ارتباط همسرم با یک مرد دیگر

سلام بزرگواران
من دیشب متوجه موضوعی شدم که خیلی نگرانم کرده. اول در مورد خودم و خانمم بگم. من 36 سال دارم و دندانپزشک هستم. خانمم 29 سالشه و ایشون هم دندانپزشکه. ما 4 ساله که ازدواج کردیم و زندگی خیلی خوبی داریم. هیچ مشکل بزرگ و قابل ذکری هم نداریم. بعضی وقتها یک مسائل جزئی هست که تو همه زندگی ها هست و با گذشت و تفاهم حل میشه.آشنایی مونم به این صورت بود که تو دانشگاه خانمم دانشجوی من بود و اولین کسی بود که احساس کردم بدرد هم می خوریم و به قصد ازدواج جلو رفتم. قبلشم با هیچ دختری رابطه دوستی نداشتم. در حد استاد و شاگردی روابط داشتیم خیلی رسمی. خلاصه ازدواج کردیم و من خیلی دوسش داشتم (و دارم) با هم خیلی خوب بودیم و اونم همیشه به من ابراز علاقه می کرد به قول مادرم مثل دو تا مرغ عشق! ضمنا خانمم صبحا خونه است و بعد از ظهر ها هم که دوتایی میریم مطب و با هم توی یک مطب هستیم. دیشب موقع برگشت از مطب قرار بود همسرم از یکی از دوستاش یک کتاب بگیره که رفتیم در منزلشون و همسرم رفت که کتاب را بگیره و گوشی اش موند تو ماشین. من از روی کنجکاوی (کارم درست نبود قبول دارم) گفتم ببینم چی تو گوشی اش داره برداشتم نگاه کردم که اتفاقا روی منوی اس ام اس بود و دیدم به یک شماره چندتا اس ام اس زده. مثل حرفهایی که با هم میزنیم. قربون صدقه رفتن و .. . یک اس ام اس اش خیلی منو بهم ریخت اونم این بود محتواش : امیر من ماله توام. درسته پیشت نیستم اما دلم پیشته. صبح بیشتر حرف میزنیم. عصرها زنگ نزن این پیشمه. بعد هم ده تا علامت قلب و عشق و ..
خدااااااا من چقدر می تونم بد باشم که این طوری بشه. من چی کم گذاشتم براش ؟ چرا در ظاهر باهام خیلی خوبه. کوچکترین نارضایتی نداره اما پشت سرم اینطوریه. من خداوکیلی هیشه باهاش صادق بودم. چرا ؟ من اونقدر بهش اعتماد داشتم که تا حالا نه گوشیشو چک کردم نه لپ تاپ شو نه تلفناشو هیچی.
خیلی بهم ریختم اما به روش نیاوردم. الانم فکرش داره مثل خوره مغزمو میخوره. حتی کار هم نمی تونم بکنم صبح رفتم درمانگاه دیدم تمرکز ندارم گفتم مریض های امروز را کنسل کنند زدم بیرون.
به نظرتون چی کار کنم؟ من زنمو زندگیمو راحت به دست نیاوردم که راحت از دستش بدم. کلی مصیبت کشیدم. الان 6 ماهه تازه خونه خریدم. بچه ام چی میشه؟ خدایا کمکم کن.

سلام
می دونم پقدر سخته . وچقدر ناراحتید حق هم بهتون می دم . اما اگه زندگیتون رودوست دارید . مبارزه کنید و بعد رفع مشکل فراموش کنید .
در این مواقع نظر دادن خیلی سخته . اما به نظرمن رک و پوست کنده با خانمتون صحبت کنید ازش توضیح بخواهید . سعی نکنید که با این موضوع کنار بیایید و بیخیال شید . شما هر دو تاتون عالق و بالغید . اون هم مسلما شما رو دوست داره که ابراز عشق به شما می کنه و احتمالا اون فرد فقط خلع های عاطفیه زندگی اش رو پرمیکنه . ایشالله مشاوره ها بیان و بیشتر کمکتون کنند

ممنونم. من فکر می کردم نباید مستقیم چیزی بهش بگم.میترسم از عکس العملش. میترسم اون حیایی که بینمون هست از بین بره. منظورم اینه که قبح این کار بریزه. نمی دونم چی کار کنم؟ کمکم کنید. اگر ظهر با این حالم برم خونه شاید حرفی بزنم که اوضاع خرابتر شه. منظورتونو از خلاء عاطفی نمی فهمم.

سلام دوست عزیز
به تالار همدردی خوش آمدید.
همانطور که ساراجون گفتند در این مواقع نظر دادن خیلی سخت هست. من هم حرف خاصی ندارم فقط توصیه میکنم تا انلاین شدن مشاوران اصلی تالار دست نگه دارید و کار خاصی انجام ندید .
پیامکی که شما خوندید گویاست اما دعا میکنم فقط یک سوءبرداشت باشه :203::203:

سلام برادر محترم... امیدوارم خوب باشید. خیلی احساس بدی هست که یکهو آدم متوجه چنین اتفاقی در زندگیش بشه. بخش زیادی از این دست مشکلات به منفعل رفتار کردن زوجها در مقابل خواست همدیگه هست. طوری که فکر می کنند لابد نفر سوم می تونه در زندگیشون معجزه ای بوجود بیاره که همسرشون نمی تونه.
اونچه که از متن شما دیدم، فرد تحصیلکرده ای هستید و بنابراین باید نحوه برخورد شما با مساله با آدمهای عامی فرق کنه.
گفتید که قبل از ایشون با کسی نبودید و البته نمی دونم حدس درستی هست یا نه اما بنظرم خواهر صمیمی هم نداشتید. اگر اینطور نیست بهم حتما بگید.
در مورد مساله شما سه بحث مطرح میشه. یکی انتظارات و برخورد همسر شما به عنوان یک زن. دوم انتظارات و برخورد شما به عنوان یک مرد و سوم انتظارات و برخورد شما دو نفر به عنوان زن و شوهر.
.
.
از دیدگاه یک خانم بهتون می گم که خانمها یکسری خصوصیات دارند که در بسیاری موارد در اونها مشترک هست. مثلا، هر زنی در مرد مقابلش به دنبال یک تکیه گاه و حامی میگرده و اگر تمایل به شخص دیگه ای داره حتما اونو در شخص حاضر ندیده. حتی یکبار که با یک خانم فا... صحبت کردم میگفت که اینکارو برای انتقام از همسر اولم که خیلی اذیتم کرد انجام میدم. یاد گرفتم بهشون دل ندم و فقط به منافع خودم فکر کنم چون لیاقت ندارند!...
به نظرات اون خانم کار ندارم بلکه دارم میگم حتما یک جای کار می لنگه.
خانمها به توجه و محبت کلامی مرد اهمیت می دن و در مقابل جزئیات رفتاری مردها درمورد میزان عشق و علاقه اشون نمره میدن. صرف داشتن یک زندگی روتین و حل و فصل شده مالی، برای یک زن معنی کمال خوشبختی نمی ده.
زنها به گفتگو بسیار علاقه دارند و تنش های خودشون رو از این طریق تخلیه می کنند. اگر شنونده خوبی نباشید از شما فاصله می گیرند. به این مطلب خوب فکر کنید که همسر شما انتظارات و خواسته هاشو در مقابل شما(حتی بردن آشغالها دم در) رو چطور مطرح کرده و شما چطوری جواب دادید.
.
.
در مورد آقایون نظر شخصی خودم رو میگم و مسلما خودتون بهتر خودتون رو می شناسید.
آقایون خودشون رو با کار و جایگاه اجتماعیشون و گاهی با درآمدشون تفسیر می کنند و همانطور که در نوشته های شما پیداست گفتید که هر دو دندانپزشکید مطب می رید و تازه خونه گرفتید.
آقایون مسائلشون رو معمولا صریح مطرح می کنند و گفته اشون همونیه که منظورشونه اما خانمها اکثر مواقع در لفافه صحبت می کنند. بنابراین اعتراض نکردن همسر شما لزوما به معنای رضایتمندی نیست.
آقایون معمولا خطاهارو به سرعت فراموش می کنند و باصطلاح کینه به دل نمی گیرند اما خانمها گاهی وقتها حتی برخورد تبعیض آمیز همسرشون با خودشون و مادرشون رو به دل می گیرند(این به معنی تایید این رفتار نیست).
.
.
.
اما یکسری نکته های مشترک ارتباطی بین شما و همسرتون وجود داره که باید اونها رو رعایت کنید.
در زندگی مشترک صرف راحتی شما یا راحتی همسرتون نمی تونه ملاک قرار بگیره. بلکه باید هر دو از وضعیت راضی باشید. اینکه شما از زندگی راضی باشید و ایشون نباشه خودش یک مساله هست. البته این وظیفه هر دو نفر هست که دلخوری رو با هم مطرح کنند و اگر این اتفاق نیفتاد مشکل یکی از این دو تا می تونه باشه. 1- یک نفر درونگرا بوده یا مهارت طرح مساله رو نداشته. 2- مطرح کرده اما بازخورد خوبی نگرفته پس بی خیال طرح موارد آتی شده و عقده ها روی هم انباشته شدند.
.
برای حل مساله شما مستقیما مطرح نکنید بهتره. بنظرم حیای بین زن و شوهر نباید با طرح این مسائل از بین بره.
آقای دکتر! هیچ رابطه ای یک شبه خراب نمی شه و علایم هشدار دهنده همیشه در یک رابطه هست که یا ما اونهارو نادیده می گیریم یا به علت کمبود آگاهی متوجه نمی شیم. پس در ابتدا به روزهای نخست آشنایی تون برگردید و همه موارد رو عین یک فیلم از جلوی چشمتون رد کنید(حتی دعواهایی که بنظرتون ساده اومده) و نکاتی که به نظرتون اومد یاداشت کنید.
یک قرار با همسرتون بگذارید و ازش بخواهید انتظاراتش رو از همسرش بگه(چه اینکه شما همسرش باشید یا نباشید) و بعد بهش بگید من چند در صد از این معیارهاتو دارم.
در مرحله بعدتر اون نکاتی که از فیلم ذهنی رابطه تون یاداشت کردید براش لیست کنید و بگید خودم احساس میکنم در این موارد برات کم گذاشتم. اونوقت عکس العملش رو ببینید و روی همه حرفهاش فکر کنید. جواب مساله از این طریق دستتون میاد. با اصلاح موارد مربوطه در خودتون(پس از گذشت زمان لازم و اعتماد سازی) می تونید جلوی پیشرفت خیانت در زندگیتون رو بگیرید و بزودی رقیب از صحنه کنار میره. حتما یادتون باشه در همه مراحل در کنار یک روانشناس مجرب حرکت کنید زودتر نتیجه می گیرید.

موفق باشید.:72:

سلام
خانم سرافراز ممنون که وقت گذاشتید. 90 درصد مطالبی که فرمودید در مورد خانم ها رو می دانستم و همیشه سعی کردم رعایت کنم. البته نمی دونم چقدر موفق بودم. من یک خواهر دارم که نسبتا صمیمی هستیم.
اتفاقا چند باری تا حالا از همسرم پرسیدم که چه انتظاراتی از من داره که یه مواردی رو گفته منم سعی کردم همش رو رعایت کنم. راستش اون علایم هشدار دهنده که می فرمائید رو اصلا ندیدم نه که نخوام ببینم. اصلا من متوجه چیزی نشدم که به قول شما احتمالا علتش ندانستن من هست.
چیزی که خیلی ناراحتم میکنه اینه که همسرم طوری بهم ابراز عشق و علاقه می کند که انگار نه انگار اون اس ام اس رو ایشون نوشته. یعنی میشه اینقدر دو رو بود؟ اونم با من که خودش میدونه ظاهر و باطنم یکیه.
حتی اوایل ازدواجمون به من گفت دوست ندارم تو دانشگاه درس بدی چون محیطش خوب نیست (رشته ما طوری است که کار عملی داره و دخترها باز رفتار می کنند در صورتی که می دونست من رابطه با دانشجوها فقط در حد تدریس و یاد دادن و اینهاست. حتی من اونقدر جذبه داشتم سر کلاس که به من دکتر هم نمی گفتند فقط استاد). شما می دونید که تدریس در تاپ ترین دانشکده پزشکی ایران موقعیتی است که هزاران نفر آرزوشونه. من بدون کوچکترین ناراحتی و چون و چرا از ترم بعد درس نگرفتم فقط چون همسرم اینطوری می خواست.
نمی دونم پاک سر در گم شدم.
ممنونم که کمکم می کنید.

چه جالب من هم تو ذهنم این بود که بهتون بگم با همسرتون یه قرار بذارید و در مورد زندگیتون و انتظارات همدیگه صحبت کنید و بعد ببینید که چه جاهائی برای هم کم و کاستی گذاشتید سعی کنید زمان بیشتری با همسرتون بگذرونید یا اگه میتونید بیشتر مشغولش کنید مثلا صبحها هم به مطب بیاد و ...

البته سرافراز عزیز خیلی علمی تر و دقیقتر واستون توضیح داد ...

بعضی اوقات فکر میکنم چی داره سر ما آداما میاد ...

قبل از آشکار کردن چیزی به مشاور و روانپزشک مراجعه کنین و این مساله رو قدم به قدم با مشاور جلو برین. خوشبختانه هردو تحصیلکرده هستید و میشه راه حل منطقی برای این مشکل پیدا کرد. به این قضیه به شکل مشکلی نگاه کنین که باید بهترین راه برای اون پیدا بشه ، الان که در ابتدای راه هستید مشاور خیلی خوب میتونهه کمکتون کنه.

سلام دوست عزیز

راستش در مورد مشکل شما نظری ندارم، چون باید یه کارشناس حتما جوابتون را بده
اما در مورد اس ام اس یه احتمال دیگم هست، من و دوست صمیمیم که مثل خواهرم میمونه، در مورد رابطه های عشقیمون وقتی به مشکل بر میخوریم یا از یه سخن طرف ذوق زده میشیم، اس ام اس رد بدل شده را برای هم فروارد میکنیم تا نظر هم را بدونیم!!
یا با یکی دیگه از دوستام که اون هم دختر هست، به شوخی من شوهرشم و اون زن من هست، برای هم اس ام اس عشقی میفرستیم بعدشم کلی میخندیم، هر کی ندونه فکر میکنه چه خبره..
خلاصه خواستم بگم، این احتمالم بدین شکتون بی مورد بوده و.....
امیدوارم اینجور بوده باشه

سلام دکتر
به نظر من هر چه سریع تر برو پیش روانپزشک.مشاوره مجازی برای مشکل شما به نظر من ریسکش خیلی بالاست.یه مشاور خوب پیدا کن
ارزو میکنم همه چی سو تفاهم بوده باشه و شما به ارامش برسید.