همسرم در زمان عصبانیت به من فحش میده و بی احترامی میکند

با سلام به همه دوستان
من یک سال ازدواج کردم همسرم مرد خوبیه . و من خیلی دوستش دارم . اما یک اشکال خیلی بزرگ داره خیلی خیلی زود عصبانی میشه سر هر چیزی که حتی فکرشم نمیکنید سر هر موضوع کوچیکی بهم میریزه و داد میزنه سرم و بهم بی احترامی میکنه . و من معمولا سکوت میکنم تا اروم بشه بعدش خودش میاد میگه ببخشید اما انقدر این موضوع تکرار شده که کم کم دارم از درون عذاب میکشم حتی بهش گفتم خب اینکار را نکن که بعدش بگی ببخشید میگه خب دیگه نمیگم ببخشید !!. احساس میکنم احساسم نسبت بهش مثل قبل نیست .
ولی مشکل اصلی از اینجا شروع شد که همسرم، یکی از خواهرهاش که شهرستان تصمیم گرفت بره کلاس خیاطی و سه ماه بیاد تهران همسرم بدون اینکه نظر من را بخواهد گفت سه ماه بیاد پیش ما ،منم ناراحت شدم بهش گفتم چرا قبلش از من هم مشورت نگرفتی من نمیتونم سه ماه اونم بدون تو این شرایط را تحمل کنم برام سخته خب بره پیش اون خواهرش اما همسرم گفت من برادرشم خونمه اختیارش را دارم و بعد یکسال شروع کرد به فحش دادن به من که خفه شو و گمشو برو خونه پدرت تو خیلی بی شعوری که این حرف را میزنی احمقی من بعد اون روز یک شب نخوابیدم با اینکه همسرم اومد و عذرخواهی خیلی کوچیک کرد اونم به زور من اما احساس خفگی دارم نمیدونم یعنی این موضوع برای همه پیش میاد ؟ من حرفی نزدم گفتم چرا فحش میدی گفت چون بی شخصیتی چون خودت برای خودت احترام قائل نیستی . تروخدا کمک کنید من چطور بهش بگم دلم بدجور شکسته دارم فیلم بازی میکنم نمیتونم از فکرش در بیام دلم می خواست متنی را بدم بهش بخونه راجب اثار فحاشی اما پیدا نکردم چیکار کنم ؟ این موضوع اذیتم میکنه از همه مهمتر تکرار دوباره اش >. میدونم اگر بهش بگم میگه من که گفتم ببخشید ولی اصلا متوجه نمیشه که این موضوع چیز کوچیکی نیست .

سارا جان سلام

به همدردی خوش امدی

توصیه میکنم برای انتخاب نام کاربری از اسم و فامیل واقعی خودتون استفاده نکنید(به دلیل شناخته شدن)

ممکنه توضیح بدی خودت و همسرت چند سالتونه؟
تحصیلات شما و ایشون و شغل ایشون چیه؟
طریقه آشنایی تو.ن رو میشه بگید؟
از اولش هم همینطور بود یا بعدا اینطور شد؟

اینم بدون سارا جان

همه ما در زندگی مشکلاتی داریم.و در جواب سوال شما که پرسیدی این مشکل برای همه پیش میاد باید بگم بله.
اما جنس مشکلات مردم باهمدیگه فرق میکنه و برخی اوقات مواردی ساده تره و برخی اوقات حاد تره.

که همه شون راه حل دارن.نگران نباش.مشکلت قابل حله.
:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط maryam123

سارا جان سلام

به همدردی خوش امدی

توصیه میکنم برای انتخاب نام کاربری از اسم و فامیل واقعی خودتون استفاده نکنید(به دلیل شناخته شدن)

ممکنه توضیح بدی خودت و همسرت چند سالتونه؟
تحصیلات شما و ایشون و شغل ایشون چیه؟
طریقه آشنایی تو.ن رو میشه بگید؟
از اولش هم همینطور بود یا بعدا اینطور شد؟

اینم بدون سارا جان

همه ما در زندگی مشکلاتی داریم.و در جواب سوال شما که پرسیدی این مشکل برای همه پیش میاد باید بگم بله.
اما جنس مشکلات مردم باهمدیگه فرق میکنه و برخی اوقات مواردی ساده تره و برخی اوقات حاد تره.

که همه شون راه حل دارن.نگران نباش.مشکلت قابل حله.
:72:

---

سلام بابت توصیه ممنونم ازتون .
من 26 سالمه و همسرم 32 .
من لیسانس هستم و همسرم فوق لیسانس و شغلشم مدیر پروژه است در مناطق جنوب .
ما از طریق فیس بوک اشنا شدیم اما خانواده ها از اول در جریان بودن و خانواده همسرم خیلی خوبند مخصوصا پدر و مادرش خودشم همین طور تا دوسال اول اشنایی اصلا این مسائل نبود . یعنی خیلی حساس و زودرنج بود اما عصبی و پرخاشگر نبود .
نمیدونم الان میگم شاید به خاطر فشار کار و وضعیت گرونی و اینکه پس انداز نداریم اما نباید اینکار را با من انجام بده این دلیل نمیشه چون منم مثل اون دارم سختی میکشم اما تحمل میکنم .
اینکه بهم فحش داده برام درد احساس میکنم نمیتونم دیگه تحمل کنم چون شخصیتم خورد شده .

دیشب اخر شب بهش زنگ زدم و گفتم ناراحتم دوباره قاطی کرد و داد زد من که گفتم ببخشید چرا همون موقع نگفتی الان 4 روز گذشته و بس کن دیگه منم گفتم دارم اذیت میشم گفتم تو حتی سعی نکردی از دلم در بیاری اصلا و ابدا گفتم الانم به جای اینکه بگی اره خودمم ناراحتم که چیکار کنم از دلت در بیاد داد میزنی یکدفعه داد زد و گفت اخه دیوونه تو چرا عقل نداری و احمقی معلومه من ناراحتم !!! واقعا از نظر شما این برخورد وحشتناک نیست ؟ منم گوشی را قطع کردم بعدش اس ام اس داد دوست دارم . و من هیچی نگفتم باور کنید از این جمله متنفرم چون این دوست داشتن نیست . تصمیم گرفتم تا چند روز جواب تلفنش را ندم .

خودمونیم خانمی
شما هم کم لجباز نیستیا

حتی اگر مطمئن هم هستی شوهرت الکی داره میگه "دوست دارم"،بهش اعتماد کن و باهاش راه بیا

شما هم لج به لجش میذاریو میگی: حرف من باشه
اونم لج میکنه و میگه: حرف من باشه

ببین شوهرت چه کارایی برات میکنه و بعضی جاها هم تو کوتاه بیا دیگه

همش که نباید فداکاری مال یه طرف باشه
مطمئن باش جاها و وقتاییکه باید درکش میکردی، اینکارو نکردی و روهم انباشته شده و یهو اینجوری سرباز کرده

یکم فیدبک بزن به گذشته میفهمی کجاها رو میگم

حالا 3 ماهم خواهر شوهرت بیاد پیشت
نمیکشتت که عزیزم

قدر شوهر به این خوبی رو بدون
لااقل بعدش معذرت میخواد و پشیمونه ولی وقتی دوباره میبینه شما همون پله اول موندی و ولکن قضیه نیستی ،اونم حرصش میگیره

درضمن این آقا بخاطر شما و زندگی سالم و بدون اعصاب خوردی در کنار شماست که داره این شرایط سخت کاری(15روز اینجا15 روز اونجا رو) تحمل میکنه

شماهم بخاطر رضایت اون یه قدمی بردارید خب

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نادیا-7777

خودمونیم خانمی
شما هم کم لجباز نیستیا

حتی اگر مطمئن هم هستی شوهرت الکی داره میگه "دوست دارم"،بهش اعتماد کن و باهاش راه بیا

شما هم لج به لجش میذاریو میگی: حرف من باشه
اونم لج میکنه و میگه: حرف من باشه

ببین شوهرت چه کارایی برات میکنه و بعضی جاها هم تو کوتاه بیا دیگه

همش که نباید فداکاری مال یه طرف باشه
مطمئن باش جاها و وقتاییکه باید درکش میکردی، اینکارو نکردی و روهم انباشته شده و یهو اینجوری سرباز کرده

یکم فیدبک بزن به گذشته میفهمی کجاها رو میگم

حالا 3 ماهم خواهر شوهرت بیاد پیشت
نمیکشتت که عزیزم

قدر شوهر به این خوبی رو بدون
لااقل بعدش معذرت میخواد و پشیمونه ولی وقتی دوباره میبینه شما همون پله اول موندی و ولکن قضیه نیستی ،اونم حرصش میگیره

درضمن این آقا بخاطر شما و زندگی سالم و بدون اعصاب خوردی در کنار شماست که داره این شرایط سخت کاری(15روز اینجا15 روز اونجا رو) تحمل میکنه

شماهم بخاطر رضایت اون یه قدمی بردارید خب

---

ممنون از پاسختون اما من تا حالا خیلی کوتاه اومدم تو همه چی از زمان عروسی تا حالا چه در خرید عروسی چه در خریدهای شخصی خودم اصلا براش خرج درست نکردم همین که خودم 15 روز تنهام خودش خیلی سخته اما به خاطر اینکه اون این کارش را دوست داره تحمل میکنم وگرنه میتونه بیاد تهران اما نمیاد . من به خاطر ارامشش همه کار کردم خیلی چیزها ولی قدر نمیدونه . انقدر عصبی شده که نگو . به هر حال این فشار کاری نباید باعث بشه به خودش اجازه بده به من توهین کنه . من فقط نمیدونم چیکار کنم تا این موضوع دوباره تکرار نشه . در مورد ببخشید هم ادم 100 بار میگه ببخشید هی میگی قبول دیگه اگر هی بگه ببخشید و هی تکرار کنه که نمیشه این چه ببخشیدیه منم میتونم توهین کنم بگم ببخشید اما اینکار درست نیست . من نمیدونم باید باهاش چطوری برخورد کنم چطوری حرفهای دلم را بزنم که داد نزنه

سلام خانم. چه حس بدیه وقتی ببینی همسرت در هر وضعیت بغرنج و غیر بغرنجی فقط فحش میده! خیلی بده خیلی! اما میدونی چیه؟ مساله اینه که موقع فحش دادن اون یک آدم بزرگ و بالغ نیست و در این مواقع کاملا یک کودکه! زمانی بخش والدش فعاله که میاد و از شما عذرخواهی می کنه. این عادتی هست که از بچگی در وجودش مونده و رشد و تکامل پیدا نکرده. از بچگی برای دق دادن اطرافیانش و رسیدن به خواسته اش ازش استفاده کرده و همیشه هم نتیجه داده بنابراین نهادینه شده.
راه حل اینه که این الگوی مخرب شکسته بشه و البته زمانبره و باید صبر زیادی داشته باشید.
برنامه "جو فراست" از شبکه "من وتو1" رو نگاه کنید. نکات تربیتی فوق العاده ای در مورد تربیت بچه ها نشون میده(البته می دونم همسر شما دیگه بزرگ شده اما من در مورد بخش کودک رشد نیافته اش اظهارنظر می کنم). در این الگوی تربیتی از دو تکنیک خلق قانون و تنبیه استفاده میشه. در اینجا قانون شما اینه که باید به شما احترام بگذاره و الفاظ درست استفاده کنه و اگر این اتفاق نیفته شما هم برخی از امتیازات مخصوص ایشون رو لغو می کنید. این لغو امتیازات باید بلافاصله بعد از بی احترامی ایشون صورت بگیره و نباید دائمی باشه. نباید از اون موقعیت فاصله زمانی بگیره. اما اگر احترام گذاشتند هم باید تشویقشون کنید و به نوعی ایشون رو شرطی کنید. باید حساب شده رفتار کنید و ضعف رفتاری ایشون رو به پای خودتون ننویسید و غصه نخورید. تلاش کنید انشاءالله موفق میشید.

سارا جان من مشکل شوهرتو نمیدونم چطوری میشه حل کرد اما بهت بگم شوهرت خیلی زحمت میکشه قدرشو بدون. خیلی شرایط کاریش سخته. خیلی تحت فشار و استرسه.اونم تو آب و هوای وحشتناک جنوب.فکر نکن برای یه مرد 15 روز دور بودن راحتتر از توئه. من مطمئنم برای مردا سختتتره. چون تو خانوادتو و دوستات دور و برتن. اما اون فقط کار و کار و کار
من اگه جای تو بودم دلم نمیومد تو 15 روزی که نیست حتی یه روزشو قهر باشم. اصلا فکر نکنم قهر دوای دردی باشه. یعنی من اینطوری اعتقاد دارم. بجاش محبت هر مشکلی رو حل میکنه. من نمیدونم دلیل پرخاشگری همسرت چیه شاید شما هم ندونی و ریشه در گذشته و حتی کودکیش داشته باشه اما کنارش باش. گناه داره . کنارش باش تا بهتر شه. من خودم موقع عصبانیت کمی پرخاشگر میشم (شرمنده ام سر این موضوع:163:) برا همین باور کن کسی که پرخاشگری میکنه و صداشو بلند میکنه از درون بیشتر از همه زجر میکشه. درمورد فحش دادنش نمیدونم شاید تاثیر خانوادش بوده یا.... اما درکل میدونم چقدر برات سخته که این شرایطو تا حالا تحمل کردی اما تلافی نکن اون 15 روز کنار هم بودن ارزش قهر وو...نداره. بهش آرامش بده و کم کم سعی کن مشکلشو با کمک تو حل کنه. چون این عادتش شده و تنها دلیلی که میتونه باعث ترک عادتش شه توئی.کمکش کن دوستم.

گه از من بپرسید همسر شما کمی عصبی هستن و زود عصبانی میشن.

دلیلاین عصبی بودن میتونه متفاوت باشه. یا مشکل از شما بوده( در طی سالیان ازدواج ازایشون ایراد های پیاپی و نامربوط گرفتید)
یا اینکه از قبل ایشون ادم عصبی بوده.

شماخودتون هم حتما عصبانی شدید..میدونید که وقتی کسی عصبانی میشه دیگه به چیزایی که میگه فکر میکنه.( در بعضی مواقع که شدید باشه)

شما باید با ملایمت مشکلتون رو بهشون بگید...بگید که چقدر ناراحت میشید وقتی "اون" بهتون توهین میکنه.اون که همسر شماست...این بحث ها رو با حالت دعوا و اعتراض نزنید بلکه با ملایمت و محبت. اگه شما رو دوست داشته باشن حتما احساس شما براشون خیلی مهمه.

سعی کنید مشکل عصبی بودن رو با همدیگه حل کنید و اگه نتیجه نداد به مشاور یا روانشناس مراجعه کنید

سلام سارااکبری عزیز

دوستان پست های خوبی برات گذاشتن

من یه نقل قول از مدیر همدردی برات میگذارم که امیدوارم بدردت بخوره

موفق باشی:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

با سلام و احترام
متوجه منظور شما شدم. شما به امید خصوصیات خوبی در همسرتان حاضر شدید با او ازدواج کنید و در کنارش بمانید. حالا متوجه شدید که او ضعفهایی دارد که شما را می آزارد لذا دچار تعارض و درماندگی شده اید.

اما هر کسی که ازدواج کرده است یا می خواهد ازدواج کند باید این نکته مهم را بداند که:

«اگر ما انتظار داشته باشیم که همسرمان بی ضعف باشد، یا کاملا طبق معیارهای ما باشد، یا باید همیشه تنها بمانیم و ازدواج نکنیم یا اینکه بعدا جدا شویم و تنها بمانیم»

همه ما باید بدانیم با هر کس ازدواج کرده یا می کنیم. حتما ضعفهایی دارد و اکثر اوقات ضعفهای بسیار عمده هم درون آنهاست.

پس باید واقع گرا باشیم. تا اینجا نتیجه می گیریم که اگر متوجه ضعف و مشکلات عمده در همسرمان شدیم به جای فکر فرار و اجتناب ، بیاییم بررسی کنیم که بهترین روش برای بهره برداری در این زندگی چیست.

راهکار چیست؟

به او کمتر راهنمایی بدهید. نصیحتش نکنید. انتقاد به او نکنید، طعنه نزنید، قضاوت نکنید. و به جای او هم حسی با او داشته باشید.
از اوضاع فعلی ابراز رضایت کنید. و بگویید در مورد مسائل مالی بیش از این انتظار ازش ندارید.
با ارضاء نیازهای روانی او از جمله نیاز به تائید و نیاز به پیشرفت او، موجب شوید کمتر نیاز داشته باشد از طریق روشهای نامانوس برای خود تائید بگیرد یا احساس پیشرفت کند.
باید او با تمام وجود درک کند که همین الان هم مورد تایید شماست و پیشرفت لازم را دارد و شما تائیدش می کنید و دوستش دارید.
اینها موجب می شود کمتر انگیزه برای کارهای بزرگ و نا صحیح پیدا کند.

از طرف دیگر:
معمولا اگر ما در برابر فردی مقاومت نشان دهیم، یا برخورد کنیم. یا قاطع باشیم احتمال پنهانکاری او بیشتر می شود ، مخصوصا اگراعتماد به نفس کافی یا جسارت نداشته باشد این خطر بیشتر او را و زندگیش را تهدید می کند.
لذا شما همیشه خیلی با زبان نرم با او صحبت کنید و حالت پذیرش و سعه صدر بالایی را از خود نشان دهید.

انتقاد، نصیحت و راهنمایی را مدتی کنار بگذارید.
و روی نقاط قوت او تمرکز داشته باشید و سعی کنید عزت نفس او را تقویت کنید. و این کارها وقتی خوب انجام می شود که شما نقش منفعل تری در زندگی داشته باشید و اجازه بدهید کاملا سکان زندگی در دستش باشد حتی اگر خوب نمی راند و شما راضی نیستید.

---

از همه ی دوستان خیلی خیلی ممنونم واقعا احساس میکنم که خیلی اروم شدم خیلی بهم کمک کردید .
ولی این موضوع را بگم که همسرم خیلی زودرنج و حساس و خیلی زود عصبانی میشه اینو خودشم میگه سر کوچکترین موضوعاتی که حتی فکرشم نمیکنید و من همیشه سعی میکنم که در اون زمان ارومش کنم برعکس بدتر میشه اتفاقا اون همیشه میگه تو چرا وقتی من عصبانی میشم ساکت میشی؟.
به عنوان مثال یک روز بهش زنگ زدم صداش خیلی ناراحت و گرفته بود گفتم خوبی؟ گفت اره . گفتم مطمئنی خوبی؟ باورتون میشه یکدفعه فریاد زد که چرا اینجوری میگی من اصلا چیزیم نیست تو همش گیر میدی باور کنید من هنگ بودم چون فکر کردم حتما ناراحته و اگر به من بگه شاید من بتونم کمکش کنم .
راستش بیشترین مشکل ما با هم زود عصبانی شدن اونه سر هر چیز بیخود یا با خود !!
و من نمیدونم در اون زمان چیکار کنم که اروم بشه؟ . و چیکار کنم که به قول معروف بتونم نرمش کنم اینو هنوز نفهمیدم .!! اینکه بتونم هم یکجوری رفتار کنم که تاثیر منفی نزاره یعنی لوس نشه و هم اینکه نتیجه مثبت بده .
اینکه مثلا چه چیزهایی زود عصبانیش میکنه را نمیدونم برای همین یکدفعه یک موضوعی پیش میاد و قاطی میکنه و منم واقعا به عمد انجام نمیدم خودش حساس .
ببینید مثلا وقتی میریم خونه مامانم پاش را دراز میکنه میزاره رو میز و مامان و پدر من شدیدا از اینکار بدشون میاد و حق هم دارند باورتون میشه من نمیدونم باید این موضوع را چطوری بگم که انجام نده ؟؟ چون هم قاطی میکنه هم میگه اصلا دیگه نمیام خونه مادرت همش ایراد میگیره . ؟؟خب شما باشید چیکار میکنید چطوری میگید اینکار را نکن .