دلم خیلی گرفته...آخه اونکه با یکی 11 سال بود برای چی اومد با احساسم بازی کرد

بچه ها دلم خیلی گرفته....خیلی جلوی خودمو میگیرم فکر نکنم بهش اما نمیشه..الان دارم گریه میکنم...یه ساعت پیش با یکی از دوستام که قضیه رو میدونه حرف میزدم که همیشه بهم میگه تو بازیچه بودی و این حرفا باعث میشه فکر کنم که قربانی شدم...آخه بخدا احساسم پاک و دست نخورده بود...چرا باید آدمی رو که 11 ساله با یکیه توو زندگیم راه بدم بعد بفهمم من فقط بازیچه بودم...خیلی حس بدیه....دیروز رفتم دانشگاه اما مسیر برگشت وقتی توو خیابون بودم همش به مردای دیگه نگاه میکردمو کلی غصه خوردم که هیچ کس جای اونو واسم نمیتونه بگیره...یعنی دیگه من نمیتونم کسیو به زندگیم راه بدم؟....من خیلی به همدردی نیاز دارم...:302:

سلام:72:
جلوی افکارتو نگیر
به این فکر نکن که میخوای به این شخص فکر نکنی!
وقتی ذهنت وسوسه شد بهش فکر کنه ، کاریش نداشته باش ، بزار داخل فکرت بشه ولی بلافاصله در ذهنت دری رو تجسم کن و این افکار رو هل بده به بیرون
فرض کن یک غباری هست که وارد فکرت میشه و از پنجره ذهنت به بیرون میره

ولی یادت باشه این تفکرات مرحله عزاداری ذهنی در شماست
بزار این عزاداری سیر طبیعیه خودش رو طی کنه
شما الان دارید به حال و احوال نا جور احساسیتان عزاداری می کنید
این طبیعیه
نگران نباش
سعی کن از تکنیک بالایی که گفتم استفاده کنی
فقط باید تجسم قوی داشته باشی

به این فکر کن که همین حالا حقیقت رو فهمیدی و این خیلی بهتر از زمانی هست که کارها جدی تر می شد

خدا رو شکر کن و لبخند بزن
:72:

مرسی از راهنماییت..امروز یکم حالم بهتره....خیلی خیلی ممنونم:72: