مشکل درارتباط باپسری که ناباروری داره(هم موضوع رو پنهان کرده هم قید ازدواج رو هم زده)

با سلام به دوستان
یک مشکلی برای یکی از اشنایان پیش اومده که اینجا رو بهترین جا برای مطرح کردنش دیدم. امیدوارم دوستان مثل همیشه نظرات خوبشون رو دریغ نکنن.
پسری 29 ساله مجرد ، که از 18-19 سالگی فهمیده مشکل ناباروری داره. درمان پزشکی ش رو هم پیگیری کرده. پزشکش میگه فقط 1 در صد امکان بچه دار شدن داره. چند تا مساله اساسی هست :

1- مادر این اقا از همون 18-19 سالگی اینقدر بی قراری از خودش نشون داده و نگران و غصه داره که کلن باعث شده از بچگی این آقا عصبی و پرخاشگر باشه و یک جورایی لوس هم شده! و از همون بچگی اضطراب این موضوع هم افتاده به جونش.
2- خانوادش از مشکلش با خبرن. اما اون فکر می کنه فقط مادرش موضوع رو می دونه. و حتی فکر می کنه مادرش هم اصل موضوع رو نمی دونه
3-خواهر این آقا پنهانی به پزشکش مراجعه کرده و اطلاعات رو گرفته .چون اگه مستقیم با خودش مطرح کنن معلوم نیست چه عکس العمل وحشتناکی نشون بده(چون اون نمی خواد کسی این موضوع رو بدونه) و متاسفانه پزشکش از 21-2 سالگی به این آقا گفته باید بری یه خانومه مطلقه بگیری و هیچ کس حاضر نمیشه با تو ازدواج کنه با این وضع(و من البته برای این پزشک متاسفم که راجع به این موضوع اظهار نظر کرده!!! ایا مگه زندگی در بچه خلاصه میشه؟ و چطور تونسته روحیه این بچه رو داغون کنه. چه وضعی؟ آیا بچه دار نشدن وضع بد تلقی میشه؟ جرمه؟ .... )

4-از طرفی دیگران که این مشکل رو نمی دونن پاپیچش می شن که باید ازدواج کنی. و همین مساله باز عصبیش می کنه و رسمن قید ازدواج رو زده و به کارش مشغوله فقط. و فکر می کنه نقص بزرگی داره (با توجه به واکنش مادرش از نوجوونی ش و اظهار نظر پزشک ش!) به خاطر همین حتی دوست داشتن کسی رو هم فراموش کرده!!!

با این تفاصیل خانوادش چه کمکی می تونن بهش کنن؟ از چه طریقی باهاش ارتباط برقرار کنن که راهی باز شه برای اینکه اینقدر از زندگی فاصله نگیره . و فکر نکنه هدف ازدواج بچه است.و اینکه بدونه خیلی از دخترهای مجردا هستند که با این مساله کنار میان.
این رو هم بگم که متاسفانه کلن هیچ کس رو قبول نداره!! جوری که کسی جرات نمی کنه باهاش صحبت کنه چون واقعن برخوردهای پرخاش جویانه ی لجبازانه ای داره.

و یه سوال دیگه ای. تو فرایند لقاح مصنوعی و ... ایا راه حلی برای مردی که 1% فقط امکان باروری ش هست وجود داره؟ و آیا می تونن بچه ی خودشون رو داشته باشند؟(البته می دونم بحث پزشکیه اما اگر اطلاعات عمومی تون در این حد هست ممنون میشم )
با سپاس

سلام سایه عزیز

فکر نمیکنم مشکل اینقدر بزرگ باشه که این خانواده بزرگش کردن!!!

من دور و برم میشناسم دخترایی که جز شروط ازدواجشون بچه دار نشدنه!!! میتونه بره سراغ اونا... یا کسی که حاضر باشه بچه پرورشگاهی بزرگ کنه.

اینقدر که خانوادش به این موضوع پر و بال دادن خب معلومه بنده خدا عصبی میشه... دست خودش که نبوده!
به نظرم بیشتر خانوادش نیاز به کمک دارن تا خودش:163:

سلام دوست عزیز

نظر من اینه که ایشون و خانوادش برای درمان فقط به یه پزشک اکتفا نکنند و پیش متخصصانی برن که در این زمینه تبحر دارن.مثلا میتونن به موسسه رویان و پزشکهای اونجا مراجعه کنند.

پزشکی که بیمارش رو ناامید کنه نمیتونه پزشک خوبی باشه.
خود موسسه رویان چند وقت پیش اعلام کرد هیچ زوج ناباروری در کشور نیست.مگر اینکه خودشون نخواسته باشن.

انقدر روشهای مختلف و متعددی وجود داره و ما ازش بی خبریم که حد و نصاب نداره.

آگر به خانواده و مادر ایشون دسترسی دارین بهشون اکیدا توصیه کنید به هیچ عنوان دیگه راجع به این موضومع با این اقا حرف نزنن و کار رو خراب تر از این نکنن.

مهر مادری هم به جا.ولی براشون توضیح بدین این دوستی خاله خرسه هستش و شرایط بچه شون رو بدتر میکنه

دخالت خانواده رد این امر کار درستی نبوده و تجاوز به حریم شخصی ایشون بوده.

اما حالا که وارد شدن بهتره کمکی برای درمان شدن کنن .یعنی یه پزشک متخصص پیدا کنن و یا با مدارک پزشکی ایشون سری به موسسه رویان بزنن.
پزشکی که اینطور بیمار خودش رو نا امید کنه اصلا صلاحیت نداره و حتی ممکنه نشه روی حرفهاش حساب کرد بهتره یه پزشک متدین و حاذق پیدا کنن


شما هم بهتره این فکر رو از سرشون دربیارین (یک درصد رو )

میتونید سری هم به سایت رویان بزنید و براشون توضیح بدید افرار زیادی از کشورهای آمریکا و انگلستان و ....برای درمان میان ایران.

http://www.royaninstitute.org

ممنون.
بله واقعن این موضوع چیزی نیست که زندگی رو ویران کنه. من حتی به مادر ایشون گفتم آیا راضی تر بودید که خدای نکرده یه بیماری داشته باشه که هیچ کاریش نشه کرد؟ متاسفانه خیلی احساساتی هستند ....
یه مساله یی که وجود داره اینه که خانواده ی مادری این اقا از این موضوع در پیشینه ی خانوادگی شون به اصطلاح خودشون ضربه خوردن. دایی و دو خاله ی این آقا با کسانی ازدواج کردن که اونها(یعنی شوهر خاله ها و زن دایی) مشکل این مدلی داشتن و هیچکدوم بچه ندارن . و مادر این آقا از اینکه این مشکل برای پسرش پیش آمده یه جورایی بهت زده است . و فکر میکنه داره تاوان حرفهایی که شاید به خانوم برادر و یا شوهر خواهراش گاهی غیر مستقیم زده میده و یک جورهایی عذاب وجدان داره که خداوند خواسته تلافی برخورد اون رو سر پسرش در بیاره....به همین دلیل که تحمل این موضوع از طاقتش خارج شده وخودش رو مقصر می دونه.

بله می دونم خیلیها هستند شرطشون اینه که بچه نمی خوان. اما تنها راه اینه که اگر کسی رو برای ازدواج مناسب دید به اون دختر بگن موضوع چیه و اون بگه می پذیره یا نه و از قبل چیزی معلوم نیست. که فکر می کنم از این قضیه و بیانش واهمه دارند.

متاسفانه این پسر اصلن با مادرش هم راجع به این موضوع حرف نمی زنه که مادرش بتونه بگه خب به موسسه رویان یا پزشک دیگه مراجعه کن. خیلی کله شق هستش. و اگه مادرش پیگیر نبود اون حتی سراغ پزشک هم نمی رفت. خیلی خودش رو محدود کرده و انگار دنیا براش تمام شده. متاسفانه اهل کتاب و مطالعه و ... هم نیست که لااقل دید درستی به زندگی و هدف زندگی داشته باشه. تو چاهی افتاده که متاسفانه مادر احساساتیش براش کنده...

نمی دونم به مدارکش دسترسی دارند یا نه که به جای دیگه ای مراجعه کنند. اما ایده ی خوبی بود. مرسی.
هر چند به هر حال خودش باید معاینه شه...

باز هم ممنون. من منتقل می کنم نظراتتون. امیدوارم بتونن کاری کنن.

با سلام و احترام
اولین و مهمترین اقدام در این مورد تفکیک حوزه ها و مرزهای والدینی ، خواهر و برداری و استقلال فرد هست.
به نظر می رسد که این خانواده کمتر متمایز هستند و خیلی در هم فرورفتگی دارند.
برای کمک به شخص، ابتدا باید مرزها کاملا شفاف باشد و وظایف و تصمیم گیری ها تفکیک شده باشد.
اگر غریق نجاتی بخواهد کسی را نجات دهد اول باید خودش را از آن فرد جدا دانسته و وضع خودش با ثبات باشد. غریق نجاتی که مضطرب تر از فرد غرق شده است نمی تواند به او کمک کند.

این مسئله یعنی عدم باروری، کاملا مسئله شخصی بوده و به آن شخص مربوط می شود. البته او می تواند از والدین یا خواهر و بردار یا دیگران درخواست راهنمایی و کمک کند. اما دیگران اجازه ندارند که کاسه داغ تر از آش شوند و از روی دلسوزی در کار او مداخله کنند و استقلال او را نقض کنند.

او باید خودش تصمیم بگیرد که چه کار کند. حتی اینکه بخواهد مشورت از دیگران بگیرد یا خیر، هم باید خودش انتخاب کند.

پس خانواده اش بدون دلسوزی باید عقب بکشند تا او تصمیم لازم را برای زندگیش بگیرد. خواست مجرد می ماند. خواست با دختری که بچه نمی خواهد ازدواج می کند. خواست که برای درمان اقدام می کند یا هر تصمیم دیگر.

هر چه دخالت بیشتر شود مسئله را به یک مشکل بزرگتر تبدیل می کنند.

با تشکر از جناب مدیر همدردی
بله همینطوره که شما می فرمایید. همه نگران هستند و همونطور که هم که اشاره کردید هر بار که مداخله کردند نتیجه معکوس گرفتند.

اما از اونجاییکه مساله برای خودش مهمه و پیگیر درمانش هست خانواده اش می خوان به طریقی که اون ناراحت نشه یا جبهه نگیره ، راه درست پیگیری رو بهش نشون بدن و اینکه لااقل به پزشک حاذقی مراجعه کنه و باقی عمرش رو بابت این موضوع تلف نکنه و ناامیدی بهش غلبه نکنه.

با توجه به راهنماییتون من نتیجه رو به خواهرش می گم. امیدورام بتونن به دلسوزی شون غلبه کنند.

به هر حال باز هم سپاس گزار از راهنمایی تون

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط saaaye

و یه سوال دیگه ای. تو فرایند لقاح مصنوعی و ... ایا راه حلی برای مردی که 1% فقط امکان باروری ش هست وجود داره؟ و آیا می تونن بچه ی خودشون رو داشته باشند؟(البته می دونم بحث پزشکیه اما اگر اطلاعات عمومی تون در این حد هست ممنون میشم )
با سپاس

---

سایه ی عزیز

واقعیت اینه که من با این مسئله تو زندگیم برخورد داشتم. اونم اینه که همسرم قبل از ازدواج مشکلی براشون پیش اومده بود که باعث کاهش شدید اسپرم ها و احتمال بسیار بالای ناباروری در ایشون میشه. مشکلی که بعد از عقد مطرح کردند.

البته یک متخصص ژنتیک به من گفتند که حتی با این تعداد خیلی ناچیز اسپرم اگه خدا بخواد باز هم میتونه احتمال باروری وجود داشته باشه و ادامه دادند که اگر ایشون هم نطفه ی قابل باروری نداشته باشند روش اهدای اسپرم وجود داره (که گویا در ایران و از نظر دینی هم تایید شده). این یعنی بچه دار نشدن تقریبا منتفیه

البته بیماری این آقا رو دقیقاً از پست شما نمیشه حدس زد اما در این حد بهتون بگم که الان روش هایی تو علم پزشکی هست که حتی آقایونی هم که هیچ اسپرمی ندارند باز میتونن بچه دار بشن.

فقط یک نکته هست : ایشون حتما قبل از رسمی شدن ازدواج باید این مسئله رو به نظر همسر آینده شون برسونن. چون اگر این کار رو نکنن جدا از زیر پا گذاشتن ِ اخلاقیات برای خودشون هم سابقه ی کیفری میشه (فریب در ازدواج)، مسئله ای که برای من پیش اومد.

راستی یه مسئله ی دیگه یکی از آشنایان ما به یک کلینیک تخصصی زنان مراجعه کرده بود و می گفت دختری رو دیدم بسیار زیبا و با اخلاق به همراه یک خانواده ی خوب . بیشترش که باهاش اشنا شدم فهمیدم جراحی انجام داده که احتمالا تا آخر عمرش نمیتونه بچه دار بشه.

هدفم اینه که بهتون بگم حتما دختران ایده آلی هم هستن، که اگه یک صدم درصد تمام راه هی علمی برای این آقا جواب نده شرایطی مثل ایشون دارند و میتونن خوشبختش کنن.

خیلی پر حرفی کردم. میخواستم از مدیر همدردی عزیز و بقیه کارشناس ها خواهش کنم با توجه به این موردی که نمیخواستم بگم و اینجا لازم دیدم مطرح کنم (مشکل در باروری همسرم که ازم پنهان کرده بودند) به تنها تاپیکی که من فرستادم بیان و نظراتشون بگن واقعا ممنون میشم.:72:

رزای عزیز
خیلی ممنون از اطلاعات خوبت
خوشبختانه این خانواده پی فریب نیستند. فقط از اینکه این مساله با بیانش به گوش بقیه برسه نگرانن. و البته مشکل اصلی این هستش که این آقا به جای اینکه اطلاعاتش رو زیاد کنه به حرف اون پزشک گوش داده و زانوی غم بغل گرفته و از طرفی به کسی هم اجازه نمی ده که بهش اطلاعات بده.
اتفاقن به سایت رویان مراجعه کردم . راههای خیلی جدیدی اومده.

امیدوارم مشکل شما هم حل بشه گلم.

سلام من هم یه آقا هستم سنم هم 29 سال هست منم دچار بیماری واریکوسل درجه 3 هستم شما نمی دانید اسم بیماریش چیست من تا سن 26 سالگی بعلت بیماریم اصلا فکر ازدواج هم نمی کردم اما تو سربازی یه اتفاقاتی برام افتاد که مجبور شدم بروم پیش دکتر آنوقت بود که دکتر بهم گفت بیماریت خیلی پیشرفت کرده و عمل کردم یکسال بعد که دوباره به دکتر مراجعه کردم برای بررسی بیماریم و آزمایش اسپرم دکتر بهم گفت شما لازم نیست که آزمایش بدهید چونکه امکان دارد جواب آزمایش منفی باشد آنوقت نمی تونید به زندگی ادامه بدهید این طرز برخورد دکتر من را تا یکسال دچار افسردگی شدید کرد تا اینکه در سال 91 به یه دکتر دیگه مراجعه کردم و اون با برخورد خوب راهنماییم کرد و من آزمایش اسپرم دادم و دکتر گفت نتیجه آزمایش هم خوب هست در ضمن باید بگم خیلی از جوانهای ایرانی دچار مشکلات جنسی هستند که بعلت جو جامعه و کم رویی مجبورند با بیماریشون بسوزند و بسازند خود من اگه تو سربازی اون مشکلات برام پیش نمی اومد ممکن بود هنوز هم به پزشک مراجعه نمی کردم من خانواده ام تا سن 26 سالگی ازم نمی دونستند که چه بیماری دارم اما درمورد آقای مورد نظر شما می توند به یه پزشک دیگه مراجعه کند همه پزشکا مثل هم نیستند

میتونید از لقاح مصنوعی استفاده کنید ، حتما که نباید از خون گوشت اون باشه تو آزمایشگاه ها انجام میدن ، نمیشه؟


در هر صورت شما باید با این باور بری جلو که هیچ وقت بچه دار نمیشی که بدترین حالت رو در نظر داشته باشید ..