چگونه بفهمم خواستگارم مامانی (بچه ننه) نیست؟
سلام دوستان
من یک خواستگاری دارم
یکسال از من بزرگترند 70
ایشون هرچی سوال میکردم میگفتند که باشد بعدا جواب میدهم
مثلا شهر دیگه بودند گفتم باید شهر خودم زندگی کنیم
ایشون گفت باشه جوابشو بعدا میگم
که رفتند با مادرشون مشورت کردند بعد گفتند که مادرشم گفته هرجا خواستی و با هرکی دوست داشتی زندگی کن
یا حرفای منو و خودشو گفت به مادرش گفته
مادرشم جوونه 35 سالشه و این اولین پسرشو گفته ارتباط دوستانه ای ام با مادرش داره
اما میترسم این یعنی که بچه مامانی باشه و بعدا هم تو زندگی هرچی پیش میاد به مامانش بگه
و من از این کار متنفرمممممممممممممممممممم م
چطور و با چه نوع سوالاتی بفهمم اینطور نیست؟:72:
RE: چگونه بفهمم خواستگارم مامانی (بچه ننه) نیست؟
با عرض پوزش، هردوتون هنوز (....) هستین!
دهه هفتاد رو چه به فکر ازدواج و خواستگاری و .... ؟!
RE: چگونه بفهمم خواستگارم مامانی (بچه ننه) نیست؟
به نظر من اگه خانواده ها کمک کنن و شناخت در سایه والدین و خانواده طرفین شکل بگیره ، خیلی هم خوبه .
بهتر از اینه که این دو جوون بیرون با هم دوست بشن .
RE: چگونه بفهمم خواستگارم مامانی (بچه ننه) نیست؟
با سلام
من با نظر saeeded کاملاً موافقم. شما به خاطر سنتون خیلی زوده به ازدواج فکر کنید، طبیعیه که این آقا پسر چون تجربه ای نداره و خودش نمی دونه چکار کنه از مادرش بپرسه، اشکال ازدواج تو سن پایین این هست که نظراتتون و شخصیتتون پایدار و با ثبات نشده و می تونه با افزایش تجربه کاملاً عوض بشه. به نظر من به جای فکر کردن به ازدواج یک برنامه ریزی بلند مدت بکنید که سریعتر از لحاظ شخصیتی و روانی رشد کنید تا اگر خواستید چهار پنج سال دیگر ازدواج کنید با اطمینان بالا این کار را بکنید. برای رشد شخصیتتون هم پیشنهاد می کنم تو خودتون یک سری عادات مطلوب ایجاد کنید. مثل ورزش، مطالعه یا سعی کنید استعدادهاتون را مثلا در زمینه موسیقی یا هر هنر دیگری که علاقمندید رشد بدید. توجه کنید برای ایجاد عادات مطلوب کافیه یک کار را مرتبا 40 روز تکرار کنید تا به صورت ناخودآگاه و بدون اجبار به عادت تبدیلش کنید.
موفق باشید.:72:
RE: چگونه بفهمم خواستگارم مامانی (بچه ننه) نیست؟
جل الخالق!
دوست من سن 20 سالگی برای بالا پایین پریدن وخوش گذروندنه! اونم برای پسر! پسر 20 ساله و چه به ازدواج!
RE: چگونه بفهمم خواستگارم مامانی (بچه ننه) نیست؟
به نظرم سن توی ازدواج تاثیر مستقیمی نداره، بلکه اونچه که تاثیرگذاره داشتن مهارت زندگیه. ممکنه که شخصی سن کمی داشته باشه ولی مهارت زندگی کردن رو داشته باشه ویا برعکس ممکنه شخصی سن بالایی داشته باشه مثلا30ساله باشه ولی مهارت زندگی کردن رو نداره. داشتن مهارت زندگی به نحوه تربیت توی خانواده برمیگرده یعنی چقدر پدرومادر به فرزندشون مسئولیت دادن/میدون دادن/ازش نظرخواستن/ازش کمک خواستن که توی مشکلات بهشون کمک کنه و... بنابراین نقش پدرومادر توی مهارت های زندگی فرزندشون خیلی تاثیرگذاره. پس اگر دختر یاپسری هرچند سن کمی دارند ولی مهارت های اولیه زندگی رو داشته باشندمیتونند زندگی خودشونو شروع کنند.
(منظوراز مهارت زندگی یعنی مهارت مسئولیت پذیری/ مهارت رابطه برقرارکردن/مهارت خرج زندگی رو دراوردن/مهارت ارتباط کلامی یا گفتگو/مهارت حل مشکل در زندگی/مهارت تحمل داشتن/مهارت قناعت توی زندگی/مهارت دوست داشتن و...)
http://ahlekhaneh.ir
RE: چگونه بفهمم خواستگارم مامانی (بچه ننه) نیست؟
واااااااااااا
مرسی واقعا
من میگم چطور بفهمم اینطوره
شما میگین ازددواج نکن باهاش:311::311::311:
الان من چکار کنم؟؟
ایا واقعا سنش کمه و خوب نی؟
مثلا به یکی دیگه که سنش 28 29 باشه جواب بدم خوبه؟؟؟؟؟؟؟؟
RE: چگونه بفهمم خواستگارم مامانی (بچه ننه) نیست؟
این دوستمون یه سوال پرسیده دارید به جای جواب دادن و راهنمایی، دارید بهش میگید سنت کمه و فلان
همه پسرا تا یه سنی به مادرشون وابسته هستن
بعضیا بیشتر
بعضیا کمتر
اما اکثرا وقتی عاشق میشن ورق برمیگرده واسه یه مدت به طرف عشقشون اما این بستگی به همسر داره که بتونه این تعادل رو حفظ کنه...
RE: چگونه بفهمم خواستگارم مامانی (بچه ننه) نیست؟
بهترین راه برای فهمیدن این موضوع این هست که بهش بگی من دوست دارم کار کنم...
اگر واقعا مرد باشه و بچه ننه نباشه همون موقع جوابت رو میده ! و جواب 99 درصد پسرها نه هست.
RE: چگونه بفهمم خواستگارم مامانی (بچه ننه) نیست؟
سلام خانم tanha-lz
منم هم سن سال شما هستم و این پست نظر شخصیمه!
منم با مادرم بسیار صمیمی هستم و هیچ کار و حرفی از مادرم مخفی نیست و این موضوع دلیل به بچه نه نه (مامانی) بودن نیست.
من برا کارام اول نظر مادرم می پرسم (از مادرم مشورت می گیرم) اگر نظر ایشون بهتر بود با نظر مادر کار می کنم ولی خیلی جاها با نظر خودم کار می کنم (یه جورایی به مادرم خیلی احترام می زارم اما کاملا استقلال فکری دارم و کارهام با اراده خودم انجام می شه.) و زمانی که ازدواج کنم این مشورت و هم فکری را با همسرم انجام می دم چون مثل خیلی از جوانان عادت نکردم خود سر کاری انجام بدم.
شما زمانی که داری با آقا پسر صحبت می کنی ببین نظر خودش چیه چجوری جواب می ده با اعتماد بنفس یا با شک و تردید اگه همیشه شک و تردید داره هنوز استقال فکری نداره اما در جواب دادن قاطع هست اما مشورت هم می گیره اصلا بد نیست. (اینها نظرات یه دهه هفتادی هست)
جناب mehran21 و saeeded با احترام تفکر بسیار بچه گانه ایی دارید افکار مریضی مانند افکار شماست که اعتماد به نفس را از جوانان ما گرفته و جرعت هیچ کاری را به آنها نمی دهند.
چرا جوانان نباید با همسران خود به گردش تفریح بروند ولی با دوستان غیر هم جنس خود بروند شور جوانی نامیده می شود.
نقل قول:
نوشته اصلی توسط pesar20sale
بهترین راه برای فهمیدن این موضوع این هست که بهش بگی من دوست دارم کار کنم...
اگر واقعا مرد باشه و بچه ننه نباشه همون موقع جوابت رو میده ! و جواب 99 درصد پسرها نه هست.
جناب pesar20sale
این آمار دقیق رو میشه بگین از کجا آوردین ؟؟؟؟؟