قبل از من رابطه داشته !

سلام خدمت دوستان عزيز و مشاوران محترم سايت همدردي

نمي دونم از کجا بايد بگم !؟

پسر 24 ساله هستم ساکن تهران حدود 1 سال و 4 ماه هست که با دختري دوست شدم و اولين بارم بوده و قبل از اين با هيچ دختري ارتباطي نداشتم حتي تلفني ! تو اين مدت دوستي با هم بيرون مي رفتيم گردش و تفريح رستوران و ازين کاراي معمول.بعد از مدتي تقريبا 1 سال نسبت بهش احساس پيدا کردم و با اون و خانواده خودم درميون گذاشتم البته مادرش از دوستيمون خبر داره.اونم نسبت به من ابراز علاقه کرد و قرار بر اين شد تا زمان خواستگاري رو مشخص کنيم قبلش نسبت به هم شناخت بيشتري پيدا کنيم و تو اين مدت من متوجه شدم که قبل از من با پسري دوست بوده و با هم رابطه بدني داشتن و اون پسر خواستگاريشم اومده و دليل جداييش از اون رو به من گفت خيانت اون پسر و بد اخلاقياش بوده اينم اضافه کنم که هنوز باکره است (آزمايش نشون داد) و دليل اين روابطشم گفت که فقط از روي کنجکاوي و ندونستن اين که کار اشتباهي داره انجام مي ده و الان کاملا پشيمونه و توبه کرده و تو اين مدت که بهش ابراز علاقه کردم مطمئنم که خيانتي به من نکرده حالا اين افکار واقعا دارن ديوانم مي کنن تا جائي که الائم افسردگي پيدا کردم نمي دونم جدا بشم يا ادامه بدم همش به خودم مي گم که همه اونا قبل از من پيش اومده اما بازم ذهنم درگير اين اتفاقاس خواهش مي کنم کمکم کنيد راه درست رو انتخاب کنم.واقا همديگرو دوست داريم

برادر گرامی من کارشناس نیستم و نظر شخصیمو میگم با در نظر گرفتن اینکه با توجه به متفاوت بودن فرهنگ خوانواده ها و عقاید مذهبی و روحیات انسانها برخورد انسان ها در این مسایل متفاوته ، من فقط به عنوان یک خانوم میتونم بهت بگم که عموما خانومها بعد از ازدواج و بخصوص اگر ازدواج موفقی داشته باشن کاملا سرگرم زندگیشون میشن بعلاوه این خانوم میتونسته این مسآله رو از شما مخفی کنه ولی چون می خواسته به شما دروغ نگفته باشه به شما گفته البته شما در توضیحاتتون اصلا نگفتید که دقیقا چی آزارتون میده. آیا پذیرش این مسآله براتون مشکله یا اینکه احتمال خیانت میدید؟

سلام دوست عزیز.نمیدونم نظر من چقدر برات اهمیت داره ولی منم درست مثل تو یه پسر غیرتی هستم و سعی کردم قبل از ازدواج رابطه ای نداشته باشم با نامحرم تا بتونم این انتظار رو از همسرم داشته باشم که رابطه ای داشته قبلا یا نداشته.من روی این قضیه خیلی حساسم و این که بخواد همسر آینده ام همچین خطایی رو مرتکب شده باشه برام قابل حضم نیست.نمیتونم هیچ توجیهی رو برای این کار قبول کنم.شما رو نمیدونم چقدر حساس هستید اما یه چیز خیلی مهمه. اینکه حس میکنی این قضیه رو بعد از ازدواج میتونی فرامووش کنی یا خیر.اگر انقدر روی خودت کار کرده باشی که بتونی ببخشی بهت تبریک میگم اما اگر نمیتونی ببخشی هرگز ازدواج نکن که همین قضیه باعث به وجود آمدن خیلی مشکلات میشه به نظر من.البته همه اینا فقط یه نظر بود.ممنون:72:

مهرداد عزیز خوش اومدی به همدردی ..
تصمیم گیری شما به اعتقادات قلبی و اخلاقی تون ربط داره ..
اگر از جانب اون خانوم مطمئن هستین و میدونید که فهمیده کارش اشتباه بوده و توبه کرده و خودتون هم میتونید این قضیه رو بپذیرید و بعدها باهاش دچار مشکل نمیشید برید جلو ..
این نکته رو در نظر داشته باشید با توجه به اینکه اون خانوم باکره هستن حتی میتونست این قضیه رو ازت پنهان کنه و بهت نگه و شما هم متوجه نمیشدی .. اما از روی صداقت اومده بهتون گفته و خیلی ارزشمنده این رفتارش ..

اگر نمیتونید با این قضیه کنار بیاید هر چه زودتر این رابطه رو تموم کنید ..

هیچ کس نمی تونه به شما بگه که با این خانم ازدواج بکنید یا نکنید. خیلی به روحیات و عقاید شما بستگی داره.

فقط می دونم که تاپیکهای مشابه شما در این تالار زیاد دیدم. چیزی که من توی اون تاپیکها دیدم این بود که بعد از ازدواج وسواس فکری آقایون در مورد این مساله بیشتر شده بود. شاید هم کسانی که به این حالت رسیده بودند تاپیک زدند و آقایون زیادی هم هستند که با این وجود این مساله ازدواج کردند و الان خوش و خرم هستند.
دلیل نمی شه اگر مشکل دارها اینجا بودند فکر کنیم همه مشکل دار خواهند شد.

توی پست شماره 9 این تاپیک ( بمانم یا نمانم ) من چند تا لینک از تاپیکهای مشابه گذاشتم. برو بخون، شاید برای تصمیم گیری کمکت کنه.

خیلی ممنونم از راهنمایی دوستان
باید بگم که من از نظر فکری با این قضیه مشکلی ندارم و معتقدم گذشته هر فرد مربوط به خودشه به شرطی که روی آیندش تاثیر نگذاره ! اما از نظر عاطفی واسم سخته این موضوع و اینم اضافه کنم که اتفاقی من این موضوع رو متوجه شدم و اون چیزی به من نگفت.

آیا شما از او پرسیده بودی و نگفته بوده قضیه رو؟ این دو تا با هم فرق داره یکم.اگه دروغ گفته یکم بد میشه اما اگه حرفی نزده و سوالی پرسیده نشده بوده باز فرق داره.البته که دل راضی نمیشه.اصل کار دل آدمهاست مرد جوان.عقل و منطق خیلی چیزها رو میگه و دل خیلی چیزها. بستگی به کنترل آدمها داره که چقدر به عقلشون گوش کنن و چقدر به ندای دلشون:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط sina7119

سلام دوست عزیز.نمیدونم نظر من چقدر برات اهمیت داره ولی منم درست مثل تو یه پسر غیرتی هستم و سعی کردم قبل از ازدواج رابطه ای نداشته باشم با نامحرم تا بتونم این انتظار رو از همسرم داشته باشم که رابطه ای داشته قبلا یا نداشته.من روی این قضیه خیلی حساسم و این که بخواد همسر آینده ام همچین خطایی رو مرتکب شده باشه برام قابل حضم نیست.نمیتونم هیچ توجیهی رو برای این کار قبول کنم.شما رو نمیدونم چقدر حساس هستید اما یه چیز خیلی مهمه. اینکه حس میکنی این قضیه رو بعد از ازدواج میتونی فرامووش کنی یا خیر.اگر انقدر روی خودت کار کرده باشی که بتونی ببخشی بهت تبریک میگم اما اگر نمیتونی ببخشی هرگز ازدواج نکن که همین قضیه باعث به وجود آمدن خیلی مشکلات میشه به نظر من.البته همه اینا فقط یه نظر بود.ممنون:72:

---

<strike> آخه مرد ناحسابی تو کی هستی آخه که بخوای کار کسی رو ببخشی یا نبخشی؟!</strike>

ویرایش : فرشته مهربان >>> طبق اصول مشاوره چنین برخوردی با مراجع و استفاده از چنین الفاظ عامیانه و با بار احساسی منفی و سرکوب گرانه هیچ جایگاهی ندارد و متأثر از آفتهای مشاوره ای هست


هر کسی ممکنه در گذشته خطاهایی کرده باشه که تقریبا همه ی ما آدم ها شامل این داستان میشیم! خدا که آفریدگار ماست و بیشتر از همه به ما حق داره میگه تو توبه کن باقیش با من! حالا ما بنده ها کی هستیم که بخوایم اصلا راجع به کاری که کسی کرده بهش گیر بدیم! چرا از خود خدا هم میخوایم پیشی بگیریم!؟ بابا مهم اینه که الان این آدم از گذشته ای که به خودش مربوطه ناراحته! و الان تصمیم به زندگی گرفته! بعدم پیشنهادی برای خودت دارم، این مهم نیست که اون آدم چی فکر میکنه! مهم اینه که تو چجوری میتونی با این مسئله کنار بیای! اینکه کی چه رابطه ای داشته همش به خودش و خدای خودش ربط داره! شما اگه میبینی دوست داشتنت از یه طرف و این مسئله از طرف دیگه گریبانتو گرفته خیلی راحت بهت میگم ازدواج نکن! ولی این مسئله ی اون خانم نیست، چون خودت هیچ رابطه ای نداشتی این مسئله داره اذیتت میکنه! اینو ببین که شما اولین رابطتته! آیا شناخت درستی از این آدم داری؟ اصلا کس دیگه ای رو هم دیدی یا باهاش ارتباط داشتی که بخوای با ایشون مقایسه اش کنی؟ فکر کن راجع به رابطت، فکر کن! این معیارهایی که از این آدم خوشت اومده آیا معیار های درستیه؟ ولی دوست من سن ازدواج سن بالاتریه، اصلا زود تصمیم نگیر! ما مردا خیلی چیزا برای مردونگیمون داریم که باید بدست بیاریم، تا بتونیم مرد یه خونه بشیم و <strike> اینا بدست نمیاد مگر تو سن بالاتر یعنی 30-31 سال! توروخدا فکر کن!</strike>

ویرایش : فرشته مهربان >>> خطای شناختی تعمیم ناروا

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

راستی اینو بدون که تجسس توی زندگی آدم ها گناه بزرگیه!!!
این حرفتو دوست دارم که گفتی گذشته ی هر کس مربوط به خودشه!
همینطور که همه ی کارایی که خودت کردی هم مربوط به خودته! اگه میبینی این موضوع اذیتت میکنه تورو قرآن ازدواج نکن! هم خودتو بد بخت میکنی هم اون دختر رو! چون بعده ها اگه کوچکترین مشکلی برات پیش بیاد ، این موضوع اولین چیزیه که ذهنتو درگیر میکنه! توروو خدا گوش کن!


الان ممکنه دوست داشتنت و اینکه نمیخوای اون آدم رو از دست بدی جلوی درست فکر کردنتو بگیره! نذار اینجوری بشه بشین راحت و آزاد فکر کن!

دوست عزیز فقط در یک حالت برو جلو
این که بتونی گذشته اون خانوم رو حتی اگر خیلی بدتر ازین هم بوده باشه فراموش کنی.
اگر غیر از اینه همین الان خودتو نجات بده از هر لحظه ناراحتی و غم و نا امیدی از هرچی تو زندگیت هست.
اینا رو منی دارم می گم که خودم الان حدود یک ساله درگیر همین مسایل و گذشته همسرمم و هر روز داره بدتر میشه با این تفاوت که من عقد کردم ولی شما نه.
نه خودت و آیندت رو خراب کن نه این خانوم رو.
فقط در همون یک حالت می تونی جلو بری. خودت رو هم گول نزن و دوست داشتنت رو بهونه نکن برای خودت. ببین اگر می تونی با عقلت و بدون کوچکترین احساسی با این موضوع کنار بیای برو جلو.
برات آرزوی موفقیت می کنم