خدا رحمتش کنه...

یه آقای 50 ساله ای تعریف می کرد که نماز خوندنش رو مدیون معلمشون هستش، جالب اینه که وقت اذان که می شده بدون اینکه کلاس رو تعطیل کنه سجاده اش رو وسط کلاس پهن می کرده و همونجا نماز می خونده و این موجب شده که بچه های کلاس هم از این اخلاق معلم دبستانشون الگو بگیرن و گفت: خدا رحمتش کنه،این خاطره این آقا موجب شد به یاد این مطلب بیافتم که؛ توی تربیت بچه ها یه عامل خیلی موثره ؛ که خانواده ها به اون کم توجه هستند الگو گیری بچه هاست و بچه ی ما تا دوران خردسالی الگوهاش محدود به والدین و برخی از نزدیکان هستند و اگه اون رو به مهد ببرن الگوهای بیشتری داره و از اثرات مهدها هم اینه که بچه ها الگوی ثابتی ندارن و ...
بچه های ما وقتی که وارد مدرسه میشن از 7 سالگی تا 11 سالگی به یک سری رفتارها عادت می کنند و الگوهای رفتاری بچه ها که بیشتر در محیط مدرسه معلماشون هستند خیلی نقش مهمی دارند بنابراین یک مربی می بایست توی رفتارهای خودش خوب دقت کنه که بچه از تمام رفار و گفتار معلم الگو گیری می کنه
نزدیک 10 ساله که توی مدارس به عنوان امام جماعت نماز می خونم توی این 10 سال مدارس زیادی رفتم که تنها یه مدرسه بود که معلماش و مسئولاش توی نماز شرکت می کردند ولی بقیه ...
بچه ها این سوال در ذهنشون ایجاد میشه اگه نماز خوبه و واجب چرا فقط برای ما واجبه؟ آیا برای معلممون واجب نیست؟ و نماز خوندن رو مثل تکلیف مدرسه می دونن نه تکلیف الهی
نمی دونم معلم و دبیران مدارس ما اون دنیا چجور می خوان نسبت به رفتارها و گفتارهاشون پاسخگو باشند هرچند دبیران و معلمای خوب هم داریم و معلم های هم که بتونن الگوی خوبی برای بچه ها باشن در آینده همین دانش آموز می گه: خدا رحمتش کنه
توی این روزها که به پیامبرمون توهین کردند فرصت خوبیه که معلمان عزیز درباره این موضوع مطالبی به بچه ها بگن که هم بچه ها دشمن شناس بشن و هم یاد بگیرن که باید نسبت به دینشون غیرت داشته باشن.
اهل خانه