صبر کردن برای بهبود اوضاع مالی پسر؟؟

سلام
من دختر 24 ساله ای هستم
شاید این مطلب رو باید در جای دیگری از سایت درج می کردم
من در حال حاضر به خاطر وقفه ای که توی امر ازدواجم اتفاق افتاده دچار افسردگی شدم
پسری که قرار بود با هم ازدواج کنیم به خاطر مسائل شغلی و نگرانی های اقتصادی خودش رو در موقعیتی نمی بینه که برای ازدواج اقدام کنه.البته خانواده هر دو طرف از ارتباط ما مطلع بودند و در حال حاضر ارتباط ما به نوعی قطع شده.
من به همه مسائلی که در سایت در مورد ارتباط نوشتید واقفم، می دونم که باید مکث بیشتری روی انتخابم بکنم و ... چیزی که منو آزار میده اینه که به خاطر این اتفاق روحیه ام خیلی حساس شده و اعتماد به نفس خودم رو از دست دادم.گاهی احساس می کنم صبر کردنم برای رو به راه شدن مسائل مالی این پسر مضحکه
نمی دونم باید صبر کنم و یا فراموشش کنم؟نمی گم بهترین انتخاب برای منه ولی توی موارد اخلاقی و انسانی و حتی مذهبی خیلی با من همسو هست و تفاهم داریم.
حتی نمی دونم چطور از این سردرگمی و افسردگی بیرون بیام که بتونم بهتر فکر کنم؟
کم کم دارم از کوچک ترین کارهام هم می مونم،این ماجرا خیلی طولانی شده و باید زودتر از این حال و هوا بیرون بیام ولی نمی دونم چطوری؟
لطفا راهنماییم کنید
متشکرم

سلام دوست عزيز


اول اينكه عنوانتون مبهم هست و بايد عنوان مناسبي كه دقيقا گوياي مشكلتون باشه بذاريد

بعد اينكه اگه امكان داره موارد زير را هم توضيح بديد تا بهتر بشه راهنمايي كرد


چند وقت در ارتباط بوديد؟ تا چه حد ارتباط داشتيد؟ چند وقت ارتباطتون قطع شده؟

الان مشغول چه كاري هستيد؟ چه برنامه هايي براي اينده داريد؟

هيچ ايده اي داريد كه چقدر ممكنه روبراه شدن اوضاع ماليش طول بكشه؟ ميشه بيشتر توضيح بديد دقيقا مشكل مالي چيه؟

سلام . اول در پست بعدی که میخوای اینجا بنویسی یه عنوان دیگه انتخاب کن که گویای مشکلت باشه . اینجوری بچه ها بهتر توجه میکنن. بعدش اینو دانلود کن و گوش بده : جوان بی پول برای ازدواج چه کند

ممنون از توجهتون
معذرت می خوام من تازه عضو شدم و آشنایی نداشتم.

2 سال هست که با هم آشنا هستیم،طی این مدت حدود 4 ماه با هم ارتباط جدی تری داشتیم که وابستگیمون مربوط به اون زمانه،البته به خاطر طولانی شدن ماجرا و اینکه می دونستیم آسیب موندن توی اون شرایط بیشتره، زود جلوی پیشرویمون رو گرفتیم و ارتباطمون رو خیلی کم کردیم
ابتدای رابطه اصلا مشکل اقتصادی به این شکلی که الان بحثش شده مطرح نبود و بیشتر به خاطر سربازی ایشون بود که مدتی طول کشید.به خاطر همین من فکر می کنم که ایشون اعتماد به نفس خودشون رو نسبت به این مسئله از دست دادن و خیلی سیاه بینی می کنن.
تقریبا یک سالی هست که رابطه قطع شده اما ماهی یکی دو بار با من تماس می گیره و از حالش باخبرم ولی نمی تونم الان دقیقا بگم نسبت به سال گذشته چه موقعیت اقتصادی پیدا کرده.اما با توجه به شناختی که از تواناییش دارم و اشاره ای که خودش کرده، می دونم نهایتا تا دو سال آینده به چیزی که می خواد می رسه.
پسری نیست که بخواد منو وادار کنه به انتخاب خودش و کاملا به عهده خودم گذاشته که تصمیم بگیرم.
من در حال حاضر هنرجوی یکی از موسسات هنری هستم و تا شهریور ماه سال آینده فارغ التحصیل می شم.قصد دارم بعد از طی این دوره برای فوق لیسانس شرکت کنم و در غیر اینصورت حتما مشغول به کار میشم.

ببینید،من الان با احساسات و منطق خودم درگیر هستم،از طرفی می دونم انتخاب خوبی برای من هست و از طرفی می بینم 2 سال دیگه باید صبر کنم، نمی تونم تشخیص بدم تصمیم درست توی این شرایط چیه.
فکر می کنم بهترین کار این باشه که ما هر دو باهم برای مشاوره حضوری به یک روانشناس مراجعه کنیم.چون جدای این مسئله هر دو از لحاظ روحی خسته شدیم.اما نمی دونم مطرح کردن یه همچین پیشنهادی در این شرایطی که دیگه ارتباطی به اون شکل وجود نداره کار درستی هست یا نه.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

خیلی ممنون آقای امید
من این سخنرانی که لینکش رو گذاشتید قبلا گوش دادم
همچنین سخنرانی های دیگه ای هم از دکتر فرهنگ هلاکویی،دکتر مجد ، دکتر بانکی و ...
کتاب و مقاله هم زیاد خوندم

ايا مساله مالي جوري نيست كه بتونيد الان نامزد بشيد عقد كنيد و بعد تا دو سال اينده كه ايشون از نظر مالي به شرايط مطلوب رسيد بريد سر خونه و زندگي خودتون؟

چه قدر از نظر احساسي درگير هستيد؟ ايا براتون امكان داره به گزينه هاي ديگه هم فكر كنيد يا نه؟