توی خونه بابام باید چجوری باشم؟

سلام همدردیهای همدرد
بازم من اومدم واسه درد و دل کردن...
من تقریبا توی یه خانواده پر جمعیت زندگی میکنم مامانم به خاطر ارتروز شدید زانوهاش زیاد قادر به ترو تمیز نگه داشتن خونه نیست هر چند تلاش زیادی میکنه ولی من وقتی میبینمش که چه وضعیتی داره خودم دست به کار میشم تقریبا مثل زنه خونه تمام کارها رو به عهده گرفتم از قبیل ظرف شستن جارو گردگیری گاهی غذا پختن شستن سرویس دستشویی خریدای خونه مهمان داری ...ولی واقعا واسم خسته کننده شده با تمام این تلاشها هیچ کدوم از اعضای خانواده ام حاظر نیستن ذره ای به خاطر این کارا در تمیز بودن خونه کمک کنن چون تعداد ما 6نفر هست نظافت خونه خیلی وقتگیر تره یه خواهر کوچیکترم دارم ولی اصلا تو خط این جور کارا نیست خیلی کم پیش میاد کمک کنه حتی توی اتاق مشترکی که باهم داریم اون میگه همهچی باید نامرتب باشه که من بتونم راحت به کارام برسم من برعکس ...از بس کا ره شستشو ظرف تو منزل زیاده که پوست دستم کنده شده چون من خیلی پوست حساسی دارم حتی با دستکشم بدتر میشه بدلایلی هم نمیتونیم ماشین ظرفشویی بگیریم بجز من و مامان مریضم کسی نیست کمک کنه ...
مثلا واسه دهه اول محرم غذای نذری داشتیم من و مامان خیلی تلاش کردیم که وسایلو مرتب کنیم ولی وقتی مهمانها اومدن همه چی نامرتبو کثیف بوود یکی از فامیلهای نزدیک هم متلک مینداخت که وای تو غذاتون سوسک افتاده اون لیمو عمانی رو با سوسک اشتباه گرفته بود ...
تو رو خدا راهنماییم کنید به نظرتون تو خونه بابا اینقدر ارزش داره تلاش کنم؟؟؟؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط pardis 1995

به نظرتون تو خونه بابا اینقدر ارزش داره تلاش کنم؟؟؟؟

---

پردیس عزیز

اگه منظورتون اینه که ، مثلا تو خونه بابا خیلی ارزش نداره تلاش کنیم و انرژیمون رو بذاریم برا خونه شوهر باید بگم که خیر این تصور کاملا غلطیه.
اما ...
حالا شما که چند تا خواهر و برادرید ، با کمک پدر و مادرتون کارهای خونه رو تقسیم کنید ، مثلا خریدها رو برادراتون انجام بدن (اگه سن شون اجازه میده) ، سفره انداختن و جمع کردن ، و....

نگرش خودتون هم در انجام کارهای خونه ، جلب رضایت خدا باشه و به نیت کمک کردن به مادر زحمت کش تون برا اینکه با توجه به ارتروز کمتر اذیت بشه.
بدون چشمداشت از هیچ کدوم از اعضای خونه ، وقتی که هدفتون خدائی باشه ، می دونید از اینکه با هرکس دیگه معامله بکنید به این اندازه سود نخواهید برد که با خدا معامله می کنید. حتی انتظار دریافت تشکر هم از مادرتون نداشته باشید.
خدا رو هم بر بوجود آوردن بستری برای بردن این همه خیر و برکت شاکر باشید.

اول عنوانت رو عوض کن. من اصلا متوجه نشدم یعنی چی. فکر کنم اشتباه تایپ کردی

ممنونم از نظرتون بی بی جان
ولی متاسفانه هیچ کدوم از خانواده ام حاظر به همکاری نیستن
بخدا منت نیست ولی خیلی اعصابم بهم میرزه که کارام هیچ ارزشی نداره و به کار ادم احترام نمیزارن و کمتر از یه ساعت همه چیز بهم ریختس و ظرفشویی پر از ظرف و ... اصلا دلم نمیخواد جلو مهمانها سنگ رو یخ بشم

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

توی خونه بابام باید چجوری باشم؟؟؟
عنوان درست رو همینجا نوشتم مرسی از شب نیلوفری عزیز بابت یاداوری

سلام پردیس جان


باور کن چقدر دلم میخواست از روزای مجردیم فقط یک چیز رو همیشه همنوطور نگه میداشتم مثل قبل و اون خدمت به پدر و مادرم بود.الان اگر وقتی بمونه به کارهای پدر و مادرم رسیدگی میکنم.

دلم میخواد ذره ای از محبتهاشونو جبران کنم.اما الان افسوس میخورم کاش زمانی که مجرد بودم بیتشر بهشون میرسیدم.

کاش نمیذاشتم مادرم انقدر کار کنه.
واقعا که چه شبایی شما و من تو خواب ناز بودیم اما مادرای گلمون بالا سرمون بودن و بیدار.

قدر این کار رو بدون.بدون که لیاقت داشتی که این فرصت بدستت امده.

خدا میدونه همون ارتروز مادرت نصفش به خاطر تحمل دوران بارداری بوده (فکر کنم 4 تا بچه هستید دیگه...)

برای دستت حتما زیر دستکش ظرفشویی یه جفت دستکش نخی دست کن.

خیلی کمک میکنه.

هوای مادرت رو داشته باش.اونم حتما یه زمانایی از رسیدگی به خانواده خسته شده و دستاش مثل شما شده.

هر روز دستهای مادرت رو بببوس و برای کارهای خانه خم به ابرو نیاری.مبادا رفتاری کنی که دل مادرت بشکنه.

ازش بخواه برات دعا کنه.از خدا هم بخواه بهت قدرت بده.

الان اگر مادرت ارتروز داره به خاطر سختی هایی که در دوران جوانی کشیده.برای کی؟برای شما !

اگر مثل این خانوما که دست به سیاه و سفید نمیزنن بود الان سلامتیش به خطر نمیفتاد.

سعی کن محبتهاشو جبران کنی.

شاید لازم باشه فضای ارتباطی اعضای خونه توضیح داده بشه ، اما محدودیتهای تالار مجازی این امکان رو نمیده. لذا:
با پدرتون صحبت کنید و بگید می خوام در راستای انجام کارهای خونه (که بارش روی دوش من و مامان نباشه) باهاتون مشورت کنم.
ببینید پدر چه نظری دارن ، اگه نظری نداشتند شما پیشنهاد بدید این تقسیم کار انجام بشه.

تصور من:
یه شب بعد از خوردن شام ، پدرتون با همه بچه ها صحبت می کنه و ازتون میخواد یه جدول برا کارهای روزانه تهیه کنید بطوری که متولی انجام هر کار در هر روز هفته معلوم باشه (همون تعیین شهردار مثلا تو خوابگاه)
تشویق و تنبیه هم اگه حرف پدرتون برو باشه خوب جواب میده.
بهرحال با کمک پدر و مادرتون کارهای خونه رو تقسیم کنید.

سلام دوست خوبم!

اولا که باید بگم خدمت به پدر و مادر سعادتی است که خداوند نصیب همه بندگانش نمی کنه!!! اینو از صمیم قلبم میگم و واقعا معتقدم که خیرش رو در سال های آتی زندگیت به عینه می بینی! مطمئن باش.

در مورد تقسیم کار هم دوستان نظرات خوبی دادند.

فقط یک نکته باقی می مونه که شاید بد نباشه اگر من بهت گوشزد کنم اونم اینه که اگر مادر الآن آرتروز دارند جدای از زحمات و سختی هایی که کشیده اند، بخشی هم به خاطر انجام غیر اصولی کار های خونه است!

آرتروز دیسک کمر، قوز کردن، کمر درد همه و همه ریشه در مراقب نبودن ما داره.

هیچ وقت بی وقفه و بدون استراحت کار نکن، تو اینترنت راهکار های خوبی برای انجام امور منزل با رعایت نکات پیشگیرنده آسیب های این چنینی وجود داره حتما مطالعه کن و بکار بگیر.

محافظت از جسم وظیفه ماست.
موفق باشی:72:

بی بی عزیز ممنون به خاطر راهنماییهای خوبت:43:
ولی عزیزم محیط خانوادگی ما اینقدر قانونمند و باکلاس نیست معمولا زیاد حرف شنوی از هم ندارن البته من همیشه این جلسات خانوادگی برای حل مشکل رو دوست دارم وقتی هم من با لحن ملایم در این مورد صحبت میکنم سکوت میکنن و چیزی نمیگن چون براشون اهمیتی نداره وقتی هم یکم عصبی بشم بهم میگن اینقدر غر نزن و منت نزار سرمون :302: خوب منم گناه دارم دیگم زود خسته میشم و چون بقیه همکاری ندارن مجبورم خودم بیشتر کارا رو بعهده بگیرم

دانوب عزیزم مرسی که بهم این نکات مهمو گفتی:43:
خیلی وقتا پا درد و کمر درد بدی میگیرم مخصوصا زمانی که پای ظرفشویی وایمیستم یه دفعه تابم گرفتم دقیقا 50 مین پای ظرفشویی بودم و ظرف میشستم
حتما باید این نکاتی رو که گفتین رعایت کنم
یه چیزیو بگم دوستان گلم
من کمک کردنو به پدر و مادرم خیلی دوست دارما ولی همش میترسم مثل مامانم سرم بیاد چون اونم توی کاره خونه سلامتیشو از دست داد خیلیم عجوله متاسفانه حتی چند ثانیه صبر کردن واسه اینکه ما کاراشو انجام بدیم واسش سخته یه کوچولو معطل کنیم خودش انجام میده
بازم نظر بدین دوست جونا :316:

شرایط شما تقریبا شبیه منه .

منم در خانواده ای که تعداد زیادی توانایی کار کردن دارم به تنهایی مسئولیت تامین هزینه خانواده رو عهده دارم .

و وقتی اعتراض میکنم همه بهم میگن چقدر غر میزنی و خودت و ما رو حرص میدی .

دقیقا میتونم شرایطت رو درک کنم .


به نظر من به همراه مادرتون مدتی دست از کار بردارید .
فقط کارهای خودت و پدر ومادرت رو انجام بده . اگر غذا میپزی برای 3 نفر-اگر رخت میشوری خودت و پدر و مادرت .اتاقت رو تمیز نکن . بالاخره به حدی میرسه که خواهرت به خودش میاد که باید تمیز کنه .
مدتی بگذره اونها متوجه میشن که وظیفه ی انجام کارهای شخصیشون بر عهده ی خودشونه .

چون تجربه دارم میگم از حرف زدن پرهیز کنید . نتیجه ی عکس داره و باعث میشه بقیه اعضای خانواده ازتون متنفر بشن .این اشتباه رو من کردم و الان همه ی اعضای خانوادم میخوان سر به تنم نباشه .

دوست خوبم یکی از نکاتی که باعث میشه ما بیشتر از زندگی مون لذت بریم اینه که پذیرش بالایی داشته باشیم.

هر زندگی پیچیدگی های خودش رو داره و داخل زندگی هر کسی که بری مسائلی هست که ازش شاکی باشه.

من شدیدا اعتقاد دارم که ما برای تغییر وضع نامطلوب موجود در زندگی مون باید دست به کار بشیم و شرایط رو بهبود ببخشیم، این یک بخش کاره که دوستان هم بهت پیشنهاد های خوبی دادند. به خصوص تهیه یک برنامه و مشوق ها و تنبیه هایی که برای اون برنامه ضمانت اجرایی به همراه داشته باشه...

بخش دوم کار پذیرش شماست!!! اینکه بپذیری که مادر مریض احواله و نیاز به کمک شما داره، اینکه زمان میبره تا تمام اعضای خانواده با شما همراه بشوند و اینکه فعلا خانواده ای دارید که خیلی با شما همراهی نمیکنند. (میدونم که از کمک به پدر و مادرت خوشحالی و این کار رو بدون منت انجام میدی، اما اگر این پذیرش را داشته باشی حتی اون نجوا های اروم رو هم دیگر نخواهی داشت که شما رو آزرده خاطر کنند!!!)

این چند تا لینک رو هم مطالعه کن بگردی بازم پیدا می کنی:

ارگونومی در منزل
لینک 2

لینک 3