ناتوانی در درست تصمیم گرفتن

با سلام و خسته نباشید خدمت دوستای عزیزم در همدردی
راستش نمی دانستم چه عنوان مناسبی می شود برای این پست بگذارم که مفهوم رسان باشد ولی خب بهرحال سعیی ام را کردم . مشکل من اینه که مدتی است دچار حالتی شده ام که به شدت مرا عذاب می دهد . قضیه از این قرار است که وقتی در یک موقعیت تصمیم گیری قرار می گیرم در لحظه ای که باید تصمیم بگیریم ، شرایط و کلیه جوانب را نمی سنجم و بعد به شدت پشیمان می شوم و این خود باعث می شود تا من از موضع ضعف برخورد کنم . مثلا با یکی از کارفرمایان تماسی دارم . کارفرمای مذکور ساعت ۱۰ شب روز جمعه به من زنگ می زند و از من تقاضا می کند ( تقاضا که نه امر می کند ) تا شنبه خود را به کار مربوط به او اختصاص بدهم در حالی که نه در قرارداد کاری ما و نه در صحبت های انجام شده هفته قبل قرار بوده من این روز را به این مسئله اختصاص دهم . من با کمی چک و چانه پذیرفتم اما امان از پشیمانی … حرص خوردن شدید … که چرا یادم نبود بگویم من برای روزم برنامه ریزی دارم و نمی توانم با تماس آخر شبی شما آن را به هم بزنم ؟ من به علت …و … و … این کار را فردا برای شما انجام نخواهم داد و موارد دیگری که همه شان بعد از وقت ِ لازم به ذهنم می رسد … شما این مسئله را به کل زندگی من تعمیم بدهید ، با کسی که در حال بحثم و او دارد مرا متهم به چیزهایی که نیستم می کند بحث می کنم و بعد تازه یادم می افتد کاش این را گفته بودم و آن را ، کسی را دعوت به مهمانی می کنم و بعد یادم می آید امشب همسرم تا دیر وقت سر کار است …

مشکل من از کجا آب می خورد ؟ راه حل آن چیست ؟

سلام دوست عزیز

احتمالا ذهنتون خیلی شلوغه، به نظرم افکارتون را دسته بندی و مرتب کنین، توی یک اتاق شلوغ اگر چیزی گم کنین سخت پیدا میشه!!
در ثانی، میتونین برای برنامه هاتون یه لیستی تهیه کنین، یه دفتر چه همراهتون باشه، من هم همراهمه، کارهام یادداشت میشه، گاهی روی ورقهای کوچیک مینویسم و میزنم بالای میز کارم، خلاصه این دوره زمونه همه کم و بیش مشکل شما رو داریم اما خوب میتونیم سر و سامان بدهیم:72:
با هر کس هم که خواستین بحث کنین، چند نفس عمیق بکشین، بلافاصله و بدون تمرکز جواب ندین یا بحث نکنین!!

ممنون الهه عزیز ... با خوندن نوشته شما در جا دفتر یادداشت رو دست و پا کردم. راستش عادتی بود که از سرم افتاده بود و خب تو مزایا و منظم کردن ذهن آدم با یه دفترچه کوچیک شکی نیست اما خب من هم چنان تو مواردی قرار گرفتم که باز بعدش پشیمونی داشت ! بعدش باز من کل مسئله رو ندیدم :302: شاید از لحاظ زمانی و برنامه ریزی بشه یه چیزایی رو درست کرد اما در کل باز من فراموش کردم و نتیجه اش هم طبق معمول پشیمونی

دوست عزیز

سعی کن تمرین کنی تا نسبت به امور زندگی هوشیار باشی و برخورد کنی، کارهای نیمه تمام رو تمام کن و چند کار را با هم انجام نده!
تلقین کن که میتونی!!! در ثانی تا مدتی سعی کن بیشتر سکوت کنی تا تمرکزت افزایش پیدا کنه، تمرین سکوت یکی از مهمترین تمرینهای عرفانه،،،

سعیم رو می کنم الهه جان ... تمرین سکوت که می گی به چه نحوه ؟ هرچی پیشنهاد داری کلا من خریدارم

عزیز جانم

سکوت یعنی خاموش بودن در جایی که می توانی حرف بزنی!!
سکوت یعنی جایی که خشمگین میشی و خشمت را میخوری و خودت را کنترل میکنی و بروز نمیدی!
سکوت یعنی در جمعی دارند غیبت میکنن و شما هم میتوانی هم صحبت شی اما حرفت را میخوری و غیبت نمیکنی!
خلاصه بگم سکوت یعنی حرف نزدن بی مورد! تمریت خیلی سختیه اما کمکت میکنه تا هر جا مطمئن بودی صحبت کنی تا بعدش پشیمان نشی!
برای افزایش تمرکزت هم، در یک مکان خلوت، حتی سر سجاده، بشین، راحت و ریلکس، کمر صاف، دو دست روی زانوها، چشماتو ببند و سعی کن بین 5 - 15 دقیقه به هیچ چیز فکر نکنی، به هیچ چیز، خیلی سخته اما شدنی هست! قدرتمند ترین تمرین تمرکز و متافیزیک هست!!

موفق باشی

الهه جان من اینا رو همیشه یه جورایی انجام می دم ، فک کنم مغزم باید آروم بگیره ... که اونو بلد نیستم . اون بلوایی که تو سرمه ...

دوست خوبم تمرین شاهد را که در پست قبلم توضیح دادم، انجام بده، معجزه میکنه!