نمایش نسخه قابل چاپ
با سلام به همه ی بچه ها:72:
مشکلی که خیلی وقته با اون سرو کار دارم درسه...نمی دونم ولی به علم علاقه ندارم من مطمئن هستم دارم اشتباه فکر میکنم ولی نمی دونم چطور میتونم با رضایتمندی و شور وشوق درس بخونم .
فکر می کنم شاید به خاطر افسردگی که یه مدت داشتم منو به شدت منزوی و بی حس و علاقه کرده با اینکه خیلی از مسائل رو حل کردم و دیگه به شکل قبل افسرده نیستم (البته الان هم تا حدی افسرده هستم) ولی اثرش رو داره میذاره......
لطفا راهنماییم کنید.:72: :72:
سلام دوست عزیز
منم مطمئنت می کنم داری اشتباه می کنی . چون فکر می کنی داری اشتباه می کنی یه زنگی هست برات که علم را دوست داری شاید خودتو خوب نمی شناسی و نمیدونی به چه رشته ای علاقه داری.
به نظر من اول بگرد و ببین چه درسی را دوست داری. نگفتی تحصیلاتت چقدره؟ وقتی علاقه ات رو نسبت به یه درس یا علمی فهمیدی از اون شروع کن.
بدون تو این دوره همه باید یه سهمی از علم ببرن تا در زندگی دچار مشکل نشن. بهتره اروم شروع کنی و کم کم علمتو گسترش بدی برای شروع هم می تونی برای خودت هر چی دوست داری به عنوان جایزه قرار بدی که مثلا من یه دو صفحه از مجله مورد نظرم که باعث افزایش معلوماتم میشه را میخونم بعد می تونم برم بیرون یا شکلات جایزمه یا هر چیز دیگه که دوست داری.
موفق و پیروز باشی.
تحصیلاتتون چه قدره؟رشته ی تحصیلی تون چیه؟چند سالتونه؟
یه کم بیشتر از خودتون و مشکلاتتون بگید تا دوستان بتوانند کمک کنند
تحقیق کن ببین چه پولایی از توش میتونی در بیاری
با سلام به همه ی بچه های گل و گلاب:72::72::72:
ببینید من امسال چهارم دبیرستان میرم .به خاطر اینده هم که شده خودم رو مجبور میکنم که درس بخونم.
در حقیقت امسال باید کنکور بخونم.
شما نمیدونید که افسردگی من چقدر حاد بود. من کلا معنای خود رو فراموش کرده بودم نه لذت از زندگی میبردم نه هیچی دیگه ... هر لحظه که با هر کسی حرف میزدم حس میکردم هیچ اراده ای ندارم و همش به اون ادم فکر میکردم کلا حس میکردم من اون ادمم و همش تقلید و...دیگه روانی شده بودم حتی مشاوره هم بدردم نمی خورد اصلا دوست ندارم دربارش حرف بزنم.........................
وقتی رفتم رشته ی تجربی یادم نیست خوشم میومد یا نه ولی یادمه خانوادم خیلی دوست داشتن من مثل برادرای دیگم پزشک باشم .شاید از خودم نظری نداشتم.الان هم نمی دونم رشته م رو دوست دارم یا نه؟ چون خیلی وسواس فکری داشتم کلا به مسائل پیچیده سعی میکنم که فکر نکنم .اما خب دیگه رشته م رو نمیتونم عوض کنم .خیلی هم از رشته م بدم نمیاد کلا از علم خوشم نمیاد چون حس میکنم چیز جالبی نیست اما من با حسم موافق نیستم.(یعنی عقلم).....................راستی من یه دختر هستم شاید این هم بهتون کمک کنه که منو بهتر راهنمایی کنید.
دوست عزیز شما بغیر از درس به هنری یا کار عملی دیگه ای علاقه ندارین؟؟ چون طبیعیه که همه آدما درسو دوست نداشته باشن. بقول پرویز پرستویی راههای رسیدن به خدا بیشمارند:311:
جدی میگم. مگه هدف آدم تو زندگی چیزی جدا از احساس خوشبختیه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ احساس خوشبختی الزاما با موفقیت در علم بدست نمیاد که. اما اگه کلا به هیچی علاقه ندارین. به نظرم خودتونو مجبور کنین تا حداقل دیپلمو بگیرین و بعد ازون تصمیم اساسی بگیرین چون ممکنه بخاطر شرایط فعلیتون نتونین تصمیم منطقی بگیرین و درآینده خدای نکرده متضرر شین. امیدوارم هر چه زودتر شوق و ذوق زندگیتونو پیدا کنینو تو اون راه قدم بردارین:305:
cascade عزیز سلام
به تالار همدردی خوش آمدی
اغلب بسیاری از محصلین در انتها و طول مراحل تحصیل دچار چنین حالتی می شوند. که در بیشتر موارد طبیعی است و دلیل ان هم چیزی نیست جز اینکه وقتی محصلان به انتهای دوره های تحصیلی خود می رسند یک نوع سردی و بی انگیزگی در انان حاصل می شود ...
حتی این امر در بعضی از دانشجوها هم مشاهده می شود یعنی وقتی تمام امتحانات خود را سپری می کنند و فقط یک امتحان دیگر باقی مانده است دیگر از خواندن و مطالعه دلسرد می شوند که اغلب ناشی از خستگی و فشارها است.
اما راه حل
انگیزه نقش بسیار مهمی در مطالعه ایفا می کند ...پس چند عامل مهم را در تقویت انگیزه می گویم
1- برنامه ريزي منظم...(یعنی داشتن یک اصول کلی... به معنای اینکه برای شروع و پایان.. ساعت مطالعه...مکان مطالعه...طول مطالعه...نحوی شروع مطالعه برنامه ای خاص داشته باشیم و طبق ان برنامه عمل کنیم)
2- مشخص بودن هدف مطالعاتي(شما حتما باید هدف خود را از مطالعه با خود زمزمه کرده و مشخص کنید...مثلا هدف شما رسیدن به مقام استادی است ...قطعا باید ساعت و نحوی مطالعه و انگیزه خود را بر حسب استاد شدن تنظیم نمایید)
3- تلقين مثبت(تلقین....یکی از موثرترین عامل در مطالعه بشمار می اید. قبل از شروع مطالعه به خود تلقین کن که امروز خواهی توانست با نیرو بسیار و با علاقه تمام یک فصل از کتاب را تمام نمایی)
موفق باشی:72: