نمایش نسخه قابل چاپ
با سلام
من و همسرم روابط زناشویی نداریم. این مساله من را به شدت داغون کرده. هم از نظر روحی هم جسمی.
خیلی تحت فشار روانی قرار دارم. چاره ای جز سرکوب این نیاز ندارم. چون همسرم به هیچ وجه راضی به حل مشکل نیست.
چطور به خودم غلبه کنم؟ منظورم اینه که میخوام مهارتهایی درباره اینکه چطور ذهنمو منحرف کنم و چطور شرایطو بپذیرم کسب کنم.
ممنون از همه
سلام خانومی
خوش ومدی به همدردی:72:
روابط زناشویی لازمه زندگیه.
البته اینجا در مورد مسائل جنسی مشاوره نمیده .
تمام تلاشت رو برای حلش کردی؟
به این سایت هم سر بزنی بد نیست
tanzimekhanevadeh.com
حالا درسته اون قسمت سرکوبش در مورد مسائل جنسی است و اینجا بحث نمیشه ولی قسمت اول عدم داشتن این مسائل عجیبه !
دلیل همسرتون چیه برای این کار؟؟؟؟
ساناز عزیز
سرکوب کردن که راهش نیست
گیرم که سرکوب کردی و موفق بودی میدونی چه مشکلاتی بعدا درست میشه
یه نیازی هست که یکی از دلایل واسه ازدواج هم همینه
پس نمیشه راحت از کنارش گذشت چون بعدا یه جا خودش رو نشون میده
به نظرم دنبال یه راهکار اساسی باش
از اول این طوری بودن یا جدید این مشکل رو حس کردی؟
علاوه بر سایتی که مریم عزیز گفتند به نظر من به یک مشاور مجرب هم مراجعه کنید
این طور مساءل رو ریشه ای حل کنید تا خدای نکرده دچار مشکلات دیگه نشین
میشه توضیح بدین چرا رابطه ندارین؟؟
با هم مشکل دارین یا فرصتش نیست
ساناز جان
من خیلی به مشکل شما فکر کردم.
با توجه به تحقیقی که من یک سال پیش انجام دادم متاسفانه 80 درصد طلاق ها به علت ناکام ماندن در مسائل جنسیه...
شما نباید به دنبال سرکوب باشی .چرا که یکی از بزرگترین دلایل برای ازدواج و تحمل مسائل بعد از اون به خاطر ارضا شدن درست همین مسئله هستش.
اول از همه باید تمام تلاش و سعی خودت رو بکنی و به هر دری بزنی.حتی اگر همسرت در این راه شما رو همراهی نکنه.
نداشتن روابط درست زناشویی باعث ایجاد مشکلات روحی و روانی میشه.و باعث میشه شما خیلی زود رنج و کم صبر و تجمل بشید
نکته دیگه اینکه روابط جنسی صرفا باعث فرونشستن شهوت نیست.بلکه باعث نزدیک شدن زن وشوره به همدیگه از لحاظ عاطفی میشه
پس تمام سعی و تلاشت رو برای حلش انجام بده.هر دوی شما به وجود این روابط نیاز دارین.
نگران نباش.درست میشه.:72:
سلام
1. نمیدانم اینجا ظرفیتش را دارد یا لازم باشد پیش مشاور بروید و معلوم کنید: اصلا رابطه وجود ندارد یعنی در حد صفر است؟ یا از نظر شما تعداد دفعات رابطه کم است در صورتیکه ممکن است به علت زیادی گرم بودن شما به نظرتان کافی نباشد.
2. اگر تشخیص ایشان (مشاور) این باشد که رابطه کم است، باید دید به دلیل مسائل و مشکلات احتمالی فیمابین شما و همسرتان است یا اینکه همسر شما از یک ضعف فیزیکی در مسائل جنسی رنج میبرد. که مشاور حتما این را هم بررسی خواهد کرد.
در هر حالت راهکارهایی وجود دارد و نیازی به سرکوب نیست.
اما بر اساس صرفا یک پست از شما که عنوان کردید رابطه ندارید، فکر نمیکنم بتوان با قاطعیت نظر داد.
ممنون دوستان
رابطه که در حد صفر هست هیچ، تماس فیزیکی هم مثل بوسیدن و در آغوش گرفتن در کار نیست. چون از نظر همسرم این کارها هم عمل ج ن س ی محسوب میشه و نمیذاره انجام بشه.
همسرم هیییچ درخواستی برای رابطه نمیکرد، حتی در حد بوسیدن و نوازش. غرور بیجایی داره در این مورد. خلاصه بعد از اصرار فراوان من!! حاضر به رابطه شد. اون هم با کلی ناز و افاده!! رابطه در حالتی ایجاد شد که نذاشت قبلش هییچ گونه تماسی بینمون برقرار بشه. حتی نمیذاشت لمسش کنم. یک سر عمل اصلی انجام شد و جالبه بدونید که هر دو ما پوشیده بودیم!!!!! یعنی تماس صفر!!!
بعد از اون هم چند بار رابطه داشتیم البته با درخواست من. که همش همینطور بود. بعدش من خوب خیلی ناراحت و عصبی شدم و بهش اعتراض کردم. نتیجه اش این بود که اصلا دیگه باهام رابطه برقرار نمیکنه!!! کلی واسش مقاله از اینترنت گرفتم و کتاب واسش گرفتم و نتیجه اش این شد که ازنظر ایشون من همش دنبال اینجور مسایل هستم و در نتیجه موضعش سفت و سخت تر شد.
وقتی هم که میام مثلا دستشو بگیرم یا ببوسمش منو پس میزنه و میگه اینها عمل جنسی ان و تو باید یاد بگیری که تمایل نداشته باشی. اصلا یعنی چی که زن به این چیزا فکر کنه!!!
خلاصه به هیچ عنوان کوتاه بیا نیستش و من دارم از بین میرم. از دوستان میخوام بهم بگید چطور فکرمو منحرف کنم و چطور انقدر حرص نخورم؟
مرسی
دوست عزیز:72:
لطفاً سن خودتون- سن همسرتون و مدت ازدواج و نحوه آشنایتون رو بیان کنید؟
همسرتون سابقه بیماری خاصی رو داشتند و یا در اطرافیانشون سابقه و یا شواهدی از بیماری خاصی هست؟؟
در مورد سلامت ایشون جسمی و یا روحی شما به چیزی مشکوک هستید؟؟
آیا از اول آشنایی و عقدتون ایشون تمایل و علاقه ای به رابطه نداشتند؟؟
آیا شما هنوز باکره هستید؟؟
اگر جواب سوال بالا مثبت هست حتماً به یک روانشناس بهمراه همسرتون مراجعه کنید.
دوستی قبلاً این مشکل رو داشت که به علت نیاز به این رابطه بعد از ازدواج و چون خانم موکداً با این عمل مشکل داشت
مشاور حضوری متاسفانه طلاق رو پیشنهاد داد. ازشون دوستانه بخواین جواب جدی در مورد عدم علاقه به این رابطه بدهند و یا درمان را شروع کنند.
امیدوارم کارشناسان بیان و نظرات کاربردی تری ارائه دهند.
موفق باشید.:72:
همسرم 30 و من 29 سال داریم. 2 ساله که ازدواج کردیم و قبل از ازدواج 3 سال با هم در ارتباط بودیم. توی دانشگاه با هم آشنا شدیم. هردو فوق لیسانسیم.
هیچ بیماری ندارن. بیماری روحی که دارن و اون هم استرس هستش و یه کم فوبیای اجتماعی. البته خفیفه و تحت درمانه.
اطرافیانشون هم بیماری خاصی ندارن. فقط میدونم پدر و مادرش مثل اینکه سالهاست که با هم رابطه ندارن.
از اول هم علاقه ای به رابطه نداشت ایشون. حتی تماس معمولی.
فکر میکردم اگه رابطه کامل برقرار بشه درست میشه. ولی ماجرای اون رو هم که واستون تعریف کردم.
شوهرم توانایی ج ن س ی داره. چون رابطه کامل داشتیم. ولی تمایل نداره و اگر هم داره عمرا تقاضا نمیکنه. و چون میبینه من تمایل دارم بدش میاد. چون تفکرش اینه که زن نجیب نباید به این چیزا فکر کنه!
حدود 1 سال و نیمه که هییچ رابطه ای باهام برقرار نکرده و نمیذاره من هم طرفش برم. میگه میخوام از سرت بیفته و یاد بگیری جلوی این حستو بگیری.
واسم جالبه که با اینکه اصلا ناتوان ج ن س ی نیست ولی اصلا هوس نمیکنه و انقدر بدش میاد که من حس دارم