پایمال شدن حق و له شدن غرور

سلام بچه ها،

چند روزی هست که به نفر حقم رو پایمال کرده و غرورم رو له و لورده کرده، قدرتشم ندارم که پس بگیرم، این قدر داغونم، دارم می ترکم، بغش وحشتناکی گلوم رو فشار می ده، با این که ده بار بیشتر اشکم رو سرازیر کرده، هنوز هستش!

قلبم به شدت شکسته و له شده و خیلی خیلی غمگین و ناراحت هستم.

خیلی بد جور غرورم رو شکوند و آبروم رو برد! هیچ کاری هم از دستم بر نمی یاد!

با این که چند روز گذشته، زخمش هنوز داغه داغه!

اصلاً هم به انتقام و این جور کارا فک نمی کنم، چون وقتم بیشتر از این چیزا برام ارزش داره!

اصلاً به فکر این که برم باهاش حرف بزنم هم نیستم، چرا که دیگه فایده نداره! دلمم می خواد تو جهالتش باقی بمونه! خودش اومد بحث رو باز کنه، منم بهش گفتم نمی خوام در این مورد بحث کنم و اونم داغ کرد و فهمید من دارم بهش می گم لال شو!

اما نمی دونم چطوری این دله لامسبم رو آروم کنم! هر کاری می کنم خوب نمی شه! هر چی خودم رو میزنم به اون راه، فایده نداره! چطوری باش کنار بیام؟

ایوب جان آروم باش گلم

نمی خوای بگی چی شده؟

در همین حد می تونم بگم،

فقط بگو چطوری آروم شم!

با هیچ کی هم نمی تونم در این مورد حرف بزنم!

بسپرش دست خدا . مطمئن باش بهتر از خودت میتونه حقتو ازش پس بگیره .

من که واسه چنین بندگانی دلم میسوزه . چه جوری میخوان جواب بدن:163:

الهی درکت میکنم :(
من که هر وقت با یه همچین آدمی طرف میشم و کاری هم از دستم برنمیاد اولش حسابی عصبانی میشم و بعد میشینم کلی به انتقام و اینجور چیزا فکر میکنم بعد که یه ذره آروم شدم میگم ولش کن بهتره کاری نکنم که بعدا پشیمون بشم. بذار اون مدیون من باشه بهتر از اینه که من بعدا عذاب وجدان بگیرم.
من که میگم بهش زنگ بزن و هرچی تو دلته بریز بیرون و خودت رو راحت کن. بهتر از اینه که تو خودت بریزی یا اگه نمیتونی با یه دوستی کسی که خیلی بهش نزدیکی درد و دل کن

سلام ایوب جان.خوبی؟

نقل قول:

---

اما نمی دونم چطوری این دله لامسبم رو آروم کنم! هر کاری می کنم خوب نمی شه! هر چی خودم رو میزنم به اون راه، فایده نداره! چطوری باش کنار بیام؟

---

خوب این دل لامصب تو :) حق داره..شکسته شده..زخم خورده..نمیشه چند روزه خوب بشه.
به نظر من بهترین کار اینه که فعلا با دلت راه بیای..ببین دلت چی میخواد همونو انجام بده...
مثلا من یه زمانی یه ادمی حقمو خورد و ازخیلی جهات اذیتم کرد..یعنی داشتم دیوونه میشدما..گریه میکردم اروم نمیشدم.نفرین میکردم اروم نمیشدم..بخشش که اصلا نمیتونستم.
دستمم به هیچ جا بند نبود که بتونم احقاق حق کنم..یعنی به عمرم هیچ وقت اینطوری نشده بودم.

گذشت اما دلم اروم نبود..تو ذهنم کلی بلاهای جورواجور بود که دوست داشتم سرش بیارم..
اخرین کاری که کردم و خیلی ارومترم کرد این بود:اسمشو بزرگ روی یه کاغذ نوشتم و چسبوندم با بالش..بعد هر بلایی که دلم میخواست سرش اوردم.
اخیـــــــــش..اروم شدم.انرژیهای منفی تلنبار شده بیرون ریخته شد.

الان دیگه نفرین نمیکنم..بهش فکر نمیکنم..میدونم چه نفرین کنم چه نکنم بازتاب رفتارش حتما بهش برخواهد گشت پس بهتره من زمانو با فکر کردن به اون ازدست ندم.

اما برای تو فعلا زوده که با این اتفاق کناربیای..به خودت زمان بده..بنویس..همه احساسات منفیت رو بنویس و بسوزون..نذار تو دلت تلنبار بشن.

به خودت،به ایوب نازنین،به دل شکستش نامه بنویس و بگو درکش میکنی..بگو میدونی ناراحته..زخم خورده.باهاش همدردی کن.

موفق باشی

ممنون دوستان،

بالا هم گفتم، نه حس انتقام دارم، نه اهل نفرین هستم، اتفاقاً دوست ندارم بلایی سرش بیاد! من اصلاً کاری با اون ندارم!

غرورم شکسته، نمی دونم چطوری ترمیمش کنم!

شاید نباید تاپیک می زدم! فک کنم گذشت زمان خودش دوای درده!

ایوب جان

فکر می کنی الان نا ارومیت از چیه؟
چرا با اون شخص صحبت نکردی؟ شاید اگر با اون شخص صحبت کنی نتونی اونو متوجه کارش کنی اما شاید شرایطی بوجود بیاد که بتونی بفهمی این درگیری ذهنیت ناشی از چیه؟ فرصتهایی که در اونها می تونی اونچه که در ذهنت میگذره رو به خوبی مرور کنی رو از دست نده.

سلام

ايوب جان تو كي هيچ راهي واسه خودت نزاشتي و ميگي فقط ميخوام دلمو اروم كنم

نميدونم اينجور موقعها فقط كاري كن حس بدي كه داري بيرون بريزه, برو بنويس, برو داد بزن, من خودم عادت دارم يه كاري كه تو اوج خوشي بهم لذت ميده تو اين وقتا هم انجام ميدم اما با يه حس ديگه

مثلا اينقدر راه ميرم تند و تند كه وقتي قدمهام كوتاهتر ميشه و ارومتر ميفهمم اروم شدم

يه بار يكي دلمو خيلي شكست و جوري رفتار كرد كه احساس حماقت كردم

انقدر راه رفتم و زير لب گفتم خدايا دوستت دارم كه اروم شدم حتا نفهميدم چرا اين جمله رو گفتم شايد چون فقط حس ميكردم خدا ارومم ميكنه

فقط يه چيزيو بهت ميگم هيچي رو تو دلت نگه ندار چون يه روزي سرباز ميكنه

آقای ایوب

یا به صورت کامل درد و دل کنید یا اینجا یا با هر کس دیگه

یا با یه فعالیتی که بهتون لذت میده و ذهنتون رو از این موضوع دور میکنه خودتون رو سرگرم کنید. به نظرم بهترین راهش اینه که تو جمع دوستان باشید

و سومین راه هم اینکه بدون ترس از چیزی و بدون این احساسات قشنگی که دارید به طرف اون شخص برید و حقتون رو بگیرید و حداقل کاری کنید که دیگه اینطور با شما رفتار نکنه

برای حفظ تعادل زندگی و ارامشتون بعضی وقتها لازمه که خشن هم باشید. همون طوری که تعادل دنیا با وجود ادم های مهربون و ادم های نامهربونه. زندگی شخصی هم همینطوره