چگونه از شوهرم انتقاد کنم؟

سلام دوستان خوبم سال نو مبارک ،آرزو میکنم امسالتون بهتر از پارسال باشه.
راستش یکی از مشکلات من اینه که شوهرم توی حرف زدن بعضی از کلمات و جملات رو اشتباه میگه،یعنی کلا از لحاظ ادبیات ضعیفه.من هیچوقت دوست ندارم غرور اون رو بشکنم و یا کاری کنم که احساس ضعف کنه مخصوصا به این دلیل که ما همسن هستیم و تحصیلات من از ایشون بالاتره(مدرک من کارشناسیه و ایشون کاردانی)اوایل کمی روی این مسئله حساس بودند و درحالیکه مثلا یک موضوع هیچ ربطی به معلومات و مدرک نداشت میگفتند: میخوای بگی تو لیسانس داری؟ اما من مرتب با گفتن جملاتی مثل:"من به تو افتخار میکنم"، ویا "خیلی چیزا از تو یاد گرفتم" سعی کردم حساسیتش رو کاهش بدم و موفق هم شدم و تقریبا حساسیتشون نسبت به این موضوع از بین رفت. اما خودم کم کم متوجه اشتباه صحبت کردنشون شدم و مخصوصا در حضور خونواده خودم دوست ندارم همسرم کوچیک بشه(خونواده من به جز مادرم که سواد کمی داره همگی تحصیل کرده هستند،اما توی خونواده همسرم تحصیلات چندان مطرح نیست)
از مدیر محترم هم خواهش میکنم راهنمایی کنند.سپاسگزارم.:72:[/font]

سلام دوست عزیز

از یکطرف میخوای غرورش خورد نشه و از طرفی دیگر میخوای مشکلش حل بشه....کمی سخت شد!!!

اما راه آسان تری که به ذهنم میرسه اینه که همسرت اینجوری بزرگ شده و احتمالا یه 26 -25 سالی داره

خیلی به این موضوع حساس نشو.
مطمئنا خود من و شما هم نقصهایی داریم که همسرامون خیلی وقتا به خاطر اینکه ما دلمون نشکنه بهمون نمیگن

همسر شما از اول اینجوری بوده و شما همینجوری پذیرفتیش.
مطرح کردن این موضوع نه تنها زحماتی رو که کشیدی در مورد حساس شدن سطح تحصیلاتتون به باد میده بلکه ممکنه حس مقاومت و شدید حالت رو هم در همسرت ایجاد کنه

شما براتون مهم نباشه دیگران چی میگن و چی فکر میکنن
اگر شما رفتار همسرتون رو بپذیرین خانواده شما هم میپذیرن

اما اگر شما که نزدیکترین کس به او هستید این موضوع رو نپذیرید....

همسرتون رو شما باید بزرگ کنید و از حسن و خوبیاش به خانواده تون بگید.
فکر نکنید چون ایشون لفظ قلم صحبت نمیکنه باعث کوچک شدنش میشه

موفق باشید:72:

ممکنه چند مورد از اشتباهاتشون رو عنوان کنین؟
می خوام بدونم لحنشون به بی ادبی میزنه یا صرفا لغات رو اشتباه تلفظ می کنن؟

نه صرفا اشتباه تلفظ میکنن. مثلا کلمه "کماکان"رو "هماکان" تلفظ میکنن.من خیلی وقتها درحین صحبت عمدا این کلمه رو بکار میبرم اما بازهم فایده ای نداره.
ممنونم مریم جان اتفاقا سعی کردم بی تفاوت باشم اما بیشتروقتا میبینم دیگران یواشکی می خندن خب منم ناراحت میشم.تو خودت اگه نقطه ضعفی داشته باشی دوست نداری قبل از اینکه دیگران به تو بگن یا بخاطر اون مسخره ت کنند شوهرت بهت بگه؟یا اگه شوهر خودت همچین ضعفی داشت سعی نمیکردی برطرفش کنی؟
میشه شما از شوهراتون سوال کنید که اگه چنین مشکلی داشتند دوست داشتند عکس العمل شما چی باشه؟

راستش من فکر می کنم همسرت خودش اطلاع داره که داره اشتباه تلفظ میکنه. پس اگه می خواست اصلاح کنه، تا به این سن کرده بود این کارو.
با توجه به اختلاف سطح تحصیلاتتون، ممکنه همسرت واکنش شدید نشون بده نسبت به این قضیه.
پس بهتره همسرت رو همین طوری دوس داشته باشی و حامیش باشی.
مردها از زن هایی که ازشون ایراد بگیرن فراری میشن و به سرعت دور میشن.
فکر کن خدایی نخواسته شما لکنت زبون بگیری و توی جمع مردم بهت بخندن. دوس داری همسرت حامیت باشه یا اون هم بهم بریزه و بهت فشار وارد کنه که درست صحبت کن؟
والا من شوهر ندارم که ازش بپرسم چون خودم شوهرم :)
ولی اگه خیلی برات مهمه این قضیه، خودت مطرحش نکن که تنش بینتون پیش نیاد. از یه دوست مشترک و صمیمی بخواه که در خلوت باهاش صحبت کنه. از طرف خودش و نه از طرف تو.

نقل قول:

---

ولی اگه خیلی برات مهمه این قضیه، خودت مطرحش نکن که تنش بینتون پیش نیاد. از یه دوست مشترک و صمیمی بخواه که در خلوت باهاش صحبت کنه. از طرف خودش و نه از طرف تو.

---

اما به نظر من پای نفر سومی رو وسط نکشی بهتره..اصلا برای شوهرت خوشایند نیست که مثلا دوستش بیاد بگه طرزحرف زدنت رو درست کن زنت ناراحت میشه...فکر میکنم اگه قراره این حرف بهش گفته بشه ترجیح میده خودت بهش بگی و بین خودتون بمونه.

تو هم مثلا بهش نگو اون روز خونه مادرم گفتی هماکان اما درستش کماکانه..بلکه وقتی دارین حرف میزنید و چیزی رو اشتباه میگه همون موقع درستش رو بهش بگو بدون هیچ توضیح اضافه ای..اما سعی کن بعدش باز ازهمون جملات افتخار امیز و مهربون استفاده کنی تا مطمئن بشه این مشکلات کوچیک رو احساس تو بهش تاثیر نداره.

میتونی روزنامه یا مجله یا کتاب تو زمینه هایی که دوست داره بخری و با هم بخونین اینجوری املای درست کلمه ها رو میبینه و تلفظش هم درست میشه...یا مثلا میتونی یه بعد ازظهر تعطیل یه کتاب شعر یا ..بردارین کنار هم بشینین و یه صفحه تو بلند بلند بخونی یه صفحه اون.

منظور من اینه که اون فرد از طرف خودش حرف بزنه.
یعنی نباید بگه همسرت ناراحت میشه. باید یه دوست صمیمی باشه و دوستانه بهش بگه.
به نظر من اگه خودت بگی حساسیت و مقاومت ایجاد میشه.
البته اینا صرفا نظر شخصیه و شاید اصولی نباشه.

:72::72:خانومی آدما باهم فرق میکنن.
من هم از همسرم پرسیدم هم از برادرم

همسرم گفت دلم میخواد تو بهم بگی
اما برادرم گفت اگر زنم بگه خیلی ناراحت میشم.اصلا دوست ندارم کسی بگه..من عادت به فلان کار کردم

میبینی عزیزم؟فرق میکنن باهمدیگه

به دیگران کار نداشته باش.بذار بخندن
به نظرم شما بیشتر روی خودت کار کن تا بیخیال حرف و عکس العمل دیگران بشی
همسرت اینجوری رشد کرده و بزرگ شده

با توجه به خلقیلات همسرت که گفتی سعی نکن به روش بیاری چون سریعا جبهه میگیره...

یه راه دیگه هم به ذهنم میرسه که البته باید خیلی با دقت وارد بشی

مثلا بعدا که باهم بودید بگو من تاحالا فکر میکردم کماکان درسته.اما درستش رو که تو امشب گفتی یاد گرفتم
پس درستش میگه هماکان..پس چرا بقیه مگین کماکان؟!!اینا دارن فارسی رو خراب میکنن ها....

این راه رو هم امتحان کن اما خیلی زیرکانه و با سیاست

موفق باشی:72: