در زمان اشنایی برای ازدواج، چقدر باید صادق بود؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بالهای صداقت

چگونه قبل از ازدواج در مورد شخص مورد نظر تحقیق کنیم؟
تحقیق در مورد همسر آینده حق مسلم شماست
آن چه که بیشتر از تعیین زمان شروع تحقیق مهم است، مسئله نحوه تحقیق در مورد همسر آینده است. یعنی اینکه باید تحقیق بیشتر از اینکه گسترده و سطحی باشد ، به صورت دقیق و عمیق انجام بگیرد.
یعنی محور تحقیق می بایست ، طرف مقابل شما باشد که قصد ازدواج با شما را دارد.[/color]

>>> پس اول از طریق صحبت مسقیم ، به بررسی رفتارنحوه نشان دادن احساسات و هم چنین بررسی[ طرز تفکر فرد می پردازیم .

>>>سپس باید در محیط زندگی و کار فرد نیز همین 3 مورد را (رفتار ، احساس و افکار) مجددا مورد بررسی قرار داد. معمولا دوستان بسیار نزدیک، پدر و مادر ، برادر و خواهر و ... می توانند اطلاعات دقیقتر و مفیدتری را در این زمینه فراهم نمایند.

زندگی گذشته فرد اطلاعاتی را فراهم می کند که شما بتوانید به وسیله آن آینده زندگیتان را ترسیم نمائید. مثلا فردی که ثبات شغلی ، ثبات تحصیلی نداشته و سابقه طلاق دارد و در حال حاضر هم با پدر و مادرش در موارد متعدد درگیر است و دوستان صمیمی هم ندارد یا بسیار کم هستند، پیش بینی مثبتی نسبت به او وجود ندارد.

همانطور كه اشاره شد چون تحقيق از خود فرد شروع مي شود و بعد به پيرامون او گسترش مي يابد ، پس حتما با اطلاع طرف مقابل انجام مي گيرد( هم به طور مستقيم و هم غير مستقيم) و زمان تحقيق به دلخواه شماست ولي لزوما قبل از ازدواج صورت بگيرد

( خيلي مهم) عكس العمل طرف مقابل شما در قبال رفتار شما قبل از ازدواج، زير مجموعه رفتار وي پس از تشكيل زندگي با شماست.

طرز فكر ، احساس و رفتار همسر آينده خود را از همين الان بايد بشناسيد. كسي كه واكنش غير عقلاني نسبت به يك سئوال منطقي نشان مي دهد، كسي كه احساسات منفي نسبت به يك احساس مثبت نشان مي دهد و از همه مهمتر رفتاري ناصحيح در قبال يك روال عادي و يك هنجار اجتماعي نشان مي دهد، همه اينها امتيازات منفي بوده و شما را راهنمايي مي كند. در واقع تحقيق شما از همين جا شروع شده و جواب سئوالات زيادي را بدون انرژي بدست آورده ايد.
مطالب ذيل در بررسی و تحقیق از طرف مقابل قابل تعمق است (‌يا حتي منفي)
الف) باورها و افكار منفي و غير صحيح
ب) عدم كنترل هيجانات و احساسات
ج) خود راي و متكبر بودن
د) تصميم گيري غير منطقي، احساسي و عجولانه
هـ) ادعا كردن، قضاوت كردن، محكوم كردن و در نهايت اجراي حكم بدون توجه به طرف مقابل
تمام موارد بالا به بررسي بيشتر توسط خود شما ،‌نياز دارد. خلاصه اينكه تمام اين سرنخ ها توسط شما و خانواده محترمتان بايد مورد ارزيابي بيشتر قرار گرفته و با توجه به نتايج حاصله در مرود ازدواج تصميم بگيريد.

---

قسمت هایی که قرمز شده تقریبا مشکلات من در زمان حال و گذشته هستن
من کم و بیش با مسائلی از این دست روبرو هستم
بعضی از مشکلاتم رو حل کردم، خیلی دیگه هم باقی مونده
امیدوار نیستم که بتونم حداقل تا چند سال اینده همه مشکلاتم رو رفع بکنم
ضمن اینکه اساسا خیلی از معایب و مشکلات من حل شدنی نیست و همیشه با من خواهد بود
اما مطمئنم که خیلی از مشکلاتم با تحقیق و گفتگو یا حتی صحبت در حضور مشاور، قابل شناسایی نیست
یا حداقل خیلی کمرنگ تر از اون چیزی که حقیقتا وجود داره، دیده میشه


ایا باید در زمان خواستگاری به مرور و طی چند جلسه، صادقانه در مورد معایبم صحبت کنم؟
یا اینکه تا قبل از مرتفع شدن اون ها نباید به ازدواج فکر کنم ؟

من چرا دارم جواب سوالتو میدم خودمم نمیدونم..

اما خارپشت عزیز نظر شخصی من اینه که هر صفت و خصلت چند مرحله داره یعنی باید ببینی غلظت اون صفت تو وجودت چقدره؟

یه صفت بد ممکنه تو وجودت باشه اما با درصد پایین خوب این خطرناک نیست اما بهتره به فکر باشی برطرفش کنی.اما همین صفت وقتی بزرگ شده روی رفتار و اعمالت و اخلاقت تاثیر زیادی میذاره قطعا دردسر ساز خواهد شد.

خوب تو باید اول به هر کدوم از صفات منفیت یه نمره ای مثلا از 0 تا 100 بدی (هر چی بیشتر بدتر) بعد از دیگران خونواده دوستات کسایی که باهات در ارتباطن بخواه به اون صفاتت یه نمره بدن.مثلا بگو مامان به نظرت من مغرورم؟چقدر؟شده تا حالا این خصلتم اذیتت کنه؟

با سوالایی مثه این دستت میاد کدوم خُلقت ناراحت کننده است.

مسلما اونایی که خطرناک هستن رو باید تغییر بدی..باید درست کنی تا حداقل تعدیل بشه و از استانه خطر پایینتر بره.

اما شخصا فکر نمیکنم اگه مثلا به دختره بگی خانوم من خود رای و متکبرم درست باشه..خوب اونم میگه اگه اینجوری اشتباه کردی اومدی خواستگاری.
اما تو رفتارت و حتی پاسخ سوالات صادق باشه..نیاز نیست یه ماسک به صورتت بزنی و نقش بازی کنی که مثلا فروتنی...یا اگه اون دختر ازت سوالی میپرسه راستشو بگو.

دروغ چه فایده داره؟؟؟؟؟؟؟؟؟تا ابد که نمیتونی نقش بازی کنی بلاخره یه جا میشی خودت واقعیت و به مشکل برمیخورین.

ضمنا خارپشت هیچ ادمی صدرصد منفی یا مثبت نیست..اون دختر تو ما و همه خصلت خوب و بد داریم..اگه دختری بهت جواب مثبت یا منفی بده یعنی سبک سنگین کرده با روحیات خودش مقایسه کرده و جواب داده.

ممکنه یه خصلتت واسه یه نفر واقعا ازاردهنده باشه و برای نفر بعدی نه زیاد و خصوصیات مثبتت براش مهمتر باشه.

پس نترس هم روی خودت کار کن..عیبات رو برطرف کن و هم صادق باش

موفق باشی

به قول خودتون هیچ کس نمیتونه تمام معایب خودش رو برطرف کنه .هرکی یه ایراداتی داره بعضی هاش حل شدنی هست بعضی هاش نه به راحتی نمیشه طی زمان زیاد وبا کمک همسر میتونه بخشی از معایب خود رو حل یا حداقل کمرنگ کنه.

نظر من بهتر صادقانه اولین یا دومین جلسه معایب گفته بشه .نمیشه گفت همش معایب هست بعضی از بخش ها جزء اخلاقیات انسانهاست.

من در جلسه خواستگاریم همه چیزمو گفتم از اخلاقم از معایبم حتی گفتم سیگارم میکشم .یا قبول میکنه یا نه.

حداقل بهتر از اونه پنهان کنم بعد تو زندگی متوجه بشه وشروع مشکلات .

به قول معروف زبونم درازه که همه حرفهامو زدم وهمسرم قبول کرده وحرفی بهانه ای برای ایراد گرفتن .یا چرا سیگار میکشی باقی نمیمونه.

اول یک مساله ای رو بگم و اون اینکه خیلی خوبه که شما مشکلات اخلاقی خودتون رو می دونید. و این یعنی نصف راه رو رفتین. فکر نمی کنم کمرنگ کردن اینها چندین سال طول بکشه وقتی می دونید وجود دارند.

دوم اینکه این بیشتر یک سواله. فکر می کنید چند درصد از این خصوصیاتتون به مجرد بودنتون ربط داره؟ منظورم اینکه که بعضی ادمها وقتی مجردند خوب مسلما کمی خودخواهترند و وقتی به سن ازدواج می رسند کمی عصبی تر هم می شوند. چون مجبورند یک سری احساساتشون رو کنترل کنند و البته فکر و خیالاتشون هم بیشتر میشه. یک نوع بیقراری.

سوم هم اینکه تجربه نشون داده بعضی اقایون وقتی ازدواج می کنند یک دفعه ارام و مهربان میشوند. نمی دونم این بیشتر به مشخصات اون اقا ربط داره یا به مهارت و زیرکی اون خانم. می تونید واقعیات رو به دختر مورد نظرتون بگید . سپس به او فرصت بدهید تا اگر شما را انتخاب کرد بررسی کند تا ببیند چه تکنیک ها و مهارت هایی را می تواند بکار گیرد تا به شما کمک کند و این خصوصیات اخلاقی را با هم کمرنگ کنید.

سلام،

مشکلی که مطرح کردی تا حدودی مشکل من هم هست.

به نظرم بهار خیلی پاسخ خوبی داد.

یکبار هم یک مراجعی آمده بود و می گفت فلان اشتباه رو مرتکب شدم و فلان عیب رو دارم و به نامزدم این مسئله رو گفتم. مدیر همدردی پاسخی داده بود و در قسمتیش گفته بود:

نقل قول:

---

در مورد مشکلت اصلا سعی نکن منتشر کنی یا در مورد آن و جزئیاتش برای کسی حتی همسرت توضیح دهید. به نظر تا همین جا هم که سربسته با همسرت صحبت کردی اشتباه بوده است. او را نباید درگیر مشکلات فردی خود بکنید. چون این مسئله دیر یا زود درمان می شود، اما اعتماد و ذهنیت های همسرت ممکن است هرگز بهبود یابد.

---

البته واقعیتش این هست که من نمی دانم این پاسخ مدیر همدردی شامل مشکل شما هم می شود یا نه. ولی فکر می کنم خیلی هم نامربوط نیست. به هر حال شما عیب هایت رو شناسایی کردی و هدفت برطرف کردن اونهاست.

شما در دوران شناخت صادق باش و نقش بازی نکن. ولی دلیلی هم ندارد بگویی من "خود رای و متکبر" هستم!! تو خودت باش! بگذار اون تشخیص بدهد که متکبر هستی یا نه!

امیدوارم توانسته باشم کمکت کنم.

موفق باشی.

برادر حامد

آنچه مدیر توصیه کرده به کسی هست که متأهل شده ، نه کسی که میخواهد انتخاب کند . روند مشاوره همدردی برای متأهلین تلاش در جهت بهبود و حفظ زندگی هست لذا راهکارهای مشاوره ای در یک موضوع برای یک مجرد با یک متأهل ممکن است خیلی تفاوت داشته باشد .

خارپشت گرامی

اگر این ویژگیها را طرفی که میخواهی بری خواستگاریش داشته باشد ، چه انتظاری داری ؟

اصل هدف از شناخت ، شناخت همین ویژگیهای اخلاقی و شخصیتی و روحی و روانی است ، و اگر یکی از طرفین تعمداً امکان شناخت درست و دقیق از خود را به فرد ندهد قطعاً خطاست و مسئول است ، لذا صداقت در مسیر شناخت بسیار مهم است و البته نحوه بیان و طرح ویژگیها نیز خیلی مهم است .

نکته دیگر بلوغ کافی در زمینه های مختلف هست که فرد باید تلاش کند به این بلوغ برسد . و مهمتر از همه این است که وقتی خود را می شناسیم که چه نقاط قوت و ضعفی داریم باید دقت داشته باشیم که انتخابمان متناسب با آن باشد و نیازه برای اینکه بدانیم با ویژگیها و علائق و روحیه ای که داریم چه کسی با با چه ویژگیهایی مناسب ماهست به یک مشاور حاذق مراجعه کنیم .

اگر معیارهای ما از ایده آلهایی برخوردار است که فرد مناسب با ویژگیهای کنونی ما ( طبق مشاوره ای که می گیریم ) را نمیتوانیم بپذیریم ، نیازه روی خود کار کنیم و تغییرات لازم را در خود برای قابل شدن جهت ازدواج با فرد ایده آل خود ایجاد کنیم .

نکته ویژه و مهم برای شما :

ضعفهایی که لیست کرده ای اساسی هست و در زندگی بسیار نقش دارد ، لذ بهترین کار برای شما این است که روی خود کار کنید . در ضمن این ویژگیها قابل اصلاح و کنترل هست ، و نمیشه و تا آخر عمر با من هست یک واکنش دفاعی ( فرار ناشی از ترس و اهمال ) هست و پذیرفته نیست ، چون انسان قدرت شگرفی برای تغییر دارد ، اگر چنین نبود خیلی از مبانی اعتقادی ما باید مردود می شد . وقتی خداوند می فرماید ما هیچ قومی را تغییر نمی دهیم مگر خود خود را تغییر دهند ، یعنی این قدرت تغییر به او داده شده .


موفق باشی



.
.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرشته مهربان

لذا صداقت در مسیر شناخت بسیار مهم است و البته نحوه بیان و طرح ویژگیها نیز خیلی مهم است .

---

بهتر نیست که در باره چگونگی بیان هم توضیح بدید؟
اگر کسی بیاد خواستگاری و بگه که آدم مغروریه پس من هم می گم برو اول مشکلت رو حل کن بعد بیا خواستگاری. به هر حال اینکه مستقیم بگه که مغرورم در دختر خانم شک ایجاد می کنه. هر چقدر هم درجه اش کم باشه و شاید خصوصیات مثبت دیگرش رو هم تحت تاثیر قرار بده.

اصولا من فکر نمیکنم هیچ پسر عاقلی بیاد جلسه خواستگاری بگه من خودخواهم گفته باشما...خوب منم میگم همین الان تشریفتونو ببرید.
از اون طرف هم هیچ دختر عاقلی مثلا نمپرسه ببخشیدا روم به دیوار گلاب به روتون شما خدایی نکرده خودخواه که نیستین..اونم بگه نه من اصلا خودخواه نیستم و دختره بگه اخیش خیالم راحت شد..انقده میترسیدم.:)

حالا فرضا ازش سوال هم بپرسه که تو خودخوهی یا حساسی یا نه؟
اونم جواب اره یا نه بده..چه فایده؟از نظر من حساسیت یه معنی میده از نظر تو یه معنی از نظر اون یکی دیگه یه معنای دیگه.

تا اونجایی که من میدونم باید جزئی پرسید.مثلا اگه من میخوام بفهمم طرفم خودخواهه یا نه باید ببینم خودم چه چیزایی رو خودخواهی میدونم اونا را بپرسم..مثلا بگم تو کار خونه الان به مادرت چقد کمک میکنی؟بعدا تو زندگی مشترک چقد کمک میکنی؟فرضا یه روز خسته بیای خونه ببینی مامانت نهار اماده نکرده چیکار میکنی؟ببینی خسته است کاراشو انجام میدی؟اصلا نظرت راجب تقسیم کار خونه خونه چیه؟دقیقا چه کارایی انجام میدی؟ازکدوماش بدت میاد؟و....

اینا رو میپرسم چون از نظر من مردی که میخواد تو خونه همه چی مهیا باشه و خودش کاری نکنه شدیدا خودخواهه.

تو هم هر چی برات عینیت داره بپرس.
اینجوری که بپرسی اون طرف هم ترغیب میشه دست از سوالای کلی برداره و مثه تو جزئی بپرسه.اونوقت راحتتر و بهتر میتونه تو رو بشناسه

اما خوبه خودت اون توقعاتت که میدونی مهمه و شاید اون دختر بهشون اشاره نکرده رو بهش بگی..مثلا بگی من خیلی برام مهمه همسرم توی جمع باهام چه رفتاری داره؟دلم میخواد حتی اگه حرف اشتباهی زدم تو خلوت بهم بگه..دوست ندارم توی جمع عیبم رو به روم بیاره.

اینجوری هم تو خواسته ات رو گفتی..هم اون فهمیده تو ادم حساسی هستی..هم فهمیده حساسیت تو یعنی چی؟

ضمنا باید با هم معاشرت داشته باشید..تا ببینید از اون حرفایی که میزنه به چقدش عمل میکنه.

مشاوره هم که جای خود داره میتونه کمکت کنه.

اما یه سری چیزا به مرور گفته بشه بهتره..مثلا اینکه ایا قبلش به کسی علاقه داشتی..من خودم شخصا بعنوان یه دختر توقع دارم طرفم بهم بگه ایا کسی رو اونم از نوع شدید دوست داشته؟خصوصا اگه ماجرای علاقش رو دیگران هم بدونن.چون هیچ دلم نمیخواد بعدا از دهن این و اون بشنوم این خیلی کلافم میکنه.
البته اگه بفهمم قبلش کسی رو خیلی دوست داشته میزنم نصفش میکنم..بیخود کرده سراغ من اومده اما تو نترس همه دخترا اینجوری نیستن شاید اگه دلایل بهم خوردن رابطه عاطفیت رو براش بگی(که البته ما نمیدونیم چون توضیحی ندادی) قانع بشه.

دیگه خلاصه دست بجنبون خارپشت اصیــــــــــــــــل!!!!