آیا بهتره خودم با شوهرم صحبت کنم یا یه مشاور باهاش حرف بزنه؟

دوستان عزیزی که در رابطه با پست 24 تاپیک قبلی من رو تا حدودی راهنمایی کردند، از همگی ممنونم.

این چند روز به تمام پستها و راهنماییها فکر کردم و در کل یک جمع بندی کردم؛

شوهرم ممکن است به دلایل مختلف این رفتارها را انجام دهد:

1- فرهنگ خانوادگی شان باشد که باید با کمک هم ترکش کند چون ناپسند و بقول دوستی ناهنجار است و تربیت پسرمان که بیشتر از پدر الگو می گیرد در خطر است.

2- از همسرش رضایت جنسی ندارد که باز هم دلیلی ندارد که اهالی کوچه و خیابان و اقوام و ... بدانند، باید خودمان بتوانیم به نحوی حلش کنیم.

3- می خواهد همسرش را تحت فشار بگذارد که به خواسته هایش تن دهد، که در اینصورت هم باید بداند که این راهش نیست و نه تنها به هدفش نمی رسد وجهه اجتماعی و شخصیتی خودش و همسرش را هم زیر سوال می برد.

4- از یه چیزی ناراحته و کینه به دل گرفته و داره اینجوری تلافی می کنه. که در اینصورت باید بتونیم باهام حرف بزنیم و حداقلش من بدونم تاوان چی رو دارم پس می دم.

5- می خواد طلاقم بده ولی نگران مهریه است و اینطوری قصدش اینه که از مهرم بگذرم و حتی یه خسارتی هم بهش بدم.

و ...

خوب تا علت این رفتارها مشخص نشه، نمی شه راهکاری برای اصلاحش ارائه کرد. و وقتی منه همسر نتونستم علتش رو بفهم خوب پرتوقعی که از یه محیط مجازی که حتی حرفهای همسرم رو هم نشنیده، بخوام علت یابی کنه.
البته حسن اینجا اینه که وقتی مشکلت رو می گی و نظرهای متفاوتی می شنوی، از موضع خودت و تفکر خودت کوتاه می آیی و متوجه می شی که چه نظرات متفاوت و نگاه های مختلفی به یه قضیه وجود داره و شاید اقای همسر هم تا این متفاوت به قضیایا نگاه می کنه.


حالا دو راه پیش رو دارم؛

1- خودم بشینم باهاش حرف بزنم.
مشاور قبلیم تمام سعیش این بود که یادمون بده بتونیم باهم حرف بزنیم.
در اینصورت می خوام راهنماییم کنین که چطور در این مورد باهاش حرف بزنم.
من تئوری مهارتهای گفتگوم خیلی خوبه ولی عملیم بخصوص راجع به همسرم زیر صفره.
هربار که می خوام باهاش صحبت کنم؛ یا عصبانی میشه و من منصرف میشم یا منم عصبانی میشم و دعوا میشه، یا کلا قضیه رو منکر میشه و میره بالای منبر و در مورد صفات یک شوهر خوب و متعهد که البته در او هست سخنرانی می کنه.
ایا صلاحه که مستقیم به موضوع اشاره کنم؟ (با توجه به اینکه جلوی روم انجام می ده و سکوتم ممکنه از دید او تایید یا بلااشکال بودن تعبیر بشه و خودم رو زجر می ده)
(اینرو هم بگم که من به شدت احساس خرد شدن و تحقیر شدن از اینکارهاش می کنم و خیلی آرام نیستم)

2- به مشاور مراجعه کنم و از او بخواهم که با همسرم صحبت کنه.
این مشاور با توجه به تجربه ام باید یکسری ویزگی داشته باشه؛
مرد باشه و هم سن و سال شوهرم یا بزرگتر از او باشه تا حرفهاش رو شوهرم قبول کنه.
متعهد و قابل اعتماد باشه تا بتونم باهاش حرف بزنم.
اعتقادات مذهبی داشته باشه.
دیدش نسبت به چندهمسری و قضیه صیغه منفی باشه.
با تجربه باشه.
صبحها وقت داشته باشه.
بتونه بدون اینکه به شوهرم بگه این حرفها رو من گفتم از زبون خودش بکشه.
(کسی چنین مشاوری سراغ داره؟ :325:)

اگه مشاوری با این ویژگیها پیدا بشه، با شناختی که از همسرم دارم و تاثیرپذیریش از دیگران، خودم ترجیح می دم مشاور باهاش صحبت کنه.
ولی خوب نمی دونم شخصی با این خصوصیات رو چطور پیدا کنم!

دوستان شما اگه احیانا جای من بودید کدوم راه رو انتخاب می کردید و چطور عمل می کردید؟

اسمان ابی عریز
:46::46::46::46:

به نظرم راه حل دوم عاقلانه تره..یک مشاور مرد با نمام خصوصیاتی که گفتی...ولی روی مذهبی بودن حساس نباشی شاید بهتر باشه (از جهت صیغه و چند همسری) کافیه مردی معقول و اهل خانواده و وجدان اخلاقی باشه.....خودت هم کم رویی را کنار بذار و قبلش با این مشاور راجع به همه مسائل صحبت کن...

این خیلی خوبه که همسرتون اهل مشاوره رفتن هستن...به زندگیت امیدوار باش و به خدا توکل کن عزیزم :72::72:

دوباره سلام بلو اسکای عزیز

به نظر من بهتره گفتگو رو امتحان کنی تا حداقل بتونی بهتر برای مشاور توضیح بدی.

چند نکته به نظرم میرسه:

1- قبل از گفتگو با خودت تمرین کن و به خودت بقبولان که در این گفتگو باید خونسرد باشی و نباید عصبانی بشی حتی اگه شده گفتگو نیمه تمام بمونه

2- به نظر من در شروع گفتگو به همسرت بگو بیا خصوصیات مثبت و منفی همدیگه رو بیان کنیم.اول هم از اون بخواه خصوصیات مثبت و همینطور دلخوریهاش رو از شما عنوان کنه (و مواظب باش توی این مرحله عصبانی نشی و کل گفتگو به بحث و درگیری بکشه) بعد شما شروع کن و قطعا هم با خصوصیات مثبتش شروع کن.

3- از جملاتی مثل تو منو خرد میکنی یا من تحقیر میشم با این رفتارهات مطلقا استفاده نکن (شما کار اشتباهی نکردی که تحقیر بشی بلکه فقط خجالت کشیدی). به همسرت بگو از شما این نوع رفتار بعیده دوست ندارم تصویری که ازت توی ذهنم دارم تغییر کنه یا میتونی بگی با این رفتارها دیگه احساس نمیکنم یک مرد قوی و مقتدر همسرمه چرا نمیذاری احساس کنم یک مرد قوی همسرمه

مورد دیگه ای که به نظر من وجود داره اینه که اگر همسر شما این حرکات دست خودش نباشه (که این رو شما میتونی تشخیص بدی) شاید مراجعه به روانشناس هم کافی نباشه شاید نیاز به دارو برای کنترل هورمونها و ... داشته باشن.

درود

فقط اینو میدونم اگه خدایی نکرده خدایی نکرده زبونم لال کور بشم اونروزم نبینم همسرم جای شما باشه هر زمانی که میخواد باشه اول لباسامو میکنه بعدش شوتم میکنه توی کوچه :311::311:

:72: درود بر شما که اینقدر صبور هستین و عاقلانه فکر میکنین :72:

ایشالله همه چی درست میشه هرچی خدا بخواد همونه منم واستون دعا میکنم به همین ماه عزیز که توش قرار داریم همه چی به خوشی و سلامتی درست بشه:72:

راستی من به عنوان یه مرد نمیتونم فرق طلای 24عیار رو با بدل متوجه بشم (فکر کنم متوجه منظورم شدی)


شادو سربلند باشی در پناه ایزد منان بدرود :43:

سلام بلو اسکای عزیز
تو تاپیکهای قبلیتون فرموده بودین که با شوهرتون رفتین مشاوره
همه ی مردا مشاوره نمیرن
این خیلی خوبه که شوهر شما قبول می کنه و میره مشاوره
حالا بهتره اول خودتون صحبت کنید
بعد یه مشاور مرد و با تجربه پیدا کنید و خودتون یه جلسه قبل برین بعد با شوهرتون برین پیش همون مشاور
امیدوارم مشکلتون حل بشه:46:

عزیزم من بر خلاف نظر بعضی از دوستان فکر میکنم بهتره خودت باش راجع به این مسائل حرف نزنی...کسی که همسر شما براش ارزش قائله راهنماییش کنه بهتره ...اگه بدونه که این راهنماییها خواسته شماست شاید تاثیر گذاری هاش از بین بره..

اینکه خودت گفتی خیلی عاقلانه تره
"بتونه بدون اینکه به شوهرم بگه این حرفها رو من گفتم از زبون خودش بکشه."

اول مشاور را پیدا کن بعد چند جلسه باش حرف بزن راجع به اینکه چه جوری از همسرت بخوای بیاد مشاوره هم از همین مشاور بپرس..شاید بهتره یک دلیل دیگه بیاری برای شوهرت که قانعش کنی که بره پیش مشاور.... بعد مشاور خودش بره سراغ دغدغه های اصلی شما و روی اون مسائل متمرکز شه..

من گزینه ی هردو مورد رو انتخاب میکنم:310:

اول خودتون صحبت کنید (معمولا ما آدما برای زندگی دیگران مشاورهای خوبی هستیم ولی برای زندگی خودمون...) چون مطمئن باشین هیچکس به اندازه ی شما به همه ی زوایای همسرتون آگاه نیست و نمیدونه که چه جوری نسئله رو مطرح کنه.

اگه جواب نداد در مرحله ی بعد با محبت ازشون بخواین که به مشاور مراجعه کنید.

نقل قول:

---

با توجه به اینکه جلوی روم انجام می ده و سکوتم ممکنه از دید او تایید یا بلااشکال بودن تعبیر بشه و خودم رو زجر می ده

---

فقط خواستم بگم سكوت شما گاهي مهر تاييد بر اعمال آقاي همسرت و در مقابل رفتارهاي نادرستش بايد به صورت جدي عكس العمل نشون در اون زمان



در ضمن اين نظر شخصيه منه

نقل قول:

---

فقط خواستم بگم سكوت شما گاهي مهر تاييد بر اعمال آقاي همسرت و در مقابل رفتارهاي نادرستش بايد به صورت جدي عكس العمل نشون در اون زمان



در ضمن اين نظر شخصيه منه

---

سلام عرض می کنم بلو اسکای عزیز
متاسفم و خیلی وقت بود خبری نداشتم ازتون ولی به یادتون بودم
تبریک هم میگم قدم نو رسیده مبارک
میدونم چند وقته گذشته
نظر بالایی هم نظر منه ولی این رو هم باید در نظز گرفت که به احتمال قوی مشکلی که دارین الان نتیجه چندین و چند مشکلیست که روی هم سر هم شده و نتیجش این شده
من وقت نکردم تاپیک هایی که قبلا زده بودین بخونم شاید گاهی فقط میدیدمش
امیدوارم مراجعه به یه روانشناس معتبر مشکلتونو حل کنه و ریشه یابی بشه
مسائل و گزینه هایی هم که گفتین روش دقت کنین و جوابی رو که پیدا کردین سهم خودتون رو هم مشخص کنید