اختلاف فرهنگی و مذهبی و تردید برای خواستگاری
سلام
من یک پسر 26 ساله هستم
لان حدود 4ساله که با یک دختر که دقیقا همسن خودمه دوست هستم
سه سال اول این رابطه تلفنی بود اما الان حدود یک ساله که گاهی بیرون میریم.
مشکلی برای ازدواج ما وجد داره اختلاف فرهنگیه ماست
خانم از خانواده مذهبی و من برعکس
خانم از من تقاضا کرد که نماز بخونمو روزه بگیرم و.... و من نپذیرفتم و من هم از ایشون تقاضاهایی بر خلاف دین ایشون داشتم که نپذیرفتن.
در حال حاضر همه شرایط برای خواستگاری مهیاست و من با همه چیز ایشون کنار اومدم اما ایشون به من میگه باید نمازبخونم و من تمایل ندارم.
از طرفی بخاطر طولانی شدن رابطه جدایی هم برای هردو مسلما سخته.
ممکن شما راهنمایی کنید و بگید نظرتون در مورد این ازدواج و اختلاف بین ما چیه؟
RE: اختلاف فرهنگی و مذهبی و تردید برای خواستگاری
پسر خوب بی خیال شو بره.
بدرد هم نمی خورین.
3 سال هم وقتتونو تلف کردین.
در ضمن حالا ماورا این مسایل از خدات هم باشه یه دختری بهت میگه نماز بخون.
کمند همچین دخترایی.
بی خیال بشی به صلاحته.هرچند می دونم اینکارو نمی کنی.
در ضمن بیرون رفتنارو هم از این بیشتر نکن.
چون ممکنه شیطون گولت بزنه.
بیرون رفتن تعطیل میشه تا روز خواستگاری.
من جای شما بودم هیچ موقع نماز نمی خوندم.هیچ موقع.
نمازی که برای بنده خدا خونده شه ارزش نداره.
قبل اینکه بخوای نماز بخونی یکم با خودت خلوت کن ببین اصلا برا چی به این دنیا اومدی بعدا![b]
RE: اختلاف فرهنگی و مذهبی و تردید برای خواستگاری
من با نظر دوستمون sr2282 در این زمینه کاملاً موافقم:
نقل قول:
حالا شما اگه اعتقاد دارید به مذهبتون اولا به دختر توضیح بدید که اعتقاد کامل دارید و فقط انجامش نمیدید...ولی اگه اعتقاد هم نداشته باشید و اون دختر هم اعتقاد داشته باشه و هم انجامش بده مسئله مشکل میشه و از جدایی هم سخت تر میشه...
RE: اختلاف فرهنگی و مذهبی و تردید برای خواستگاری
تا منظور 2282 از اعتقاد چی باشه؟
من برای کار از زادگاهم که شهری نچندان مذهبی بود خارج شدم و به یک شهر مذهبی اومدم.جالبه بدونید اینجا با چه چیزایی مواجه شدم
اینجا دوستان زیادی ندارم اما از بین 70 نفر همکارام و کمو بیش افرادی که میشناسم دیدم همه مذهبی هستن و نمازو روزشون عقب نمی افته.اما پاش که بیوفته از تلفن اداره 200 ساعت حرف میزنن.از غیبتو دروغو... هم کم نمذارن و جالبه بدونید با اینکه متاهل هستند اما به ناموس مردم هم....
از چند تاشون هم آمارای فجیعی دارم.:163:
اینا به من مربوط نیست اما فقط بگم که من درسته نماز نمیخونم و روزه نمیگیرم اما روزی یاد ندارم هیچیک ازین کار هارو کرده باشم.
من فقط گاهی مشروب میخوردم (در کل عمرم دو یا سه بار)اونم توی جمع خانوادگی نه بصورت مخفیانه که بعد از اینکه خانم گفتن نخور من واقعا نخوردم.درسته مومن نیستم اما به اخلاقیات پایبندمو به حقوق دیگران تعدی نمیکنم دزدی نمیکنم و مال کسی رو هم نمیخورم.بارها اینارو براش توضیح دادم و خودش هم منکر اینها نشده اما میگه من این درخواستو ازت دارم.اما درخواستش داره بنظرم جنبه شرط پیدامیکنه.:302:
جالبه بدونید بهشون میگم بنظرت نمازی که از سر اعتقاد نباشه و به زور بنده خدا باشه ارزش داره؟ریا نیست؟
نظر شما چیه دوستان؟
از لطفتون متشکرم که راهنماییم میکنید.:316:
RE: اختلاف فرهنگی و مذهبی و تردید برای خواستگاری
به هر حال اختلاف بزرگيه
مگه اينكه شما حالا كه فرصتش پيش اومده راجع به اين قضيه فكر كني و شايد قلبا و فقط به خاطر معبودت به اين نتيجه رسيدي كه بهتره نماز بخوني
وگرنه اگه آخرشم مجبور شي فقط واسه دخترخانوم قبول كني،قطعا بعد از مدتي كه همه چي تموم شد ترك ميكني و زندگيتون ميشه اعصاب خوردي!
RE: اختلاف فرهنگی و مذهبی و تردید برای خواستگاری
سلام!
اگر از من می شنوید (البته ببخشید که اینو میگم) ولی کبوتر با کبوتر ،باز با باز . اینطوری نه سیخ میسوزه نه کباب.من و همسرم هم دقیقا مشکل شما رو داریم و درسته که به ظاهر با هم کنار میایم ولی نهایتا خیلی از اختلافامونو که ریشه یابی کنی بر میگرده به همین موضوع. اختلاف مذهب و عقیدرو اصلا نباید سرسری گرفت.
RE: اختلاف فرهنگی و مذهبی و تردید برای خواستگاری
خب به نظر من یا شما بیخیال هم بشید و یا اینکه دخترو متقاعد کنید.به نظر من شما که تونستید مشروبو ترک کنید کار مهمی انجام دادید..چون کسی که مشروب میخوره واقعا توی این دام میفته و نمیتونه ترکش کنه،شما که بخاطر اون مشروبو ترک کردید(البته اگه یواشکی این کارو انجام ندین)حتما دوسش دارید...بیشتر فکر کنید و زود تصمیم نگیرید...
اینم بگم که اون آدمایی که توی شهر مذهبی اون کارارو انجام میدن رو گناهشو به پای دختره ننویسین،چون اون دختره شاید جزو دسته افرادی باشه که این کارارو نمیکنه و در کنارش نماز روزه هم داره...یه دسته افراد که این کارو نمیکنن دلیل نمیشه که...از کجا میدونی نماز خوندن اون آدما از ته دله؟اما در مورد خودت :به نظر من شما که آدم پاکی هستین،فقط نماز روزه ندارید،خب اونم بخونید بخاطر دختره...چون معلومه که شما دوسش دارید...اما اگه واقعا به نماز روزه اعتقاد ندارید انجامش ندید و بیخیال دختر بشید.در ضمن اگه خانواده هاتونم خیلی باهم فرق داشته باشن یعنی مامان بابات نماز نخونن و مامان بابای اون دختره مومن باشن مشکلتون بیشتر میشه،چون در این صورت حتما رفتار شما با اونا توی جشن عروسی ها و اینجور مسایل باهم فرق خواهد کرد..منظور منم از اعتقاد یعنی این:من خودم به نماز روزه خیلی اعتقاد دارم یعنی میگم آدم مسلمان باید نماز روزه داشته باشه،توی جمع اگه بحثی بشه میگم آدم بدون نماز روزه مسلمان نیس به نظرم گرچه کار گناهی هم انجام نده...دین ما اسلامه و وظیفمونه نماز روزه داشته باشیم...اما خودم نماز نمیخونم روزمم نمیتونم بخاطر اینکه بدنم نمیکشه کامل بگیرم!!!خب قطعا اون دنیا اگه خدا ازم بپرسه دینتو قبول داشتی میگم آره ولی قصور کردم تنبلی کردم نخوندم...اینا یعنی من اعتقاد دارم،اما عمل نمیکنم...