلی ممنون از تو انی عزیز

راست می گی من هم خیلی وقتا از نیازهای طبییعم مثل لباس می گذرم و از اون هم انتظر دارم هم چین کاری بکنه...واقعاتا حالا بهش فکر نکرده بودم که کار من هم هدر دادن امروزه....مثل کار ا ون اشتباست!!!
راست می گی من هم هفته پیش سر این موضوع طلا دلخور شدم چون برای پس انداز می خواستم برم تو گرونی 3 میلیون طلا بخرم در حالی که پول ترم هر دومون مونده....

باید بشینم فکر کنم یه برنامه اصولی بریزیم واسه زندگیم که به قول انی به تعادل برسیم من از این خسیسی دربیام و اون از بی برنامگی....
تا هر دومون از این زندگی لذت ببریم...واقعا پستت منو به فکر برد عزیزم.