غصه دار موقعیت های هدر رفته داره هستم

سلام
نیکی هستم ۲۸ ساله ۵ ساله که ازدواج کردم.مشکل من اینه که بعد از دیپلم ٬ادامه تحصیل ندادم و

وقتم رو بیهوده تلف کردم الان که به این سن رسیدم به همسالان خودم که نگاه می کنم غبطه

میخورم همه دارن فوق لیسانس و دکترا میگیرن ویا میرن سر کار و کارمندن .بسیار برای خودم

متاسف میشوم که ای کاش ادامه تحصیل داده بودم و یا حداقل هنری داشتم خیلی ناراحتم.اینقدر

حسرت وقتی میخورم که از دست دادم .شدیدا پشیمانم و اصلا نمیتونم خودم رو قانع کنم .درامد

شوهرم هم خیلی کمه(کارگر کارخانه) خیلی ناراحتم که تلاش نکردم که زندگیمو بسازم.شوهرم با


ادامه تحصیل من موافقه.ولی من با این عذاب وجدان چه کارکنم؟خیلی خودمو با همسن و سال هام

مقایسه میکنم و احساس میکنم نسبت به بقیه پایین تر هستم.:323:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

:325:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

مشکل دیگر من سرکوفت اطرافیانم اعم از پدر ٬مادر ٬همسر و حتی خانواده ی شوهرم.

به راهنماييتون نياز دارم كسي به من كمك نميكنه؟

سلام عزیزم
یه توصیه من به شما ماهی هر وقت از اب بگیری تازه ست
شما همین الانم میتونی ادامه بدی و دوباره شروع کنی
ببخشید مدیر سایت چرا جواب مشکل منو نمیده
چرا اینجا اینطوریه

از وقتی بچه بودیم می شنیدیم که برای درس خوندن هیچ وقت دیر نیست! شما هم که هنوز سنی ندارین؛ الان هم که به لطف انواع دانشگاه ازاد و پیام نور و مجازی و ... تقریبا هر کس اراده کنه، می تونه وارد دانشگاه بشه.
اما فراموش نکنید که ادامه تحصیل خیلی خوبه به شرط و شروطی:
1. به خاطر چشم و هم چشمی نباشه که واقعا انگیزه خوبی برای درس خوندن نیست.
2. داشتن لیسانس و فوق لیسانس به معنای موفقیت در زندگی نیست و فکر نکنید اگه مدرک تحصیلی خوبی بگیرید، مطمئنا خوشبخت خواهید شد.
3. مقایسه خودتون با هم سن و سالهاتون هم درست نیست. امکان رسیدن به موفقیت برای همه و در هر زمانی وجود داره. من دوستی داشتم که توی دبیرستان خیلی دانش آموز موفقی بود اما بنا به دلایلی کنکور قبول نشد. سال بعدش هم نشد، مجبور شد بره سربازی و بعد هم با همون مدرک دیپلم یه جا کار پیدا کرد. اما الان درسش رو شروع کرده و داره ادامه میده (با اینکه همزمان شاغله و ازدواج هم کرده)

خيلي ممنون دوستان ولي مشكلي كه هست درس خوندن هزينه ميخواد كه پرداخت اون هزينه ها در توان ما نيست.جواب سرزنش هاي اطرافيان رو چي بدم؟

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

جواب عذاب وجدانم رو چیکار کنم?
الان من و همسرم به یک مشکل مالی برخوردیم که اگر من شاغل بودم خیلی ازمشکلات مالیمون حل میشد.مدام همسرم منو مقصر مشکلات مالیمون میدونه.به خاطر اینکه خودش همه ی تلاششو میکنه.البته من هم خیلی رعایت میکنم و توقعم رو نزدیک به صفر رسوندم.نمیدونم چه کار کنم?

به راهنماييتون نياز دارم كسي به من كمك نميكنه؟ :323:

دانشگاه های دولتی که هزینه ندارن یاخیلی کم دارن اگه واقعاعلاقه داشته باشی قبول میشی ولی باهمون دیپلم هم میتونی شاغل باشی بستگی به استعدادومهارت وپشتکارت داره مثلاهمونایی که سفره عقددرست میکنن وکرایه میدن کارای هنری انجام میدن میفروشن ومخصوصاآرایشگرهاکه چندبرابردکترهادرآمددارن تازه همون دیپلمم خیلیاشون ندارن :163::310:درضمن عزیزم هیچوقت بخاطرشاغل نبودنت عذاب وجدان نگیرچون قانوناتامین مخارج تووخونه به عهده ی شوهره وخیلی مواقع ماخانمای دلسوز باکارکردن وپول آوردن به خونه شوهرامون قدرنمیدونن هیچ تازه بدجوربدعادت وپرتوقع بارشون میاریم:160::305:

خیلی ممنون پروانه ی صورتی.مشکل اینه که من خودم از وضعیت فعلیم خیلی ناراضی هستم.حس یه انسان بی فایده و پوچ رو دارم که به هیچ دردی نمیخوره.قبول شدن دانشگاه دولتی هم خیلی سخته.از دست خودم عصبانیم.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

ولی وقتی یه خانوم شاغله برای خودش خوبه.استقلال مالی داره که باعث افزایش اعتماد به نفسه.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

چه جوری میتونم از شراین احساس های منفی رها بشم.فشار خیلی زیادی رو روی خودم احساس میکنم. خانواده ی خودم ٬همسرم و خانواده ی همسرم به من میگن خیلی بی عرضه هستی و مدام منو با بقیه مقایسه میکنن .مثلا میگن فلانی هم تحصیل کرده هست هم کارمند و هم داره بچه داری میکنه.

عزیزم شمابایداعتمادبه نفستوتقویت کنی تاحرف دیگران اینقدبرات مهم نباشه ارزش یه زن به این نیست که هم تحصیل کرده باشه هم شاغل درعین حال بچه داری هم بکنه:311:اگه توهمین تالاراگه سرچ کنی مطالب وراهکارهای زیادی هست درسته خانمی که دستش توجیب خودش میره اعتمادبه نفسش بالامیره ولی راهکارای اصلی یه چیزای دیگن بخونشون اگه تونستی مستند(راز)وببین:303:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

من بصورت پاره وقت تدریس میکنم اماازهمون اول به شوهرم گفتم تصمیم باخودمه تمام وقت کلاس بردارم یانیمه وقت یاکلاتدریس نکنم که بعداخودش وخانوادش توقع اضافی نداشته باشن حالابسته به ظرفیت شوهرکلاس برمیدارم وقتی توقعش زیادمیشه کمتربرمیدارم ولی وقتی میبینم منطقیه وقصدسواستفاده نداره تانه شب کلاس برمیدارم به خانوادش هم اجازه ی دخالت نمیدم :324::160:

همانطور که دوستان گفتند
و البته به گذشته فکر نکن چون بر نمی گرده - خودت رو مقایسه نکن
تلاش کن همین الان پاشو دیگه ................
درس می خوای بخونی بخون
کار می خوای پیدا کنی بکن
اصلا دیر نیست