ذهنم تنبله و از زیر کار در میره! چی کارش کنم؟

سلام دوستان
من 24 سالمه
الان که به گذشته نگاه میکنم میبینم که هیچ کار خاصی توی زندگیم انجام ندادم
همیشه کارهایی رو انجام دادم که مجبور به انجامشون بودم واقعا ، نه کارهایی که تواناییشونو داشتم
تا به حال یادم نمیاد که خودم برای یه هدف خاص که برای خودم تعیین کردم واقعا تلاش کنم
منظورم از هدف فقط اهداف تحصیلی و کاری نیست!
حتی اهداف دیگه!
مثلا اینکه طرز لباس پوشیدنمو خودم انتخاب کنم و یا رژیم گرفتن و یا اینکه برای کار خاصی پول پس انداز کنم
اصولا هر کاری که اندکی زحمت داره فقط وقتی انجام میدم که مجبور باشم و این اجبار رو هم خیلی کم احساس کردم
سیستم ذهنیم همیشه پر از فکرها و خیالات و داستانهای عجیب و غریبه و نمیذاره که روی هدفم تمرکز کنم و یا اصولا هدفی رو برای خودم شناسایی کنم
صبح که بیدار میشم تا شب بدون هیچ هدف خاصی همش دارم نت گردی میکنم یا موسیقی گوش میدم
حتی وقتی مثل الان یه کار مهم دارم و باید پروژه پایانیمو تحویل بدم باید همش دیگران بهم یادآوری کنن که کارام مونده
با وجود اینکه واقعا هوش بالایی دارم و شاگرد اولم بدون اینکه اصلا درس بخونم ولی بازم سطح دانشگاهم پایینه و امیدی به آینده م ندارم
چندین بار سعی کردم که دیگه اینجوری نباشم و محکم باشم ولی زود برمیگردم به روال سابقم ...

احساس میکنم که شالودۀ وجودیم سست و لرزان بوده و از مدتها قبل فرقی نکردم و شاید اگه با همین روند پیش برم همیشه همین جوری باشم و وقتی بمیرم مجموعه ای از استعدادات سوخته باشم که هرگز ازشون استفاده نشده
آیا راهی هست که منم محکم بشم و بدونم چی میخوام و برم دنبال اونی که میخوامش؟
لطفا کمکم کنید دوستان

سلام
به همدردی خوش آمدی دوست من!

شاید بهتر باشه آرزوها و اهدافت رو مکتوب کنی. می دونی وقتی چیزی در ذهنت هست بیشتر اوقات در ذهن باقی می مونه اما وقتی مکتوب میشه انگار اولین قدم در راه یافتن به دنیای خارج از ذهن برداشته میشه. وقتی همسن و سال شما بودم در یک دفترچه چیزهایی که می خواستم بهشون برسم نوشتم و الان که دارم به خودم نگاه می کنم اگرچه فراز و نشیب های زیادی داشتم اما همشون محقق شدند. باورت می شه؟ همشون!
سعی کن به خودت انگیزه بدی و برای هر کار کوچیکی که می کنی به خودت جایزه بدی. سعی نکن یکدفعه یک کار مهم و بزرگ انجام بدی. کم کم شروع کن و حتما خودتو تشویق کن. حتی می تونی گاهی خودتو نسبت به موقعیت بد انجام ندادن اون کار آگاه کنی و به خودت بگی اگر فلان کار رو تا آخر انجام ندم فلان بازخورد بد رو برام داره.(pain and pleasure)
نسبت به تغذیه خودت هم حساس باش. بخصوص در دوران قاعدگی بخاطر ازدست رفتن آهن بدن احساس خمودگی و رخوت به آدم دست میده و ناخودآگاه باعث تنبلی میشه. این آهن از منبعی باید تامین بشه و بهتره به قرصهای آهن اکتفا نکنی و مواد غذایی خونساز مثل پسته خام، جگر، عدس، انار و ... مصرف کنی.
موفق باشی

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط سرافراز

سلام
به همدردی خوش آمدی دوست من!

شاید بهتر باشه آرزوها و اهدافت رو مکتوب کنی. می دونی وقتی چیزی در ذهنت هست بیشتر اوقات در ذهن باقی می مونه اما وقتی مکتوب میشه انگار اولین قدم در راه یافتن به دنیای خارج از ذهن برداشته میشه. وقتی همسن و سال شما بودم در یک دفترچه چیزهایی که می خواستم بهشون برسم نوشتم و الان که دارم به خودم نگاه می کنم اگرچه فراز و نشیب های زیادی داشتم اما همشون محقق شدند. باورت می شه؟ همشون!
سعی کن به خودت انگیزه بدی و برای هر کار کوچیکی که می کنی به خودت جایزه بدی. سعی نکن یکدفعه یک کار مهم و بزرگ انجام بدی. کم کم شروع کن و حتما خودتو تشویق کن. حتی می تونی گاهی خودتو نسبت به موقعیت بد انجام ندادن اون کار آگاه کنی و به خودت بگی اگر فلان کار رو تا آخر انجام ندم فلان بازخورد بد رو برام داره.(pain and pleasure)
نسبت به تغذیه خودت هم حساس باش. بخصوص در دوران قاعدگی بخاطر ازدست رفتن آهن بدن احساس خمودگی و رخوت به آدم دست میده و ناخودآگاه باعث تنبلی میشه. این آهن از منبعی باید تامین بشه و بهتره به قرصهای آهن اکتفا نکنی و مواد غذایی خونساز مثل پسته خام، جگر، عدس، انار و ... مصرف کنی.
موفق باشی
.................................................. .................................................. .............
سلام دوست خوبم
خیلی خوب گفتید این مسائلی رو که گفتید یادداشت کردم
راستش اولین مشکل من ذهنمه و خیالپردازیام و کمبود تمرکزم و هر چی بیشتر ازش فرار میکنم بزرگتر میشه ولی اینام که گفتید خیلی عالیه. به همش فکر میکنم

یک پست جدید ایجاد کردم ممنون میشم به اونجا سر بزنید
:72::72::72::72::72::72::72::72::72

---

قورباغه رو قورت بده

حتما شنیدی اسم کتاب هست بخونش حتما بدردت میخوره.

اوکی فرشته جان حتما پیداش میکنم و میخونم
مرسی

سلام.منم دقیقا مشکل شما رو دارم :302:
این کتاب قورباغه رو قورت بده رو هم خوندم ولی باز بهش عمل نکردم.

من خیلی هم شلخته ام.

به نظرم یه کاری که ما میتونیم بکنیم این باشه که چنتا کاری که باید انجام بدیم تو اون روز رو یادداشت کنیم بعدش تا وقتی اون کارا تموم نشده نریم سراغ نت گردی و موسیقی و این چیزایی که دوست داریم.برای اینکه مجبور به این کار هم بشیم میتونیم مثلا موس رو بدیم به یکی از اعضای خانواده و بهش بگیم تا وقتی کارامون تموم نشده بهمون نده :303:

کلا من یکی که باید یه زوری بالا سرم باشه تا کارامو بکنم.

سلام.
شخصیت شما و مشکلتون خیلی شبیه به منه.
خیلی وقتا بهترین موقعیت های زندگیمو خراب کردم.خیلی بااستعداد هستم و همه ازم انتظار دارن.ولی نتونستم اون دانشگاهی که میخوام قبول بشم.میدونم خودم کم کاری کردم.
هر کلاس هنری و ورزشی هم که در بچگی شرکت کردم همه رو در زمانی که داشتم به اوج میرسیدم رها کردم.