آیا تغییر رفتار درست است؟ یا خودم باشم

سلام به همه

یه سوال داشتم اونم اینه که من آدمی نیستم که مدام نماز بخونم..بیشتر اعتقادم بر اینه که خدا تو قلب آدماست..همین خودش مناجاته..دوستم دارم وقتی بخوام بخونم از ته دلم بخوام و ترکش نکنم.. خانواده همسرم بسیار معتقد هستند به نماز ..منم میرم اونجا همش پامیشم بر خلاف میل خودم نماز میخونم...خیلیم احساس بدی بهم دست میده که به اجبار اینکارو میکنم..موذبم مدام..
آیا درسته این کار..یا خودم باشم؟ چیزی که خودم دوست دارم؟یا کاری کنم اونا راضی باشن؟زیادم باید پیششون باشم چون عقدیم
سوال دیگم اینه که پدر و مادر همسرم که خیلیم خوب و مهربونن..ولی همش بهم گوشزد میکنه که یه کاری کن که پسرمم و دخترم نمازشونو بخونن مخصوصا همسرم..همش بهم میگه چرا کاری نمیکنی..منم میگم خب مامان گلم خودش باید بخواد زوری که نمیشه...ولی مدام جلو همه این موضوع رو میگن که همسرم نماز نمیخونه و...اونم بدتر داره لج میکنه بسکه بهش گفتن
میشه راهنماییم کنید چکار کنم؟

من بحث اعتقادی بلد نیستم .ولی به احترام شوهرت بیا و یه تحقیق گسترده از لحاظ دینی روی این کار انجام بده .
ببین و بررسی کن آیا دلیلی برای رد حرفهای اونها پیدا میشه یا نه ؟
ببین و بررسی کن آیا دلیلی برای رد حرفهای شما وجود داره یا نه ؟
.
اگه این کار رو بکنی هم خودت خیالت راحت میشه و هم شوهرت.
به ایشون هم بگو که در این تحقیق ها کمکت کنه .
این بهترین کاره.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط omid65

من بحث اعتقادی بلد نیستم .ولی به احترام شوهرت بیا و یه تحقیق گسترده از لحاظ دینی روی این کار انجام بده .
ببین و بررسی کن آیا دلیلی برای رد حرفهای اونها پیدا میشه یا نه ؟
ببین و بررسی کن آیا دلیلی برای رد حرفهای شما وجود داره یا نه ؟
.
اگه این کار رو بکنی هم خودت خیالت راحت میشه و هم شوهرت.
به ایشون هم بگو که در این تحقیق ها کمکت کنه .
این بهترین کاره.

---

من اگه تحقیقم کنم نمیتونم عقاید اونارو تغییر بدم...چون اینجوری بزرگ شدن...
ایا تظاهر کردن من درسته؟
خودم دارم اذیت میشم...احساس میکنم اگر نخونم عروس ایده الی براشون نیستم..
صبح ها واسه نماز صبح هم مجبورم پاشم

نقل قول:

---

من اگه تحقیقم کنم نمیتونم عقاید اونارو تغییر بدم...چون اینجوری بزرگ شدن...

---

هنوز که تحقیقی نکردی ، شاید نظر خودت عوض شد!

سلام سرنای عزیز :72:

فکر می‌کنم مشکل شما دو قسمت هست.

اول این‌که وقتی به خانه‌ی والدین همسرتون می‌رین، به خاطر احترام به اعتقادشون، نماز می‌خونین. و این شما رو معذب می‌کنه، به این دلیل که نماز رو لازم نمی‌دونین و این‌که نمازو برای رضایت آن‌ها می‌خونین.

دوم این‌که والدین همسر شما، از شما خواهش دارن که همسرتونو بیشتر به سمت دین دعوت کنین و باعث بشین که نماز بخونن. اما جلوی بقیه در این مورد می‌گن و همسر شما هم لج می‌کنه و نمی‌خونه...


برای مشکل اول:

امید عزیز پیشنهاد خوبی دادن. در مورد نماز تحقیق کنین. بدون توجه به این‌که خانواده‌ی همسر شما چگونه هستن. شما دلایلی برای نماز نخواندن گفتین، شاید دلایل دیگری هم برای نماز نخواندن داشته باشین. اما سعی کنین که این دلایلو با یک متخصص دین مطرح کنین تا بتونه راهنماییتون کنه. آن‌وقت هر نتیجه‌ای که گرفتین، همان‌طور عمل کنین.

اما عجالتا دلیلی رو که اینجا مطرح کردین، پاسخ میدم. گفتین که دوست دارین چیزیو از ته دلتون بخواین تا عمل کنین. بسیار خوب. حتما قبول دارین برای خواستن و دوست داشتن چیزی (اینجا نماز خواندن)، باید دلیلی داشته باشیم. در مورد نماز و احکام لازم نیست دنبال دلایل خاصی بگردیم. یعنی اصلا لازم نیست که به اثراتش در زندگی دنیوی و اخروی خود و نزدیکان خود توجهی بکنیم.
در این موارد، صرفا به این توجه می‌کنیم که خدای رحمان، به مایی که قبل از آفرینش هیچ بودیم، لطف کرد و زندگی داد. حتما قبول دارین که همین وجود داشتنمان بزرگترین نعمتی است که خدا به ما داده. و هیچ‌کداممان راضی نخواهیم بود که به خاطر رهایی از دردهای فعلیمان (هر چقدر هم که سخت باشند) از خدا بخواهیم که ما را به همان دوران هیچ بودن بازگرداند! حال که ما چنین نعمت عظیمی را از او گرفتیم، باید به گونه‌ای سپاسگزارش باشیم.
اما چگونه؟ تشکر کردن از یک کودک با تشکر کردن از یک فرد فرهیخته متفاوته. خدا هم که شبیه هیچ چیزی نیست و ما از درک او به کل عاجزیم. پس به هیچ‌وجه نمی‌تونیم دریابیم که او با چه تشکر کردنی رضایت پیدا می‌کنه.
به همین دلیل خدا باز هم به ما لطف کرد و از طریق انبیاء، راه و رسم درست تشکر کردن را به ما آموخت.

پس دلیل ما برای نماز خواندن، بشود سپاسگزاری اندک ما از خدا به خاطر لطف بی‌نهایتش در تبدیل کردن ما از هیچ به موجود. فقط کافیه لحظه‌ای به هیچ بودن فکر کنیم (هر چند که این را هم ما انسان‌ها نمی‌توانیم به درستی درک کنیم!) تا این را بر خود واجب کنیم که از خدا، آن‌گونه که خودش رضایت دارد سپاس‌گزاری کنیم.

برای مشکل دوم:

گفتین که والدین همسرتون با شما بسیار مهربان هستن. این خیلی عالیه. سعی کنین باهاشون صحبت کنین و ازشون خواهش کنین که این موردو دیگه در جمع (مخصوصا زمانی که همسرتون هستن) نگن. بهشون بگین وقتی همسرتون می‌فهمه که شما(والدین همسرتون) این موردو می‌گین، لج می‌کنه و اوضاع نماز خواندنش بدتر میشه. و خواهش کنین که دعوت کردن رو بیشتر با رفتار و صحبت‌های غیرمستقیم در حضور همسرتون (نه با همسرتون) نشون بدن، نه نصیحت یا آشکار کردن موضوع و ...

البته همسر شما اثرپذیری بسیاری از رفتار شما خواهند داشت. و شما می‌تونین با رفتارتون ایشونو نسبت به قبل بیشتر به دین پایبند کنین.


راستی، اگر بعد از تحقیق در مورد نماز خواندن، به این نتیجه رسیدین که نمی‌خواین نماز بخونین، حتما اینو مد نظر داشته باشین که رفتار خانواده‌ی همسرتون جوری نباشه که بعدا بخواد مشکلی ایجاد بشه. و اگه حس می‌کنین که ممکنه نصیحت‌هایی که به همسرتون میشه، به شما هم بشه و در ادامه کار از این‌ها فراتر بره و به دلخوری و دعوا و ... برسه، در مورد رابطتون تجدید نظر کنین و با دقت بیشتری جلو برین.

موفق باشین :72:

[align=justify]سلام سرنای عزیز،

اینجا اصلا مسئله تظاهر کردن یا نکردن مطرح نیست، مسئله درست یا غلط بودن اعتقادات شما یا خونواده همسرتون هم در بین نیست.

مشکلی که من می بینم، رفتار منفعلانه شماست (هم برخورد شما که به میل خونواده همسرتون رفتار می کنید منفعلانه ست، و هم برخورد همسرتون که بهشون لج می کنن) که به شکل های مختلفی می تونه براتون مسئله ساز بشه. پیشنهاد می کنم تاپیک زیر رو حتما مطالعه کن. به دردت می خوره:

چگونه منفعل نباشیم؟ http://www.hamdardi.net/thread-19883.html

موفق باشید.:72:[/align]

لا اکراه فی الدین
در دین حتی اکراه نباید باشه چه برسه به اجبار و اصرار
تو خاطرات نوه امام خمینی خوندم که : من یه هفته هر شب تو اتاق امام میخوابیدم هر شب به امام میگفتم واسه نماز صبح بیدارم کن و امام بیدارم میکرد یه شب یادم رفت بگم بیدارم کنن صبح پا شدم دیدم افتاب زده از امام پرسیدم چرا بیدارم نکردین گفت نگفتی بیدارت کنم

من نمیگم نماز بخون یا نخون همینقدر مطمئن باش که نماز خوندنی که به اجبار دیگران باشه تو اسلام نداریم اصلا
من خودم همیشه نماز میخونم خانوادم هم خیلی مذهبی اند نمیدونم چی شد یه بار چند سال پیش تصمیم گرفتم نخونم ببینم چی میشه چهل روز نماز نخوندم
متاسفانه تاثیرات بدی که واسم داشت هنوز تو زندگیم هست
شمام میتونی امتحان کنی یه مدت موقتا به اختیار خودت صمیمانه نماز بخون ببین چی میشه ضرر نمیکنی هیچ اثری هم نداشته باشه ثوابش پیش خدا محفوظه

ممنون از راهنمایی های شما دوستان

من خودم توی این مسایل که میگن حتما باید انقدر رکعت نماز بخونمو اینا مطمعن نیستم..میگم دو رکعتم بخونم همونه..
ازین مسعله بگذرم...چون جوابم رو کامل دادیت...و ممنونم از همه...حتما همین کارو میکنم و تحقیق میکنم...در ضمن من خیلی ادم با اعتقادی بودم ولی یک دفعه با اتفاقایی کمرنگ شدن ..ولی با اینهمه عاشق خدا هستم ..چون خیلی کمکم میکنه..برام دعا کنید

توصیه میکنم سمینار فلسفه نماز دکتر فرهنگ(استاد روانشناسی) رو گوش بدید و پیش فرض های ذهنتون رو بذارید کنار و بعد راحت میتونید تصمیم بگیرید
مشکل ماها(خودم هم شامل میشه) این هست یادمون ندادن چرا باید نماز بخونیم و این رو یک اجبار میدونیم که اگر نخونیم عذاب وجدان میگیریم و این حرفا و بعدش شروع میکنیم به فلسفه بافی از جانب خودمون که چرا باید این کارو کنم مگه خدا به نماز نیاز داره
اما اگر فلسفه نماز رو خوب درک کنیم اون وقت لذت بخش میشه.
اول روی اعتقاد خودتون خوب کار کنید محکم که شد خیلی راحت با رفتارتون میتونید به طرف مقابل هم انتقال بدید.
از اینجا میتونید دانلود کنید:
http://drfarhang.mihanblog.com

سرنای عزیز

به همدردی خوش آمدی

در خصوص سئوال شما :

تغییر رفتار از ، ضعف به قوت ، منفی به مثبت و کلاً در مسیر رشد کاری کاملاً درست و عاقلانه هست و خاصیت انسان بودن به همین است .

در خصوص مسئله شما :

با نظر به سئوال اول ، واضح و روشن هست که تغییر شما از بی توجهی به دستورات خداوند به سوی عمل به آنها دقیقاً تغییر از نقص به قوت و از منفی به مثبت هست .

در این خصوص لینکهای زیر را مطالعه کن :

http://www.hamdardi.net/thread-16409.html

http://redlis.blogfa.com/9102.aspx

نگرشت در مورد عبادات و ارتباط با خدا نیاز به بازنگری دارد .

ابداً عبادات فقط برای نزدیک شدن به خدا به معنای مصطلح نیست که بگوییم توی قلب ماست پس کافیه . نه عزیزم ما به این عبادات نیاز داریم برای تعادل زیستی در روی کره خاکی چه از نظر جسمی چه روحی . یعنی خالق ما بنا به کیفیتی که مارا خلق کرده می داند چه چیز نیاز ما هست برای حفظ تعادل و سلامت ما تا در طی مسیر حیات دچار مشکلات نشویم که بحث مفصلی هست .

خانمی نیاز داری ابتدا در باب اصول دین بخصوص سرلوحه آن توحید از توحید نظری گرفته تا افعالی مطالعه کرده و عمیق شوی و حتماً می دانی که اصول دین تحقیقی هست نه تقلیدی .

دلیلت برای روی گردانی از عبودیت نه مورد تأیید عقل هست نه عالمانه هست لذا نیاز به بازنگری دارد .


موفق باشی



.