خواستگارم اعتقادی به نماز ندارد

سلام.ممنون به خاطر سایت خوبتان

من یک خواستگار دارم که از همه جهات اخلاقی و خانوادگی و مالی خوب هستن فقط یک مشکل وجود دارد و اون هم این هست که ایشون اهل نماز نیستن البته خودشون هم از این بابت متاسف هستن و میگن که من کار درستی نمی کنم و کاملا خودشون درک کردن که کار اشتباهی انجام میدن اما تا الان نخوندن و معتقدند عمل و کردار آدم باید درست باشه و اعتقاد به نماز ندارن.
آیا برای من که پایبند به نماز و روزه هستم و ایشون که کلا بی نمازند در زندگی مشترک مشکلی بوجود میاد؟البته من خشک مذهبی نیستم اما به این چیزا پایبندم
البته باید بگم خانواده اشون اهل نماز و روزه هستن و خودشون هم از نظر سالم بودن سالم و پسر سر به راهی هستن و ایشون خیلی آدم روراست و صادقی هستن فقط اهل نماز و روزه نیستن؟8 سال هم تفاوت سنی داریم که البته برای من مشکلی نیست. از همه جهات دیگه کاملا منطقی و مورد تایید هستند. درضمن گفتند شاید و فقط شاید بعد از ازدواج تحت تاثیر من نمازخون شدن.

البته میدونم که بخوام نمازخونشون کنم کاره سختیه و راه دشواری در پی دارم اما خودم هم نمی دونم می تونم یا نه؟شایدم تغییری نکردن و من الان باید با این مسئله کنار بیام.
موندم چه تصمیمی بگیرم.استخاره بگیرم؟زود جوابمو بدین.مرسی

عزیزم اینکه ایشون گفتند میدونند کار اشتباهی می کنند با اینکه ایشون می گویند که به نماز اعتقادی ندارند کاملا در تعارض است. اگر اعتقاد ندارند ، پس نباید اظهار پشیمانی کنند و اگر ناراحتتند و پشیمان پس اعتقادشان جاییش می لنگد.

در ضمن اگر ایشان اعتفاد به نماز ندارد یعنی ممکن است به خیلی از عملهای دیگر دین نیز بی اعتقاد باشند. آیا این برای شما پذیرفته است؟

به این سوال جواب بده تا باز هم برایت بنویسم.

سلام دوست خوبم
اگر دقت کنی یکی از مواردی که در خواستگار مطرح میشه مسئله اعتقادی هستش

پس موضوع کم اهمیتی نیست.اولا اینکه نماز خون کردن ایشون کار بسیار دشواریه وحتی ممکنه بعد از ازدواج خیلی هم به نماز خوندن شما راضی نباشن و این بشه جرقه ای برای شروع مشکلات

دوما گفتن شاید تحت تاثیر شما قرار بگیرن و بخونن...اگر واقعا میخواستن تحت تاثیر قرار بگیرن این چند سال چرا این اتفاق نیفتاد و تحت تاثیر رفتار پدر و مادر قرار نگرفتن؟!

دوست خوبم نماز یکی از ارکان مهم در دین و مذهب ماست.شنیدی پیغمبر فرمودند کسی که نمازش قبول نشه هیچ کار دیگری از او قبول نیست
تازه این برای کسی هست که نماز میخونه ولی به دلایلی قبول نمیشه
نماز برکت زندگیه خانومی و وجودش در زندگی از ایجاد خیلی از مشکلات جلوگیری میکنه

ضمنا احتمالا هم براش نماز خوندن کار سختیه که در این مرحله از آشنایی مطرح کرده و یه جورایی آب پاکی رو ریخته رو دستتون...

یه چیزی رو هم بدون عزیزم
کسی رو به زور نمیشه وادار به کاری کرد..حالا نمازه..درسه...
حتی اگر الان هم ایشون به شما قول بدن شاید از ته دل نباشه و بعد از ازدواج مثل قبل بشن...

در نهایت اینکه کسی به شما نمیتونه بگه ازدواج بکن با این آقا یا نکن...

این خود شمایی که باید ظرفیت و توانایی خودت رو بسنجی

شاید نظر من کاملا مخالف یا متفاوت با نظرات قبلی باشه.اما نظر شخصی من اینه... دین ما یه سری دستوراتی داره که بعضیاشون فردیه،یعضیاشون اجتماعیه،هر چند بطور دقیق نمیشه از هم تفکیکشون کرد ولی بطور کل اینجوریه.همه ما اشتباهات و خطاهایی داریم یکی نماز نمیخونه،یکی روزه نمگیره،یکی دروغ میگه و یکی بد اخلاقه و... درسته که مانباید کارهای بد رو انجام بدیم ولی چیزی که هست اینه که کسی خالی از اشکال نیست.پس اگه برچسب بزنیم که کسی که نماز نمیخونه به مسائل دیگه هم بی توجهه چندان درست نیست.شما اینو باید تو برخورد باهاش بسنجی که واقعا به بقیه مسائل دینی چقدر اهمیت میده؟ صد البته خیلی خوبه شما با فردی ازدواج کنی که نماز خون هست اما اون شخص نماز خون ممکنه ادم مثلا بداخلاقی باشه.و این بداخلاقی بیشتر از نماز نخوندن ازارت بده.پس باید همه چیز رو با هم ببینی.و مثل کفه های ترازو سبک سنگین کنید. در نهایت شما باید هم کفو هم باشید.
نکته بعد هم تربیت فرزندان هست.شما اگر پذیرفتی با این اقا ازدواج کنی معنیش اینه که اونو همینطور که هست قبول کردی و اینکه اون تغییر کنه مسئله دیگه ای هست که فقط به خودش مربوط میشه اما وقتی شما بچه دار شدین باید یه الگوی تربیتی واحد داشته باشین که طبق اون بچه تونو تربیت کنید پس باید با همسر ایندتون سر همه چیز حتی مسائل دینی و نماز به توافق رسیده باشید. به این نکته ها توجه کنید و تصمیم بگیرید

نقل قول:

---

نکته بعد هم تربیت فرزندان هست.شما اگر پذیرفتی با این اقا ازدواج کنی معنیش اینه که اونو همینطور که هست قبول کردی و اینکه اون تغییر کنه مسئله دیگه ای هست که فقط به خودش مربوط میشه اما وقتی شما بچه دار شدین باید یه الگوی تربیتی واحد داشته باشین که طبق اون بچه تونو تربیت کنید پس باید با همسر ایندتون سر همه چیز حتی مسائل دینی و نماز به توافق رسیده باشید. به این نکته ها توجه کنید و تصمیم بگیرید

---

این قسمت از حرفای بهار خیلی مهمه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بهار66

شاید نظر من کاملا مخالف یا متفاوت با نظرات قبلی باشه.اما نظر شخصی من اینه... دین ما یه سری دستوراتی داره که بعضیاشون فردیه،یعضیاشون اجتماعیه،هر چند بطور دقیق نمیشه از هم تفکیکشون کرد ولی بطور کل اینجوریه.همه ما اشتباهات و خطاهایی داریم یکی نماز نمیخونه،یکی روزه نمگیره،یکی دروغ میگه و یکی بد اخلاقه و... درسته که مانباید کارهای بد رو انجام بدیم ولی چیزی که هست اینه که کسی خالی از اشکال نیست.پس اگه برچسب بزنیم که کسی که نماز نمیخونه به مسائل دیگه هم بی توجهه چندان درست نیست.شما اینو باید تو برخورد باهاش بسنجی که واقعا به بقیه مسائل دینی چقدر اهمیت میده؟ صد البته خیلی خوبه شما با فردی ازدواج کنی که نماز خون هست اما اون شخص نماز خون ممکنه ادم مثلا بداخلاقی باشه.و این بداخلاقی بیشتر از نماز نخوندن ازارت بده.پس باید همه چیز رو با هم ببینی.و مثل کفه های ترازو سبک سنگین کنید. در نهایت شما باید هم کفو هم باشید.

---

بهار جان با حرفات تا حدود زیادی موافقم اما برای اینکه خانم باهوش سر در گم نشه باید بگم که من 6 ساله دارم با این مشکل سر می کنم. درسته که دین قسمتهایی داره که فردیه. اما وقتی یکی بگه به قسمتهایی از این فردیات اعتقادی ندارم خیلی فرق داره با اینکه بگه من تنبلیم میشه انجامشون بدم یا سهل انگارم.

ببین کسی که میگه اعتقادی نداره باید ببینی که مبنای این بی اعتقادیش کجاست. یعنی برای خودش یک سری معیار داره که ممکنه بر اساس اون کارهایی رو درست بدونه و کارهایی رو نادرست. باید ریشه و معیارها و خط قرمز های این فرد کاملا قبل از ازدواج مشخص بشه چون تو زندگی مشکلات زیادی بوجود میاره.

بازم سلام و ممنون از نظرات دوستان.من دو جلسه فقط با این آقا صحبت کردم.در پاسخ به گفته های کاربر دلجو که پشیمانی و اعتقاد ایشون در تعارض هست،باید بگم ایشون گفتند وقتی می بینند افراد دیگه ای دارن نماز میخونن لذت میبرن و اینجور نیست که کسی را به خاطر نمار خوندن مسخره کنن.من فکر میکنم ایشون اهمیت به نماز نمیدن.
البته باید توجه داشته باشیم هستن افرادی که نماز میخونن اما صدتا گناه و خلاف دیگه میکنن.اما ایشون طبق تحقیقات ما و گفته ی نزدیکترین دوستش و عروسشون فرد درستی هست اهل هیچ برنامه و خلافی نیست و واقعا صداقت تو حرفاش هست.اخلاقش هم خوبه و خیلی محجوب هست.
در مورد دیگر اعمال دینی ، من مثال زدم و گفتم مثلا اگه بخواهیم بریم حج شما حاضر به اومدن هستین ایشون گفتن کافر که نیستم و بله حاضرم بیام.باید بگم روزه هم نمیشن! من زیاد با روزه شدنشون مشکلی ندارم در مورد نماز هم وقتی میبینم که آدم خوبی هستن و دیگر مزیت هاشون خوبه تقریبا در کفه ترازو برابری میکنه!اما نماز یه خورده وزنه اش برام سنگین تره.
به خودم میگم از کجا معلوم خواستگار دیگه هم بیاد و بگه میخونم اما وقتی وارد زندگیم شد همش دروغ در اومد یا بعد از مدتی بی نماز شد.چه تضمینی وجود داره؟
خانواده ام هم مخالفند که یه جلسه دیگه صحبت کنیم میگن حرفی نمونده و خودت باید تصمیم بگیری.منم میترسم بیشتر وابسته بشم.چیکار کنم

اعتقادات دینی اعتقادات شخصی هست و الزام به عمل نماز یا روزه چیزی را از شخصیت پیچیده انسان نشان نمی دهد.
شما سعی کنید با مشورت با مشاوره ازدواج به صورت حضوری ( هر دویتان) و پاسخ به سوالات شخصیت شناسی و غیره از تناسب روان و فکر هم تا حدودی اگاه شوید

من اشخاص نماز گذاری را میشناسم که همسرشان را کتک می زنند.

جالب است بدانید افراد نماز گذاری را هم میشناسم که همسرشان را از گل هم کمتر خطاب نمی کنند

افراد بی نمازی را در فیلم ها دیده ایم که مشروبات الکلی مصرف می کنند و همسرشان را به باد کتک می گیرند

افراد بی نمازی را هم می شناسم که همسرشان را بسیار دوست دارند و مشکل خاصی در زندگی ندارند

در بحث تربیت فرزندان هم مثل همین موضوع هست. شما باید اصول انسانی را به فرزندانتان یاد بدهید و نماز خواندن را بهش بیاموزید و چند بار هم بهش کمک کنید تا نماز بخواند. بقیه راه به عهده خودش هست .

می توان یک نتیجه کلی گرفت : در تمام مسائل زندگی این درک طرفین از احترام به عقاید هم هست که باعث خوشبختی می شود و شما بهتر هست روی این موضوع تمرکز کنید
ایا این فرد به عقاید شما احترام می گذارد؟
ایا شما هر دو فرزند اینده( البته تلقین نشود که شما حتما با این اقا ازدواج خواهی کرد!) را با روش مورد علاقه خودتان به تنهایی بزرگ می کنید یا با ترکیبی از عقایدتان و احترام بهم( شما و همسرتان) این کار را انجام میدهید؟

موفق باشید

سلام خانومی..وابسته بشی؟!!
خواهش میکنم در این مرحله از زندگیت که داری برای یک عمرت تصمیم میگیری حرف از وابستگی و عاطفه و ..نزن

الان دقیقا در مرحله ای هستی که باید عاطفه و احساس رو ببوسی بذاری کنار و از محکم و با ارداه و با استفاده از عقل و ذهنت تصمیم بگیری

دوست عزیزم زندگی با همسری که نه نماز میخونه و نه روزه میگیره کار دشواریه...
شما باید مثلا با زبون روزه غذا درست کنی..شاید محدوذیتهای زناشویی در زمان روزه داری براش قابل تحمل نباشه...شاید از روشن کردن چراغ توسط شما هنگام سحر خوششش نیاد . وو.........

و به قول بهار برای تربیت فرزندتون میخواهید اهل نماز و روزه باشه (مثل شما) یا مثل پدرش باشه صادق و محجوب اما بدون نماز و روزه

لطفا به این سوال جواب بده
آیا فکر میکنید بابت مواردی که گفتم مشکلی ممکنه پیش یا نه

با سلام خدمت شما خواهرم bahosh خانوم
به تالار همدردي خوش آمديد ...

درسته كه نماز يكي از اعمال مهم دين و مذهب ماست ، و بدون اون ادعاي مسلماني كردن سخت است ( البته اين را از روايات برداشت مي كنيم ) اما شما براي ازدواج با فرد مورد نظرتان ، بايد ملاكات و معيارهاي خودتون را حاكم قرار دهيد ، و حرف مهم را معيارهاي شما در اين مسئله خواهد زد ...

شما معيارهاي ازدواجتون را به دو دسته تقسيم كنيد : دسته اول : معيارهاي مهم كه به هيچ وجه قابل چشم پوشي نيستند و بدون آنها تن به اين ازدواج نمي دهيد و دسته دوم : معيارهايي كه قابل چشم پوشي هستند و حتي در مورد عمل كردن خودتان نيز اهميت خاصي نداشته باشد و اگر خودتان نيز آنها را نداشته باشيد زياد مهم نيست و قابل اغماض باشد ،

حال آيا نماز خواندن و پايبند بودن به مسائل ديني و اعتقادي و نماز و روزه ، جزء معيار هاي دسته اول شما هست يا از نوع دوم ؟؟؟ آيا حاضريد خودتان بعضي وقتا نماز نخوانيد و روزه هم نگيريد ؟؟؟

اگر از نوع اول هست ، همين اول كار و با قاطعيت موضوع را روشن كنيد و نگذاريد جاي ابهامي باقي بماند ، و با اين ديد كه شايد آينده نماز خوان بشه پيش نرويد ، چون اصل و مبنا بر اين است كه شما هيچ تغييري در او نمي توانيد بدهيد و او را همين گونه كه هست بايد بپذيريد ...

دوست عزيز مريم 123 درست فرمودند : كه گاهي اعمال ديني را اگر شما بخواهيد انجام دهيد ، اگر او عقيده اي نداشته باشد ، قطعا و قطعا در تضاد هايي قرار خواهيد گرفت كه قابل شمارش نيست ، در بحث نماز خواندن ، روزه گرفتن ، در باب تربيت فرزند و و و و و و .................................................. ... مگر اينكه براي شما انجام آن اعمال قابل اغماض باشه و بتونيد در قرار گرفتن در اين تضاد ها از انجام اين اعمال صرف نظر كنيد ...

در مورد استخاره هم كه نوشته بوديد خدمت شما بگويم كه : بزرگترين مشكل ماها اينه كه توي اين مسائل كه جاي استخاره نيست و بايد يقين پيدا كنيم ميريم سراغ استخاره ، ازدواج امر يقيني است و بايد به يقين برسيد ...

خلاصه : خواهرم ، گاهي انسان ازدواج ميكند براي اينكه در اين دنيا خوش باشد و در كنار همسرش زندگي خوبي داشته باشد و به آرامش نسبي دست پيدا كند و به خواسته هاي دنيوي خود برسد ، و خيلي هم و غمش رسيدن به كمال و آرامش حقيقي آخرت نيست ، در اينجا نماز معيار فرد در دسته دوم قرار ميگيرد و بود و نبودش زياد برايش اهميتي ندارد ، اما اگر كسي ازدواج مي كند براي رسيدن به كمال و آرامش و دنيا و آخرت است ، اين جا بسيار مهم است ...

همچنين بر خلاف نظرات دوستان عزيزم كه نظراتشون هم برايم قابل احترام هست ، دين و اعتقادات مسئله فردي نيست و در تمام مسائل اجتماعي و خانوادگي تاثير مهمي دارند ، اگر جامعه اي حقيقتا و حقيقتا اعتقاد به معاد و حساب كتاب و ....... باشد ، آيا در آن جامعه دزدي و اختلاس و ... مي شود ؟

در خانواده هم همين طور ، اگر مردي حقيقتا و حقيقتا معتقد به معاد و آخرت و ... باشد ديگر هرگز و هرگز دست بر روي همسر خود بلند نخواهد كرد (( البته نبينيم زندگي افرادي را كه دم از معتقد بودن مي زنند و عمل خودشان موجب آبرو ريزي دين و اعتقادات ميشه ، نگوئيم افرادي نماز مي خوانند و همسر خود را كتك مي زنند ، چون اينها از روي عادت نمازي مي خوانند و دهها مسئله همان دين خود را رها كرده اند و ..... ))

آورده اند كه فردي محضر رسول اكرم آمد و عرض كرد : يا رسول الله دخترم وقت شوهر كردنش است ، مرا نصحيتي فرمائيد ، و حضرت فرمودند : او را به فرد خداترسي بده ، چون اگر با دخترت خوب باشد و او را دوست داشته باشد با او رفتار خوبي خواهد داشت و اگر دختر تو را دوست نداشته باشد ، به خاطر خدا و ترس از عذاب او ( اعتقاد به قيامت ) با او رفتار خوبي خواهد داشت ...

پس دقت فرمائيد ...

موفق باشيد ...:72::72::72: