شکستهای عشقی پیاپی

سلام.من یه دختری ام که از لحاظ ظاهر خوبم.24 سالمه و از لحاظ موقعیت و تحصیلاتم خوبم.ولی تا حالا هر بار با هر پسر (زشت...خوشگل...پولدار...بی پول...)آشنا شدم بعد از مدتی نارو زد. هر سری من سریع محبت میکردم و بشدت وابسته میشدم.هی زنگ میزدم هی اس میدادم.آیا به جدایی مادر پدرم مربوطه این وابستگیام؟بار اول با 1 پسری بودم بعد مادر پسره گفت چون بچه طلاقی نمیخوایم چنین عروسی. آخرین رابطم چند روز پیش بود که بعد از 2 روز ابراز عشق منو وابسته کرد و الآن 1 ماهه که خبر ندارم ازش.جدیدا کارای نا خوداگاهی ازم سر میزنه.از بس به طرفم که منو غال گذاشت فکر میکنم ناگهان سرمو میکوبم به فرمون و هی اسمشو صدا میزنم.همش شکست...دیوونه شدم...دلم دستای گرم 1 پسره خوبو میخواد...افسرده شدم دیگه...نمیدونم چرا اینجوری میشه.من نمیتونم همزمان با چند نفر باشمو عین خیالم نباشه.من آزادی کامل دارم در مورد همه چی...ولی دلم عشق میخواد...کمکم کنید.دیگه روانی شدم.از بس گریه کردم واسه روابطم خسته شدم.دیگه جا ندارم.

سلام خانومی
به همدردی خوش اومدی

عزیزم مهم ترین نکته اینه که این روابط از کجا شروع میشه؟

از خیابون؟
از چت و اینترنت؟
از دانشگاه؟
از محل کار؟

اتفاقا به نظرم چون شما طعم تلخ طلاق والدینت رو چشیدی باید خیلی در روابطتت محتااطانه تر عمل کنی...

روحیه یه زن خیلی لطیفه.به نظرت درسته که با وارد شدن به روابط متعدد این روحیه رو خراب کنی؟

دوست خوبم

این روندی که انتخاب کردی خیلی اشتباهه و ممکنه خیلی خیلی راحت گول پسرایی رو بخوری که محبت میکنن و در عوضش هزار چیز غلط از شما میخوان

شما تشنه محبتی و اگر دنیا رو زیر و رو کنی این محبت در این مدل دوستی ها اتفاق نمیفته

پسرایی که وارد این روابط میشن فکر نکن واقعا به شما علاقه دارن و یا از روی انسانیت میخوان به شما محبت کنن.

نمونه اش رو هم که خودت گفتی...مادرش گفته چون این بچه طلاقه ما نمیخوایم...حالا به نظرت اگر اون اقا واقعا انسان بود و میدونست که هیچ کس پاسخگوی گناه کس دیگری نخواهد بود ، به این راحتی پا پس میکشید/؟

میبینی..اصلا براش مهم نبود شاید شما ضربه عاطفی و روحی بخوری...

اگر نظر منو میخوای..بهتره مدتی با هیچکس هیچ رابطه ای برقرار نکنی..به خودت فرصت فکر کردن بده...بدون که ارزش تو خیلی بیشتر ازینه که هر پسری میرسه یه مدتی باهاته و بعدش دلشو که زد میذاره میره

چرا انقدر خودتو دست کم میگیری؟

چرا انقدر شخصیت خودتو خورد خاکشیر میکنی؟یه مدت اصلا وارد این روبط نشو ..

فکر نکن وقتی دوستی با پسری تموم میشه دیگه تموم شده رفته...روح تو از اون رابطه زخم خورده و ترمیمش مثل پوست بدن نیست که زود خوب بشه...ممکنه هیچ وقتم خوب نشه..

و نکته دیگه اینکه از این پسرا بترس..شاید فردا روزگاری که شما با کس مورد اعتمادی ازدواج کردی سر و کله یکی از اینها هم پیدا بشه برای پاشوندن زندگیت کافیه [size=x-large]

مشکل از رفتار خودته.بعد از دو روز ابراز عشق؟چرا وقتی چیزی مشخص نیست محبت می کنی؟مشکل بعدیت اینه که

فکر می کنی هر پسری اومد جلو قصدش ازدواجه.نه،خیلی ها دنبال روابط هستن وقتی به خواسته شون می رسن یا

نا امید می شن کنار می کشن.

خیلی ساده است...

فکر میکنم فقط لازمه که چند لحظه چشم هاتو ببندی و به خودت بگی باید چی کار کنم؟؟؟ صدای خودتو شنیدی؟؟؟

تمومش کن!!! دست از سر رابطه های الکی بردار ...تو به دست هیچ پسری احتیاج نداری که دستهاتو گرم کنه
دستهای تو خودش گرم هست و به موقش گرم کننده دستهای یک مرد که لایق تو و محبتت باشه گرم کننده کانون یک زندگی

قدر خودتو بدون با رابطه ها و آدم های الکی و بی ارزش وقتتو هدر نده
خودت عشقو به خودت بده
خودخواه باش یکم دختر

پدر و مادرت آدمهایی هستن که یه جایی تو زندگیشون به بن بست رسیدن و احساس کردن تموم کردن زندگی به نفع همه شماست (پدر و مادر و بچه ها )پس اونا مقصر نیستن و امکانش هست که تو اون زمان بهترین تصمیمو گرفته باشن چه بسا ادامه اون زندگی آسیب بیشتری به همه شما میزد تو هم مقصر نیستی

برای این که یه آدم خوب رو داشته باشی باید خوبی ها رو زندگی کنی تا اون جذبت شه !!! منظورم جذب معنوی و ماوراییه یکم همه آدم ها و ورابط گذشتتو بریز دوور و رو خودت کار کن رو پیشرفتت روحی و معنوی

سلام دوست عزیز.

به جمع همدردی خوش اومدی:72:

دوستان، راهنمایی های خوبی کردن.
ضمن تایید حرفای عزیزان،

الو جان، (چه اسمی انتخاب کردی :) )
من فکر میکنم مشکل اول و اصلی از اینجاست که شما آزادی کامل داری. درمورد همه چی.

دوست عزیزم، هر چقدر هم جامعه و اطرافیان برای ما آزادی قائل بشن، باز هم ما باید برای خودمون چارچوبی تعیین کنیم.
چارچوبت رو تعیین کن و به اون پایبند باش.
نه صرفاً به خاطر اعتقادات یا مذهب خاصی که داری.
بلکه به خاطر روح و روان خودت.
اتفاقات زندگیت رو مرور کن و هر جا که دیدی ضربه خوردی، بدون که از چارچوبت رد شدی.
یه قدم بیا عقب تر و یه خط بکش تا سمت اون رفتاری که منجر به ضربه خوردنت شده نری.
مرز چارچوبت اینجوری تعیین میشه.

از همه متشکرم میدونید خیلی وقتا دلم میخواست 1 بزرگتر بزنه تو گوشم که اینهمه بی قید نباشه زندگیم.وجود والدین خیلی موثره.آره ... شاید بهتر باشه من چهار چوب تعیین کنم.جالب اینجا بود که هر کی نارو میزد چند وقت بعد با گریه زاری میخواست به رابطه برگرده که من نمیخواستم.به قول دوستان باید من هم تغییراتی کنم تا فرد مورد نظرم باشه.ولی 1 سوال...خیلی از دوستای اطرافم که اصلا باور کردنی نبود...راحت رابطشون به خیر و خوشی رسید...1 دختر تا آخر عمر تو پر قو هست و یکی... بازم منتظر حرفاتونم...
و اینکه من از طریق رابطه فامیلی...اینترنتی...دانشگاه.. .کاری...آغازه رابطه داشتم که همش شکست خورده.

الو جان

شما به روابط دیگه نگاه نکن..چرا که ما فقط روی کار رو میبینیم و فقط خدا میداند در بطن کار چه خبره...

شما که در زندگی اونا نیستی که ببینی واقعا خیر و خوشیه همش؟

الان شاید یکی شما رو از بیرون ببینه حسرت شما رو بخوره...به خاطر ازادی زیاد..ماشین...کار..تحصیلات....
اما نمیدونه که خود شما هم درونت بهم ریخته است

پس هیچ وقت گول ظاهر افراد رو نخور

یه موضوعی رو تعریف کنم.من با یکی آشنا شدم از آشناهای دورمون هست.30 سالشه.پیمانکاره.1 هفته باش رفت و آمد کردم . خیلی از هم خوشمون اومد.گوشیشو خاموش کرد و رفت مسافرت.بهش چند بار گفته بودم اگر منو نمیخوای بگو.نه من اهل تو آب نمک خوابوندنم نه تو.ولی گفت نه دوست دارم.الآن بعد از چند روز گوششیشو روشن کرد.گفتم تکلیفمو روشن کن ... گفت بات تماس میگیرم.خیلی به مشکل برخورده پسره.واقعا پسرا چرا اینجورین؟چه کنم؟من دوسش دارم.واقعا منو میخواد؟چرا رک نمیگه؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط الو

یه موضوعی رو تعریف کنم.من با یکی آشنا شدم از آشناهای دورمون هست.30 سالشه.پیمانکاره.1 هفته باش رفت و آمد کردم . خیلی از هم خوشمون اومد.گوشیشو خاموش کرد و رفت مسافرت.بهش چند بار گفته بودم اگر منو نمیخوای بگو.نه من اهل تو آب نمک خوابوندنم نه تو.ولی گفت نه دوست دارم.الآن بعد از چند روز گوششیشو روشن کرد.گفتم تکلیفمو روشن کن ... گفت بات تماس میگیرم.خیلی به مشکل برخورده پسره.واقعا پسرا چرا اینجورین؟چه کنم؟من دوسش دارم.واقعا منو میخواد؟چرا رک نمیگه؟

---

سلام
راهنمایی دوستان خیلی خوب بود عزیزم خوب همه دارن بهت می گن انقدر راحت وارد هر رابطه ای نشو.
همون اول که با این فامیل دور،آشنا شدی باید به هدف از این آشنایی فکر می کردی..
خوب در مورد هدف اون آقا سوال می کردی.
و یک چیز خیلی مهم این جمله یعنی چه ؟؟؟؟؟؟؟
واقعا چرا انقدر خودت رو دست کم می گیری گه چند بار بهش گفتی اگه منو نمی خوای بگو!
اصلا این جمله خیلی بار منفی داره
با این جمله
آدم فکر می کنه طرف مقابل به اندازه کافی خواستنی نیست ....کلا حرف خوبی نبوده
شما خودت عاقل و بالغ هستی
خودت می تونی تشخیص بدی کسی شما رو می خواد یا نمی خواد!از رفتارش از نوع برخوردش از هدفش از برقراری ارتباط....

ای بابا الو جان این همه دوستان برات توضیح دادن..شما که باز حرف خودتو میزنی..یه کم برای کسایی که وقت میذارن و برات مینویسن ارزش بذار و نوشته هاشونم بخون...
اینجا همه بهت گوشزد میکنن که اینکه برای ارضا نیاز محبتت با هر پسری دوست بشی چاره کار نیست..اینا فقط یه سرابه..سرابی از ازدواج و تشکیل خونواده و زندگی اما در واقع نفر بعدی هم تو رو رها میکنه...

چرا از پسرا ایراد میگیری؟ازخودت ایراد بگیر که انقد براشون سهل الوصولی..که راحت اجازه میدی هر کی خواست بیاد..هر کار خواست کنه و بره.

مواظب خودت باش...وقتی خودت مواظب دلت نیستی چطور ازپسرای غریبه همچین توقعی داری؟

مگه شما پدر و مادر نداری؟درسته از هم جدا شدن ولی به هر حال والدینت هستن..اشنایی ازدواج شرایطی داره..راه و روشی داره..

باید خونوادگی و رسمی با هم اشنا بشین..والدینت در جریان باشن..با اون طرف صحبت کنن..برید بیایید تا بفهمین مناسب هم هستین یا نه؟

چطوری سر یه هفته فهمیدی مورد خوبیه؟
بهش گفتی اگه من نمیخوای بگو نه!!!
تو باید ناز باشی و اون نیاز..باید حالا حالاها بدوئه تا تو رو بدست بیاره...

انقد برای رفع تنهاییت به هر طناب پوسیده ای چنگ نزن

میدونم سخته..میدونم تنهایی سخته ولی باور کن یه کم صبر ارزش یه عمر خوشبختیت رو داره.

به جاش مهارت زندگی مشترک رو یاد بگیر..ازدواج اخرش نیست تازه اول مسئولیته..خودتو واسه مسئولیت ازدواج اماده کن

موفق باشی

(ای بابا باز که تکراری شد..خوب صفحه خودش رفرش نمیشه..بخون تکراریشم خوبه)