اختلاف سنی معکوس

به نام خدا
سلام خدمت تمام اساتید و مشاوران محترم

حقیقتا مدتی هست که دارم تاپیک جناب yasen تحت عنوان "عاشق خانمی هستم که 10 سال ازم بزرگتر است. چطور خانواده رو راضی کنم؟" رو دنبال میکنم تا اینکه چند روز پیش قفل شد.
من موردی مشابه مورد ایشون دارم ، اما تفاوت هایی با ایشون دارم.
1- من 21 ساله دانشجوی ترم 8 رشته مهندسی برق هستم.
2- دختری که مورد نظرم هست 31 ساله ، فوق لیسانس رشته ریاضیات هست و همینطور استاد دانشگاه (ازدواج نکرده)
3- خانواده من کاملا در جریان هستند.(حدود 7 ماه پیش بهشون گفتم)
4- به هیچ عنوان به هم وابسته نیستیم و الانم 4 ماهه که اصلا همو ندیدم.(نه تلفن ، نه چت ، نه هیچی )
اما داستان چیه ؟
من زیاد به ازدواج فکر نمیکنم . یعنی اصلا قصد ازدواج زیر 24 25 سال رو ندارم. یک سال و نیم پیش خیلی اتفاقی من مجبور شدم با این خانوم درس بردارم.خلاصه بگم بعد از چند ماه از ایشون خوشم اومد و با توجه به ظاهرشون گفتم نهایتا 5 سال از من بزرگتر باشه! (البته من خودم سنم 25 میخوره و هرکی میفهمه 21 سالم شاخ در میاره !) برای همین دلو به دریا زدم و رفتم پیشش و گفتم دوست دارم بیشتر با شما آشنا بشم. این جریانات اول با مخالفت رو به رو شد و ... که من به طور خلاصه خدمتتون عرض کنم که ما کلا 3 ساعت طی 2 جلسه صحبت کردیم راجع به دیدگاه هامون و خانواده ها و انتظاراتمون از یک زندگی معمولی .
خب خدا رو شکر تقریبا شبیه به هم بودیم ولی با این وجود تصمیم گرفتیم که 2 سال از ماجرا بگذره تا بیشتر فکر کنیم و همینطور من هم کارشناسی ارشدمو بگیرم و از لحاظ مدرک یکسان بشیم.
قرار شد طی این 2 سال هیچ ملاقاتی ، ایمیلی یا هر چیز دیگه ای انجام نگیره.
الان 4 ماه از آغاز این دو سال میگذره و همینطور هم بوده. ( البته ما قبلشم ارتباط زیاده باهم نداشتیم ! چون از لحاظ اعتقادی هیچ کدوم حاضر نیستیم که بدون اطلاع خانواده ها باهم ملاقات داشته باشیم و همونطور که گفتم کلا 3 ساعت باهم صحبت کردیم که خانواده من خبر داشتند.
قرار شد طی این 2 سال هر کس مورد مناسبتری پیدا کرد بیخیال این ماجرا بشه و کلا این داستان تموم بشه و ایشون به من قول نداد که اگه دو سال دیگه آمدم پیشش مجرد باشه ! منم قول ندادم که دو سال دیگه حتما میرم پیشش!
خدا رو شکر وابستگی ایجاد نشده و تمام تلاشم اینه که توی این دو سال خوب فکر کنم.
اما اون تاپیک رو که خوندم یه کم ترسیدم ! من پیش مشاور هم رفتم و ایشون هم گفتند که یکی دو سالی صبر کن . این پیشنهاد برای من که 21 سالمه شاید معقول باشه . ولی برای یک شخص 28 ساله ....!
یعنی توی این سن هم آدم از روی احساسات تصمیم میگیره ؟
اگر اینطوره پس این همه صبر برای چی هست ؟