موزهای زندگی شما

مطلب زیر برای من جالب بود و منو به فکر انداخت..کاش کسی کمی دربارش توضیح میداد که چطور میشه اون موزها رو شناخت..

************************************************** *
شکارچی های هند برای گرفتن میمون یه روش خاص دارن!

اونا برای اینکه میمون رو بگیرن یه نارگیل رو سوراخ میکنن.طوری که دست میمون راحت توش بره،بعد یه موز میذارن داخلش و اون نارگیل رو سر راه میمونها میذارن.

میمونها هم برای برداشتن موز دستشون رو داخل نارگیل سوراخ شده میکنن اما...

موقعی که می خوان دستشون رو بکشن بیرون چون موز تو مشت شونه دستشون در نمیاد هر چی هم زور میزنن نمیشه.

و حاضر نیستن دست شون رو باز کنن و میمونها بخاطر اینکه از یه موز نمیگذرن ازادیشون رو از دست میدن.

راستی؟
شما تا حالا تو زندگیتون به موزهای اینچنینی برنخوردید؟به موزهای زندگیتون نگاه کنید و ببینید.

کدام موزهاست که باید رها میکردید؟اما...

کدام موزهاست که باید در اینده رها کنید؟

کدام موزهاست که پوسیده اند؟

مواظب موزهای راهزن باشید!

بعضی موزها خودتون رو از شما میدزدن.

بعضی موزها خشن نیستند اما میخندند توی دلشون..

نکنه؟!

نکنه شما غرق موزهای زیادی شدید؟یک موز؟دو موز؟

موزهای زندگی شما چندتا هستند؟

نکنه شما به موزهای زندگیتون عادت کردید؟

نکنه موزهای زندگیتون جلوی حرف زدنتونو گرفتند؟

مواظب خودتون باشید

به نظرم گاهی بعضی از موزها میارزه!

شاید من نفهمیدم داستانو نیاز به تطبیق با واقعیت داره

کلا ذهنمو درگیر کرد!!!:72:

وای...چه چیز عجیبی بود...مغزم هنگ کرد...یعنی چی که میمونه مشتشه باز نمیکنه؟؟؟
...

موز زندگی،
داستان جالبیه.
خیلی وقت پیش این داستان رو خوندم و خیلی برام جالب بود و خیلی هم فکرمو مشغول کرده بود.
به نظرم یکی از موزهای زندگی ماها زمانی خودش رو نشون میده که هدف و وسیله جای خودشونو توی زندگیمون تغییر بدن.
مثال میزنم:
معمولا یکی از اهداف ما توی زندگی بهبود سطح زندگیمونه. (هدف)
یکی از راه ها برای بهبود سطح زندگی، ادامه ی تحصیله. (وسیله)
من افرادی رو میشناسم که انقدر غرق ادامه ی تحصیل شدن که زن/ شوهر/ بچه/ مادر/ پدر و . . . رو از یاد بردن.یعنی ادامه ی تحصیل براشون شده هدف و یادشون رفته که این قرار بود وسیله ای باشه برای بهبود سطح زندگیشون.
آخر سر هم ادامه تحصیلشون رو با موفقیت به پایان رسوندن ولی افسوس که نفهمیدن کی و چطور زن/ شوهر/ بچه/ مادر/ پدر و اطرافیانشون رو از دست دادن.
.
.
.

سلام...

متاسفانه ما آدمها خیلی وقتا چیزای خیلی بزگ و با ارزشی رو برای چیزای کوچک و بی ارزش از دست میدیم...

مثلا شرافت و انسانیت رو برای داشتن یه لحظه رابطه نامشروع...دریغ از اینکه بفهمیم بعد از این کار ما چه چیز کوچک و گذرایی به دست میاریو چه چیز بزرگی رو از دست میدیم...

شکم و شهوت مگه چقدر ارزش داره که این داستان موز فکر میکنم در 90 درصد مواقع به این دوتا مورد مربوط میشه

کاش بفهمیم ما انسانیم ...کاش بفهمیم که ماعقل داریم ....کاش بفهمیم که بین اون میمون و ما فرقی هست !

ممنون بهار جان بابت این تاپیک

بعضی موقع ها هم :
موز ها را با سختی هم پوست می گیریم ولی یهو می فهمیم که توش پوچ بوده و تا میاییم به خودمون بجنبیم می بینیم که نه تنها اطرافیان رو به خاطر موز رنجودیم بلکه زمان رو هم از دست دادیم که دیگه نمیشه به عقب برگشت ...
بهتره به خاطر یکسری از موزهای پوچ اینهمه زمان نزاریم ........................................