نمیتونم برای خودم درست تصمیم بگیرم. راهنماییم کنید. نا امید شدم

سلام دوستان عزیزم. وقتتون بخیر.
من نیایش هستم 28 ساله.یه مشکلی که روز به روز برام پررنگ تر و بزرگتر میشه رو میخوام بگم براتون. راهنکاییم کنید تروخدا. داره افسردم میکنه.
من سال 86 توی رشته زیست شناسی از دانشگاه دولتی فارغ التحصیل شدم. خیلی بهش علاقه نداشتم. از بدشانسی جزء اونایی بودم که خوب خونده بودمو سر جلسه کنکور حالم بد شد و گند زدم. ترسیدم دوباره بخونم اینه که همون رشته رو دنبال کردم. متاسفانه مشاورای خوبی نداشتم اصلا .
فارغ التحصیل شدم و دنبال کار گشتم ولی نبود. انقدر زندگیم به بطالت گشت و نا امید بودم که دنبال ادامه تحصیل نرفتم. البته اعتماد به نفس خیلی پایینی هم دارم توی این زمینه. تا اینه تصمیم گرفتم ارشد شرکت کنم. دو هفته برای آزاد خوندمو با رتبه 80 قبول شدم رشت.زمان آزمون مجرد بودمو وقتی قبول شدم متاهل شده بودم. همسرم بخاطر وابستگی به من و البته مشکل شهره اش موافق نبود برم. اینه که بیخیالش شدم.
تصمیم گرفتم یه رشته دیگه بخونم. گرافیک شهر خودم قبول شدم. الانم ترم 4 هستم.
بارها دنبال کار رفتم ولی پارتی نداشتم اینه که هیچوقت نشده.من عاشق تدریسم . از اینکه مصرف کننده هستم متنفرم. از اینکه توی جامعه آدم مفیدی نیستم متنفرم. از اینکه فقط همسرم زحمت بکشه برای خرج زندگیمون متنفرم. دلم خیلی گرفته. واقعا نمیدونم چکار کنم. گرافیکو دنبال کنم؟ برای ارشد بخونم؟ مشکل بزرگم اینه که خودم و تواناییهامو قبول ندارم و هیچ وقت نتونستم تصمیم درستی بگیرم. اگه بهتر درس خونده بودم یه شغل مناسب داشتم که توی جامعه مورد تایید باشه. دوست داشتم باعث افتخار همسر و خانوادم باشم.
همسرم عاشق منه و همیشه دلداریم میده. دوست داشتم از خودم حقوق داشتم تا زحماتشو جبران کنم.
بهم بگید چکار کنم؟ خواهش میکنم مشاوره های خوب بدید بهم تا بتونم راه درستو پیدا کنم.

منم یکی باید مشاوره بده!
ولی زیست شناسی فکر می کنم رشته ی خوبی باشه مخصوصا برای ادامه تحصیل در کشورهای اروپایی. کارو بارش هم باید خوب باشه. گرافیک هم هنره دیگه. دنبال مشتری باید دوید.
توی ایران که همیشه همینه. کار هر رشته ای پارتی می خواد وگرنه بی بیمه و با حقوق خیلی معمولی باید خیلی کار کنی. پس تنها نیستی. خیلی هام همینن.
متوجه نشدم که تدریسو دوست داری اما چرا نمی تونی درس بدی. اموزشگاها یا حتی خصوصی البته اگه خونتون یه جایی داره که بتونی واسه تدریس اختصاص بدی.

سلام عزیزم منم فارغ تحصیل زیستم از دانشگاه دولتی منم هر چی دنبال کار گشتم نبود برای تدریس هم مدارس دولتی حدقال این تهران که من گشتم اشباعه. اما شاید مدارس غیر انتفاعی بری دنبال کار بهتر پیدا شه البته من که اینجا همینم پیدا نکردم .راستی من نقاشی هم میکنم و به نطرم هنر از رشته ی ما بهتره .به نظرم گرافیکو هم ادامه بده و برای زیست توی مدارس غیر انتفاعی بگرد .

بزرگترین اشتباهی که توی نظام آموزشی ما داره رخ میده همین اجازه تغییر رشته دادن به یک رشته ی کاملا غیر مرتبط هست!!

من پیشنهاد میکنم اگه بتونید شاگرد خصوصی برای زیست دبیرستان بگیرید خیلی خوبه,هم پول در میارید,هم بعد از چند سال اگه خوب کار کنید و شناخته بشید مدارس منت شما رو میکشن که بیاید و اونجا درس بدید!

درضمن نگاه و طرز فکر شما خیلی آرمانگرایانه و پرتوقع هست! خانم عزیز مثل اینکه شرایط بد اشتغال و این همه بی کاری رو در جامعه نمی بینید که انتظار دارید شغل خوب و درآمد خوب و ..داشته باشید!؟

ممنون از اینکه وقت گذاشتید و تاپیک منو مطالعه کرده و جواب دادید.
مدارس دولتی رو که کلا باید بیخیال شد. مدارس غیر انتفاعی رو امسال خیلی بیشتر پیگیری کردم. اردیبهشت ماه وتیرماه دو بار به تمام مدارس تماس گرفتم ولی فقط سابقه میخواستن. هرچی بهشون گفتم که ای نفرصتو به من بدید تا خودمو نشون بدم نپذیرفتن. خب شایدم حق داشته باشن.
میدونید مشکل من اینه که خیلی احساس شکست میکنم. احساس میکنم عمرم الکی هدر رفته بدون اینکه استفاده درست بکنم ازش.
موندم بشینم دوباره برای کارشناسی یه رشته ی بهتر بخونم یا برای فوق بخونم یا اصلا بیخیالشون بشم. از طرفی سنم هم جوریه که نمیدونم دوباره خوندن من فایده داره یا نه!!!!!!
دوستان من خیلی حس بدیه بی خاصیت بودن. البته همسرم میگه اصلا اینطور نیست. همیشه خصوصیات خوب و استعدادامو برام میگه. خدارو شکر توی هر کاری که وارد شدم کم نیاوردم و همیشه بهترین بودم. ولی این جامعه ی لعنتی اعتماد به نفسمو ازم گرفته. تواناییهامو نادیده میگیرم.
یه وقتایی هم میگم الان پول دست این آرایشگراست. خوبه برم آرایشگری ولی بعدش میبینم اصلا پرستیژ اجتماعی خوبی نداره.
گند زدن به وضعیت کار.

سلام نیایش جان

شما خیلی راحت با یه سرچ ساده میتونی اطلاعات خوبی در رابطه با ادمه تحصیلت بدست بیاری.

ضمن اینکه زیست شناسی یکی از معدود رشته هاییه که شما با داشتن لیسانسش راحت میتونی در آزمون وزارت بهداشت شرکت کنی و اونجا دستت برای انتخاب رشته خیلی بازه.

کاش به جای تحصیل در یه رشته دیگه تو ازمون ارشد شرکت میکردی و واحدهای اضافه پاس میکردی.(معمولا 1 ترم طول میکشه)

بگذریم

کی به شما گفته شما مصرف کننده ای؟!

اینهمه زن خونه دار همشون مصرف کننده هستن؟!

میدونی که مدیریت زندگیت و همسرداریت در اولویته؟میدونی که اگر شاغل بشی قطعا یکسری کمبودها برای زندگی مشترکت ایجاد میشه!؟

یه سوال ازت دارم:

انسان مفید از نظر شما یعنی فقط کسی که پول دربیارست!؟

مثلا مادری که 30 سال خانه دار بوده و بچه هایی با تربیت مناسب بزرگ کرده فرد غیر مفیدی بوده !؟

ببین سعی کن با مداد قرمز حریمها رو رعایت کنی

بله..ممنون باش از همسرت که زحمت میکشه.اما اون داره وظیفه اش رو انجام میده.نگاه کن ببین ایا تو وظیفه ات رو خوب انجام میدی؟
ببین ممکنه سرکار رفتنت خللی در انجام وظایفت ایجاد کنه؟

به نظر شما دید مادی گرایی داری.زحمات پدر و مادرت صرفا با خریدن چیزی براشون جبران نمیشه

اینکه اونا بدونن تو خوشبختی و خوب داری همسرداری میکنی براشون یه دنیاست و از میلیونها پولی که شما بخوای براشون خرج کنی ارزشش بیشتره

ضمن ااینکه شما میتونی از پول تو جیبی که همسرت بهت میده (نه پولی که برای خرج و مخارج خونه میده) برای خانوادت چیزی میخوای بخری

میتونی در مورد اشکال نداشتن شرعیش هم سوال بپرسی.من از دفتر اقای مکارم پرسیدم همون جمله قبلم رو بهم گفتن

بنظرم کار پیدا کردن بیشتر آشنا و پارتی می خواد که یک جای مطمئنی باشه برای خانوما . من خودم ایران نیستم اما یادمه خیلی از همکارهای مامانم اصلا رشتشون ربطی به کارشون نداشت . طرف مثلا شیمی خونده بود اما توی شرکت ساختمانی کار می کرد . نظر خود من اینه که کسی باید درس بخونه که واقعا علاقه داره وگرنه درس خوندن و مدرک گرفتن لزوما به معنای کار پیدا کردن نیست . مدرک بالاتر ممکنه باعث بشه پرستیژتون تو جامعه بالا بره و حقوقتون بیشتر بشه اما تضمین نمی کنه که کار پیدا کنی .

با کمک آشنا یا همسرت نمی تونی کار پیدا کنی و یه جایی مشغول بشی ؟ ایده شاگرد خصوصی هم که دوستمون دادن بنظر بد نمیاد . بلخره برای اینکه معلم هم بشی باید از یه جایی شروع کنی دیگه

اینکه دنبال شغلی باشی که پر درآمد باشه بنظرم خیلی عاقلانه نیست . مثلا همین آرایشگری ، خیلی ها هم هستند که کلی هزینه می کنند و آرایشگاه می زنند اما انقدرها هم موفق نمی شن و به سختی هزینه اجاره و اینها رو در میارن . پس همه مثل هم نیستن و اینجور کارها کلی فوت و فن داره و زمان می بره تا جا بیفتی و موفق بشی .

من دوست دارم با همسرم دوتایی زندگیمونو بسازیم. یه وقتایی میشه که خیلی فشار رومون هست.خب اگه من شاغل باشم حتما بهتر میشه اوضاع. توی این وانفسا که روز به روز گرونی بیشتر و بیشتر میشه وقتی دونفر باهم کار کنن راحتتر میتونن زندگیشونو بسازن. مثلا ما الان ماهی 450 داریم اجاره میدیم. 270 تومنم قسط. یه وقتایی میشه هفته رو با 2هزار تومن میگذرونیم. یه وقتایی هم خیلی اوضاع خوبه.
برای شاگرد خصوصی هم میرن سراغ معلم سابقه دار. از طرف دیگه هم واسه زیست معمولا معلم خصوصی نمیگیرن.
دوستان گلم من حرف همتونو قبول دارم.
مریم جان من که نمیگم مادرامون مفید نبودن. اونا فرشته ان. من الانشم دانشگاه میرم ولی برای همسرم کم نذاشتم اصلا. همیشه بهترینهارو براش مهیا کردم. خونم مرتب بوده. غذاهایی که دوست داره براش درست میکنم. و ...
کسی بهم نگفته من مصرف کننده هستم. این حسیه که توی خودم بوجود اومده. من دلم میخواد خودم هم درآمد داشته باشم. اصلا درآمد خیلی بالایی هم نمیخوام.
مدارس غیر انتفاعی که رفتم بهشون گفتم انقدر به تدریس علاقه دارم که واقعا بحث مالیش برام زیاد مهم نیست( البته فعلا تا جا بیفتم)
ارشد قبول شدم ولی شهرستان. چون من ساکن قم هستم. دانشگاه آزاد که شهریش واقعا زیاده. دانشگاه دولتیش هم فقط رشته های معارف و فقه داره که به من نمیخوره. مگه اینکه کاشان برم.
نمیدونم واقعا.
شما میگید چکار کنم بهتره؟ واسه ارشد بخونم؟ دوباره کنکور کارشناسی شرکت کنم؟ یا راههای دیگه؟

والا نیایش جان خیلی از بچه ها هم که درس می خونن حتی واسه دکتری برای اینه که کار دیگه ای بلد نیستن! ادم یه جوری باید سرشو گرم کنه. می تونی کاری پیدا کنی یا می تونی درس بخونی. حالا حتما باید قم زندگی کنین؟ شهرهای اطراف قم که دانشگاه داشته باشه و خیلی هم فاصله نباشه مثلا فوقش 2 ساعت هست که بتونی بری کلاس و دانشگاه؟
من این حستو می فهمم. اما خوشحال باش شوهر خوبی داری. و همینطور می گی هر کاری تا حالا کردی توش موفق بودی. پس این بی مصرفی نیست.
ببین دقیقا چه کارهایی میتونی انجام بدی. هم گرافیک خوندی هم زیست. ممکنه بتونی اینارو یه جایی به هم برسونی و مخلوط کنی. از ویژگیهای منحصر به فرد خودت استفاده کن و واسه خودت سعی کن کاری پیدا کنی یا درست کنی. اما واقعا من خودم لنگم! یکی باید بیاد منو مشاوره بده.
موفق باشی.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط meinoush

والا نیایش جان خیلی از بچه ها هم که درس می خونن حتی واسه دکتری برای اینه که کار دیگه ای بلد نیستن! ادم یه جوری باید سرشو گرم کنه. می تونی کاری پیدا کنی یا می تونی درس بخونی. حالا حتما باید قم زندگی کنین؟ شهرهای اطراف قم که دانشگاه داشته باشه و خیلی هم فاصله نباشه مثلا فوقش 2 ساعت هست که بتونی بری کلاس و دانشگاه؟
من این حستو می فهمم. اما خوشحال باش شوهر خوبی داری. و همینطور می گی هر کاری تا حالا کردی توش موفق بودی. پس این بی مصرفی نیست.
ببین دقیقا چه کارهایی میتونی انجام بدی. هم گرافیک خوندی هم زیست. ممکنه بتونی اینارو یه جایی به هم برسونی و مخلوط کنی. از ویژگیهای منحصر به فرد خودت استفاده کن و واسه خودت سعی کن کاری پیدا کنی یا درست کنی. اما واقعا من خودم لنگم! یکی باید بیاد منو مشاوره بده.
موفق باشی.

---

مینوش عزیزم حق با شماست. والا ما که خیلی دوست داریم از قم خارج بشیم. اینجا همه چیز اشباعه.اشباع به معنای واقعی. ولی خب برای مهاجرت به یه شهر دیگه حداقل یه پس انداز باید داشته باشیم. کار همسرمم هست. درست بشه که حتما میریم. ولی فعلا نمیشه.مگه اینکه خودم برم و بیام که بعید میدونم همسرم با این مخالف باشه ولی راجع به درست بودن اینکار یعنی ارشد خوندن فایده داره یا اونموقع بدتر از الان میشه؟
برادرم فوق خونده. اون و همسرم میگن ارشد بخونی که برات بی فایده باشه اهمیتی نداره. فکر کردیم خودمون یه کار راه بندازیم ولی بازار قم هم خیلی داغونه و متاسفانه ریسک وحشتناکیه. میترسم همین چندرغازم از دستمون بره.
میدونی مینوش جون من اصلا زن خونه نیستم. یعنی وقتی زیاد تو خونه میمونم دپرس میشم. بیرون رفتن منظورم گشت و گذار نیستا. منظورم اینه که بیرون از خونه به کاری مشغول باشم. الانم برای همین سرمو با گرافیک گرم کردم. شاید باورت نشه ولی من یا شاگرد اولم یا دوم سوم. خدارو شکر موفق بودم با اینکه هیچ پیش زمینه ای نداشتم.
گاهی میگم برم واسه کنکور کارشناسی بخونم و فیزیوتراپی یا ماماییی قبول شم. ولی میترسم وقتی فارغالتحصیل شم مشکل سنم نذاره وارد بازار کار شم.
میبینی خیلی سر در گمم عزیزم.
از اینکه به حرفام گوش میکنی و جواب میدی خیلی حس خوبی دارم. امیدوارم با کمک شماها بتونم راه درستو انتخاب کنم:72::72::72: