کدوم راه رو انتخاب کنم

با سلام...
من یه جوونه 21 ساله هستم. بعد از اینکه کاردانی رو تو دانشگاه قبلی تموم کردم، واسه کارشناسی تو یه دانشگاه جدید قبول شدم ترم اول بودم که از یکی از همکلاسیها ی دانشجوی دختر خوشم اومد، ایشون دختری بودن که سرشون تو کار خودشون بود و با هیچ پسری حتی سلام علیک نمی کردن. چند ماهی از ترم اول گذشت یه بار تصمیم گرفتم و رفتم جلو که باهاش در مورد علاقم صحبت کنم(البته تو محیط دانشگاه) ازش خواستم که اگه بشه بعد دانشگاه یه جایی بهتر باهاش صحت کنم. ولی اون هی میگفت بفرمایین! و من مجبور شدم همونجا موضوع رو باهاش مطرح کنم و گفتم که من از اخلاق و خصوصیات شما خوشم اومده و اگه بشه باهم بیشتر آشنا بشیم. اون مکسی کرد و با لبخند گفت من نامزد دارم !!!
ولی من هیچ دلیلی بر نامزد داشتن این خانوم ندیدم! به نظر من ایشون فکر کردن که من فقط قصد دوستی دارم! و به همین خاطر این حرف رو به من زدن.
من حتی با مادرم در مورد این دختر خانوم صحبت کردم. حالا من در نظر دارم که دوباره خودم باهاشون جدی تر صحبت کنم و بگم که قصد بنده ازدواج با شماست. یا اینکه یکی از اقوام رو که اونم دخترباشه رو بگم که از جانب من با ایشون صحبت کنه.
حالا می خواستم نظر شما مدیر گرامی رو بدونم که بنده با این اوصاف چی کار کنم؟ یا هر دوست عزیزی که نظری در این مورد داره خوشحال میشم بشنوم.

با تشکر...

ممنون از همه دوستان که فقط نظاره گر متن من هستن! مخصوصاً مدیر گرامی...!!!
چقدر همدردی کردین!

فكر خوبي كردي. واقعا اگر قصدت دوستي يا مزاحمت نيست چه اشكالي دارد كه مادرت با اين خانم صحبت كند.اما اين را بدان اگر حرف ازدواج پيش بكشي،‌نمي تواني زياد اين دست اون دستي كني. بايد اقداماتي هم براي ازدواج انجام دهي. اول در مورد تصميمت خوب فكرهايت را بكن. درسته كه اول بايد بيشتر با او آشنا شوي تا بفهمي كه اين خانم مناسب ازدواج هست يا خير اما شما الان فرض را بر اين بگذار كه واقعاً مناسب است. به خانم حق بدهيد كه نخواهند جواب شما را بدهند.
اگر از طريق واسطه هم همان جواب قبلي را دادند، كلا بي خيال شويد چون احتمالاً‌ايشان به كسي دل بسته اند و مي خواهند بااو ازدواج كنند.