من زمان كمي دارم لطفا راهنمائيم كنين

سلام

من الهام 26 ساله هستم ، تك دختر ، كارمند و فوق ديپلم
از لحاظ شعور خانوادگي در سطح بالايي هستم و فكر مي كنم نسبت به بعضي از دخترها زيرك تر و باهوش تر هستم براي همين تابه الان با وجود خواستگاراي زيادي كه داشتم نتوسنتم انتخابي داشته باشم.

بعد از سه سال از آخرين خواستگاري پسر رئيس قبليم الان دوباره اين خواستگاري صورت گرفته و يه بار هم براي آشنائي به خونه ما آمدن و براي آشنايي يه گردنبد هم براي من آوردن (البته كمي براي من عجيبه)

از لحاظ مادي در وضع خوبي هستن ، برخورد پدر و مادر و شعور اجتماعي و نوع برخورد عالي اند .
خيلي مشتاق اين ازدواج و فوق العاده به خودم و خونواده من علاقمند شدن
اما ترديد و مشكل :

من حدود يكماهه با اين آقا تلفني صحبت مي كنم و چندباري هم با هم بيرون رفتيم
اين آقا خيلي مشتاق و علاقمند شده ، سنتور حرفه اي مي زنه و آدم رمانتيك و آروميه
مخالفتي از ايشون در صحبت ها نديدم ، قيافه و قدو بالاي خوبي هم داره اما

نوع راه رفتن و حرف زدنشون خاصه ، خيلي خيلي كم لهجه دارن ، من خودم صريح الهجه تر و تيز ترم ، و نوع نشستن و خوردنشونم خيلي عاميه ، نه اينكه من خيلي عالي باشم نه اما اين ها براي من خيلي مهمه ، چون من خودم دي ماهي هستم و به ظواهر خيلي توجه دارم


حالا موندم چكار كنم؟
خواهش مي كنم راهنمائيم كنين

در كل احساس مي كنيد كه اگر در آينده بخواهيد با ايشون زندگي كنيد در ميان جمع خانواده و دوستان و فاميل و اشنايان دچار حقارت شده و نمي توانيد راحت در كنار او در اماكن عمومي و مهماني ها شركت كنيد؟!
به نظر من اين مشكل كوچكي نيست. هر چقدر هم كه موقعيت هاي ايشان عالي باشد،‌اما اگر فكر مي كنيد از لحاظ ظواهر نمي توانند آن چيزي باشد كه شما مي خواهيد و يا اينكه در خود احساس كنار آمدن در مورد اين مشكل را نمي بينيد به شما توصيه مي كنم،‌كمي بيشتر در تصميمتان دقت كنيد و اجازه دهيد زمان بيشتري بگذارد و سريع جواب مثبت به ايشان ندهيد. بدون آنكه روابط عاشقانه و احساسي با ايشان برقراركنيد،‌ رفت و آمد كنيد تا ببينيد آيا مشكلي كه مطرح نموديد برايتان عادي مي شود و مي توانيد آن را قبول كنيد يا خير. اگر نتوانستيد ، به رابطه خاتمه دهيد ولي اگر كم كم برايتان عادي شد،‌و احساس بدي نسبت به در كنار او راه رفتن، با او به خريد رفتن، به ديگران معرفي كردن و ... نداريد، بدانيد اين مشكل به مرور زمان حل خواهد شد. ضمنا فكر تغيير دادن ايشان را به هيچ عنوان به سر راه ندهيد،‌چرا كه اين خصوصيتي كه فرموديد، جزو خصوصياتي است كه آن فرد با آن بزرگ شده و تغيير ناپذير است.

سلام عزیزم
من فکر نمیکنم کسی وجود داشته باشه که 100% کامل باشه و تمام معیارهای شما را دارا باشد
پس بهتر است به جای توجه به ظاهر باه باطن این شخص توجه کنید و از نظرات خانواده نیز بپرسید

خصوصيات اخلاقي خوبي داره
مرد آروميه ، خوش قلبه ، به راحتي ميشه به روش نفوذ داشت اما احساس مي كنم من كمي از من عقب تره ، يعني شايد چون خواهر نداره خيلي رفتار مقابله با خانم ها رو نمي دونه ، براحت حرف دلش روبه زبون مياره
نمي دونم چكار كنم

در كل احساس مي كنيد كه اگر در آينده بخواهيد با ايشون زندگي كنيد در ميان جمع خانواده و دوستان و فاميل و اشنايان دچار حقارت شده و نمي توانيد راحت در كنار او در اماكن عمومي و مهماني ها شركت كنيد؟!



بله فكر مي كنم همين طوره

سلام

به عقيده بنده شما اگر بخواهيد اينقدر حساس باشيد نه تنها با ايشان بلكه با هر مرد ديگه اي مشكل پيدا خواهيد كرد چون همونطور كه دوستمون فرمودند انسانها با هم متفاوت هستند و هر كس يه مشكلي داره شايد از لحاظ ديگران هم شما داراي مشكلاتي باشيد كه از ديد خودتان پنهان مونده باشه و به عقيده بنده معيارهاي مهمتري هم هست و فقط به ظواهر امر نبايد توجه كرد ، اما به هر حال هر مسله اي كه فكر و ذهن انسان رو خيلي به خودش مشغول كرده باشه يا بايد اون فكر و انديشه اگه بيهوده باشه از ذهنمون خارجش كنيم يا اينكه اون مسئله رو راه حلي براش پيدا كنيم يا اينكه خودمون رو از منبع مسئله يا مشكل دور كنيم ..... و نظر نهايي من اينه كه نبايد اينقدر آرماني بيانديشيم .

من خودم مواردي رو ديدم كه افراد اينقدر حساسيت به خرج دادند ولي بعد از اون همه سختگيري نهايتا كيسي رو انتخاب كردند كه به مراتب پايينتر از بقيه بوده اما به دلايل سطحي نگري و ظاهر بيني و نداشتن معيار مناسب براي ازدواج اين ازدواج موفق نبوده .

پس از شما خواهش مي كنم ضمن دوري از احساسات و آرمانگرايي 100/ تا حدودي واقع بين باشيد و با ايمان به اينكه انسان داراي خطاها و مشكلاتي هست خودتون رو هم مستثني ندونيد و به هر حال در انتخابهاتون دقت مناسب رو مبذول كنيد .

نه به خدا فكر كنين من خودم رو كامل و بي نقص مي دونم نه
منتها من حداقل در كل و ظاهر و رفتار ايرادي ندارم
من قبول دارم همه داراي نقص و ايراد هستند اما حداقل كسي با من راه بره ، حرف بزنه و .... خجالت نمي كشه
اما من وقتي باهاش راه ميرم فقط نصف حرفهاش رو مي شنوم چونحواسم به بقيه است ببينم مسخره ام مي كنن يا نه ؟

براي همين مي ترسم بله بگم و يك عمر پشيمون بشم
از اون طرفم مي ترسم نه بگم و بعدا پشيمون بشم هم از لحاظ موقعيتي و هم كمبود خواستگار ايده آل

چرا كسي راهنمائيم نمي كنه

والا بنظر من تنها خودت ميتوني تصميم بگيري و ببيني با اين موضوعي كه بقول خودت واست مهم كنار ميايي يا نه اگر واقعا كنار ميايي به ادامه زندگي ات با اين آقا بپرداز اگر هم نميتوني , فكر خودتو زياد مشغول اين موضوع نكن و به كيس هاي ديگري كه حتما واست پيش مياد فكر كن هنوز شما وقت داري خانم گرامي . مهيار