نمایش نسخه قابل چاپ
سلام دوستان
من 27 سالمه و یه اقایی رو واقعا دوست دارم.قرار بود 2 هفته دیگه بله برونمون باشه که امروز متاسفانه عموی ایشون فوت کرد :-(
از عقب افتادن مراسمم ناراحت نیستم زیاد.تنها ناراحتیم اینه که امروز که زنگ زدم بهش احساس کردم یکم گریه کرده دلم پاره شد:302:
میدونم که الان شرایطش طوریه که بهتره بهش زنگ نزنم هم سزش شلوغه هم ناراحته و ... .
از طرفی هم دلم نمیخواد احساس کنه تو این شرایط جویای حالش نبودم. میشه راهنماییم کنین؟
میدونم مشکلم ارزش تاپیک زدن نداشت ولی انگار اینجا که مینویسم یکم خالی میشم.
سلام. زیبا خانوم.
من خوب میدونم که مرد ها معمولا این جور موقع ها دوست دارن تنها باشن کسی دور و برشون نباشه و معمولا میگن که میخوام تنها باشم(البته فکر کنم این موضوع درمورد شریک زندگیشون صدق نمیکنه). ولی خصلت زنا چی اونا معمولا میخوان تو جمع باشن و به نظر من شما نباید کاری کنید که مثلا بخوایید مثل یه مرد با ایشون برخورد کنید و شما نباید ایشون رو تنها بزارین و باید ثابت کنین که همیشه در هر شرایطی کنارشون میمونید. البته توصیه میکنم که بزارید یه چندروزی از این قضیه بگذره بعد با ایشون تماس بگرید و دلداریشون بدید.
خوب باید اعتراف کنم که من در این مورد مطمئن نیستم و فقط چیزی رو گفتم که بهترینه (به نظر من )
موفق باشید
سلام
من فکر میکنم شخصیت مردها هم در این جور مواقع متفاوت هست
به نظرم اگه روزی یکبار زنگ بزنید و هر چند در یک مکالمه کوتاه جویای حالش بشید بهتر هست
تماس بگیرید ، مراسم رو ازشون جویا بشید ، به اتفاق پدر و مادر در برخی از مراسم های عمو شرکت کنید ،
مثل یه دوست ،
انتظار داشتید اگر برای شما (خدای ناکرده) همچین اتفاقی می افتاد ، دوستتون براتون چه می کرد
سلام دوستای خوبم
ممنونم ازتون.همین کارو کردم.خیلی ممنونم:72::72::72: