شوهرم خیلی حرف پدرش براش مهمه

سلام ...بزارید از اول اصل کلاممو بگم من و شوهرم 1 سال و نیمه عقدیم تصمیم گرفتیم که اول خونه دار بشیم بعد عروسی بگیریم منم بخاطر شرایط مالی تصمیم گرفتم خرید عروسی و خرید سرویس طلا رو انجام ندم و خونوادم اصلا از این موضوع خوششون نیومد ولی من زندگیم و شوهرم برام مهم تره و 1 چیز دیگه که بهتره الان بگم اینه که من حتی مهریه برام مهم نیست و روز اول حتی گفتم مهریه ام 14 سکه باشه اما خود خانواده ها گفتن به اندازه جاری بزرگم که 514 سکه بود و خودشونم به توافق رسیدن اما اعتقاد من اینه که مهریه اصلا مهم نیست و در عوض زن و شوهر هر چی رو که با هم در میارن باید سه دونگ سه دونگ شریک بشن ... همه چی خوب بود تا موقع سند زدن خونه این رو از شوهر خواستم و اون گفت که نه امکان نداره و اگه پدرم بفهمه ...... جریان از این قراره که برادرشوهرم (بزرگه) خونشو کاملا بنام خانمش میکنه و پدرشوهرم بسیار نارحت میشن و از شون میخوان دیگه کسی نباید اینکار رو انجام بده و همسر منم نمیخواد این خواسته من رو قبول کنه حتی من بهش میگم حاضرم مهریه ام رو ببخشم و حتی در مورد سه دونگی که قراره بنامم بشه وکالتنامه تام بهت بدم اما قبول نمیکنه جالب اینجاست که همین برادرشوهرم که اصلا مورد خطاب پدر شوهرم بودن دوباره ماشینش(مزدا 3 که قیمتش به اندازه نصف خونه ماست) رو بنام خانمش میکنه اما همسرم خیلی از پدرش حساب میبره من ماجرای 3 دونگ 3دونگ خیلی برام مهم هست و نمیتونم با غیر این کنار بیام مخصوصا الان که هم فکر میکنم شوهرم بهم اعتماد نداره و هم اینکه فکر میکنم شوهرم خیلی از پدرش حساب میبره اما با هر زبونی ازش خواشتم زیر بار نمیره .... حتی 1بار بهم گفت که اگه قرار باشه بنام کسی کنم اون مادرمه نه تو ( البته من رابطه خیلی خوبی با خانواده شوهرم دارم و پدرشوهر و مادر شوهرم و دوست دارم اما با برخورد شوهرم میترسم که با اونا هم مشکل دار بشم)لطفا کمک کنید این موضوع باعث شده که من هر از گاهی بحث مفصلی با همسرم داشته باشم و الان 3 روزه که با هم حرف نمیزنیم و همدیگه رو ندیدیم ... کمکم کنید:325:

سلام دوست عزیزم
خوش اومدی به همدردی

خانوادت حق داشتن از تصمیم شما خوششون نیاد
شما هم بهتر بود خرید میکردی و سرویس هم برمداشتی .حتما که نباید پول هنگفتی بابت خرید هات میدادی

اگر یه خرید کوچولو هم کرده بودی الان انقدر بابت مسئله سه دونگ خونه آشفته حال نمیشدی

شما خیلی روی این سه دونگ حساس شدی و حاضری بابتش وکالت تام بدی .مهریه ببخشی...
علت چیه؟!

شما الان اول راهی
تجربه نشون میده حداقل 4 سال طول میکشه تا زن و شوهر بهم دیگه اعتماد کنند

شما میخوای یک شبه راه 100 ساله بری خانومی

شما به ای 3 دونگ منزل حساس نباش انقدر
چون یک مهریه سگین داری و اگر روزی خدایی نکرده زبونم لال بخواین جدا شین شما خود به خود اون 3 دونگ رو میگیری...پس دیگه چر انقدر پافشاری میکنی؟

شاید هم جاری شما اعتماد همسرش رو بدست آورده
شما هم کم کم اعتماد همسرت رو میتونی بدست بیاری

گفتی زندگی و شوهرت برات مهم تره
خوبه اما خانومی تعادل رو فراموش نکن...

نه شوهرت رو کاملا رها کن تا در مشکلات دست و پا بزنه و نه انقدر بهش توجه کن و ازخود گذشتگی که الان اینجوری حالت بهم ریخته باشه

بهتره وظایفی که به عهده همسرت هستش رو بذاری خودش انجام بده و شما فقط از لحاظ روحی حمایتش کن و تا حدودی هم قناعت
مثلا فکر میکنی همسرت در خرید جهیزیه به شما کمک کنه؟!

بعضی مشکلات رو باید سپرد دست زمان
گذشت زمان اگر صداققت و وفاداری شما رو به همسرت اثبات کنه خود همسرت با رضایت قلبی 3 دونگ که سهله چه بسا 6 دونگ رو ب نامت میکنه

موفق باشی

همتای عزیز سلام صبحت بخیر

عزیزم منم فکر میکنم خیلی روی این مسئله حساس شدی

به نظر من بزار مرور زمان و رفتار صحیح شما بشه عامل اعتماد شوهرت به شما

به زندگی جاریت توجه نکن سن ازدواج اونا با شما فرق داره و اصولا نمیشه مقایسه کرد زندگی ها رو با هم

عزیز دلم شما زندگیتو با عشق و گذشت شروع کردی و مشخصه که همسرتو دوست داری پس محکم و با عشق مشکلات رو مدیریت کن

اگه به حرف نزدن ادامه بدی و قهر باشی روی این مسئله حساس میشه و درست نیست

حقیقتشم اینه که خانه ای که با قهر و دعوا بخاد بنام بشه ارزش چندانی نداره

بزار با عشق و رضایت کامل و در آینده این اتفاق بیفته

برای تو دوست گلم موفقیت و شادی آرزومندم

سلام
همتا جان هر آدمی عقاید و نظرات خاص خودشو داره مثل همسرت و برادرش پس این دو نفر با هم قابل مقایسه نیستن
بعدش شما داری برای این 3 دونگ بهای سنگینی میدی که خودت هم متوجه اش نیستی بهاشم صمیمت و عشق و عاطفه و محبتی که بینتونه
قطعا تو بحث های که با هم داشتید هزار تا زخم رو دل هم گذاشتید که حالا حالاها نه از خاطر تو میره و نه از خاطر همسرت!!!
به نظرم نظرتو بگو ولی با احترام به نظر همسرت ،همسرت یه انسان و نظر خاص خودشو داره پس سعی نکن نظرتو با زور و دعوا بهش تحمیل کن
اصلا برات ارزشی داره که با زور و اجبار تو همسرت اینکارو بکنه و دلش یه چیز دیگه باشه!!!

سلام دوست گلم.

عزیزم منم شرایطم خیلی شبیه شرایط شماست. ولی از من میشنوی به هیچ عنوان توی این دوران اعصاب خودتو بخاطر مسائل مالی خورد نکن. شوهر شما و خانوادش چه بخوان و چه نخوان، نصف اون خونه مال شما و حق شماست. اگه قباله ازدواجت رو ببینی متوجه این موضوع میشی. :310:

ضمن اینکه از همین الان حساسیت روی زندگی جاریت نشون نده و سعی کن به همه و مخصوصا شوهرت و خانوادش اینرو بفهمونی که قرار نیست همه ی کارهایی که جاریتون انجام داده یا نداده شما هم انجام بدی یا ندی. از همین اول زندگیت خودت رو درگیر مسائل خاله زنک و چشم و هم چشمی نکن خانومی:72::43:

از همه عزیزان بابت هم فکری متشکرم ... حقیقتش من داشتم از این مسئله می گذشتم اما ناراحتی ها و حرف های مادرم من رو خیلی بیشتر حساس کرده و اینکه میترسم که همسرم همیشه بخاطر پدرش من رو نبینه یادمه اوایل عقدمون هر چی ازش میخواستم میگفت اگه پدرم بفهمه .. مثلا ازش خواستم بابت جشن نامزدیمون بریم آتلیه منظورم آتلیه گرون نبود هر جایی فقط جایی که عکسامون بمونه اما میگفت جواب بابامو چی بدم از اونموقع این اخلاقش زیاد پر رنگ نبود اما سر این مسئله خونه بازم بخاطر پدرشه که داره لجبازی میکنه والا میگه من حاضرم همه خونه ام رو بنامت کنم اما بعدا....(اما من همشو نمیخوام) البته احتمالش زیاده که منم بخاطر حرف های مادرم حساس شده باشم ... همسر من کشاورزه و حتی دیپلمش رو نگرفته و من لیسانسه این موضوع مشکلی رو بین ما ایجاد نکرده و من واقعا دوستش دارم و میگم مطمئنم بهترین یار زندگیمو انتخاب کردم اما حقیقتش مادرم از اول با ازدواجم مشکل داشت .. خیلی با همسرم بد برخورد میکنه اصلا بهش احترام نمیذاره البته این برخورد رو کم و بیش با بقیه هم داشته اما با همسر من خیلی شدید تره و همسر منم خیلی حساسه و حتی چندین بار به خاطر مادرم با هم مشاجره داشتیم ، من اوایل بهش حق نمیدادم اما این اواخر ازش میخوام بخاطر من حرمت نگه داره ... مادرم میگه شوهرم خیلی خانواده ای و پدریه ....من قبول نمیکردم حتی برخوردم در برابر مامانم تهاجمی شده کافیه اسم شوهرم رو بد بیاره اونجاست که من غوغا کنم و مادرم بدتر تمام این دوران عقد برام پر از گریه بوده چون خیلی بده که دو تا از عزیزترین کسات با هم اینطوری مشکل داشته باشن...حالام در مورد این قضیه فشار مادرم خیلی روم هست و منم که خودم این موضوع خیلی برام اهمیت داشته و داره فکر میکنم حرف مادرم درسته و شوهرم واقعا حرف حرف پدرشه:305: و من آخرین نفرم که اون میبینه ....شاید مشکل من اساسا مادرم باشه اما هرکاری کردم مادرم تغییر نکرده شاید اگه این اتفاق بیفته مادرم قبول کنه که اشتباه میکنه:323:

همتا جان بخاطر پست شما قیمت مزدا 3 را هم فهمیدم!
مزدا 3 مدل 2010 از 35 شروع می شه به بالا.

خب پس خانه شما هم حداقل حدود 70- 80 میلیونی است. نظر شما این است که اموالی که در زندگی مشترک کسب می شود 50-50 باشد ( به شرط نداشتن مهریه آن چنانی ) احتمالا همسر شما در این یکسال و نیم ازدواجشان با شما این پول را کسب نکرده اند و پس انداز قبلی یا کمک خانواده شان است.

خب 514 تا سکه مهریه ات است و این هم مال کسب شده در زندگی مشترک نیست. چرا با اصرار بر یک حرف بی حساب داری زندگی ات را تلخ می کنی؟
حرف شما صحیح نیست و اگر هم پدرشوهر نمی پذیرد، چون در خشت اون چیزی را می بیند که پسر در آینه نمی بیند.

پست دوم هم که بیشتر در مورد مشکل مادرت و همسرت بود. فکر می کنم یک کمی هم اصرارت بر به نام زدن خانه، برای این است که همسرت را و علاقه اش را به تو به مادرت اثبات کنی.

دوست عزیز، من چند تا نکته به نظرم اومد که بگم:
1- رابطه مادر شما با همسرت خیلی مهمه اما نه مهمتر از رابطه شما با همسرت پس توی زندگیت مهم و مهمتر داشته باش و یه مساله ی مهمتر رو فدای مهم نکن. خوبه که سعی کنی رابطه مادر و همسرت رو اصلاح کنی اما نه به قیمت خراب شدن دید همسرت به تو یا دعوا و بحثتون با هم.درسته که پدر و مادر ها همیشه خیر فرزندانشون رو می خوان اما آدم هستن و گاهی اشتباه می کنن.مادر شما الان دارن اشتباه می کنن که به جای دعوت کردن شما به صبر برای جلب اعتماد همسرتون شما رو تحریک می کنن.حالا که اینقدر همسرت رو دوست داری نذار هیچ حرفی از زبان هیچ کسی باعث دلخوری و رنجش بین شما بشه.واقعیت ها رو ببین،مشورت بگیر اما تاثیر پذیری بی فکر نداشته باش
2- با حرف دوستان موافقم، شما باید خرید و سرویس رو می داشتی اما کوچک و ساده.اینجوری نه تو فداکاری زیادی کرده بودی و نه الان توقع زیادی از همسرت داشتی.البته من نمی گم توقع تو زیادیه.ببین تو می دونی که همسرت رو دوست داری و حاضری بخاطرش از همه چیز بگذری اما بدون که با وجود همه کم توقعی های تو خانواده همسرت و حتی همسرت هنوز این رو اونقدر که تو باور داری باور ندارن.پس حق دارن که نگران باشن اونم با وجود مهریه شما که نسبتاً بالاست و با این آمار طلاق و ناسازگاری بین زوج ها پس سعی کن کمی خودت رو جای اونها بذاری که توی دل شما نیستن
3-شما می گی که حاضری مهریه ات رو ببخشی و وکالتنامه بدی و...خوب عزیز من اگر وجه ضمانی می خوای برای آینده ات و خدای ناکرده زمان طلاق که مهریه ات هست، تازه جزو شروط ضمن عقد هم هست که نصف اموال بعد عقد مال شماست.اگر هم می خوای ببینی که همسرت چقدر به شما اعتماد داره که اولاً هنوز خیلی زوده بعد هم شما داری با این اصرار،چه به جا و چه بیجا، اعتماد اون رو از بین می بری.اگر می خوای ببینی حرف شما براش مهم تره یا حرف پدرش، خوب به این فکر کن که همسرت احتمالاً بیست و خورده ای سال با خانواده اش بوده و شما رو فقط یک سال و نیمه که میشناسه.ما خانمها خیلی زود همسرمون میشه اولویت اول زندگیمون اما در مورد همه ی آقایون این قصیه زمان بر و طولانیه و تا مدت ها اعتمادی رو که به خانوادشون دارن به همسرشون ندارن.این واسه ما خانم ها خوشایند نیست اما حقیقت داره و باید با درایت و حرف ها و اعمال سنجیده بهشون نشون بدیم که میتونن به ما هم اعتماد کنن.اگر هم بخاطر چشم و هم چشمی با جاریته که اصلاً خوب نیست.نذار بذر مقایسه و دهن بینی و خاله زنک بازی تو زندگیت پاشیده شه که زندگیت رو خراب می کنه.خودت و مهمتر ازون شوهرت رو با کسی مقایسه نکن
4- هرگز و هرگز و هرگز سعی نکن همسرت رو در شرایطی قرار بدی که بین حرف تو و حرف خانواده اش یکی رو انتخاب کنه چون دو سر بازنده ای.سعی نکن به همسرت ثابت کنی پدرش اشتباه میکنه چون خودت رو خراب کردی.حالا که رابطه ات با خانواده همسرت خوبه سعی کن همینجوری نگهش داری و حتی گاهی از تاثیر پدرشوهرت روی همسرت برای رسیدن به خواسته های خودت استفاده کنی.اینطور که گفتی به نظر میاد که همسرت کمی از پدرش حساب می بره،این موصوع خوشایند نیست اما راه برطرف کردنش تحت فشار قرار دادن همسرت نیست. وقتی مستقل شدید بهش کمک کن که کم کم رفتار جرات مدارانه رو یاد بگیره و نظراتش رو با احترام به خانواده اش بگه. الان نذار با تاکید بر این موضوع غرورش خرد بشه.تو میتونی اون رو مستقل و بااراده کنی اما به تدریج و با سیاست.
5-راه درست رو برای بیان خواسته های به جای خودت از همسرت پیدا کن.این رو فقط تو میتونی با توجه به خصوصیات همسرت پیدا کنی.
6-اگر مادرشوهرت با تو توهین آمیز برخورد میکرد،اون جوری که مادر شما با همسرت برخورد میکنه، و بهت نشون میداد از ازدواج شما ناراضیه، تو انتظار داشتی همسرت چه برخوردی کنه؟آیا دوست داشتی طرف مادرش رو بگیره و جلوی شما از اون دفاع کنه؟به جای دعوا با مادرت و بعد با همسرت! با همسرت مدارا کن و بهش بگو که بهش حق میدی از مادرت دلخور شه اما مادره و ....آرومش کن. به مادرت هم با آرامش بگو که رفتارهاش می تونه اثر بدی تو زندگی تو داشته باشه.
مطمئنم راه درست رو پبدا می کنی و خوشبخت میشی:104:

bahar_t جان
از نکاتی که یادآور شدی خیلی متشکرم واقعا شما و بقیه دوستان تالار چشمام رو باز کردید داشتم خودم و همسرم رو سر مسئله خیلی کوچک آزار میدادم در مورد خرید و سرویس هم بگم که همسرم واقعا پول خرید سرویس طلا رو حتی در حد 500000 تومان نداشت چه برسه به ....و خرید رو هم ازش نگذشتم فقط از 100 درصد 20 درصد خریدم چون شرایط مالی شوهرم رو میدونستم . شاید حق با پیدا باشه و بیشتر مشکل من مادرم هست که هنوز همسرم رو قبول نکرده و مدام با من در این مورد چلنج داره شما گفتی :"به مادرت هم با آرامش بگو که رفتارهاش می تونه اثر بدی تو زندگی تو داشته باشه." اینکار رو بیشتر از 10000 بار انجام دادم اما مادرم زیر بار نمیره حتی بیشتر مواقع پدرم که انسانی کاملا منطقی هست رو به جبهه خودش میکشونه الان تنها آرزوم اینه که بدون هیچ بحث و جدلی عروسی کنم و برم سر خونه زندگیم و از این محیط دور باشم ... از بدگویی های مدام پشت سر همسرم ، پدر همسرم ، مادر همسرم و....
برام دعا کنید از این وضعیت خیلی خسته ام .... با همسرم آشتی کردم و به خودم قول دادم دیگه سر هیچ موضوع مادی و مالی با همسرم مشاجره نکنم چون این رو بارها بهم ثابت کرده که عاشقانه دوستم داره و ما واقعا مشکل خاصی جز اینکه مادرم همش میگه تو خیلی خوش بینی و اینقدر در برابر خانواده شوهرت کوتاه نیا نداریم ... آخه نمیدونم کار درستی میکنم یا نه اما حتی اگه بی احترامی یا تبعیضی تو خانواده شوهرم میبینم ازش میگذرم و مادر با این مخالفن

خوشجالم که رابطتون خوب شد.:46:
فقط حواست باشه،افراط نکن!!! یعنی چی؟یعنی اینکه نه تو محبت افراط کن نه تو بی محبتی.شرط خوشبختی تعادله.من این روزا دارم به این نتیجه می رسم که زندگی مثل یه بازی استراتژیکه،تا حالا بازی کردی؟مثلاً توی یه بازی شهرسازی تو باید بدونی کی چی بسازی،پولت رو کجا هزینه کنی،نیروهات رو کجا بذاری،تمرکزت تو هر موقعیتی روی چی باشه و ...حالا ما هم باید زندگیمون رو بسازیم پس باید یاد بگیریم خوب بازی کنیم: الان تو باید تمرکزت رو بذاری روی جلب اعتماد همسرت و پیدا کردن رگ حوابش یا روی هر موضوع مهم دیگه ای که خودت میدونی. کم کم که بری خونه ی خودت،با درایتت هم میتونی جلوی دخالت های بیجا رو محترمانه بگیری هم به استقلال فکری همسرت کمک کنی. نگران هم نباش،پدر و مادر ها همیشه نگراننن که فرزندانشون اشتباه کنن،تو میتونی با داشتن یه زندگی خوب و آروم با همسرت اونها رو مطمئن کنی به انتخابت
اما یادت باشه: از خواسته های منطقی و درستت نگذر فقط زمان و راه مناسب رو برای مطرح کردنشون پیدا کن. اگر خانواده همسرت توهینی می کنن اولاً نیازی نیست به مادرت بگی که بعداً ازت شاکی بشه که چرا کوتاه میای،دوماً با خنده و رفتار خوب و مؤدبانه بهشون بگو که رنجیدی،البته نباید حساسشون کنی.بعدشم گاهی ما خودمون می فهمیم که منظوری از حرفشون ندارن،از روی بی فکری نه غرض، تو اینجور موارد گذشت خیلی حوبه.
و حرف آخرم: بدبینی آفت زندگیه اما زیادی خوشبین نباش!منطقی و متعادل باش
مطمئنم خوشبخت میشی عزیزم.:104: