تنبلم یا بی برنامه؟!

سلام.
من تو انجام مسایل روزمره ام خیلی مشکل دارم. همش به تعویق میندازم. آدم موفقی هستم و سابقه ی خوبی هم دارم. اما حتی در ادامه ی همون زمینه هایی که قبلا باعث موفقیتم شده هم کوتاهی می کنم. اکثر اوقاتم رو الکی پر میکنم. اما در عین اینکار، از خودم ناراحتم و استرس کارهایی رو میخورم که عقب انداختم.
همش کارم رو عقب میندازم. در واقع میندازم دقیقه ی نود که مجبور شم!
بخشیش بر می گرده به ترس و عدم احاطه و شناخت کاملم از کاری که میخوام شروع کنم. مثلا یه پروژه رو میخوام شروع کنم. چون دقیقا نمیدونم باید چه کارایی انجام بدم میندازمش عقب. ولی جالب اینه که برا همون بدست آوردن اطلاعات کامل هم اقدامی نمی کنم تا وقتی بیفتم تو هچل! بخشیش هم مال اینه که اصلا نمی تونم شروع کنم و در واقع همش این شروع رو به تعویق میندازم. بخش سومش هم مال اینه که حس میکنم وقت ندارم!
گاهی حتی رغبت کارای کوچیک رو هم ندارم. مثلا الان تو کیفم کلی شلوغه و همه مدارکم به هم ریخته است. هی میگم باید بشینم یه سر وسامونی به این کاغذها و مدارکم بدم. اما دریغ از اینکار! اما اینم بگم که تو امور خونه اینجوری نیستم. مثلا مدام در حال مرتب کردن خونه و رسیدن به کارای مورد علاقم مثل تزئینات و دکور خونه هستم.
ببخشید اینقدر توضیح دادم و مثال زدم. گفتم شاید اینطوری راحت تر بتونید بفهمید مشکل کجای کارمه؟
نمیدونم مشکل از تنبلیمه یا از برنامه ریزی نداشتن. ممنون میشم یه نفر راهنماییم کنه. چون خیلی عذاب میکشم. همیشه حس میکنم کلی کار و برنامه ی عقب مونده دارم. ولی چون روزانه خودم رو به کارهای خونه علی الخصوص خونه داری مشغول میکنم وقت انجامش رو ندارم!
ضمنا من کارمندم و 5 روز اول هفته از 7:30 تا 3:30 سر کار هستم. پنج شنبه و جمعه کامل تعطیلم. متاهلم و بچه هم ندارم. تازه عروس هم هستم!!!!!

باسلام خدمت دختر بهار
درابتدا از شما متشکرم که انقدر زیبا مشکل خودتون رو ریشه یابی کردید و بدونید که بااین کار درواقع بخش اعظم مشکلتون رو به دست خودتون حل کردید.
اما سوالی که کردید:به نظرمن بد نیست ابتدا بیاین برای خودتون کلیه کارهایی رو که فکرشما رو به خودش مشغول کرده یا باید انجامشون بدید رو روی کاغذ بنویسید بعد نوبت میرسه به دسته بندی:در این مرحله کارهاتون رو طبق الویت بنویسید بعد از اون میتونید به دو صورت عمل کنید:
1. برنامه ریزی کنید،که بهتره در ایتدا خیلی توی ریختن برنامه سخت گیری به خرج ندید.سپس کارهاتون رو با توجه به الویت بندی که قبلا انجام دادید توی برنامتون بگنجانید.
یا
2.ابتدا برید سراغ اولین کاری که در بالای لیست شما قرار داره و با توجه به حجم اون کار خود کار رو به چند بخش تقسیم کنید و سپس برای خودتون یه دوره ی زمانی در نظر بگیرید مثلا بگید از امروز تا شنبه ی اون هفته باید این کار رو تموم کنم بعد شروع کنید هر بخش کار رو با توجه به زمانی که دارید انجام بدید.
امیدوارم که این کاربراتون مفید واقع بشه وبقیه دوستان تالار هم به شما پاسخ دهند

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط خدمت

باسلام خدمت دختر بهار
درابتدا از شما متشکرم که انقدر زیبا مشکل خودتون رو ریشه یابی کردید و بدونید که بااین کار درواقع بخش اعظم مشکلتون رو به دست خودتون حل کردید.
اما سوالی که کردید:به نظرمن بد نیست ابتدا بیاین برای خودتون کلیه کارهایی رو که فکرشما رو به خودش مشغول کرده یا باید انجامشون بدید رو روی کاغذ بنویسید بعد نوبت میرسه به دسته بندی:در این مرحله کارهاتون رو طبق الویت بنویسید بعد از اون میتونید به دو صورت عمل کنید:
1. برنامه ریزی کنید،که بهتره در ایتدا خیلی توی ریختن برنامه سخت گیری به خرج ندید.سپس کارهاتون رو با توجه به الویت بندی که قبلا انجام دادید توی برنامتون بگنجانید.
یا
2.ابتدا برید سراغ اولین کاری که در بالای لیست شما قرار داره و با توجه به حجم اون کار خود کار رو به چند بخش تقسیم کنید و سپس برای خودتون یه دوره ی زمانی در نظر بگیرید مثلا بگید از امروز تا شنبه ی اون هفته باید این کار رو تموم کنم بعد شروع کنید هر بخش کار رو با توجه به زمانی که دارید انجام بدید.
امیدوارم که این کاربراتون مفید واقع بشه وبقیه دوستان تالار هم به شما پاسخ دهند

---

ّی نهایت ممنونم. من تازه عضو این فروم شدم. خیلی خوشحال شدم وقتی شما به این زودی جواب دادین. این یعنی اینکه اینجا افراد برای پایان دادن به دغدغه ی همدیگه پیش قدم میشن.
و اما...
چطور این برنامه ریزی رو انجام بدم؟ یه مقاله تو همین فروم دیدم که در چند آیتم خیلی مختصر و مفید فرموده بودن از شب قبل برنامه ریزی رو برای روز بعد انجام بدم و غیره. حالا این برنامه ریزی رو فقط بصورت لیست تهیه کنم؟ یا ساعات و بازه های زمانی رو هم مشخص کنم؟
چیکار کنم که انگیزه ی عمل کردن به برنامه ام در من ایجاد شه؟ میدونم راه هایی مثل تعیین جایزه یا تنبیه هست. اما یه مثال یا یه راه که بهم انگیزه بیشتر بده پیشنهاد بدین.

بله. این موضوع برای من خیلی خیلی مهمه و تبدیل شده به یه مانع برای موفقیتم. منتظر ادامه راهنمایی شما و بقیه دوستان می مونم

به تاپیک خیلی بد شدم ... بی کفایت هم سری بزنین ، آقا حامد راههای خوبی برای ماها گفتن.

من فکر میکنم برای اینکه اول بتونید برنامه تون رو حفظ کرده و به آن عمل کنید بهتره برای آن بازه ی زمانی تعیین نکنید چون معمولا در این روش روزهای اول خوب خواهید پیش رفت اما بعد از مدت کمی به دلیل غیر قابل انعطاف بودن برنامه دیگر قادر به عمل کردن به آن نخواهید بود پس بهتره که یک برنامه شناور برای خودتان تهییه کنید یعنی هر شب کارهایی رو که باید برای فردا به انجام برسونید رو در ذهن آورده یا در صورت امکان بنویسید و فقط مدت زمانی رو که برای انجام اون کار نیاز دارید رو جلوی آن یادداشت کنید و فردا هر طور و به هر ترتیبی که مایل بودید به آن عمل کنید فقط دقت داشته باشید که تاآخر شب کارهایی رو که ازنظر شما مهم هشتند رو انجام داده باشید

سلام دختر بهار

0-شما تنبل نیستی .مسامحه کاری.یعنی کسی که قصد انجام کاریرو دارد ولی به دلایلی اونو به تعویق میندازد !!!

1-برنامترو بازمانبندی تقسیم کن : یعنی با خودت بگو مثلا واسه این ساعت چه برنامه ای دارم؟ یک ربع مطالعه.یک ربع تنها واسه کارهات گذاشتن خیلی مفیده چون هم کوتاست.هم خسته

کننده نیست-هم استرس ناشی از انجام ندادن کارو ازبین میبره.هم توی یه ربع اتفاق خارج از کنترل شما رخ نمیده که نتونی به برنامت عمل کنی.همش یه ربعه ناقابله

بعد از یک ربع به خودت جایزه بده ..مثلا برو کارمورد علاقتو بکن.حالا اگه خواستی برنامتو ادامه بدی باز یک ربع دیگه اگه که نه شما وظیفتو انجام دادی واسه امروز کافیه!.

2- برنامترو با عمل تقسیم کن : میتونی کارترو به بخشای کوچولو تقسیم کنی.یعنی مثلا امروز لیوانای بوفرو بهتره مرتب کنم.فردا کاسه هارو....

با تشکر فریاد خدا:72::310:

این تاپیکو بخوون آقای sci راهنماییهای خوبی دارن:

خیلی بد شدم .... بی کفایت


همین طور این تاپیک:

زن شلخته دیدید؟

حرفاتون رو کاملا کاربردی و حل کننده ی این مشکل می دونم. این لینک ها رو هم دیدم.برنامه رو خیلی دوست داشتم. اما راستش اصلا نمی تونم عملیش کنم. همون روز که اون لینک رو خوندم خیلی ذوق کردم . حتی همون روز رفتم دفتر و اینا خریدم. اما این تنبلی اونقدر در من زیاده که حتی حال شروع کردن این برنامه رو هم ندارم. کلا حال شروع کردن یا انجام هیچی رو ندارم. مگه اینکه بیفتم تو دقیقه 90. اما اگه افتادم تو دقیقه 90 به بهترین شکل انجامش میدم. چرا اینطوری ام؟ این حال من چی رو نشون میده؟ دوست دارم فعال و پویا باشم..
کلی فکر و تصمیم و ایده های خوب تو ذهنمه. اما برای شروعش امروز و فردا میکنم. حتی حال این رو ندارم که تو گوشیم یادآور بزنم براش! به خودم میگم یه کاغذ بزنم به دیوار اتاق و هر وقت این چیزا یادم میادتوش بنویسم تا بدونم باید انجام بدم. اما بخدا الان دو ماهه که میخوام این کاغذ رو بزنم رو دیوار. همش میگم وقت نمی کنم. اما بخدا فقط بهانه است. کلی وقت اضافه دارم که فقط با اینترنت بازی الکی هدرش میدم!

دختر بهار غزیز ... مطمئن باش فقط شما اینطوری نیستی....خیلی ها این مشکل رو دارن....

من خودمم هم کمابیش به این مشکل مبتلا هستم....و چاره ش برای من در سحر خیزی بوده....

من تقریبا فقط زمانی که در خونه هیچ تکاپو و هیجانی وجود نداره میتونم به کار خودم برسم...اوایل آخر شب رو میذاشتم که اون هم به قول شما میره برای اینترنت بازی و یا چیزهای الکی...

اما صبح معجزس، صبح اصلا نمیتونی بری سراغ کارای الکی...منظورم از صبح قبل از طلوع خورشیده...

شاید اوایل خیلی سخت باشه، ولی بعد از یه مدتی میفهمی چه اثراتی داره....

بنابراین شب زودتر بخواب، اصلا و ابدا تحت هیچ شرایطی شب رو الکی بیدار نمون، و صبح برای نماز که بلند شدی ، دیگه بعدش تا طلوع آفتاب نخواب و کاراتو شروع کن....جالبه بعدش، تو طول روز هم بیشتر راغب میشی دنبال کارتو بگیری، و برای کارای متفرقه هم وقت پیدا میکنی...

باور کن معجزه اس...