دوست داشتنی نبودن

سلام. دختر 27 ساله هستم و در ارتباط با پسرها همواره مشکل دارم. تصورم اینه که هیچ پسری از من خوشش نمیاد و اگر هم پا پیش بذاره زود پشیمون میشه و اینکه دخترای دیگه جذاب تر و بهتر از من هستند. این مسئله برام زیاد تکرار شده که احساس کردم کسی به سمتم مایل شده اما بدون اینکه چیزی بگه پشیمون شده. جوری شده که واقعا اعتماد به نفس برقراری حتی ارتباط معمولی رو هم ندارم. سعی می کنم با پسرا حرف نزنم و تو مکالمه ها و بحث ها خودمو کنار بکشم. حس می کنم دیده نمی شم و اصلا وجود ندارم و در عین حال تنهایی آزارم میده. یه جا خوندم که باید عزت نفسم رو بالا ببرم اما چطوریشو نمیدونم. لطفا کمک کنید. ممنون

سلام تیشینا

به تالار همدردی خوش آمدی

دوست عزیز هدف از ایجاد ارتباط با پسرا چیه؟

آیا بخاطر فرار از تنهایی هست؟

سلام
بالابردن عزت نفس در هر حالتي خوبه
اما اينكه ميگي دوست داشتني نيستي و مورد توجه پسرها نيستي
بايد بگردي و دليل اهميت اين موضوع رو براي خودت پيدا كني

چون انسانها متفاوتند ,
ممكنه شخصي به معيارهامون نزديك باشه و ما حس خاصي بهش پيدا كنيم اما نميشه دنبال كل بود
اين نشون ميده خودمون رو نشناختيم و صرفا دنبال اينيم از قافله عقب نمونيم

لينك عزت نفس رو برات ميزارم

41راهبرد افزايش عزت نفس

مقاله هاي اين قسمت هم ميتونه كمكت كنه

اعتماد به نفس


اما يه چيزي كه از همه مهمتره اينه:اول خودت خودتو دوست داشته باش

هيچي عزيزتر از وجود خودت نيست
بخاطر تمام داشته هات و وجودي كه تنها متعلق به تويه خودتو دوست داشته باش
وقتي پيش خودت دوست داشتني باشي اين حسو به بقيه هم انتقال ميدي

موفق باشي

سلام تیشینای عزیز

من موافق نیستم که توجه جنس مخالف اصلا نباید برای آدم مهم باشه و اگر که حس کنی دوست داری مورد توجه اونا باشی یعنی میخوای با پسرا دوست باشی!!
اینا همش تئوریه
این مسئله غریزیه همه دوست دارن که مورد توجه جنس مخالف باشن

ببین پسرا بیشتر جذب کسانی میشن که اعتماد به نفس و جسارت بالایی دارن
البته منظورم توی برخوردهای گذری نیست چون اونجور جاها بیشتر ظاهره که جلب توجه میکنه

به تجربه دریافتم که وقتی دنبال چیزی نیستی اونو به دست میاری
نه که بگی برام اصلا مهم نیست
ولی اگر که به چیزی اهمیت وجودی بدی که واقعا اهمیت وجودی نداره اغلب بهش نمیرسی
منظورم از اهمیت وجودی این بود که مثلا در زندگی شما یه اثر محکم و مؤثر باقی بذاره و زندگیتون رو تحت شعاع قرار بده

توجه آدما زندگی رو زیبا تر میکنه ولی همیشه باید در نظر داشت که این توجه از چه چیزی حاصل میشه و آیا واقعا اون مسئله چیزی هست که باعث افتخار ما باشه؟؟

اگر به شما برای چیزی که هستی و بهش افتخار میکنی توجه بشه این خیلی زیباست و باعث رشدت میشه ولی اگر که این توجه برای چیزی باشه که در واقع جزیی از وجود شما نیست و ساختگیه و اصلا باعث افتخار نیست آیا بازم زیباست؟؟

پس نکتۀ اساسی اینه که شما سعی کنی که مواد فکریتونو تجزیه تحلیل کنی و ببینی که واقعا چه مسائلی در زندگی شما اهمیت وجودی دارن و چه مسائلی هستن

وقتی به آرامش برسی و فقط دنبال چیزایی بری که اهمیت ذاتی دارن اون چیزای دیگه رو هم به دست میاری
این قانون کائناته

در ضمن همه آدما چه دختر و چه پسر عاشق آدمای محکم و قوی و جسور هستن
کسی که خودش و عقایدشو بالاتر از همه چیز میدونه

سعی کن کتابهایی رو که در مورد ذهن مردها نوشته شده و مثلا آنچه مردا میخواهند و این جور چیزا رو بخونی اونموقع میتونی اونا رو بشناسی و همش توی ذهنت ازشون یه موجودات عجیب و غریب نمیسازی

سلام تیشینا.
بنظر من همین احساس «جذاب نبودن» که به خودت داری، باعث می‌شه رفتارهای متناسب با این ذهنیتت رو داشته باشی و دیگرانم همینو در تو می‌بینن و می‌پذیرن و خب طردت می‌کنن. این طرد شدن حس جذاب نبودن رو در تو تقویت می‌کنه و این حلقهء معیوب هی تقویت و تکرار می‌شه.

برای شکستن این حلقه بنظرم اولین کاری که لازمه بکنی در رابطه با پسرها نیست، از خودت باید شروع کنی و این آفرینش خدا رو بشناسی، آفرینشی که خدا وقتی تمومش کرد به خودش آفرین گفت. کشف خصوصیات فیزیکی و شخصیتی خوب و معمولی و بدت و پذیرفتنشون، بعدهم تمرین دوست داشتن خودت باعث می‌شه رفتارت تغییر کنه و دیگرانم ناخودآگاه بیشتر دوستت داشته باشن و بهت توجه کنن.

بعدشم اینکه احتمالاً مثل همهء دخترها این قضیه رو تجربه کردی که مرد متاهلی می‌بینی با شرایط عالی و ایده‌آل که با زنی ازدواج کرده با شرایط و جذابیتهای پایین‌تر از معمولی.. این موضوع بنظر من نشونهء خیلی خوبیه چون حاکی از این واقعیته که برای محبوب بودن نیاز نیست شاهکار باشیم.

اصل عزت نفس هم همینه، که ضعف و قوتهاتو بدونی، برای رفع عیبهات هم تلاش کنی، در عین حال نه خجالت بکشی و نه لازم بدونی که بی عیب و شاهکار باشی. :72: