برخورد با پسران طلاق گرفته

سلام. منم مثل بقیه برای کمک و راهنمایی شما اینجا هستم. دختری هستم 26 ساله 2 ساله با آقایی صحبت می کنم البته فقط به قصد ازدواج. مشکل اینجاست که اولا اون قبلا ازدواج کرده و تو عقد خانمشو طلاق داده. کمی هم در جریان طلاق خانمش بودم. اخه می شناسمش. خانمش درخواست طلاق داده بود .یادمه اون موقع خیلی ناراحت بود و حتی خانمشو قسم داده بود که الکی زندگیشونو بهم نزنه اما اون گوش نداده بود و طلاق گرفتن. بعد از 3 سال از طلاق اونا ما با هم حرف زدیم و بعد از 1 سال که از حرف زدنمون می گذشت اون بهم ریخت و اصلا حال خودش نبود .بهانه های مختلفی می اورد و به من میگفت برو دنبال زندگی خودت. 2-3 ماه بعدش تا 3 ماه بعد دیگه با هم حرفی نزدیم تا اینکه خودش دوباره برگشت .طی این مدت من هم داشتم تلاش می کردم فراموشش کنم. وقتی برگشت فکر کردم همه چی درست شده اما همش موضوعو کش میداد تا یه هفته پیش فهمیدم تمام این مدت ناراحتیش دلیلش این بوده که خانمش بهش زنگ زده و گفته اون مقصره و زندگیشو خراب کرده و خلاصه اونو تو عذاب وجدان گذاشته البته طبق گفته های خود آقا. حالا هم آقا می گه بیشتر باید فکر کنم تا خدایی ناکرده زندگی تو رو بهم نزنم. اما من یه چیزو نمی فهمم و اون اینه که یعنی نتونسته تو این مدت با خودش کنار بیاد یا نمی تونه اونو فراموش کنه .خلاصه اینکه چشه؟ و در برخورد با اون من باید چی کار کنم؟

سلام
خوش اومدی عزیزم
شما خانم ایشون میشناختید؟
دلیل طلاقشون چی بوده؟ کمی از خودنون و این آقا بگید

بنظرم باید به حال خودش بگذارید و یا تشویقش کنید که با خانمش آشتی کنه چرا ؟
چون هنوز مطمئن نیست از زندگی چی میخواد و اگر با شما ازدواج بکنه چون اطمینان به گذشته اش ندارد به شما سخت خواهد گرفت اون فقط وقتی میتونه مطمئن باشه که یک راه رو انتخاب بکند و الان واقعا میان شما دونفر گیر افتاده .

به نظرم ایشون هنوز آمادگی ازدواج مجدد رو ندارن چون بعد از این همه سال هنوز توی تردید هستند که آیا طلاقشون درست بوده یا خیر و احساس میکنم هنوز همسرشون رو دوست دارن و احساس پشیمونی از جدائیشون میکنن و بهتره فعلاً ایشون رو به حال خودش رها کنی.

ما خانوما این قدرت رو داریم که اگه مرد زندگیمون ارزش زندگی کردن رو داشته باشه باهاش یه جورایی کنار بیایم و نذاریم زندگیمون از هم بپاشه. روی علت جدائیشون بیشتر تحقیق کن.

مرسی از راهنماییاتون. تا اونجایی که من می دونم علت طلاق دخالت های مادر دختر و برخورد نادرست دختر با همسرش بوده و من واقعا فکر می کردم اونو فراموش کرده وگرنه باهاش حرفم نمی زدم. خانمشو نمیشناسم . رابطه ما هم خیلی صمیمی شده کبه حدی که متاسفانه من وابستگی شدیدی بهش دارم البته بعد از جریانی که گفتم کمتر شده. نمیدونم اگه آزادش بذارم ...می ترسم .

راستی اینم یادم رفت بگم: حتی ازش پرسیدم اگه اون برگرده دوباره باهاش ازدواج می کنی ؟ گفت نه. البته شاید دروغ گفته باشه مطمئن نیستم. می گه بیشتر به خاطر اینکه می ترسم روی اعصابم و روحیه م تاثیر بذاره باید بیشتر فکر کنم تا خدایی ناکرده رو زندگی خودمون تاثیر نذاره .. من که نفهمیدم چی می خواد. فکر کنم رک نمی تونه بگه و خودو مثل شما حدس می زنم یا دوسش داره یا دلش می سوزه و می خواد برگرده و منم فکر می کنم راه درستش اینه که به حال خودش بذارمش اما خدائی خیلی سخته...