تصمیم گیری در مورد انتخاب تردید در پاسخ به نامزد

با سلام خدمت كارشناس محترم
من حدودا دو ماه است كه از طريق خواستگاري سنتي با پسري آشنا شده ام من دختري 31 ساله هستم و پسر 29 ساله

ابتدا به خاطر اختلاف سني مي خواستم جواب رد بدهم بعد كه صحبت كردم چون پسر را كاملا پخته ديدم فكر كردم اختلاف

سني مهم نيست از طرفي من فوق ليسانس و پسر ليسانس است وضعيت شغلي من بهتر از پسر مي باشد و ايشان بسيار مذهبي هستند و من مذهبي معمولي هستم نميدانم از نظر شما اين اختلافات نميتواند مشكل ساز باشد؟ از نظر خانواده ها بسيار تفاهم وجود دارد
در حال حاضر در مرحله اي هستيم كه انگشتر نشون را آورده اند اما مراسم رسمي را به بعد از ماه رمضان موكول كرده اند من هم اين را فرصت خوبي براي آشنايي بيشتر ميدانم تا بحال چند بار همديگر را ملاقات كرديم ظاهرا آدم خوبي بنظر ميرسد و صحبتهايش كاملا منطقي
است اما من نا اينجا به ايشان علاقه مند نشدم و هيچ حسي نسبت به ايشان بعنوان همسر ندارم ايشان از نظر جثه كمي ريز نقش هستند و از سن واقعي كمتر بنظر ميرسند نميدانم اين مسائل كه مطرح كردم سن كمتر ، بي علاقگي موقعيت شغلي و اجتماعي پايينتر در آمد كمتر از من مي تواند مشكل ساز باشد يا نه؟ البته از نظر وضعيت خانوادگي بسيار خوب هستند و وضعيت مالي خوبي دارند ما از نظر خانواده كاملا تفاهم داريم و مشكل اصلي من بي علاقگي به ايشان است من قبلا خواستگاراي بهتر داشتم و الان مقايسه ميكنم از طرفي به خاطر شرايط سني كه دارم نميتوانم فرصتهايم را از دست بدهم اطرافيان ميگويند علاقه بعدا بوجود مي آيد اما من واقعا نگران هستم كه اشتباه نكنم
لطفا جواب من را سريعتر بدهيد چون بايد زودتر جواب قطعي را بدهم تا الان ايشان فكر كرده جواب من مثبت است؟
با تشكر از كمك شما

barana1360 سلام

به همدردی خوش آمدی

دوست عزیز اینجا کسی نمیتونه قطعی بگه به خواستگارت چه جوابی بدی

اما به نظر من نسبت به خواستگارت باید احساس تنفر نکنی در عین حال کمی هم گیرایی برات داشته باشه

شما الان در دوره شناخت هستی بهتره همه تلاشت روی شناخت خصوصیات اخلاقی خواستگارت باشه

با این جمله که بعدا علاقه بوجود میاد موافق نیستم به هر حال باید کشش هم وجود داشته باشه

امیدوارم بقیه دوستان راهنمایی خوبی برات ارسال نمایند

موفق باشی

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط barana1360

1- من دختري 31 ساله هستم و پسر 29 سال

2-من فوق ليسانس و پسر ليسانس است

3- وضعيت شغلي من بهتر از پسر مي باشد

4- ايشان بسيار مذهبي هستند و من مذهبي معمولي هستم

5-من تا اينجا به ايشان علاقه مند نشدم و هيچ حسي نسبت به ايشان بعنوان همسر ندارم

6-ايشان از نظر جثه كمي ريز نقش هستند و از سن واقعي كمتر بنظر ميرسند

---

سلام. به نظر شما واضح تر از این هم میشه!؟

شاید چون خود شما در متن ماجرا هستی نتونی تناقضات به این آشکاری رو خوب ببینی,
ولی یه لحظه فکر کن یه خانمی با همچین شرح حالی از شما مشورت میخواست!بهش چه پاسخی میدادی!!؟

به هر حال تصمیم با خود شماست...

barana1360
سلام،این انتظار شما که بنده یا امسال بنده از پشت کامپیوتر برای انتخاب به این مهمی تصمیم بگیریم درست نیست و هیچ آدم عاقلی حاضر نمیشه که بیاد جای شما تصمیم بگیره و سرنوشت شما رو معین کنه.
شما شناختتو از طرفت بیشتر کن و در نهایت خودت تصمیم گیری کن.
ضمنا می تونی حضورا به روانشناسی با تجربه مراجعه کنی تا بهتر راهنماییتان کنند.
موفق باشی:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط barana1360

من حدودا دو ماه است كه از طريق خواستگاري سنتي با پسري آشنا شده ام !!!!!!!!!

من دختري 31 ساله هستم و پسر 29 ساله !!!!!!!!!!
از طرفي من فوق ليسانس و پسر ليسانس است !!!!!!!!!!!
وضعيت شغلي من بهتر از پسر مي باشد !!!!!!!!!!!!
ايشان بسيار مذهبي هستند و من مذهبي معمولي هستم !!!!!!!!!!!

نميدانم از نظر شما اين اختلافات نميتواند مشكل ساز باشد؟ !!!!!!!!!!

من هم اين را فرصت خوبي براي آشنايي بيشتر ميدانم تا بحال چند بار همديگر را ملاقات كرديم ظاهرا آدم خوبي بنظر ميرسد و صحبتهايش كاملا منطقي است !!!!!!!!!!!
اما من نا اينجا به ايشان علاقه مند نشدم و هيچ حسي نسبت به ايشان بعنوان همسر ندارم !!!!!!!!!

ايشان از نظر جثه كمي ريز نقش هستند !!!!!!!!!!!!
و از سن واقعي كمتر بنظر ميرسند !!!!!!!!!!!!
موقعيت شغلي و اجتماعي پايينتر در آمد كمتر از من مي تواند مشكل ساز باشد يا نه؟ !!!!!!!!!!!
من قبلا خواستگاراي بهتر داشتم !!!!!!!!!!!!!

و الان مقايسه ميكنم از طرفي به خاطر شرايط سني كه دارم نميتوانم فرصتهايم را از دست بدهم !!!!!!!!!!!!!!
اطرافيان ميگويند علاقه بعدا بوجود مي آيد اما من واقعا نگران هستم كه اشتباه نكنم

---

سلام بر شما خواهرم

نكاتي كه در كلام شما نقل قول كردم و علامت تعجب گذاشتم بسيار هشدار دهنده مي باشد ، درست است كه اختلاف سن خيلي مهم نيست ( كه از نظر بنده خيلي خيلي هم مهم است ) اما با سر بودن شما در غير از مسئله سني ، از قبيل موقعيت شغلي ، قد ، مدرك ، و عدم علاقه و احساسي ، و همچنين مذهبي تر بودن پسر ، و از طرفي داشتن ديد فرار از مجردي و ترس از پيدا نشدن كفو براي شما ، من موافق اين ازدواج نمي باشم .......:303:

اگر حداقل اختلاف سني وجود داشت ، با شناخت بيشتر و دقت كامل تر ، اين اختلاف قابل اغماض بود ...

اما در صورتي كه ايشان به سختي مي شود گفت : در مسائلي از شما سر هستند ، لذا من پيشنهاد احتياط بيشتر به شما مي دهم ...

لذا تا حدودي مشخص است كه تن دادن به اين ازدواج ، اگر نگوئيم كاملا ، بلكه تا حدودي هم به خاطر ترس از تنها ماندن است ، و اين ترس قطعا مشكلاتي را در انتخاب و تصميم پديد خواهد آورد ، لذا مواظب باشيد و سعي كنيد بيشتر احتياط كنيد ...


موفق باشيد و در پناه حضرت حق :72::72::72:

مهاجر بي نشان عزیز

می دانم نطق شما از سر دلسوزی و کمک هست و شما ایشون رو دعوت به احتیاط بیشتر کردید اما منظور خودتان رو تقریبا از این انتخاب ایشون هم گفتید. من خواهش میکنم تو مسائل حساس اینچنینی کمی محتاط تر باشیم.
ایشون بهتره اول خودشون رو بشناسند و ببیند با وجود این تفاوتها صلاح میدونند که ادامه دهند یا نه و با توجه به موقعیت خودشون و مشورت و آگاهی تصمیم بگیرند.
نظر من برای هر کسی که می خواد تصمیم به انتخاب همسر کنه اول خودشناسیه و بعد انتخاب کردنه
بله قبول دارم تفاوتهایی هست(که همیشه هست)اما ایشون باید در خودشون ببینند که با این تفاوتها چگونه برخورد میکنند.
بنده الان کارشناسی ارشد روانشناسی میخونم و رشته کارشناسیم هم روانشناسی بوده و هرچند هنوز اول راهم اما این رو میدونم که یه نسخه واحد رو نمیشه برای همه تزریق کرد بخصوص به خاطر محدودیت نت و حساسیت این قبیل موضوعات.
بهتره برای مسائلی مثل انتخاب همسر،تصمیم به طلاق،تجویز دارو و مسائل مهم اینچنینی مراجع رو تشویق به مراجعه حضوری به کارشناس کنیم.

من خودم رو عضو کوچکی از تالار میدونم و پر از عیبم(2،3سال پیش با نام کاربری"اندیشه"تو این سایت فعالیت می کردم) ،امیدوارم پست من باعث جسارت نه به شما و نه به هیچ فردی تو این سایت نشده باشه:72:

سلام دوست عزیز

تردیدتون برای ازدواج بسیار به جا و حساب شده است، بالاخره مهمترین تصمیم زندگیتون را که اختیارش را داری دارین میگیرین و در نظر داشته باشین که این تصمیم سرنوشت آینده شماست، همه اختلافات که مطرح کردین هم میتونه مشکل ساز باشه و هم میتونه نباشه. این خیلی به نگاه شما دو نفر به زندگی بر میگرده، به نظر من تفاهمها و تفاوتهاتون را بیشتر بررسی کنین، ببینین چقدر کنار ایشون بود براتون ارشمند هست، اگر حداقل به حسه خنثی رسیدین پیش یه مشاور ازدواج برین، اگر نه که ، شما حداقل شرایط برای ازدواج با ایشون را ندارین و اون تمایله متقابل و هر چند خنثی است!
مشاورین ازدواج چون برر سی شخصیتی میکنن و تست میگیرن راحت تر به شما کمک میکنن که چقدر نزدیکی شخصیتی دارین یا ندارین، اختلاف ظاهر و جثه هم به سلیقه شما بر میگرده، آیا در کنار هم قرار میگیرین، به هم میاین؟ جذابیت جنسی ایشون براتون دارند؟
از طرفی شناخت فرد در 2 ماه خیلی بعید به نظر میرسه، خیلی افراد ممکنه خوب باشن اما به عنوانه زوج کنار هم نمیتونن زوج خوبی باشن ، به قول استادی میگفتن: ازدواج مثل پرواز کردنه، اگه هم پرواز مناسبت را پیدا کردی با اون به اوج میری، اما اگه زوجت مناسب تو نباشه، میشین قفس هم!
به هر صورت این را در نظر بگیرین که هیچ اجباری برای جواب زود و عقد رسمی به سرعت ندارین، و هر زمان دلتون آروم گرفت و مطمئن شدین انجا م بدین، البته اینجا ممکنه خانواده فشار بیارن ، زشته، آبرو در خطره، سریع تکلیف را مشخص کن، زیر بار نرین، چون خدای نکرده اگه با این تردیدها وارد زندگی مشترک شین ، و به اختلاف بر بخورین، آسیب اصلی را شما و نامزدتون میبینین و نه هیچ کس دیگه.
حتی میتونین، در مورد نگرانیهاتون بیشتر با نامزدتون صحبت کنین.
در مورد نگرانیهاتون در مورد از دست دادن فرصت، باید بگم، اگر تنها موندن به فرض محال یک مصیبت باشه، انتخاب غلط ، لحظه به لحظش مصیبته!
براتون آرزوی خوشبختی میکنم