دلسردی از عشق

با سلام
دختری28ساله هستم که حدود4سال پیش با پسری در محیط کارآشنا شدم.البته او کارمند انجا نبود و چون یکی از کارمندان مرا معرفی کرده بود،برای دیدن من امده بود که البته من از این قضیه اطلاعی نداشتم. چند روز بعد خانواده او با ما تماس گرفتند و برای دیدن من به منزل ما آمدند. این آقا تمام معیارهایی که من برای انتخاب همسر داشتم را دارا بود. پسری فوق العاده جذاب،تحصیلکرده،شاغل در یکی از ادارات دولتی. من تمام آینده خود را در ازدوج با او می دیدم.ولی با اینکه خانواده اش من را پسندیدند و قرار ملاقات بعدی را گذاشتند؛خبری از آن ها نشد. من عاجزانه تا چند ماه منتظر تماس آن هابودم ولی خبری نشد. سعی کردم این موضوع را فراموش کنم. سال گذشته فهمیدم که او همان 4سال پیش ازدواج کرده است. ولی مشکلی که الان پیش آمده اینه که من همه خواستگارانم را با او می سنجم. یعنی کسی غیر از او را تو زندگیم تصور نمیکنم. همیشه فکر میکنم که اگه با او ازدواج کرده بودم، الان خوشبخت ترین دختر دنیا بودم.
در نظر من هیچ مردی هیچ جذابیتی ندارد و بعد از اون هیچ کس نبوده که به دل من بشینه.سنم هم کم کم داره به 30 نزدیک میشه و در موقعیت الان هیچ آینده عشقی را برای خودم نمی بینم.

شاید بتونه کمکتون کنه :

مقایسه همه خاستگاران با یک عشق خیالی!

سلام دوست عزیز

خوبی؟

خوش امدی به همدردی

دلسردی از عشق؟ایشون دیگه عشق شما نیست و شما هم باید بعد از یک سال با واقعیت کنار امده باشی.

ایشون چقدر راحت رفت سراغ کسی که فکر میکرد باهاش خوشبخت میشه و زندگیش رو شروع کرد و مطمئنا برای اینده اش برنامه های بیشتری داره.

اما شما هنوز در گذشته ماندی و داری غصه چند سال پیش رو میخوری.مطمئنا اگر با این روند پیش بری چند سال دیگه با خودت میگی کاش زودتر خودم رو جمع و جور کرده بودم و انقدر فرصتهای زندگیم هدر نرفته بود.

سعی کن کمی منطقی تر به زندگی نگاه کنی.ایشون یه خواستگار بوده مثل هر خواستگار دیگه ای.

اگر شما با این روند پیش بری فکر میکنم خواستگار قبلیت نوه دار هم میشه اما شما هنوز داری خواستگارات رو توی ذهنت باهاش مقایسه میکنی.

اینم یادت باشه تا یه سن خاصی شما خواستگار داری.کم کم با گذشت زمان و بالا رفتن سنت دیگه خواستگارات کم میشن.

یادتم نره هیچ تضمینی نبود که شما با ایشون خوشبخت بشی(مگر اینکه از اینده خبر داشته باشی).ازدواج قسمت و تقدیره.
اگر خواست خدا نبوده شما با اون اقا ازدواج کنی حتما صلاحی در اون بوده.به خواست خدا راضی باش و تصمیم جدی برای زندگیت بگیر.

فرصتها خیلی زود از دست میرن و چیزی جز پیشمونی از دست دادن فرصتها برای ادم باقی نمیمونه.

موفق باشی:72:

چقدر زود دیر میشه

عزيزم من نظرم روبرات مينويسم چون دركت ميكنم اول بگم كه هيچ وقت دير نيست مواظب باش كه از اين به بعد رو هم با اين فكر كه موقعيت هاي خوبتو از دست دادي دوباره توجيهي نشه كه بازم خواستگاراتو دست كم بگيري و روشون فكر نكني.
در مورد اين مقايسه هام بايد ديگه كامل متوجه باشي كه اصلا منطقي نبوه مثل اينه كه يه بچه كوچيك كه ميخواد اسباب بازي بخره با ديدن يه فروشگاه شيك گير بده كه از اينجا بايد براش بخريد و همش به نور پردازي و ويترين فروشگاه فكر كنه در حاليكه شما ميدوني اينا ربطي به چيزي كه اون ميخواد نداره در مورد اون آقا هم ظاهرش با چيزي كه شما تو زندگيت ميخواستي ممكنه كلي فرق داشته باشه.
خودتو درياب وبازم ميگم الان دير نيست به شرطي باز يه بهانه جديد براي بهتر نكردن زندگيت پيدا نكني
موفق باشي
:72:

من با بخش ازدواجت کاری ندارم
اما متاسفم برات که داری انرژیت رو صرف افسوس خوردن میکنی .
حالا این میتونه هر چی باشه .
کار تحصیل ازدواج و یا هر چیز دیگه