«««((( اخلاق خدا )))»»» ميشه ما هم خدا بشيم ؟؟؟
سلام بر دوستان
خيلي وقتا ، تو بعضي از روايات ذكر شده كه انسان براي ساختن زندگي و زيبا زندگي كردن ، بايد از خداوند عزيز ، بعضي از صفات را ياد بگيرد و آنها را در زندگي خود و در برخورد با ديگران پياده كند ...
لذا تايپيكي كه راه انداختم تحت عنوان «««((( اخلاق خدا )))»»» ميشه ما هم خدا بشيم ؟؟؟ قصد دارم از زبان خود خدا و از بيان زيباي قرآن بعضي از صفات و رفتارهاي خدا را بياورم تا با وارد كردن اين صفات و رفتارها ، رنگ خدائي به زندگي خود ببخشيم ...
اخلاق اول : بخشش خداوند
قُلْ يَا عِبَادِىَ الَّذِينَ أَسْرَفُواْ عَلَى أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُواْ مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ / زمر / 53
ترجمه : بگو: «اى بندگان من كه بر نفس خويش اسراف (و ستم) كرده ايد! از رحمت خداوند مأيوس نشويد، همانا خداوند همه ى گناهان را مي بخشد، زيرا كه او بسيار آمرزنده و مهربان است.»
نكات آيه از نگاه تفسير نور :
آيات قبل تهديدى براى افراد مغرور بود و اين آيه به گناهكاران پشيمان بشارت مي دهد.
در تمام كلمات اين آيه لطف و مهر الهى نهفته است:
1. پيام بشارت را رسول خدا صريحاً اعلام كند. «قل»
2. خداوند انسان را مخاطب قرار داده است. «يا»
3. خداوند همه را بنده ى خود و لايق دريافت رحمتش دانسته است. «عبادى»
4. گناهكاران بر خود ستم كرده اند و به خدا ضررى نرسانده اند. «اسرفوا على انفسهم»
5. يأس از رحمت، حرام است. «لا تقنطوا»
6. رحمت او محدود نيست. «رحمة اللّه» («رحمة اللّه» به جاى «رحمتى» رمز جامعيّت رحمت است، چون لفظ «اللّه» جامعترين اسم اوست).
7. وعده ى رحمت قطعى است. «انّ اللّه»
8. كار خداوند بخشش دائمى است. «يغفر»
9. خداوند همه ى گناهان را مي بخشد. «الذنوب»
10. خداوند بر بخشش همه ى گناهان تأكيد دارد. «جميعاً»
11. خدا بسيار بخشنده و رحيم است. «انّه هو الغفور الرحيم»
خداوند با اين همه رأفت و مهربانى اعلام مي كند كه تهديدهاى آيات قبل، براى تربيت انسانهاست نه انتقام و كينه.
در فرهنگِ قرآن، اسراف معناى وسيعى دارد كه علاوه بر اسراف در مال، شامل اسراف در نفس و جان نيز مي شود. بدين معنى كه انسان در بهره گيرى از استعدادها و ظرفيّتهاى وجودى خود از حدّ اعتدال خارج شده و دچار افراط و تفريط گردد.
مراد قرآن از اينكه مي فرمايد: خداوند همه گناهان را مي بخشد، آن نيست كه انسان گناه كند و بگويد خدا مي آمرزد، بلكه مراد آن است كه همه گناهان هر قدر هم بزرگ باشند قابل آمرزش است و نبايد از رحمت الهى مأيوس بود و طبيعتاً راه دريافت آمرزش الهى، توبه و جبران گناه است كه در آيه بعد آمده است.
درس زيباي زندگي :
پس خدا مي بخشد ، زيبا مي بخشد ، همه گناهان را مي بخشد ، به توبه كننده هديه مي دهد ، پرونده هاي قديمي را ديگر باز نمي كند و و اگر كسي باز گناهي كرد ، خدا گناهان قبل را رو نمي كند ، توبه كننده را دوست دارد !!!
بيائيد ما هم اشتباهات ديگران را ببخشيم ، همه اشتباهات ديگران را ببخشيم ، زيبا ببخشيم ، كسي كه عذر خواهي كرد دوستش بداريم ، پرونده هاي قديمي را رو نكنيم و ....
به اميد داشتن جامعه اي با اخلاق هاي زيباي خدائي :72::72::72:
ادامه دارد ........
