عشق قدیمی 1طرفه دوباره اومد/من دست و پام لرزید/چه جوری دوباره عاشق نشم؟

سلام .
امروز که برای ترم جدید رفتم دانشگاه ، دوباره دیدمش .
عشق اولم رو میگم ، دختری که چند سال پیش دوسش داشتم ولی چون اصلا به فاز من نمی خورد ، نمی تونستم برم ابراز علاقه کنم ، نمی تونستم تصمیمی بگیرم . دوسال زمان برای فراموش کردنش وقت گذاشتم.
.
به محض اینکه دیدمش ، ته دلم خالش شد . دست ها و پاهام شروع کردن به لرزیدن ، صدام میلرزید . تمرکزم به هم خورده بود. نمی دونستم چیکار کنم .
نمی تونستم از اونجا دور بشم ، باید اونجا وایمیستادم اونم نزدیکم بود . منو دید و باهام سلام کرد . :302:
البته چند دقیقه که گذشت دوباره به حالت عادی ام برگشتم .
.
میگفت که اونم دانشگاه قبول شده و امسال میشه ترم یکی .
.
نمی دونم چیکار کنم آخه چرا من یک دفعه اینجوری شدم ؟ چرا یهویی سیستم صدا و دست و پام از کار افتاد ؟
حالا قراره هر روز ببینمش (منظورم اینه تو دانشگاه ، نه قرار و مدار )، آخه میترسم دوباره دلم هوایی بشه و این همه وقت برای فراموش کردنش گذاشتم ، تلف بشه:301: . بدیش اینه که من درسم خوبه و اون درسش خوب نیست . توی دوران لیسانس هم خیلی میومد پیش من واسه درس یاد گرفتن . منم کمکش میکردم. حالا که ارشده گرایش هامون هم یکیه.

تو رو خدا کمک کنین ، نمی دونم چیکار کنم . از دستش که نمی تونم فرار کنم . باز هم منو عاشق می کنه :302::302:

ميشه يه ذره بيشتر توضيح بديد.يعني چي فازتون بهم نميخورد؟از چه لحاظ؟ايا ايشونم ازين علاقه مطلعه؟ايا قبلا باهم رابطه اي داشتيد؟

ایشون فازش به من نمی خورد هم از نظر وضع مالی دو خانواده هم اینکه ما مذهبی هستیم اینا نه . هم از لحاظ فرهنگ دو خانواده .
فکر نکنم ایشون از علاقه من باخبر باشن.
هیچگونه رابطه ایی با هم نداشتیم . فقط درسی و خیلی هم رسمی . تمامی اس ام اس ها و مکالمات کاملا درسی بود

سلام دوست عزيز

من هم تجربه شبيه شما داشتم و درك ميكنم چي ميگي ادم بعضي موقع ها از يكي خوشش مياد در حالي كه انگار هيچ سنخيتي باهاش نداره يبار يجايي ديدم كه اين نوع خوشامدن ها بخاطر ترشح بعضي هورمونها در بدن هست

فكر كنم بايد تا جايي كه ميشه از ايشون فاصله بگيري
به هيچ وجه به احساستت در اين خصوص پر و بال نده
سعي كن هر موقع به فكرش افتادي به نقاط تفاوت و اختلافاتتون فكر كنيد
سعي كن با ايشون با غرور برخود كني كه اون حالت صميميت پيش نياد
بهتره حتي اگه ازت كمك درسي خواست محترمانه درخواستش را رد كني والا همون ارتباط كوچك ميتونه شعله ور كننده باشه

arash7591 عزیز سلام

ایجاد این تاپیک نشون دهنده عاقل بودن شما هست!!

با توجه به این که گفتی از نظر عقل و منطق با این خانوم جور نیستی تنها گزینه صحیح فاصله گرفتن از ایشونه...

درسته که شاید اتفاقی زیاد ببینیش اما سعی کن توجه نکنی و فکرت رو متمرکز به درس و هدفت کنی.

از ادامه اس ام اس و مکالمه درسی هم پرهیز کن!!

احساسی که با عقل هدایت نشه موجب اشتباهات بزرگی میشه پس محکم احساستو مهار و کنترل کن.

موفق باشی و شاد:82:

سلام دوست من

به نظر من احساست رو سرکوب نکن چون احساس رو با منطق نمیشه کشت
یه علاقه یا هیچ وقت به وجود نمیاد یا وقتی که به وجود اومد با دلیل و منطق کشته نمیشه !

احساس مثل یه کودکه هر چی بزنیش و طردش کنی شاید به ظاهر آروم بشه ولی ضربه بدی میخوره و بعد به زندگی آینده ت ضربه میزنه. سعی کن باهاش مهربون باشی و بررسیش کنی ببینی از کجا نشأت میگیره
فکر نکنید که احساسات شما دشمن شما هستند اتفاقا برعکس اونا هم جزئی از خود شما هستند که انکارشون باعث میشه که یه انسان کامل نشید

اونا نشانه هستند. احساس روح ِ فکر و اعتقاد و معیارهای درونی ماست. یادتون باشه که اونا رو ردگیری کنید نه انکار. چون با انکارشون مثل یه کارآگاه میمونید که ردپای مجرم رو میبینه ولی روشو میکنه اون طرف!!

خنده داره!

درسته منطق شما میگه که برای هم مناسب نیستید ولی یادتون باشه که باید برای احساس خودتون احترام قائل باشید و قانعش کنید. برخورد زیادی خشن یه حسرت همیشگی و غیر منطقی در وجودتون باقی میذاره.

سعی کنید که مطالعه تون رو در زمینۀ ازدواج هایی با اختلاف فرهنگی بالا ببرید.
سعی کنید بررسی کنید که این خانوم رو برای چی دوست دارید؟
حتی سعی کنید بیشتر بشناسید ایشون رو. خیلی عاقلانه و قوی.
یه جتس مخالف خود به خود برای انسان جذاب هست حالا اگر که مبهم هم باشه این جاذبه قوی تر میشه. سعی کنید به عنوان یه انسان معمولی بهش نگاه کنید.

قرار نیست کسی با فرار از احساسش به نتیجۀ خوبی برسه اونم در سن و موقعیت شما که به نظر من انقدر عاقل هستید که به خودتون ضربه نزنید.

در زمینۀ رابطه محتاطتر باشید هرگز به احساستون دامن نزنید با رویا پردازی شدیدش نکنید
بذارید این احساس بهتون سخت بگیره ولی شما به اون سخت نگیرید هرگز رهاشم نکنید چون من ایمان دارم که احساسات رها شده آدم رو هرگز رها نمیکنن!

این نظر و تجربۀ من بودش.

من سعی می کنم زیاد دور و برش نباشم .
.
unknownGirl عزیز ، من این خانوم رو به خاطر دلیل های زیر ازش خوشم میاد:
1-یه جورایی از ظاهرش خوشم میاد
2-یه جورایی مشتاق به علمه . همیشه در این زمینه فعال بوده .
3-یه جورایی اهل ناز عشوه و ناز نیست .
(فقط همین ! دلیل های مسخره من همین هان !! خودم هم خنده ام گرفته )
.
مشکل اینه که من توی این دو سال فکر می کردم که فراموشش کردم . یعنی یه سال اول ، همیشه توی شهر چشام دنبالش میگشت ، هر جا بودم حواسم بود که می تونم پیداش کنم یا نه ؟ کجاها برم که اونو ببینم ؟ توی فیسبوک ؟ توی کلوپ ؟ خب بالاخره در این مدت 2-3 باری دیدمش .
توی فیسبوک مطالبش برای من که دوستش نبودم عمومی بود ، مطالبش رو میدم و می خوندم .
الان هم می خونم .

اما این علاقه در این 2 سال به نوعی فروکش کرده . روزهای اول صبح تا شب همش به اون فکر می کردم ، اسمش واسم قشنگ ترین اسم دنیا بود ، دنبالش بودم همیشه و ... .
اما توی 1 سال گذشته ، دیگه برام مهم نبود . اصلا فکرمو مشغول نمی کرد . دیگه رفته بود . به قول انگلیسی ها she is gone .
اما چرا من که دیگه اون حس اولیه رو نداشتم ، یهویی با دیدنش قاطی کردم ؟

آیا حس علاقه من به اون آتشی زیر خاکستر بود ؟ و الان منتظر یه جرقه اس ؟

سلام
اول اینکه حتما خودت بهتر میدونی که چرا جلوی احساستو میگیری وابراز علاقه نمیکنی!
پس باید عاقلانه تصمیم بگیری بخاطر اینکه چند سال بعد در زندگی آیندت تاثیر منفی نداشته باشه و همش توی فکر اون باشی .
هیچ کس به اندازه خودت نمیتونه بهت کمک کنه من و بقیه دوستان ظاهر قضیه رو میبینیم این تویی که باید تصمیم بگیری .شما پسرا راحتید در ابراز علاقه و براتون محدودیت نداره به نظر من با عقلت مشورت کن اگر ارزشش رو داره برو جلو اگر نه اصلا بهش فکر نکن و به قول دوستان در ذهن خودت بهش پرو بال نده .
موفق و سربلند باشی:72::72:

سلام دوباره

شاید شنیده باشین که میگن دل دلیل نمیشناسه ولی به نظر من دلیلی وجود داره ولی نه در این حد که خیلی ساده بشه کشفش کرد. یعنی اولش خیلی سخته که آدم دلشو بشناسه، دلم یه عضو نفهم و بیشعور وجود آدم نیست ولی منطق خاص خودشو داره ، وقتی که کم کم شروع کنید به شناخت دلتون اولاش ازش ضربه میخورین ولی بعدش میشناسین اسب چموشیه ولی سعی نکنین "رام"ش کنین ! سعی کنین "آرام"ش کنین

دقت کنید این حرفام به این معنی نیست که بگم هر کار دلتون گفت انجام بدین ولی میگم درکش کنین تا تکلیف خودتون رو بدونید و یه عمر برای دردهای خنده دارتون گریه نکنین!

وحدت وجودی به تقسیم وجود ارجحیت داره دوست من! سعی کنید خودتون رو بشناسید نه اینکه از خودتون فرار کنید خیلی راحت میتونید ایشون رو فراموش کنید ولی آیا این کار خوبی خواهد بود؟!؟

من خودم عاشق یکی شدم که نه قیافه داشت نه از لحاظ فرهنگی باهام جور بود و نه اصلا ممکن بود که ازدواج کنیم یه مدت سعی کردم که بی خیالش بشم ولی دیدم که دارم نیروی دلمو میکشم و دل خودمو پیر میکنم (جدی میگم دل هم پیر میشه!!) بعدش نشستم پای حرف دلم کم کم یکی یکی دلایلی رو که باعث علاقه م به اون آدم میشد کشف کردم(البته صادقانه نه با تمسخر). و اونا رو از اون آدم جدا کردم ولی این کار یه سال برام طول کشید

اینکه خوشتون از ایشون اومده حتما دلیلی داره. ممکنه نگاه ایشون به شما بوده یا یه جور خاصی از قیافه یا یه تصویر ذهنی (یا حتی نیروی جنسی) یا هر چی دیگه که وارد این قضیه نمیشم اصلا

یه مسئله ای که هستش اینه که به هر حال هر چقدر مسخره و خنده دار و بیخود الان دل شما گیره. من هرگز نمیتونم به احساس خودم بخندم چون براش احترام قائلم، درکتون نمیکنم!!
من نفهمیدم که دلتون گیر بود یا نبود اصلا!؟

اگر که این دوری براتون راحته و کل قضیه مسخره ست، به نظر من اصلا نباید مسئله رو طرح میکردید خودتون میدونستید راه آسونش چیه، پس همون کار رو انجام بدید.

من فکر کردم که از عشق اسمی به میون آوردید نمیدونم چرا اسم عشق رو خراب میکنید!؟

یه چیزی رو به عنوان تجربه میگم عقلانیات خیلی زندگی ها رو زیبا میکنه ولی کسی که تکلیف خودش رو با دلش نمیدونه و دلش از نظرش یه چیز مسخره و خنده داره حتی با فراهم شدن بیشترین شرایط عقلی برای خوشبختی ممکنه نتونه پای همسرش بمونه چون دلی که خنده دار و الکی گیر میشه خیلی مسخره و الکی ممکنه گیر نشه حتی اگه همه شرایط فراهم باشه

ببخشید تند شدش نمیتونستم آرومتر بگم! من مشاور نیستم فقط ایده های ذهنیمو مطرح میکنم. خواستید بهشون فکر کنید حتی اگر آزار دهنده بود
دلم میخواد یه ایده متفاوت هم بهتون بدم که بتونین روی این قضیه هم فکر کنین

اوکی موفق باشید:72: