حس بد (ناشی از خاطره بد) را چگونه از ذهنم پاک کنم؟

یه سوال خیلی مهم که هر چی گشتم نتوونستم تو تالار پیدا کنم
چه جوری میشه حس بدی که نسبت به یه شی یا یه اسم یا یه مکان خاص یا...که داری و ناشی از یه خاطره بده را از بین ببری؟ با اینکه اون خاطره و ماجراش به کل واست حل شده و قبولش کردی و حتی ازش درسای بزرگی گرفتی اما باز با رسیدن به اون مکان یه حس تلخ بدی همه وجودتو میگیره ...نه حس شکست چون حتی اون موضوع باعث پیروزیت شده...فقط یه حس بد که نمی دونم چیه!
می دونم واقع گرایی راهشه...اما تهش انگار نمیشه!
حتی بعضی وقتا بعضی ادما تو را به یاد موضوعی می اندازن که بدجوری ناراحتت میکنه در حالی که تقصیر خودشون هم نیست بیچاره ها!
پیشاپیش ممنون از کمکتون :72:

سلام اندیشه عزیز
خیلی کلی گویی کردید..ممکنه بیشتر و واضح تر مسئله رو بیان کنید/؟

مثلا فکر کنید یه مدتی با یه شخصی در ارتباط بودید(برای اشنایی و شاید ازدواج) و بعد سر موضوعی کاملا ازش دلخور می شدی و همه چیز تموم میشه...قطعا بعضی جاها که رفتید با هم یا بعضی از اتفاقات به خصوص و........ شما را به یاد اون می اندازه و خوب شما هم خوشتون نمی یاد...(همون جورم که قبلا گفتم این موضوع کاملا واسم حل شده و حتی ازش تجربه های زیادی به دست اوردم و هیچ کینه یا چیز دیگه ای ازش توی دلم نیست ...حتی دیگه نسبت به اون شخص هیچ حسی ندارم...)
نمی دونم...اگه بخوام یکم دقیق تر بگم و خودمم کمک کنم...انگار احساس ساده لوح بودن توی اون زمان یا اینکه چقدر احمقانه برخورد کردم بهم دست میده...یه جور حماقت که گرچه ازش درسای بزرگی گرفتم اما انرژی منفی میده دیگه!!! حالا چه جوری میشه اصلا اون طرفو به کل از ذهنت پاک کنی و فقط تجربش باهات بمونه..........

اندیشه،
مگه میشه چیزی رو از ذهن پاک کرد؟ مگه میشه خاطرات رو پاک کرد؟ مگه میشه جلوی "حس" کردن رو گرفت؟
از لحظه ای که پا به این دنیا میزاری، صفحه ی خالی ذهنت شروع میکنه به ضبط کردن وقایع، هیچ چیزی هم جلودارش نیست.
فکر کن مثل فلش بود. میزدی توی کامپیوتر و هر چیزی رو که دوست نداشتی پاک میکردی. اون وقت همه ی آدم ها فلش بدست حیران و سرگردان این ور اون ور میدوییدن دنبال کامپیوتر . . .
تو تنها نیستی.
یه وقتایی یه منظره، یه مکان، یا حتی یه بو، چیزهایی رو از زیرزمین خاک گرفته ی ذهنت میکشه بیرون که هاج و واج میمونی که اینا چی ان! اینا کجا بودن!!
حساس نباش. همه مون یه جاهایی ساده لوح بودیم، همه مون رفتارهای احمقانه داشتیم. همه مون هم این فکرا میاد توی ذهنمون.
مهم اینه که الان هنوزم سر پاییم و داریم حرکت میکنیم. حداقل دوباره مسیر گذشته رو تجربه نمیکنیم. یاد گرفتیم بهتر حرکت کنیم.

سلام

اندیشه جان مهم اینه که درس گرفتی...
حق داری..برخی جاها و برخی خاطرات دست از سر آدم برنمیداره

اما دراین رابطه کسی به شما نمیتونه کمکت کنه جز خودت

تا هروقت بشینی و بگی:فلان جا میرم یاد اون میفتم..فلان جا رو میبینم یاد گذشته میفتم و ...

مطمئن باش این حس قطعا با تو میمونه

حتما اون طرف کیس مناسبی نبوده ...چرا خداروشکر نمیکنی که جلوشو گرفت که نشد؟

تا هروقت که یه چیزی رو برای خودت بیش از حد بزرگ کنی این حس همواره با تو خواهد بود

سعی کن راحت بگذری..سعی کن فکرتو مدام مشغول مسائل دیگه کنی...کم کم حل میشه

سلام به همگی
یکم احساس نمیکنید این تالارتون به جای یه تالار برای مشاوره(که یه کار کاملا تخصصی هست و نیاز به افراد اگاه داره) تبدیل به یه تالار واسه دلداری دادن به هم دیگه شده؟! البته جسارت نباشه به دوستانی که اومدن و توی تاپیکهایی که من زدم جواب سوالمو دادن و دستشونم درد نکنه...یه دنیا هم ممنونشونم ......اما به نظر من کسایی هستن که می توونن بیان و به من وامثال من که احتمالا با کلی امید و برای حل مشکلمون می یایم کمک تخصصی کنن اما متاسفانه دریغ میکنن!!
من میدونم احتمالا این افراد بیکار نیستن که بیان بشینن حرفای مارو بخوونن اما اولا که من روزی چند بار به اینجا سر می زنن و امار تعداد تاپیکهای جدیدی که ایجاد میشه را دارم و اون قدری نیست که نشه مورد بررسی قرارشون داد دوما پس این تالار واسه چی اصلا ایجاد شده؟!!!
احساس نمیکنید یکم دارید از کمکتون به دیگران دریغ میکنید دوستان متخصص؟!! حالا من که مشکلاتم خیلی حاد نیست اما بعضی از بچه ها واقعا به کمک نیاز دارن....ثواب داره به خدا!
ببخشید اگه طلبکارانه بود...اما فکر میکنم نیاز بود!

اندیشه جان سلام.به همدردی خوش اومدی

تو درست میگی.حرفت حرف خیلی از ماهاست..ما هم خیلی گفتیم تذکر دادیم درخواست کردیم که بیان اون متخصصا تاپیک ما تاپیک یکی دیگه نیاز به راهنمایی متخصص داره اما....

اما گاهی هم میشه بهشون حق داد..تاپیکا گاهی واقعا زیاد میشه..کارشناسا گاهی واقعا گرفتارن..اما خوب میشد اگه کارشناسا بیشتر میشدن.درست میگی

اما این وسط ما هم یه چیزی یاد میگیریم..صبر..صبر فعال..یعنی هم مجبور میشیم صبر کنیم و هم به فکر راه حل میفتیم..چون اکثر تاپیکای اینجا موضوعی تکراری دارن.اگه یه مدت اینجا باشی خودت میفهمی.خود من بارها شده یه موضوع تکراری رو هر روز دیدم.شما میتونی تو تالار سرچ کنی و تاپیکای مشابه پیدا کنی..و از راهنمایی ها استفاده کنی.

در مورد موضوعی که مطرح کردی تملک احساس بیان میشه.

خودم برای اینکار هر خاطره ای که بهم حس منفی میده رو کامل کامل با جزئیات مینویسم...تموم احساسمو توش میارم..تو این لحظه تو کاملا ازادی هر حس منفی داشته باشی...حتی میتونی اون اقا رو تصور کنی جلوی روت با دست و پای بسته و تا میخوره بزنیش..فحشش بدی...میتونی با مشت به یه بالش بکوبی..گریه کنی..داد بزنی..من خودم ازفریاد بیصدا استفاده میکنم..خلاصه بی رودروایسی هر چی هست رو میریزی بیرون.

بعد کاغذا رو خط بزن و بنویس بخشیدم و رها کردم...و بسوزون و خاکسترشو جایی مثل سینک ظرفشویی بریز.

ممکنه اولش حالت بد بشه چون احساساتت رو بیرون ریختی اما کمکم حال خوبی پیدا میکنی.

ازاین جا به بعد باید از توقف فکر استفاده کنی.یعنی هر وقت یاد اون خاطره افتادی بدون سرزنش خودت ذهنت رو ازش منحرف کن.
فعلا جاهایی که خاطره داری نرو...وسایلی اگه ازش داری دور بریز..

موفق باشی

اندیشه عزیز

به تالار همدردی خوش آمدی

موضوع مورد سئوال شما در تالار سابقه دارد فقط باید سرچ کرد تا یافت .

همانطور که بهار اشاره کرد ، شما نیاز داری که احساست را مهار کنی . از نظر عقلانی رابطه برای شما تمام شده هست ، اما از نظر احساسی خیر ، و اینکه در مواجهه با آنچه که یادآور فرد مورد نظر هست حس بدی بهت دست میدهد و ناراحت می شوی ، نوعی واکنش وارونه هست . چیزی که برای ما اهمیت نداشته باشد نسبت به عوامل تداعی کننده آن نیز بی اهمیت می شویم ، بی اهمیت نبودن شما یعنی با نگاه عقلانی و منطقی موضوع رابطه و آن شخص برایت تمام شده ، اما احساست هنوز درگیر هست ، و البته در موقعیت تداعی آن فرد این احساس نیز بروز می کند و حس ناخوشایند و نارحت نیز به خاطر درگیری احساس و عقل هست که برآیندش می شود حال ناخوشی که پیدا می کنی .

پس راه حل نیز همراه کردن احساس با عقل است .


موفق باشید .

.

راه حل من این بوده....اینقدر به اون مکان برو...اینقدر که دیگه همه سنگینی اش را از دست بده ومثل تمام مکانها عادی شه

سلام اندیشه عزیز...


حرفات قابل درکه.شرایط سختیه .مواجه شدن با خاطراتی که هنوز هم زند ه اند ونفس میکشن اما ما دوست داریم نباشند.
اندیشه جان دوستان روشهای خیلی خوبی رو پیشنهاد دادند. من هم نظر جناب مادلینرو تایید میکنم.بهتره از روش غرق شدن هم استفاده کنی.یعنی از هر چی میترسی سراغش بری.به اون مکانها برو جسما یا ذهنی.سعی کن خاطره هارو مرور کنی و اونا رو درآغوش بگیری ویکی یکی با همشون خدافظی کنی...دفعه بعد که تواون مکانها پامیذاری دیگه هیچ حسی بهشون نداری !!!!باورکن به همین راحتی میشه از شر افکار مزاحم خلاص شد.:72:

امتحان کن دوست عزیز:72: