اصلا درسته ازدواج کنم؟

سلام, خسته نباشید و ممنون از سایت خوبتون
من تازه امروز با این سایت آشنا شدم و می خواستم از همگی درخواست کمک و نظر کنم
من 24 سالمه. برام خواستگاری اومده که میشه گفت از همه لحاظ شرایط خوبی داره, یعنی 32 ساله ست, کار مناسبی داره, خانواده خوب و مذهبی هم داره, تحقیق هم که کردیم همه از خودش و خانواده اش راضی بودن. تنها عیبی که کارش داره اینه که ماهی یکی دو بار شاید هم کمتر باید بره یکی از شهرستانها و 1 هفته ده روز بمونه و برگرده. در ضمن گفته که در زندگی 90 درصد کار براش مهمه. باید بگم در جلسه خواستگاری خیلی هم وارد جزئیات نشدیم و صحبت خیلی مختصری داشتیم. با این حال دلیل خاصی نمی بینم که مخالفت کنم ولی نمی تونم نظر مثبت هم بدم. یعنی هیچ علاقه ای بهش حس نمی کنم. هر چی هم همه میگن شرایطش خوبه ولی باز هم ته دلم راضی نمیشم ولی نمی خوام بی دلیل مخالفت کنم.
از طرفی احساس می کنم مشکل اصلی خودم و روحیاتمه. خیلی حساسم و از ازدواج و مسائل مربوط به اون می ترسم. خلاصه احساس می کنم ازدواج اسارته. می خوام بدونم با این تردید و دودلی که در مورد همه خواستگارهام وجود داره اصلا درسته ازدواج کنم یا نه؟ ممنون میشم کمکم کنید:325:

سلام
به همدردی خوش امدید:72:
لطف کنید نامی مناسب برای تاپیکتان انتخاب کنید تا کارشناسان بهتر راهنمایی کنند

با یک جلسه و ان هم بصورت مختصر شما شناختی از ایشان پیدا نکردید
در مورد معیار های ازدواج مطالعه کنید
جلسات بیشتری را برای اشنایی در نظر بگیرید

tazza عزیز سلام صبحت بخیر

در مورد اسارت فکر نکنم درست باشه اما در ازدواج باید یه حریم هایی رو رعایت کنی

به همین زودی هم جواب مثبت یا منفی نده زیر نظر خانواده یه مدت با خواستگارت در ارتباط باش سعی کن بیشتر با روحیاتش آشنا بشی تا بهتر بتونی انتخاب کنی

تردید و دو دلی معمولا در اموری که ما تجربه اش را نداریم و مسئله مهمی هست تا حدودی طبیعیه فکر کنم اگه کمی شناخت پیدا کنی تردیدت هم کم بشه

امیدوارم بهترین تصمیم رو بگیری عزیزم

سلام دوست عزیز

ازدواج یک نیزه و تا وقتی این نیاز برانگیخته نشه مجبور نیستی ازدواج کنی
اما باید دقت کنی که موقیعت های خوب رو هم از دست ندی

من فکر میکنم این حی که در شما ایجاد شده ناشی از اینه که پیش خودتون فکر میکنید شاید بعدا موقیعت های بهتری نصیبتون بشه.اما اگر میگید مذهبیه و ادم خوبیه با مسئله کارش هم کم کم سعیکنید کنار بیاین.

البته من نمیگم حتما ازدواج کنید با این اقا
همه شرایط ررو بسنجید و جلسات بیشتری رو صحبت کنید و وارد جزییات هم بشید

ضمن اینکه توجه داشته باشید ازدواج اسارت نیست اما شما رو به اصول خاص خودش پایبند میکنه
و شما موظف هستی از این اصول پیروی کنی
موفق باشی

سلام مجدد
خیلی ممنون از دوستان بابت راهنمایی هاتون.
می دونید یکی از مشکلات دیگه که تازه فهمیدم تحصیلاتشه. همه میگن مهم نیست. مهم کاره که داره. من خودم فوق دیپلم هستم و ایشون اصلا دیپلم نگرفتن. نمی دونم یعنی این مسئله مشکل ساز نمیشه؟ همه اش دنبال یک چیز تازه می گردم که ردش کنم.

tazza جان
همونطور که دوستان گفتند اگه واقعن حس ازدواج کردن هنوز در شما به وجود نیومده اصراری نداشته باشید که این اتفاق بیفته(هرچند به قول maryam123 باید حواستون باشه که موقعیتهای خوب رو هم از دست ندید) ضمن اینکه دنبال بهانه هم هستید که ایشون رو رد کنید! تعارف نداشته باشید با خودتون! قراره مهمترین انتخاب زندگیتون رو بکنید پس حرف آخر رو خودتون باید بزنید که چی مهمه براتون و چی نیست.
در مورد کارشون : یکی از دوستان من پدرش کارش این مدلی بود و دوست من این طور بار اومده بود و وقتی خواستگارش هم کارش به همین شکل بود حتی استقبال هم کرد! چون با روحیه اش سازگار بود و می گفت وقتی اون نباشه می تونه به دوستاش و کارای شخصیش برسه! اما عملن این مدل کار معایبی هم داره. گاهی یه مسایلی پیش میاد که باید دوتایی حل کنید اما وقتی ایشون نباشه باید مدام از خانوادتون کمک بخوایید! یا تنهایی باهاش کنار بیاید. آیا این قضیه با روحیه تون سازگاره؟

موفق باشید : )