خواستگاری از همکار- چگونه؟

سلام. مدت کمی است (در حد چند ماه) در یک شرکت مشغول به فعالیت شدم. یکی از همکارانم را از لحاظ پوشش، برخورد اجتماعی و وضعیت ظاهری پسند کرده ام و مایلم که از ایشان خواستگاری کنم (لازم به ذکر است که من طوری قصد ازدواج ندارم که بخواهم هر روز به خواستگاری بروم اما اگر موردی هم به نظرم مناسب بیاید مایلم به خواستگاری بروم). به هر حال، ایشان را به صورت اولیه پسند کرده ام البته خیلی با هم در ارتباط نیستیم و فقط بعضی از روزها در حد سلام و احوالپرسی. مایلم از ایشان خواستگاری کنم به طوریکه شرایط مهیا شود تا بیشتر با هم آشنا شویم و ببینیم که آیا عقایدمان با هم تناسب دارد یا خیر و اگر به هر دلیلی به تفاهم نرسیدیم، کسی در محل کار از موضوع به هیچ عنوان مطلع نشود تا ادامه کار در آن محل حداقل برای من میسر باشد. مساله این است که اولا چطور این مساله را با ایشان مطرح کنم چون اصلا نمی دانم برخورد ایشان با این مساله چگونه خواهد بود؟ آیا مانند طوری برخورد می کنند که کسی از همکاران از این مساله مطلع نشود یا خیر؟ و دوم اینکه، طوری این مساله را مطرح کنم که خدای نا کرده به ایشان بر نخورد و منطقی رفتار کنند و برایم مشکل ساز نشود.

سلام آقای مارتین

من پیشنهاد می کنم که بگردین ببینین توی شرکتتون خانوم یا آقای متاهلی هستند که از لحاظ سنی و رفتار نسبتا جا افتاده باشند و از برخوردشون هم بشه حس کرد که قابل اطمینانند. برای پیدا کردن چنین کسی باید خیلی خیلی دقت کنین و تا جای ممکن اطمینان پیدا کنین. فکر می کنم اگر شرکت کوچیکی نباشه نهایتا بتونین چنین فردی رو پیدا کنین.
بعد می تونین تو یه موقعیت مناسب که کسی اطراف نیست بشون بگین که می خواین موضوع مهمی رو باشون در میون بذارین و قبلش قول بگیرین که به هیچ کس نگن. در صورتی که ایشون خانم هستند خودشون و در صورتی که آقا هستند از طریق خانمشون می تونن با فرد مورد نظر شما صحبت کنن و شماره تلفن منزلشون رو بگیرن تا خانواده شما بتونن با خانوادشون صحبت کنن و بدون درگیر شدن در شرکت به خواستگاری برین

در مورد یکی از آشنایان من به همین شکل عمل کرده بودن و تا زمان عقدشون به جز همون فرد رابط کس دیگری از مسائل با خبر نشد و هیچ مشکلی پیش نیومد

براتون آرزوی موفقیت می کنم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط martin

سلام. مدت کمی است (در حد چند ماه) در یک شرکت مشغول به فعالیت شدم. یکی از همکارانم را از لحاظ پوشش، برخورد اجتماعی و وضعیت ظاهری پسند کرده ام و مایلم که از ایشان خواستگاری کنم (لازم به ذکر است که من طوری قصد ازدواج ندارم که بخواهم هر روز به خواستگاری بروم اما اگر موردی هم به نظرم مناسب بیاید مایلم به خواستگاری بروم). به هر حال، ایشان را به صورت اولیه پسند کرده ام البته خیلی با هم در ارتباط نیستیم و فقط بعضی از روزها در حد سلام و احوالپرسی. مایلم از ایشان خواستگاری کنم به طوریکه شرایط مهیا شود تا بیشتر با هم آشنا شویم و ببینیم که آیا عقایدمان با هم تناسب دارد یا خیر و اگر به هر دلیلی به تفاهم نرسیدیم، کسی در محل کار از موضوع به هیچ عنوان مطلع نشود تا ادامه کار در آن محل حداقل برای من میسر باشد. مساله این است که اولا چطور این مساله را با ایشان مطرح کنم چون اصلا نمی دانم برخورد ایشان با این مساله چگونه خواهد بود؟ آیا مانند طوری برخورد می کنند که کسی از همکاران از این مساله مطلع نشود یا خیر؟ و دوم اینکه، طوری این مساله را مطرح کنم که خدای نا کرده به ایشان بر نخورد و منطقی رفتار کنند و برایم مشکل ساز نشود.

---

خود در فرصت مناسب مطرح کن، لقمه رو هم دور سرت نچرخون! :305:

برای چی بر بخوره؟ :324:

:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط زهرا ۲

سلام آقای مارتین

من پیشنهاد می کنم که بگردین ببینین توی شرکتتون خانوم یا آقای متاهلی هستند که از لحاظ سنی و رفتار نسبتا جا افتاده باشند و از برخوردشون هم بشه حس کرد که قابل اطمینانند. برای پیدا کردن چنین کسی باید خیلی خیلی دقت کنین و تا جای ممکن اطمینان پیدا کنین. فکر می کنم اگر شرکت کوچیکی نباشه نهایتا بتونین چنین فردی رو پیدا کنین.
بعد می تونین تو یه موقعیت مناسب که کسی اطراف نیست بشون بگین که می خواین موضوع مهمی رو باشون در میون بذارین و قبلش قول بگیرین که به هیچ کس نگن. در صورتی که ایشون خانم هستند خودشون و در صورتی که آقا هستند از طریق خانمشون می تونن با فرد مورد نظر شما صحبت کنن و شماره تلفن منزلشون رو بگیرن تا خانواده شما بتونن با خانوادشون صحبت کنن و بدون درگیر شدن در شرکت به خواستگاری برین

در مورد یکی از آشنایان من به همین شکل عمل کرده بودن و تا زمان عقدشون به جز همون فرد رابط کس دیگری از مسائل با خبر نشد و هیچ مشکلی پیش نیومد

براتون آرزوی موفقیت می کنم

---

باتشکر. اما اگر نتونستم چنین فردی رو پیدا کنم چطور؟

سلام دوست عزیز!

شما چند سالتونه؟ در چه موقعیت اجتماعی قرار دارید؟ اون خانوم چطور؟

این سوال ها رو برای این پرسیدم که بگم اگر هم شما و هم خانوم از نظر منطقی انسان های پخته ای باشید، لزومی نداره مسئله رو اینقدر پیچیده کنید!!!

خودتون در یک موقعیت مناسب برای اقدام رسمی خودتون به همراه خانواده، از ایشون شماره منزل و آدرس رو بگیرید.

با توجه به اینکه شما تازه وارد هستید فکر نمی کنم به این سادگی ها بتوانید اون شخص سوم قابل اعتماد را بیابید. و خدا نکنه اگر طرف تنها ظاهرا خیر خواه و راز دار باشه.

پس ریسک نکنید، خیلی رسمی و محترمانه ایشون رو از قصد و نیتتون آگاه کنید. ایشون اگر خانوم پخته و منطقی ای باشند، که هستند ایشالا، موضوع رو رسانه ای نمیکنند به این زودی ها!!!

یک توصیه دیگه اینکه مراحل شناخت رو با چشم های باز، هدفدار، و به دور از احساسات طی کنید

موفق باشید!

من 27 سالمه، این اولین تجربه کاریم هست چون بعد 3 ماه بعد از فارغ التحصیلیم در مقطع کارشناسی ارشد در این شرکت مشغول به کار شدم. از لحاظ اجتماعی از لحاظ فرهنگی در سطحی متوسط به بالا و از لحاظ ثروت در سطحی متوسط هستیم. متاسفانه، مشکلی که هست اینه که من اصلا هیچ شناختی از خانواده همکارم ندارم. و هدفم هم از قدم گذاشتن برای ایشون، در درجه اول همین بود که بتونم بیشتر با ایشون و به خصوص خانوادشون آشنا بشم تا ببینم اصلا به هم می خوریم یا نه. چون خانواده هم برای من خیلی مهمه. اصلا قبل از این قضیه سعی کردم تا چیزای بیشتری در حدی که هم به جواب های لازم در این مورد برسم، و هم مسائل اخلاقی (عدم فضولی) رعایت بشه راجع به ایشون بدونم اما متاسفانه به هیچ نتیجه ای نرسیدم و تا الانم نتونستم کسی رو پیدا کنم که بتونم این مساله رو باهاش در میون بزارم.

سلام،

از نظر من خواستگاری نکنید. وقتی شما شناخت کاملی از طرف مقابلتون ندارید، و تصمیم نهایی برای ازدواج با ایشون نگرفتید، خواستگاری کردن مفهومی نداره.

مسئله خیلی ساده ست. یک قرار ملاقات با ایشون بگذارید، بهشون پیشنهاد کنید که به قصد ازدواج با هم در ارتباط باشید. و تاکید کنید که این موضوع بین خودتون دو نفر باقی بمونه تا زمانیکه به نتیجه نهایی برسید.

اگه دیدگاهتون رو درست تشریح کنید، انتظار می ره با برخورد منطقی همکارتون مواجه بشید.

نظر من اینه که از واسطه فرستادن پرهیز کنید، چون اینطوری موضوع جدی تر از چیزی می شه که شما در نظر دارید.

موفق باشید.

نظر شخصي من اينكه به هيچ عنوان نفر سوم را وارد ماجرا نكنيد. نفر سوم به نفر چهارم و الي آخر مي گويند و بالاخره اين وسط يك دشمن، يك فرصت طلب، يك سوئ استفاده گر همه چيز را بهم مي زند كه هم شما ضربه بخوريد و هم طرف مقابل (به كسي اعتماد نكن -اين تجربه شخصي است) (الان زمان قديم نيست كه آدمها دست خير داشتند همه دنبال منافع شخصي هستند) تازه بعدا هم اگر قسمت هم شديد منت نفر سوم بالاي سرتان نباشد كه براي شما قدم خير برداشته بعدا شما هم بايد براي او كاري انجام دهيد. بجز اين اكثر دختر ها از آدمهاي بز دل كه جرئت نمي كنند خودشان حرف بزنند و پيغام پسقام مي فرستند متنفرند. فقط بسيار محترمانه موضوع را با ايشان مطرح كنيد. شايد حرفهايي باشد كه لازم نباشد نفر سوم از ايشان مطلع شود و شايد بايد يك مدتي بايد صبر كنيد كه هر چه باشد خود شما مستقيما از آن مطلع مي شويد نه نفر سوم. از آنجا كه دو نفر در محل كار به هم وصل شوند تبديل به يك قدرت مي شوند همكاراني كه وجود قدرت منطقه ايي را نمي توانند تحمل كنند مانع از ايجاد پيوند مي شوند پس حواستان را جمع كنيد.

به نظر من هم خودتون ازشون يك وقت يا قرار ملاقات براي صحبت بخايد بهشون پيشنهاد چند جلسه بيرون باهم صحبت كنيد در مورد خانوادشون تحقيق كنيد
به نظر من اصلا واسطه نفرستيد

از همکاری همه دوستان ممنونم. حالا مساله ای که مطرح میشه اگر بخوام خودم مساله رو مستقیما مطرح کنم، خب در یک موقعیت مناسب چه جوری مساله رو بگم؟ منظورم عبارت دقیق، جمله و کلماتی که استفاده می کنم. اگر میشه راهنمایی کنید که دقیقا چه جوری (با چه جملاتی) این مساله رو مطرح کنم؟

یک دفعه بدون مقدمه بگم: «شما قصد ازدواج دارید؟» :305: