هرچی بیشتر میفهمم اعصابم بیشتر به هم میریزه

سلام دوستان

تقریبا دوسالی میشه روی به مطالعات روانشناسی آوردم مباحثی مثل مثبت اندیشی مثل مهارت های ارتباطی مثل قانون جذب و روانشناسی کسب و کار و....
اما مشکلی که دارم هرچی بیشتر کتاب میخونم بیشتر به اخلاقیاتم و طرز فکرم شک میکنم.
کل طرز فکرم رو دارم میبرم زیر سوال
میترسم روانی بشم.جدی میگم.

چند تا مثال میزنم
- مثلا تا الان من دوست داشتم در همه زمینه ها اطلاع کسب کنم بدم نمیومد مباحثی مثل آشپزی رو هم در حد کلی بلد باشم تا جایی گیر کردم از پس خودم بر بیام.ولی الان خوندم مرد با انجام چنین کارهایی مردونگیش زیر سوال میره.وقتی هم به طور غیر مستقیم توی خونواده از بقیه میپرسم اون ها هم همین نظر رو دارن که مرد نباید زیاد تو این چیزا ریز بشه

-یا مثلا من خیلی شوخ طبعم ولی فهمیدم این هم از شخصیت آدم توی اجتماع کم میکنه به خاطر همین
شوخ طبعیم خیلی مسخره شده.یه چیزی بین جدی و شوخی.....هر چی زور میزنم نمیتونم جدی باشم.

- قبلا یکی باهام شوخی میکرد اصلا بدم نمیومد تازه همراهیش هم میکردم.الان چون میدونم ممکنه روش باز بشه زیاد جدی نمیگیرم یا برخورد جدی میکنم با طرف که تعجب میکنه!

- گفتم روانشناسی کسب و کار هم میخونم.مثلا چند شب پیش رفتم خرید دیدم طرف خلی با لحن بدی جواب داد هرچند ارزون میگفت ولی رفتم از مغازه بغلیش خرید کردم که گرون تر میداد چون خونده بودم که لحن فروشنده در خرید مشتری تاثیر زیادی داره هرچند ارزون هم بده


مورد های زیادی هم هست که اگه بگم خیلی طولانی میشه

کلا به همه چیزم دارم شک میکنم.اعصابم به هم ریخته.مشکلم اینه که هنوز نتونستم به یک الگوی درست رفتاری برای خودم در ذهنم برسم.به خاطر همین میترسم.یعنی توی ذهنم الان نمیدونه شوخ طبعی خوبه یا بده...محبت خوبه یا بده....الان جای این کار هست یا نه....چون مطالعات زیاد بوده به خیلی از رفتارهام شک میکنم.
چه طوری میتونم به یک تعادل رفتاری برسم؟

سلام

ميتونم تا حدي بفهمم چي ميگيد

ببينيد مسائل روانشناسي خيلي پيچيده است چون ماها خيلي پيچيده هستيم تركيبي از خلقيات و روحيات مختلف

حتي ممكنه ادم در مورد مسائل پزشكي هم گيج بشه يكي ميگه نمك خوبه يكي ميگه بده يكي ميگه چايي خوبه يكي ميگه بده

خيلي مواقع توصيه هاي كتاب ها براي به تعادل رساندن هست مثلا به كسي كه خجالتي است ياد ميده كه پررو باشه تا به تعادل برسه حالا اگه كسي كه خجالتي نيست به اون دستورات عمل كنه خوب ممكنه واقعا پررو بشه :)

بنابراين فكر ميكنم لازم باشه علت و فلسفه هر كاري را برا خودتون اول تجزيه و تحليل كنيد و بعد به نسبت اون فلسفه و شرايط خودتون عمل كنيد

نكته ديگه اينه كه خيلي از توصيه هاي كتابهاي روانشناسي بومي سازي نشده و ممكنه با فرهنگ ما همخواني نداشته باشه مثلا اينكه هميشه لبخند به لب داشته باشيد وبه ديگران لبخند بزنيد در اين كشوري كه من هستم خيلي عادي است اما در ايران چنين رفتاري بعضا طبعات ديگه اي ممكنه داشته باشه

و در اخر اينكه بعضيهاش برا شرايط ايدهال گفته شده كه ما هنوز با اون خيلي فاصله داريم

خلاصه اين كه سعي كنيد قبل از عمل به هر توصيه اي اول اون را در درون خودتون خوب حلاجي كنيد تا دچار تعارض با دانسته هاي موجودتون نشه

مرسی سید جان
ببینید بعضی اوقات خب در جایگاهی نیستم که بخوام حلاجی کنم
مثلا همون مثال آشپزی من از کجا بدونم که مردونگی آدم زیر سوال میره یا نه؟
وقتی میپرسم می بینم از یک طرف بعضی اوقات نیاز هست بلد باشم از طرفی هم میگن این کارای خاله زنکی رو مرد نباید انجام بده!

یه چیزی که ازش میترسم اینه که ازدواج کنم و هنوز به اون تعادل نرسیده باشم.یعنی ندونم چه طور با همسرم رفتار کنم که به عنوان مثال از رفتارم سو استفاده نکنه و مشکل خیلی از کاربران این تالار رو که تاپیک میزنند در مورد مشکل زندگی مشترکشون نرسم و...

مثلا توی یه تاپیک یکی میاد تاپیک میزنه که خانمش بهش خیانت کرده.جواب میگیره که باید قاطعیت نشون میدادی از قبل و خیلی ریزه کاری های دیگه
یا یکی میاد تاپیک میزنه شوهرم شکاکه و همش میخواد نظر خودشو قالب کنه و...

اینجا من دقیقا هنگ میکنم!!!!!!
که باید قاطعیت داشته باشم یانه!
این یه مثال بود فقط

ببين زندگي كردن و تصميمات زندگي يه مهارت يه هنره

يعني چي؟ يعني مثل رانندگي

نميدونم راننده هستي يا نه اما حتما با چيزي كه ميگم ميتوني ارتباط بگيري
رانندگي هم هنره... اولش يكي مياد به ادم ميگه اين كلاج اين دنده اين فرمان و ترمز... قوانين را هم ياد ميگيري
اما واقعا راننده شدي يا نه؟
نه انچيزي كه يه فرد را راننده واقعي ميكنه مهارت رانندگي هست نه علم رانندگي
مثلا من ميدونم تو جاده سرعت مجاز ٦٠ تاست اكثر مواقع هم اين را رعايت ميكنم اما يه وقت در موقعيت تصادف هستم براي فرار از اون موقعيت ممكنه ٧٠ تا هم برم و بعد دوباره برگردم به ٦٠

نميدونم تونستم منظورم را بگم يا نه
زندگي فرمول نداره مثل رانندگي كه نداره
شما تو كتابها تو اين سايت و تو تجربه ديگران علم زندگي را بيشتر ياد ميگيري اما مهارتش موقعي بدست مياد كه بتوني اينها را با شرايط خودت تطبيق بدي

بعضي چيزها هم برا تمرين لزومي نداره مناهل باشي مثلا اينكه چه ميزان قاطعيت و چه ميزان انعطاف لازمه اينكه كجا و در چه موردي را ميتووني از الان در روابطت با دوستانت و خانواده تمرين كني

بعضي مثالهايي هم كه زدي به نظرم در مقابل هم قرار نميگيره مثلا شكاكيت با قاطعيت دو مقوله متفاوت هست
شكاك بودن در مقابل اعتماد
قاطعيت در مقالل انعطاف

بايد برا هركدوم تو ذهنت براساس شناخت خودت تعريف داشته باشي و به همون پايبند باشي و باهمون روند زندگيت را پيش ببري حالا ادمها از منابع مختلف براي تعريف و شناخت اين حدود استفادت ميكنند بعضي از مذهب بعضي عرف و...

بهرحال از هر طريقي اين مفاهيم را برا خودت تعريف كردي بايد بپذيري كه ممكنه با ديگران متفاوت باشه چه در تعريف و شناخت چه در بكارگيريش يا همون مهارت

مثال بزنم من با جمعي از دوستام رفته بودم بيرون كه اكثر مجرد ويكيشون متاهل بود اون دوست متاهلم شروع كرد راجع به ظاهر يكي دو تا دختر نظر دادن من به شوخي بهش گفتم تو الان ديگه متاهلي و نبايد اينجور حرف بزني انوقت به من ميگه سيد تو خيلي وفاداري! اين مثال را زدم كه بگم چه قدر محدوده و مهارت ما ها باهم فرق ميكنه

خلاصه اينكه خوبه ادم علم زندگي پيدا كنه اما مهارت زندگي صرفا با تجربه و براساس شرايط موجود حاصل ميشه
نگاه به ديگران براي تجربه اموزي خوبه اما تقليد از ديگران خطرناك!
بعد از كسب علم زندگي ميشه با تجربه اين علم در شرايط گوناگون مهارت را كسب كرد

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

در مورد اشپزي به نگاهت به جايگاه مرد تو زندگي برميگرده
اگه نگاه سنتي را بپزيري ميگه مرد نبايد پاشا تو اشپزخونه بذاره
نگاه مدرن ميگه ما باهم دوستيم يه شب من غذا ميپزم يه شب تو
خوب مثلا تجزيه وتحليل اين مساله از اين دو ديدگاه كاملا متفاوت خواهد بود

برا همين گفتم لازمه مسائل را حلاجي كني تا بتوني اينجوري به قضيه نگاه كني

وقتي حلاجي شد انوقت جايگاه خودت را ميدوني و هيچ وقت هم متزلزل نميشي با حرف ديگران كه مثلا بگند مردسالاري يا زن ذليل :)

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط سید1387

شما تو كتابها تو اين سايت و تو تجربه ديگران علم زندگي را بيشتر ياد ميگيري اما مهارتش موقعي بدست مياد كه بتوني اينها را با شرايط خودت تطبيق بدي

---

ضمن تأیید ارسال های دوستان،
کسب مهارت در زندگی بسیار عالی است، اما در ادامه دو چیز مهم است:1-مدیریت این مهارت ها ، هر مهارتی در جای خود یعنی هر سخن جای و مکانی.2- هر چیز خوبی همیشه خوب نیست؛ شما باید سعی کنید رفتار و طرز فکری داشته باشید که از صافی اجتماع رد شود.
مثلا" در میان تمامی علوم فلسفه، یکی را بسیار می پسندم و قبول دارم، فلسفه تلفیقی( فلسفه ای که از تمامی علوم فلسفه بهترین ها را انتخاب میکند ،مثلا" بهترین روش تربیتی، بهترین نگرش به دنیا)
قرار نیست اگر شوخی طبعی یک عادت خوب و پسندیده است، همیشه شوخ طبع شویم یا انقدر شورش در میاد که میشه مسخره بازی ، یا اینکه دیگه نمیتوانیم جدی باشیم،
قرار نیست با همه از در محبت وارد شد، چون اگر این روال رفتاری مداوم باشد در همه جا، نه تنها ازت سو استفاده میشه بلکه چوبش رو هم میخوری.

رفتار و نگرش ادم باید متناسب با اجتماع باشد، رفتار را مثل یک پازل باید کنار هم قرار داد تا هم مقبول خودت باشد هم جامعه.

خوب این که اعصاب خوردی نداره . اتفاقا خیلی هم خوبه که دارید متوجه رفتار های ناپسندتون میشید و خودتون رو اصلاح می کنید . همه ما وقتی یه رفتار اشتباهی رو که فکر می کردیم درسته انجام می دادیم سخته که ترکش کنیم همه ما آدما کم و زیاد از این مسائل داریم .
فکر می کنم شما هنوز ازدواج نکردید . خیلی از تغییرات رو در رابطه با ازدواج خواهید داشت . پس اصلا اعصابتون خرد نشه . شما دارید شان و شخصیت اجتماعیتونو بالا می برید اصلا بد نیست .
کلیشه ای و از روی تئوریاتی که خوندید رفتار نکنید . مثلا در رابطه با آشپزی به عنوان علاقتون نگاه کنید مثل کسی که به موسیقی علاقه داره آشپزی هم نوعی هنر محسوب می شه اصلا کی گفته آشپزی مخصوص خانم هاست خودتون هم می دونید که بهترین آشپزای دنیا مرد هستند.
لزومی نداره شما هر شب و روز غذا درست کنید نه بلکه گاهی به عنوان علاقه آشپزی کنید هیچ ایرادی که نداره هیچ خیلی هم جالب و خوبه . من شوهرمم گاهی از روی علاقه آشپزی می کنه و من به عنوان همسرش خیلی هم خوشحال می شم و به نظر من خودش به نوعی ایجاد تنوع می کنه .
در مورد مسائل دیگه روانشناسی هم همین طور به قضایا نگاه کنید در هر موقعییتی با توجه به اطلاعاتتون بهترین تصمیمو بگیرید . مثلا گاهی خوبه آدم شوخی مناسب و به جایی داشته باشه آدمای خشک هم خیلی مورد پسند نیستند. بله شوخی بیش از حد آدمو از چشم دیگران میندازه و می گن چه آدم شوتیه پس با این اطلاعات روانشناسی بهترین تصمیمو بگیرید .
روانشناسای خوب هم همین طور برخورد می کنند.بیشتر از اینکه اطلاعاتتون به درد بخوره مهارت هایی که با اطلاعاتتون به دست میارید مهم اند .
مثل یه آدم تحصیل کرده که وقتی وارد بازار کار می شه مهارت هاش مهمتر از تئوریاتیه که خونده . دقیقا روانشناسی هم همینطوره.

ممنون دوستان
از اینکه مثل همیشه لطف کردید و راهنمایی کردید
موفق باشید