خانمی حساس و زودرنج

سلام
خانمم سیده است و حساس و زودرنج. سرکوچکترین مسائل و صحبتهای دیگران عصبی میشود. منفی گرا و دید بدی نسبت به همه چیز دارد و بیشتر مواقع نیمه خالی لیوان رو میبیند.
فکر کنم این مسائل ریشه در کودکی ایشون داشته باشه.چون مادرخانمم از مادرشوهرش بدی زیاد دیده و از ازار و اذیتهای خانواده شوهر عاصی بوده است به همین خاطر خانمم در زمان نوزادی شیرحرص و جوش میخورده(مادر خانمم از دست خانواده شوهر ناراحت و عصبانی بوده و در همیون حال به خانمم شیر میداده)
همیشه بهش گفتم با من یک زمانی شور شوره یک زمانی بی نمک. گاهی اونقدر محبت به من داره که کلافه میشم گاهی سر کوچکترین حرف مادرم یا کسی دیگری ناراحت و عصبی میشه.
نمیدونم باید چکار کرد! آیا اینجور افزاد عصبی و زودرنج و حساس مداوا میشن؟ با توجه به اینکه موضوع ریشه در کودکی ایشون داره

با سلام
زندگی با یک فردی که احساسات فورانی دارد مزایا و معایب خاص خودش را دارد.
تیزی احساس این گونه افراد موجب سیراب شدن همسرشان به هنگام نیاز به محبت دارد. چون این افراد واقعا محبت های عمیق و اصیل و زیادی را ابراز می کنند.
اما این تیزی احساسات نسبت به احساسات منفی مثل خشم و بدبینی و رنجش هم هست. در این شرایط مهمترین مسئله کنترلی و هدایت این احساسات آسیب رسان اینست که همسرشان واقعا سعه صدر و تحمل زیادی بروز بدهند و سعی نکنند حرفهای فرد را جدی گرفته و جواب منطقی بدهند.
در واقع باید با نوازش و همراهی وتحمل لحظات بحرانی را بگذارانید تا از لذت سایر زمانهای زندگی بهره بگیرید.

افراد حساس افراد قیمتی هستند منوط به اینکه خوب حفاظت شوند و برانگیختگی منفی برایشان پیش نیاید چون فاقد مهارتهای لازم برای کنترل خویشتن هستند.

اگر شما وهمسرتان بتوانید از مشاوره حضوری نزد یک روانشناس بالینی بهره بگیرید ، حتما همسر شما روشهایی برای کنترل بیشتر بر احساسات خود را خواهد یاد گرفت.
گفتنی هست این مسئله احساساتی بودن خیلی به سید بودن یا ریشه کودکی ربطی ندارد. افراد خیلی زیادی در جامعه با این مشکل دست به گریبان هستند. اما شما باید یاد بگیرید این انرژی همسرتان را به سمت سوی مثبت هدایت کرده و بهره برداری از آن بکنید.

دوست عزیز منم شبیه همسرتونم.و خیلی احساساتی
مدیر همدردی ممنون از راهنمائیتون.البته اون حرفتون تو حال و احوال که گفته بودید نباید سخت بگیرم واقعا منو به فکر فرو برد.من فکر می کردم حق با منه.
دوست عزیز همسر من واقعا مرد صبوری ست.امیدوارم شما هم این طور باشید.آدمایی مثل ما متکی بر احساساتشونن.و اگه یه موقع بد رفتاری کنن زود پشیمون می شن البته شاید به روشون نیارن.ازین که می بیم این اخلاق چقدر مردا رو رنج می ده بغض گلمو گرفت.چی کار می شه کرد احساساتیم دیگه.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

احتمالا هیچ کمکی بهتون نکردم ولی دوست داشتم حرف دلمو بزنم.معذرت

lovehamed گرامی سلام.خوش اومدی
در ارتباط با احساسات همسر محترمتان جناب سنگتراشان راهنمایی خوبی کردند.
من یه احتمال میدهم که ممکنه نوع رفتار ایشون با خانواده شوهر یا دیگران را از مادرش فرا گرفته باشد اما شاید خودش خیلی نداند که از کجا این موضوع آب میخورد.لذا دانستن این موضوع هم برای شما مهمه هم برای همسرتان.
اینکه شما بدونید خانمتان خواسته یا ناخواسته این رفتار رو فرا گرفته می تونه به شما کمک کنه تا حدودی بهش حق بدی و بدانی که تعمدا این کار را انجام نمی دهد بلکه در طی مراحل رشدش آن را فرا گرفته است.وهمینطور اوشون اگر علت این رفتارش را بداند ممکنه کنترل بیشتری به خودش داشته باشد اما من توصیه نمی کنم که شما این موضوع رو بهش بگی...بهتر است روانشناس یا مشاورش این مسئله رو به او توضیح دهد.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط رایحه عشق

دوست عزیز منم شبیه همسرتونم.و خیلی احساساتی
دوست عزیز همسر من واقعا مرد صبوری ست.امیدوارم شما هم این طور باشید.آدمایی مثل ما متکی بر احساساتشونن.و اگه یه موقع بد رفتاری کنن زود پشیمون می شن البته شاید به روشون نیارن.ازین که می بیم این اخلاق چقدر مردا رو رنج می ده بغض گلمو گرفت.چی کار می شه کرد احساساتیم دیگه.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

احتمالا هیچ کمکی بهتون نکردم ولی دوست داشتم حرف دلمو بزنم.معذرت

---

ممنون از شما به خاطر بيان حرف دلتون - قوت قلبي برايم است

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

ممنون از مدير و ديگر دوستان براي كمكها و راهنماييهايشون
- فراموش كرده بودم كه بگم ما با مادرم در يك خونه زندگي ميكنيم يعني پدر و مادرم طبقه بالاي ما زندگي مي كنند و من و خانمم طبقه پايين.
- نوع رفتار مادر خانمم با خانواده شوهر هميشه سكوت بوده هر چند اين سكوت بيشتر مواقع به ضررش بوده وليكن سكوت اختيار ميكرده و همه چيز رو به خدا و اون دنيا واگذار ميكرده و اصطلاحا دهن به دهن نميشده و جوابشون رو نميداده .
- رفتار خانمم خاص خانواده شوهر نيست و به اهمكلاسيها و طرافيان و اقوام ديگر هم برميگردد.
- فعلا امكان مراجعه به روانشناس براي مشاوره نيست به همين دليل اينجا مزاحم دوستان شدم. اگر بشود جرقه و استارت درمان خانمم رو از اينجا بزنم كه خيلي بهتره

سلام عزیز. طبق پستی که مدیر همدردی گذاشتن توی تاپیکتون هیچ نیازی به درمان همسرتون نیست. یعنی مشکلی وجود نداره که درمان بخواین بکنین. باید پذیرش داشته باشین و مدیریت. پذیرش اینکه خانمتون ادمی احساساتی هستن. و مدیریت روی مواقعی که احساسات ایشون حالت ناراحتی داره.
طبق نوشته ی مدیر همدردی ادمی که احساسات زیاد داره هم احساسات منفی اش زیاده هم مثبتش. اما شما با صبوری و برخورد مناسب در مواقعی که خانمتون احساسات منفی اش شدید شده می تونین در عین اینکه احساسات منفی رو کنترل می کنین از لطف همنشینی با ادم پرمحبت و پراز احساسات مثبت هم بهره مند بشین.

لطف کنید حساس بودن را با مثال های واقعی تعریف نمایید

ممنون از جوابهاتون
لطف مي كنيد اين كنترل كردن احساسات منفي رو يك كمي بازش كنيد. به چه نحوي و چگونه اينكار رو انجم بدم؟