دوس دارم وقتی به محبت همسرم نیاز دارم پیشم باشه

سلام.
من 22 سالمه و ترم آخر کارشناسی و نامزدم 28 سالشه و فوق لیسانس.حدود یه ساله که عقد کردیم و خداروشکر از انتخابمون خیلی راضییم و همدیگرم دوس داریم و واسه هم ارزش و احترام قائلیم:43: فقط تنها مشکل کوچیکی که من دارمو این گاها همسرمو خودمو اذیت میکنه اینه که بعضی وقتا خیلی نیاز دارم همسرم پیشم باشه تا کنارش آروم بگیرم ،این موقع ها هی انتظار زنگ زدنشو یا باهم بودنمونو میکشم واسه همینم وقتی نیس بهونه گیر میشم و از دستش ناراحت میشمو اونم ناراحتش میکنم،دوس دارم کنارم باشه و درکم کنه تا سبک شم.(البته خونه هامون خیلی نزدیک همه و از این بابت هیچ مشکلی نداریم که از هم دور باشیمو نتونیم همو ببینیم.)همسرم میگه وقتی بهونه میگیرم احساسم نمیذاره منطقی درموردش بحث کنیم تا حلش کنیم واس همینم دیشب که این مشکلو داشتیم همسرم ازم خواس تا تو این سایت که از قبل ازدواجمون بهش سر میزنیم مطرح کنم تا بتونیم ازتون کمک بگیریم

عزیزم میدونم عاشق شوهرت هستیو دوس داری همش تو بغلش باشی ولی اینم خوب نیست زیادی از حدش.
بعضی وقتا لازمه که زن و شوهر از هم دور باشن تا دلشون واسه هم تنگ بشه و قدر در کنار هم بودنو بیشتر بدونن.

خدا رو شکر مشکلی ندارین پس مشکل درست نکن عزیزم با حساس کردن خودت.فعلا خیلی جوونی و حالا حالاها کار داری عزیزم.
ببخشید رک میگم ولی عزیزم لوس شدن واسه شوهر و بهوونه دوریشو گرفتن خوبه ولی در حدش..اگه زیاده روی کنی ممکنه دلش شوهرتو بزنه این لووس بازیا و کم کم کلافه کنتش شایدم از خونه فراری.

پس با شوهرت همگام و همراه باش

كاملا واسه خانم ها قابل دركه كه ميخواس سلعت هاي زيادي رو كنار كسي كه دوست داري باشي ولي بدون زندگي متاهلي هم سياست هاي خاص خودش رو داره مثلا وابستگي زياد نبايد داشته باشي يعني محوريت تمام كارهات همسرت نباشه و به كارهاي خودت و نظرات و سليقه هاي خودت برسي و خلاصه وابسته به معني بد، آويزون نباشي.

هميشه و همه زمان در دسترس نباشي، يعني حتي هميشه براي همسرت هم سهل الوصول نباشي. مردها دوست دارن كه كمي ناز بكشن ولي نه زياد و نه اصلا!

خلاصه اينكه وقتت رو اونقدر پر كن كه مردت رو خفه نكني. خيلي خيلي مهمه. اگر ياد بگيري بعضي كارها رو تنهايي هم لذت ببري خيلي خوبه. مثلا خانم ها دوست دارن با مرد مورد علاقشون خريد برن ولي مردها از خريد بدشون مياد. اگر سعي كني به جاي اينكه مردت رو تحت منگنه بذاري كه ميخوام با تو برم و پيشت باشم، اين كار رو تنهايي انجام بده و واقعا ازش لذت ببر. چند تا دوست خوب براي ساعتهاي تنهاييت داشته باش، نقاشي، هنرهاي ديگه، ورزش و ... كلا مردها از زني كه زياد طلب عاطفه مي كنه ( و يا زياد از خد ابراز محبت مي كنه) فاصله ميگيرن. سعي كن هميشه و توي همه موارد تعادل رو حفظ كني

سلام دوست عزیز.به همدردی خوش اومدی.

همونطور که نادیای عزیز گفت این ارتباط همیشه ادمو دلزده می کنه.نیاز هست گاهی از هم دور بشین.چون به هر حال درسته زن و شوهرین اما هر کدوم یه ادم مستقلین.

اما راه حل چیه؟
شما قبل اینکه عقد کنید دلخوریا و دلتنگیاتو چطوری رفع میکردی؟الانم همون کارا رو انجام بده.

اول از همه ارتباط با خدا..اگه نماز خونی نماز بخون..اگه نه دعا کن.باش راحت حرف بزن.قران بخون.
با خونوادت،خواهرات،برادر پدر و دوستات صحبت کن.
لاشکال بعضی دخترا اینه که تا عروسی کردن دیگه فکر میکنن شوهرشون میشه جایگزین همه کسشون امتا هر کدوم جایگاه خودشو داره.درسته همسر از همه نزدیکتر بهت میشه اما نیاز نیست فقط با اون باشی.

خودت خودتو اروم کن..واسه خودت نامه بنویس.

سر خودتو گرم کن.یه فعالیتهایی انتخاب کن و انجام بده.هنری،ورزشی،کار..

اینجوری هم وقتت پر میشه و هم چون حوصلت سر نرفته موقع برخورد با شوهرت روحیه بهتری داری و بیشتر بهتون خوش میگذره و هم موضوعات بیشتری برای تعریف کردن داری.

هر وقت دلتنگش شدی یه نامه کوچولو تو یه دفترچه شخصی بنویس،میتونی این نامه ها رو بعدا سر فرصت بهش بدی بخونه.اینجوری هم تو اروم میشی هم اون از احساست با خبر میشه.
بعد سر خودتو با یه کاری گرم کن.

و یه نظر دوستانه:هیچ وقت حال خوبت رو وابسته به هیچ کس نکن.حتی همسرت.شما دو نفر دو تا همسفر تو جاده زندگی هستین..سعی کن بهتون خوش بگذره.

موفق باشی

پست منو mr6262 همزمان شد انگار:(

سلام شیوای عزیز
چه خوب که شما و همسرت قبل ازدواج به این سایت سر میزدین و از مطالبش استفاده میکردین.
این حتما خیلی توی انتخابتون و بهتر شدن دیدکاهتون نسبت به زندگی مشترک کمکتون کرده و البته خواهد کرد.
اسم این مسئله ای رو که داری لطفا مشکل نذار.چون برات توی ذهنت گره ایجاد میکنه.
بهش به چشم رفتاری نگاه کن که مهارت لازم رو در درست انجام دادنش نداری.
به نظر میاد اون بعد وابستگیت توی این رابطه بیشتر از دلبستگیت خودنمایی میکنه که به این رفتارها منجر میشه.
فکر کنم مسئله مهم اینه که هر کسی اول بفهمه عملش نادرسته و بعد بخواد تغییرش بده.شاید شما تا حالا فکر میکردی حق داری که چنین توقعی در این سطح داشته باشی.اما خوب حالا با توجه به نظرات سایر دوستان و البته موارد مشابه در این تالار میبینی که این نوع وابستگی و همیشه در دسترس بودن بعدا برای خودتون،احترامتون و رابططون تبعات نامناسب در بر خواهد داشت.
خیلی خوبه که میگی بینتون علاقه و احترام وجود داره.این دو تا فاکتور برای هر رابطه ای حیاتیه. خدا رو شکر که شما داریدش.
اما مراقب باش با همین بهونه گیریها و زیاده خواستنها خدای نکرده خدشه ای بهش وارد نکنه.
یه رابطه خوب و سالم مثل رابطه شما مثل یه گیاه شاداب و سرزندست البته با ساقه های ترد و شکننده. باید بیشتر ازش مراقبت کنی تا به یه درخت بارور و محکم تبدیل بشه.
راهکاری ندادم اما سعی کردم دیدت رو نسبت به این رابطه واضحتر و بیدارتر کنم.
شاد و خوشبخت باشید.