جدایی پدر مادرم بعد از 25 سال

سلام دوستان عزیز
مشکلی که میخوام مطرح کنم مشکل فردی خودم نیست مشکل خانوادگی است. مشکل پدر و مادرم.
پدر و مادر من 25 ساله که با هم زندگی می کنند. 20 سالش توی خوشبختی و 5 سالش کشمکش و دعوا . هنوزم نمیدونم چی شد که به اینجا رسیدند. اولش مشکلشون بیشتر عدم تفاهم و مسائل خصوصی خودشون بود ولی بعد پدرم قضیه اشتغال مادرم رو پیش کشید و گفت الا و بلا باید کارتو بذاری کنار تا بتونیم با هم زندگی کنیم. البته پارسال حکم طلاقشون هم گرفتن ولی بعد پدرم پشیمون شد و دوباره زندگی سرد و بی روحشون رو ادامه دادند مادرم به خاطر ما می خواد زندگی کنه و میخواد کارش رو هم ادامه بده ولی پدرم به هیچ وجه کوتاه نمیاد و این روزا دوباره به سرش زده که بره برای طلاق اقدام کنه . تورو خدا بگید چیکار کنم تا لااقل یکیشون کوتاه بیاد حتی یه لحظه نمیتونم زندگی بعد از طلاقشون رو تصور کنم . من خودم 23 سالمه و فرزند اول خانواده و بار سنگین این اختلاف بدجوری روی دوشم سنگینی می کنه. منو از راهنمایی های خودتون بی نصیب نذارین.

شغل مادرتون چی هست ؟
بابت چی پدرتون راضی نیست کار کنه ؟
مادرتون چرا کوتاه نمی یاد ؟

سلام - شاید مادرتون کارکردنش رو به رخ می کشه و همین قضیه پدرتون را اذیت می کنه
حالا کار که به اینجا رسیده مادرتون چرا بخاطر شما کوتاه نمی یاد
کار نکنه . وظیفه اصلی کار با مرده بذاره پدرتون کارکنه
به مادرت بگو به پدرت بیشتر اهمیت بده بهش عشق بورزه باهاش مهربون باشه
امیدوارم درست بشه

مادر من آموزشگاه آرایش داره تقریبا از وقتی که من یک ساله بودم داره کار می کنه البته اون زمان که شروع به کار کرد به خاطر مشکلات اقتصادی خانواده بود یعنی یه جورایی تقصیر پدرم بود که مادرم مجبور به کار شد ولی بعدش مادرم متاسفانه بین کار خونه و کار بیرون تعادل ایجاد نکرد و از صبح تا شب سرکار بود و به کارش بدجوری وابسته شد و الحق خیلی هم براش زحمت کشید. تا موقعی که همدیگه رو دوست داشتند این مسئله برای پدرم اصلا مهم نبود حتی اگه مجبور بود خودش همه کارای خونه رو انجام بده. ولی از وقتی که اختلاف پیدا کردن و عشق به تنفر تبدیل شد انگار پدرم تازه بیدار شد و دلش خواست که زنش تو خونه بمونه . گاهی احساس میکنم میخواد اذیت کنه گاهی هم بهش حق میدم .
به هرحال الان حرف مادرم اینه که اگه کارش رو به طور کل تعطیل کنه اعتمادی به پدرم نداره که دوباره برای طلاق اقدام نکنه و پدرم تنها شرط ادامه زندگی رو کنار گذاشتن کار میدونه من خیلی باهاش صحبت کردم که لااقل با کم کردن کار و بیشتر تو خونه موندن مادرم موافقت کنه ولی ...

اسکای عزیز، سلام

* گاهی آدمها وقتی از مساله ای ناراضی می شند، نارضایتی شون رو جور دیگه ای نشون بمی دن مثلا با اعمال قدرت تو زمینه ای که قدرتش رو دارن یا محدود کردن طرف مقابل یا بقول شما اذیت کردنش یا ...

* یا اینکه اصلا در ذهن خودشون و بدون تعامل با طرف مقابل علت تراشی می کنن و به نتیجه می رسن که دلیل یک مشکل چیه و می خوان اون علت رو از بین ببرن، منظورم اینه که شاید پدر شما متوجه مشکلی در زندگی شده و علت اون رو شغل مادرتون می دونه و بخاطر حل اون مشکل، با کار کردن مادرتون مخالفت می کنه. درصورتیکه راه حل ممکنه چیز دیگه ای باشه.

* شاید هم واقعا پدرتون نیاز بیشتری به مصاحبت به مادرتون پیدا کرده!

* و هزار شاید و علت دیگه

بنظرم اینجا نشه نظر داد چون ما نمی تونیم بفهمیم که تو ذهن پدرتون و مادرتون چی می گذره.
بهترین روش اینه که یک نفر فرد مجرب و بی طرف (بنظر من یک مشاور)، که بتونه اعتماد هردو طرف رو جلب کنه باهاشون صحبت کنه و ببینه دلیل و علت واقعی مشکلشون چیه و به خودشون هم بگه. اونوقت هردو با کمک اون فرد بهتر می تونن راهکار برای زندگیشون بدن.